|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 140/2002)
21 Φεβρουαρίου, 2003
[ΚΑΛΛΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΗΣ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
____________________
Αλ. Κουντουρή (κα),
για τον Αιτητή.Ρ. Παπαέτη (κα), για τους Καθ' ων η αίτηση.
Π. Σαρρής, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΑΛΛΗΣ, Δ.: Με απόφαση της ημερ. 12.11.99 (η πρώτη απόφαση) η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (η Ε.Δ.Υ.) αποφάσισε την προαγωγή των Ανδρέα Π. Χατζηκωστή και Κλείτου Ανδρέου στη θέση Ανώτερου Κτηνιατρικού Λειτουργού (η επίδικη θέση). Εναντίον της πρώτης απόφασης ασκήθηκε η Προσφυγή 437/2000 από τον υποψήφιο Γεώργιο Νεοφύτου και η Προσφυγή 505/2000 από τον υποψήφιο Χαράλαμπο Κακογιάννη. Το Ανώτατο Δικαστήριο με απόφαση του ημερ. 21.9.2001 (η ακυρωτική απόφαση) ακύρωσε την πιο πάνω απόφση της Ε.Δ.Υ. (βλ. Νεοφύτου κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 437/2000 και 505/2000/21.9.2001). Έκρινε ότι η σύσταση του Διευθυντή δεν συνάδει προς τα στοιχεία των φακέλων.
Μετά την ακυρωτική απόφαση η Ε.Δ.Υ. επανεξέτασε το θέμα της πλήρωσης της επίδικης θέσης στη συνεδρία της ημερ. 31.10.2001. Ασχολήθηκε με την κατοχή από τους υποψηφίους της «μεταπτυχιακής εκπαίδευσης ή ειδικής εκπαίδευσης διάρκειας ενός τουλάχιστον ακαδημαϊκού έτους σε θέμα/τα της Κτηνιατρικής Επιστήμης», που σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας θεωρείται ως πλεονέκτημα. Με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία η Ε.Δ.Υ. έκρινε ότι το διαθέτει ο Γεώργιος Νεοφύτου (το Ε.Μ.) και 8 άλλοι υποψήφιοι, όχι, όμως, ο αιτητής. Στη συνέχεια η Ε.Δ.Υ. κάλεσε ενώπιον της το Διευθυντή των Κτηνιατρικών Υπηρεσιών (ο Διευθυντής). Τον ενημέρωσε για τα πιο πάνω και έθεσε στη διάθεση του τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων. Ο Διευθυντής έκαμε την πιο κάτω σύσταση.
«Ό,τι αναφέρω ανάγεται στον ουσιώδη χρόνο. Προτού κάμω τη σύστασή μου, μελέτησα την Απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου και σημείωσα όλα όσα αναφέρονται σ΄ αυτήν.
Γνωρίζω όλους τους υποψηφίους προσωπικά και είμαι γνώστης της προσφοράς ενός εκάστου. Σημειώνω ότι όλοι οι υποψήφιοι, πλην των υπ. αρ. 1, 2, 4 και 12, έχουν ισοπεδωμένες Υπηρεσιακές Εκθέσεις. Αφού έλαβα υπόψη μου όλα τα στοιχεία καθώς και τις απαιτήσεις της υπό πλήρωση θέσης, συστήνω για προαγωγή τους Ανδρέου Κλείτο και Χατζηκωστή Ανδρέα. Οι συστηνόμενοι διαθέτουν τις αναγκαίες ικανότητες για να ανταποκριθούν καλύτερα στις απαιτήσεις και ευθύνες της υπό πλήρωση θέσης.»
Ακολούθως η Ε.Δ.Υ. ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων, με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο. Έκρινε ότι οι Κλείτος Ανδρέου και Γεώργιος Νεοφύτου (το Ε.Μ.) υπερέχουν των άλλων υποψηφίων και τους επέλεξε ως τους πιο κατάλληλους για την επίδικη θέση. Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της προαγωγής του Ε.Μ. (Γεώργιου Νεοφύτου) στην επίδικη θέση.
Η κυρία Κουντουρή, εκ μέρους του αιτητή, ισχυρίσθηκε ότι η απόφαση της Ε.Δ.Υ. «να παραγνωρίσει τη σύσταση του Διευθυντή υπέρ του αιτητή» τυγχάνει αναιτιολόγητη.
