Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) με απόφαση της ημερ. 23.7.2001, επέλεξε για διορισμό στις 14 μόνιμες θέσεις Νοσηλευτικού Λειτουργού, Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα 1-14. Οι επίδικες θέσεις είναι πρώτου διορισμού και προαγωγής. Ανάμεσα στους 16 υποψηφίους που συστήθηκαν από τη Συμβουλευτική Επιτροπή ως κατάλληλοι για διορισμό, ήταν και η αιτήτρια.

Προηγήθηκε προφορική συνέντευξη ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής στην οποία τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα 3, 5, 7, 8, 9, 10, 11, 12 και 14 καθώς και η αιτήτρια κρίθηκαν εξαίρετα, τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα 1, 4, 6 και 13 σχεδόν εξαίρετα ενώ το ενδιαφερόμενο πρόσωπο 2 πάρα πολύ καλή. Μετά τις διευκρινήσεις που δόθηκαν από τη Συμβουλευτική Επιτροπή αναφορικά με την καθορισθείσα ενός τουλάχιστον έτους πείρα, σχετική με τα καθήκοντα της θέσης, η οποία θα αποτελούσε πλεονέκτημα, η ΕΔΥ έκρινε ότι μόνο τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα 2, 8 και 12 κατείχαν το πλεονέκτημα, σε αντίθεση με έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής σύμφωνα με την οποία, το πλεονέκτημα διέθεταν επίσης τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα 1,4 και 11 καθώς και η αιτήτρια. Η ΕΔΥ, στη συνεδρία της ημερ. 23/7/01, επιλήφθηκε του θέματος πλήρωσης των θέσεων. Αναφορικά με την προηγούμενη πείρα της αιτήτριας καταγράφηκαν τα ακόλουθα:

Στην ίδια συνεδρία, παρέστη και ο Διευθυντής Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, κ. Ανδρέας Δημητρίου ο οποίος, αξιολόγησε την απόδοση των υποψηφίων στην προφορική εξέταση των 16 υποψηφίων και προέβη στην σύσταση του υπέρ των ενδιαφερομένων προσώπων. Η απόδοση της αιτήτριας στις συνεντεύξεις χαρακτηρίστηκε από το διευθυντή ως σχεδόν πολύ καλή ενώ η απόδοση των ενδιαφερομένων μερών χαρακτηρίστηκε από πολύ καλή+ μέχρι εξαίρετη. Η ίδια αξιολόγηση έγινε και από την ΕΔΥ, η οποία όμως αιτιολόγησε την αντίστοιχη κρίση της.

Η ΕΔΥ αφού έλαβε υπόψη την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, τα προσόντα των υποψηφίων, το πλεονέκτημα όπως και τα στοιχεία των αιτήσεων στο σύνολο τους καθώς και τη σύσταση του Διευθυντή αλλά και την απόδοση των υποψηφίων στην ενώπιον της προφορική εξέταση, προσέφερε διορισμό στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Η Επιτροπή αιτιολόγησε την επιλογή της με αναφορά στη σύσταση του Διευθυντή και στην αξιολόγηση του κάθε ενδιαφερομένου προσώπου τόσο ενώπιον της όσο και ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Η απόρριψη της υποψηφιότητας της αιτήτριας καταγράφεται επίσης στα πρακτικά ως εξής:

Στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου της αιτήτριας προβάλλονται οι πιο κάτω ισχυρισμοί:

• Η ΕΔΥ παραγνώρισε το πλεονέκτημα της αιτήτριας και/ή έκρινε λανθασμένα ότι δεν το κατέχει παρεκκλίνοντας από την γνώμη του αρμοδίου κατά το νόμο οργάνου (της Συμβουλευτικής Επιτροπής), χωρίς δέουσα έρευνα και αιτιολογία.

