|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2003) 4 ΑΑΔ 48
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 944/2001
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ.Κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.
Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ
:ΚΑΛΟΜΟΙΡΑΣ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ ΜΑΝΕΝΤΖΟΥ, από τη Λευκωσία,
Αιτήτριας
- και -
1. ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΜΠΟΥ ΚΑΙ
2. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΏΝ,
ΚΑΙ/Η ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,
Καθ΄ ων η αίτηση
---------------------------
13 Ιανουαρίου 2003
Για την αιτήτρια: Α.Σ. Αγγελίδης.
Για το καθ΄ ου η αίτηση 1: Απ. Ντορτζής.
Για την καθ΄ ης η αίτηση 2: Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Προσβάλλεται το διάταγμα απαλλοτρίωσης αρ. 828, που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 31 Αυγούστου 2001, για την απαλλοτρίωση του κτήματος της αιτήτριας, τεμ. 732 του Φ/Σχ. 27/54 στο χωριό Κάμπος.
Από καιρό στον Κάμπο απασχολούσε, καθώς φαίνεται, πρόβλημα στάθμευσης αυτοκινήτων. Σε συνεδρία ημερ. 10 Ιουνίου 1999 το Συμβούλιο Βελτιώσεως Κάμπου έλαβε απόφαση για τη δημιουργία νέου χώρου στάθμευσης στο τεμάχιο 732 (πρώην τεμάχιο 547/1 και 547/2) της αιτήτριας και στο τεμάχιο 731 (πρώην τεμάχιο 545 και 546) το οποίο ανήκε σε άλλο πρόσωπο. Κατ΄ ακολουθίαν, επειδή η αιτήτρια δεν ήταν διατεθειμένη να αποξενώσει το δικό της, αποφασίστηκε η προώθηση διαδικασίας για απαλλοτρίωση.
Ο σχετικός διοικητικός φάκελος δεν αποκαλύπτει ότι διεξήχθη η αναγκαία έρευνα. Ενώ χρειάζεται ολοκληρωμένη μελέτη για τη φύση, έκταση και ανάγκες του έργου με αναφορά και στην επιλογή της προτεινόμενης προς απαλλοτρίωση γης αντί άλλης, όπως και για τη γενικότερη δυνατότητα πραγμάτωσης του έργου: βλ. Σπύρου ν. Δημοτικού Συμβουλίου Κάτω Πολεμιδιών κ.α., Α.Ε. 2030 ημερ. 13 Απριλίου 1998, Δ. Ουζουνιάν και Μ. Σουλτανιάν και Σία Λτδ ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2260 ημερ. 14 Νοεμβρίου 2000 και την Glyki and Another v. The Municipal Corporation of Famagusta (1967) 3 C.L.R. 677, (Τριανταφυλλίδη, Π.,) η οποία επιδοκιμάστηκε από την Ολομέλεια στη δεύτερη.
Η διαδικασία απαλλοτρίωσης προχώρησε βάσει του περί Αναγκαστικής Απαλλοτριώσεως Νόμου του 1962 (Ν. 15/62 όπως τροποποιήθηκε) - με Γνωστοποίηση Απαλλοτρίωσης Αρ. 631 και Διάταγμα Απαλλοτρίωσης Αρ. 828, που δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 1 Σεπτεμβρίου 2000 και 31 Αυγούστου 2001 αντιστοίχως - χωρίς αναφορά στο άρθρο 63 του περί Κοινοτήτων Νόμου του 1999 (Ν. 86(Ι)/99) με το οποίο γίνεται ειδική ρύθμιση για περιπτώσεις αναγκαστικής απαλλοτρίωσης ακίνητης ιδιοκτησίας από Κοινοτικό Συμβούλιο.
Το άρθρο 63 του Ν. 86(Ι)/99 το οποίο περιέχει λεπτομερείς πρόνοιες αναφορικά με την εξουσία απαλλοτρίωσης και τη διαδικασία που πρέπει να ακολουθείται, αποβλέπει καθώς φαίνεται, σε αποκλειστική ρύθμιση του θέματος χωρίς τη συνδρομή του γενικού περί Αναγκαστικής Απαλλοτριώσεως Νόμου του 1962. Αυτήν όμως την πτυχή δεν χρειάζεται να τη συζητήσω. Είναι αρκετό για τις ανάγκες της παρούσας υπόθεσης να επισημάνω ότι ακόμα και αν δεν προσδοθεί αυτοτέλεια σε ό,τι προβλέπεται στο άρθρο 63 του Ν. 86(Ι)/99, περιέχονται εντούτοις πρόνοιες που προσθέτουν, ως προϋποθέσεις, στα απαιτούμενα για απαλλοτρίωση βάσει του περί Αναγκαστικής Απαλλοτριώσεως Νόμου του 1962, πρόνοιες που δεν είναι ασυμβίβαστες με τον εν λόγω γενικό νόμο: βλ. την απόφαση του Εφετείου στη Vassiliko Cement Works Ltd v. Violaris (1975) 1 C.L.R. 256. Με δεδομένο λοιπόν ότι παραγνωρίστηκε το άρθρο 63 του Ν. 86(Ι)/99 το οποίο είχε τουλάχιστο σε κάποιο βαθμό εφαρμογή, η διαδικασία που απέληξε στο διάταγμα απαλλοτρίωσης δεν μπορεί να θεωρηθεί νόμιμη.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα κατά το ήμισυ εναντίον του Κοινοτικού Συμβουλίου Κάμπου και κατά το άλλο ήμισυ εναντίον της Δημοκρατίας. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.