Εν όψει του πιο πάνω λόγου ακύρωσης καθίσταται αναγκαία η παράθεση της αιτιολογίας που έδωσε η Ε.Δ.Υ.:
«
Η Επιτροπή, έχοντας υπόψη τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - και αφού συνεκτίμησε όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, όπως αυτά ανάγονται στον ουσιώδη χρόνο, καθώς και τη σύσταση του Διευθυντή και των όσων ανέφερε σχετικά, αποφάσισε να υιοθετήσει τη σύσταση του Διευθυντή όσον αφορά τον Ανδρέου Κλείτο, δεν μπορεί όμως να δεχτεί τη σύσταση του για τον Χατζηκωστή Ανδρέα και αντ΄ αυτού επιλέγει για προαγωγή τον Νεοφύτου Γεώργιο. Εν όψει των ανωτέρω, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας έκρινε ότι οι παρακάτω υπερέχουν των άλλων υποψηφίων, τους επέλεξε ως τους πιο κατάλληλους και αποφάσισε να προσφέρει σ΄ αυτούς προαγωγή στη μόνιμη θέση Ανώτερου Κτηνιατρικού Λειτουργού, Κτηνιατρικές Υπηρεσίες, αναδρομικά από 1.1.00:Καταλήγοντας στην πιο πάνω απόφαση, η Επιτροπή παρατήρησε ότι ο Ανδρέου σ΄ ό,τι αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία προ του ουσιώδους χρόνου έτη στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο ή και υπερέχει έναντι των ανθυποψηφίων του και διαθέτει το πλεονέκτημα που προβλέπει το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης. Στη σύσταση του Διευθυντή αποδίδει περιορισμένη βαρύτητα, γιατί δεν είναι αρκούντως αιτιολογημένη.
.................................. .................................................. .................................................. ..................
Επιλέγοντας τον Νεοφύτου αντί για τον Χατζηκωστή τον οποίο σύστησε ο Διευθυντής, η Επιτροπή παρατήρησε ότι αυτός, σ΄ ότι αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία προ του ουσιώδους χρόνου έτη στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τον Χατζηκωστή και διαθέτει το πλεονέκτημα που προβλέπεται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης ενώ ο Χατζηκωστής δεν το διαθέτει. Καταλήγοντας στην επιλογή του Νεοφύτου, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι ο Νεοφύτου προηγείται σε αρχαιότητα, η οποία, όμως, αφορά την ημερομηνία πρώτου διορισμού και ανάγεται
στη δεκαετία του ΄70. Σε μια σενεκτίμηση όλων των στοιχείων η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας κρίνει ότι ο Νεοφύτου είναι καταλληλότερος για προαγωγή. (Η υπογράμμιση είναι του Δικαστηρίου).................................. .................................................. .................................................. .................»
Για να υποστηρίξει τη θέση της περί έλλειψης αιτιολογίας η κα. Κουντουρή υπέβαλε ότι η μόνη αιτιολογία που έδωσε η Ε.Δ.Υ. για παραγνώριση της σύστασης του Διευθυντή ήταν η εξής:
«Η Επιτροπή ... αποφάσισε να υιοθετήσει τη σύσταση του Διευθυντή όσον αφορά τον Ανδρέου Κλείτο, δεν μπορεί όμως να δεχτεί τη σύσταση του για τον Χατζηκωστή Ανδρέα και αντ΄ αυτού επιλέγει για προαγωγή τον Νεοφύτου Γεώργιο.»