Η ΕΔΥ, στο πιο πάνω πλαίσιο, έκρινε ότι η αιτήτρια όπως και οι τρεις υποψήφιοι που φέρονταν να κατέχουν το πλεονέκτημα, τελικά δεν το κατείχαν. Προς τούτο, ζήτησε περισσότερες διευκρινήσεις από τη Συμβουλευτική Επιτροπή και διερεύνησε το είδος της επαγγελματικής πείρας των υποψηφίων. Συγκεκριμένα για την αιτήτρια η οποία εργαζόταν ως νοσηλεύτρια σε ιδιωτικό ινστιτούτο, η ΕΔΥ είχε ενώπιον της βεβαίωση του Διευθυντή του εν λόγω ινστιτούτου αναφορικά με τα καθήκοντα της αιτήτριας ως συμβούλου ψυχολογικής υποστήριξης η οποία μιλά αφ' εαυτής:

1. Συμβουλευτική
2. Ψυχοϋποστηρικτική βοήθεια ατόμων με πρόβλημα παρυσαρκίας.
3. Ομάδες (αλληλοβοήθειας, έκφρασης συναισθημάτων ή ανάπτυξης κινήτρων.»

Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην ερμηνεία που δίνεται από την ΕΔΥ στο προνοούμενο από το Σχέδιο Υπηρεσίας πλεονέκτημα ούτε στην τελική κρίση για την κατοχή του από τους υποψηφίους. Το Δικαστήριο δεν ενεργεί πρωτογενή έρευνα ούτε ασκεί ουσιαστική κρίση επί του θέματος αλλά ελέγχει την πιθανότητα παράλειψης διενέργειας δέουσα έρευνας, την ύπαρξη πλάνης και τυχόν υπέρβαση των άκρων ορίων της διακριτικής ευχέρειας του οργάνου. Εδώ, δεν συντρέχει λόγος επέμβασης του Δικαστηρίου. Η ΕΔΥ κατόπιν επαρκούς έρευνας έκρινε ορθά ότι η μόλις έξι μηνών πείρα της αιτήτριας στην ψυχολογική υποστήριξη παχύσαρκων ατόμων δεν λογίζεται ως πείρα νοσηλεύτριας στον τομέα της ψυχικής υγείας προκειμένου να της αναγνωρισθεί ως πλεονέκτημα.

Ο δεύτερος λόγος ακύρωσης που προβάλλει η αιτήτρια αφορά στην έλλειψη αιτιολογίας τόσο της σύστασης όσο και της προσβαλλόμενης απόφασης. Είναι γεγονός ότι ο διευθυντής κατέγραψε τις εντυπώσεις του από την προφορική συνέντευξη με την αξιολόγηση των υποψηφίων και σύστησε ονομαστικά τα 14 ενδιαφερόμενα πρόσωπα χωρίς περαιτέρω αιτιολογία. Βάσει του άρθρου 34(9)του Ν1/90 δεν υφίσταται νομοθετική υποχρέωση αιτιολόγησης της σύστασης του Διευθυντή σε θέσεις πρώτου διορισμού και προαγωγής. Συνεπώς οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί της αιτήτριας είναι αβάσιμοι.

Αιτιολογία δόθηκε για τον κάθε υποψήφιο που επελέγη χωριστά και αναφέρεται στην απόδοση των υποψηφίων κατά το στάδιο των συνεντεύξεων ενώπιον της Συμβουλευτικής και της ΕΔΥ και στη σύσταση του Διευθυντή. Δεδομένου ότι οι θέσεις ήταν πρώτου διορισμού και προαγωγής και οι διεκδικητές ήταν μόνο εξωτερικοί υποψήφιοι, τα κριτήρια επιλογής που χρησιμοποιήθηκαν ήταν θεμιτά και κατάλληλα. Και εφόσον επρόκειτο για υποψηφίους με ισότιμα βασικά προσόντα, πλην εκείνων που υπερτερούσαν διότι κατείχαν το πλεονέκτημα που προσμέτρησε στην τελική επιλογή τους, ορθά λήφθηκε υπόψη η απόδοση τους στις συνεντεύξεις για σκοπούς σύγκρισης της καταλληλότητας τους. Σε θέσεις πρώτου διορισμού όπου η προσωπικότητα και οι ικανότητες του υποψηφίου είναι σημαντικές για την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης, μπορεί να δοθεί αυξημένη βαρύτητα στην απόδοση των υποψηφίων στις προφορικές συνεντεύξεις. (Βλ. Χριστάκης Χριστοφίδης ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 1601/00, ημερ. 3.4.02).

Α. Κραμβής, Δ.

ΣΦ.