Οικοδόμησε την επιχειρηματολογία της επί του πιο πάνω αποσπάσματος από την απόφαση της Ε.Δ.Υ.. Υπέβαλε ότι απουσιάζει από την απόφαση της Ε.Δ.Υ. «παντελώς οποιαδήποτε αιτιολογία αναφορικά με το θέμα». Η Ε.Δ.Υ. - συνέχισε η κα. Κουντουρή - «καταγράφει απλώς την απόφαση της να μην δεχτεί τη σύσταση του Διευθυντή υπέρ του αιτητή και να επιλέξει αντί του αιτητή το Ε.Μ. χωρίς να παραθέτει οποιαδήποτε αιτιολογία για την απόφαση της αυτή και χωρίς να επεξηγεί τους λόγους που την οδήγησαν σε αυτή την απόφαση ή/και τους παράγοντες που λήφθηκαν
υπόψη γι΄ αυτή την απόφαση».Στο στάδιο των διευκρινίσεων υποδείχθηκε από το Δικαστήριο το πιο πάνω υπογραμμισμένο μέρος της απόφασης της Ε.Δ.Υ. (βλ. σελ. 3, πιο πάνω) και της ζητήθηκε να τοποθετηθεί επί του κατά πόσο αυτό συνιστά αιτιολογία «ασχέτως με την επάρκεια ή ανεπάρκεια της». Η κα. Κουντουρή απάντησε ότι είναι «μια μορφή αιτιολογίας».
Έχω εξετάσει το κείμενο της προσβαλλόμενης απόφασης στο σύνολό του. Διαπιστώνω ότι η αιτιολογία για την παραγνώριση της σύστασης του Διευθυντή βρίσκεται στο πιο πάνω υπογραμμισμένο μέρος της απόφασης. Διαπιστώνω, επομένως, ότι ο κύριος λόγος για τον οποίο η Ε.Δ.Υ. παραγνώρισε τη σύσταση του Διευθυντή υπέρ του αιτητή ήταν η κατοχή του προσόντος πλεονέκτημα από το Ε.Μ.. Ένας άλλος - επικουρικός - λόγος ήταν η αρχαιότητα
του Ε.Μ.. Τον έχω αποκαλέσει επικουρικό γιατί η Ε.Δ.Υ. σημείωσε ότι «αφορά την ημερομηνία πρώτου διορισμού και ανάγεται στη δεκαετία του 1970».Οι συστάσεις του Διευθυντή αποτελούν ξεχωριστό, πρωτογενές, ουσιώδες και αυτοτελές στοιχείο κρίσεως (Βλ.
Makrides v. Republic (1983) 3 C.L.R. 622, 632, Spanos v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1826, 1831, Δημοκρατία ν. Χριστούδη, Α.Ε. 1636/21.6.96, Κέντα ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 1576/30.10.96 και Δημοκρατία ν. Ψωμά, Α.Ε. 1979/17.10.97). Πρέπει να τους δίδεται η δέουσα βαρύτητα (Βλ. Frangoullides v. Republic (1966) 3 C.L.R. 20, Kyriakou and Another v. Republic (1974) 3 C.L.R. 358).Η σημασία που αποδίδεται από το διοικητικό δίκαιο στις συστάσεις του Διευθυντή στοχεύει στο να διασφαλίσει ότι κατά τη διαδικασία της επιλογής το διορίζον όργανο λαμβάνει καθοδήγηση από λειτουργό ο οποίος βρίσκεται στην καλύτερη θέση να περιγράψει τις αρετές που χρειάζονται για την επιτυχή εκτέλεση των καθηκόντων μιας θέσης (Βλ.
Constantinou v. Republic (1984) 3 C. L.R. 498, 501 - απόφαση Πική, Δ., όπως ήταν τότε) στην οποία τονίζεται, επίσης, ότι ο Διευθυντής βρίσκεται σε μοναδική θέση για να συμβουλεύσει την Ε.Δ.Υ. επί των ιδιοτήτων και της αξίας των υφισταμένων του (Βλ. και Ψωμά, πιο πάνω).Είναι ακριβώς λόγω της σημασίας των συστάσεων του Διευθυντή που η νομολογία έχει καθιερώσει την αρχή της αιτιολόγησης από το διορίζον όργανο της απόκλισης από τις συστάσεις του διευθυντή, με καθαρή, ειδική, πειστική και επαρκή αιτιολογία η οποία πρέπει να καταγράφεται στο πρακτικό της απόφασης. Η αιτιολόγηση επιβάλλεται, καθώς έχει νομολογηθεί, για την προστασία των νομίμων δικαιωμάτων των υποψηφίων, δυνάμει του άρθρου 151 του Συντάγματος σε συνδυασμό με το άρθρο 146 (Βλ.
Theodossiou v. Republic, 2 R.S.C.C. 44, 48, Lardis v. Republic (1967) 3 C.L.R. 64, HjiConstantinou & Others v. Republic (1973) 3 C.L.R. 65, Pissas v. Republic (1974) 3 C.L.R. 476, Republic v. Kastellanos (1988) 3 C.L.R. 2249, 2258, Leonidou and Another v. Republic (1988) 3 C.L.R. 652, 657, Δήμος Λευκωσίας ν. Κοσμά, Α.Ε. 1608/17.6.96, Δημοκρατία ν. Χριστούδη, Α.Ε. 1636/21.6.96 και Κέντα ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 1576/30.10.96).Αυτό που προκύπτει για εξέταση είναι κατά πόσο η πιο πάνω αιτιολογία που έδωσε η Ε.Δ.Υ. ικανοποιεί την απαίτηση της νομολογίας για «καθαρή, ειδική, πειστική και επαρκή αιτιολογία».
Στη Δημοκρατία ν. Σταύρου (1993) 3 Α.Α.Δ. 71, 76, το θέμα της αιτιολογίας της απόκλισης από τη σύσταση του Διευθυντή έχει τεθεί ως εξής:
«Η επάρκεια της αιτιολογίας κρίνεται ανάλογα με τα περιστατικά και τη φύση της κάθε υπόθεσης. Δεν είναι ζήτημα έκτασης του λεκτικού της αιτιολογίας, αλλά ουσίας περιεχομένου, ώστε να ικανοποιούνται τα κριτήρια της διοικητικής δικαιοσύνης, ιδιαίτερα ο βασικός της σκοπός, και η δυνατότητα ελέγχου.»
Ένα από τα περιστατικά που θα ληφθεί υπόψη στην παρούσα υπόθεση είναι η παρατήρηση της Ε.Δ.Υ. (βλ. σελ. 3, πιο πάνω) ότι η σύσταση του Διευθυντή δεν είναι αρκούντως αιτιολογημένη.
Σε σχέση με την αρχαιότητα στη Σταύρου (πιο πάνω) λέχθηκαν τα εξής:
«Η Επιτροπή, στην άσκηση διακριτικής ευχέρειας αν θα υιοθετήσει ή αν θα παρεκκλίνει από τη σύσταση του Προϊσταμένου, πρέπει να ενεργήσει με βάση τα νομοθετημένα κριτήρια. Η αρχαιότητα, ως ένα από τα τρία κριτήρια, μπορεί να αποτελέσει λόγο για απόκλιση από τη σύσταση του Προϊσταμένου, όταν οι υποψήφιοι είναι περίπου ισότιμοι σε αξία.»
Έχω εξετάσει την αιτιολογία που έχει δώσει η Ε.Δ.Υ. στο σύνολό της. Λαμβάνω υπόψη την πιο πάνω παρατήρηση της Ε.Δ.Υ. περί ανεπάρκειας της αιτιολογίας της σύστασης του Διευθυντή (βλ. σελ. 3, πιο πάνω). Θεωρώ ότι η δοθείσα αιτιολογία ικανοποιεί πλήρως την πιο πάνω απαίτηση της νομολογίας για καθαρή, ειδική, πειστική και επαρκή αιτιολογία. Έχω την άποψη πως η κατοχή του προσόντος πλεονέκτημα από το Ε.Μ. μαζί με την αρχαιότητα του, έστω και αν αυτή ανάγεται στην ημερομηνία διορισμού, αντισταθμίζουν τη σύσταση του Διευθυντή υπέρ του αιτητή. Ακολουθεί πως ο σχετικός λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.
Με αφορμή την υιοθέτηση από την Ε.Δ.Υ. της σύστασης του Διευθυντή υπέρ του Κλείτου Ανδρέου η κα. Κουντουρή υπέβαλε ότι η Ε.Δ.Υ. «χωρίς να αναφέρει οποιοδήποτε λόγο επιλέγει να αποδεχτεί τη σύσταση υπέρ του ενός από τους υποψηφίους και να αγνοήσει τη σύσταση υπέρ του αιτητή». Δεν είναι αντιληπτό - συνέχισε η κα. Κουντουρή - γιατί προβαίνει σε αυτό τον κατατεμαχισμό ουσιαστικά της σύστασης για να θεωρήσει ότι
μέρος αυτής γίνεται αποδεκτό, ενώ το υπόλοιπο μέρος της απορρίπτεται, ειδικά αφού η σύσταση που δόθηκε ήταν ενιαία. Ούτε είναι αντιληπτό - κατέληξε - ούτε δίδεται καμιά αιτιολογία, γιατί η Επιτροπή προβαίνει σε μια τέτοιου είδους διάκριση σε βάρος του αιτητή, χωρίς να αιτιολογεί την απόφαση της. Η εν λόγω ενέργεια της Ε.Δ.Υ. «απολήγει σε μια απαράδεκτη δυσμενή διάκριση σε βάρος του αιτητή και σε παραβίαση του ίσου μέτρου κρίσης των υποψηφίων, χωρίς να δίδεται για το θέμα αυτό οποιαδήποτε αιτιολογία».Παρατηρώ: Η πιο πάνω επιχειρηματολογία είχε σαν βάθρο της τη θέση της κας Κουντουρή ότι η Ε.Δ.Υ. δεν είχε αιτιολογήσει την απόκλιση της από την σύσταση του Διευθυντή υπέρ του αιτητή. Έχω ήδη διαπιστώσει ότι η Ε.Δ.Υ. έχει αιτιολογήσει την απόκλιση της από τη σύσταση του Διευθυντή. Επομένως το βάθρο επί του οποίου έχει στηριχθεί η σχετική επιχειρηματολογία είναι ανύπαρκτο. Έπεται πως ο σχετικός λόγος ακύρωσης πρέπει να απορριφθεί.
Τέλος η κα. Κουντουρή υπέβαλε ότι η Ε.Δ.Υ. παραγνώρισε το προσόν πλεονέκτημα που κατείχε ο αιτητής. Σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας «Μεταπτυχιακή εκπαίδευση ή ειδική εκπαίδευση διάρκειας ενός τουλάχιστον ακαδημαϊκού έτους σε θέμα/τα της Κτηνιατρικής Επιστήμης θα αποτελεί πλεονέκτημα». Ήταν η θέση της κας Κουντουρή ότι ο αιτητής κατείχε το πλεονέκτημα του Σχεδίου Υπηρεσίας, αφού είχε παρακολουθήσει ειδική εκπαίδευση σε θέματα της Κτηνιατρικής Επιστήμης, η οποία είχε συνολική διάρκεια πέραν του ενός ακαδημαϊκού έτους. Ειδικότερα - συμπλήρωσε η κα. Κουντουρή - ο αιτητής είχε κατά τον ουσιώδη χρόνο καταχωρημένα στον προσωπικό του φάκελο τα εξής πιστοποιητικά:
(α) Πιστοποιητικό από την Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας των Η.Π.Α., που αποκτήθηκε μέσα στα πλαίσια διακρατικού εκπαιδευτικού προγράμματος που είχε διάρκεια ενός έτους (1983-1984) και που έφερε την ονομασία Community Hygiene. Σημειώνεται ότι στο εν λόγω εκπαιδευτικό πρόγραμμα έλαβε μέρος αριθμός υπαλλήλων του Τμήματος Κτηνιατρικών Υπηρεσιών, ενώ το πρόγραμμα είχε τεθεί υπό την επίβλεψη Κτηνιατρικών Υπηρεσιών.
(β) Πιστοποιητικά από τα κέντρα αναπαραγωγικών ερευνών Βοτανικού-Αθηνών και Διαβατών-Θεσσαλονίκης, συνολικής διάρκειας δύο μηνών, με θέμα την τεχνητή αναπαραγωγή στα μικρά μηρυκαστικά (7.7.85-12.8.85).
(γ) Πιστοποιητικό από το Υπουργείο Γεωργίας του Ισραήλ για παρακολούθηση δίμηνου προγράμματος σε εξειδικευμένα θέματα στην Κτηνιατρική Επιστήμη (15.7.92-2.9.92).
(δ) Πιστοποιητικά από τη Κτηνιατρική Σχολή του Μιλάνου για παρακολούθηση κατά τους μήνες Οκτώβρη-Δεκέμβρη 1987, εκπαίδευσης με θέμα «ανωμαλίες αναπαραγωγής στα βοοειδή».
(ε) Πιστοποιητικό από το Ηνωμένο Βασίλειο για παρακολούθηση προγράμματος διάρκειας ενός μήνα, στο Συμβούλιο Γάλακτος του Ηνωμένου Βασιλείου (1.7.74-31.7.74).
(ζ) Βεβαιώσεις ότι έλαβε μέρος σε πρόγραμμα με θέμα «ενδοπεριτοναϊκή τεχνητή σπερματέγχυση προβάτων και παραγωγή, συλλογή, επεξεργασία, αποθήκευση και μεταφύτευση εμβρύων προβάτων», που διεξήχθηκε κατά τους μήνες Απρίλη και Μάη 1985, μέσα στα πλαίσια προγράμματος διακρατικής συνεργασίας Κύπρου-Αυστραλίας.
Με βάση τα πιο πάνω ήταν η θέση της κας Κουντουρή ότι ο αιτητής κατείχε το πλεονέκτημα του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Η Ε.Δ.Υ. όφειλε ως το κατ΄ εξοχήν αρμόδιο όργανο να προβεί στη δέουσα έρευνα, για να διαπιστώσει αν τα πιο πάνω πιστοποιητικά συνιστούσαν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία για την κατοχή από μέρους του αιτητή του πλεονεκτήματος του σχεδίου υπηρεσίας. Δέουσα και επαρκής έρευνα - κατέληξε η κα. Κουντουρή - δεν μπορούσε παρά να οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι ο Αιτητής κατείχε πράγματι ειδική εκπαίδευση διάρκειας ενός τουλάχιστον ακαδημαϊκού έτους σε θέματα της Κτηνιατρικής Επιστήμης.
Παρατηρώ: Το θέμα της κατοχής του επίδικου προσόντος-πλεονέκτημα από τον αιτητή είχε κριθεί από την Ε.Δ.Υ. κατά τη λήψη της πρώτης απόφασης. Είχε, επίσης, κριθεί από το Δικαστήριο στην πιο πάνω ακυρωτική απόφαση. Λέχθηκε ότι ο αιτητής δεν «κατέχει το πλεονέκτημα όπως οι άλλοι». Μάλιστα η σχετική κρίση αποτελούσε και μέρος του λόγου (ratio) της απόφασης. Αποτελεί ως εκ τούτου δεδικασμένο. Ο αιτητής ήταν αποτυχών διάδικος και μπορούσε να αμφισβητήσει με την άσκηση έφεσης την ορθότητα της δικαστικής απόφασης. Δεν το έπραξε και δεν μπορεί να εγείρει στην παρούσα προσφυγή θέμα έλλειψης επαρκούς έρευνας από την Ε.Δ.Υ. περί την κατοχή, από τον αιτητή, του επίμαχου προσόντος.
Ανεξάρτητα από το θέμα του δεδικασμένου και χωρίς να προβαίνω σε πρωτογενή αξιολόγηση των προσόντων του αιτητή, γιατί αυτό αποτελεί έργο της Ε.Δ.Υ., επισημαίνω τα εξής:
Σύμφωνα με τα σχέδια υπηρεσίας η μεταπτυχιακή εκπαίδευση ή ειδική εκπαίδευση πρέπει να είναι διάρκειας ενός τουλάχιστον ακαδημαϊκού έτους. Σύμφωνα με την αγόρευση της κας Κουντουρή (βλ. σελ. 6, πιο πάνω) το προσόν της παραγράφου (α) πιο πάνω «αποκτήθηκε μέσα στα πλαίσια διακρατικού εκπαιδευτικού προγράμματος που είχε διάρκεια ενός έτους». Ωστόσο, σύμφωνα με επιστολή του αιτητή ημερ. 7.7.1994 προς τον Πρόεδρο της Ε.Δ.Υ. (βλ. Ερ. 84 στον προσωπικό του φάκελο, Τεκ. 1) η περίοδος εκπαίδευσης για την απόκτηση του πιο πάνω προσόντος «ήταν 6 μήνες». Σχετική είναι και η εξής επισήμανση που έκαμε ο Διευθυντής όταν προέβαινε στην πρώτη σύσταση του:
«Δεν μου διέφυγε το γεγονός ότι ο Χατζηκωστής δεν κατέχει το πλεονέκτημα λόγω του ότι το course που παρακολούθησε ήταν συντομότερης διάρκειας από αυτήν που καθορίζεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας .....».
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα υπέρ της Ε.Δ.Υ. και του Ε.Μ.. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Π. ΚΑΛΛΗΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.