|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1371/2000
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Τ. ΗΛΙΑΔΗ, Δ.Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος.
ΜΕΤΑΞΥ:
ΑΝΔΡΕΑ ΑΝΔΡΙΑΝΟΥ, από τη Λεμεσό,
Αιτητή
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ,
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Καθ'ων η αίτηση
--------------------------------
8 Ιανουαρίου 2003
Για τον Αιτητή: κ. Καραπατάκης.
Για τους Καθ'ων η αίτηση: κ. Γιωργαλλής, Δικηγόρος της Δημοκρατίας.
Για το Ενδιαφερόμενο Μέρος: Ουδεμία εμφάνιση.
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο Ανδρέας Κυπριανού (αιτητής), που είναι αστυφύλακας, προσβάλλει την ορθότητα της απόφασης του Αρχηγού της Αστυνομίας να προαγάγει την Αστυφύλακα Τασούλα Ορφανίδου (ενδιαφερόμενο μέρος) στο βαθμό του Λοχία από την ημερομηνία έναρξης της προαφυπηρετικής της άδειας, σύμφωνα με τις πρόνοιες του Κανονισμού 9(β) των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 1989.
(α
) Τα γεγονόταΤο ενδιαφερόμενο μέρος ζήτησε με επιστολή ημερομηνίας 16/6/1999 προς τον Αρχηγό της Αστυνομίας, την εξέταση αιτήματος της για την προαγωγή της κατ' εξαίρεση σε Λοχία για λόγους ηθικής ικανοποίησης και αναγνώρισης της μέχρι τότε προσφοράς της σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 9(β) των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 1989 (ΚΔΠ 52/89).
Ο Αρχηγός της Αστυνομίας αποδέχθηκε το αίτημα και υπέβαλε στον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης την πιο κάτω απόφαση του για έγκριση.
"Εντιμο
Υπουργό Δικαιοσύνης
και Δημοσίας Τάξης
Προαγωγή σε Λοχία
Σύμφωνα με τον Καν. 9(β) των περί
Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 1989
της Γ/Αστυφ. 2145, Τ. Ορφανίδου
Η Γ/Αστυφ. 2145, Τ. Ορφανίδου, γεννήθηκε στις 17.12.45 και γράφτηκε στην Αστυνομία στις 2.10.66.
Παρακολούθησε τη βασική σειρά μαθημάτων και τη σειρά μονιμοποίησης. Παρακολούθησε επίσης Ειδική Εκπαίδευση στην Αστυνομική Ακαδημία και Επιμορφωτικό Πρόγραμμα Διοίκησης και Τήρησης Αρχείου.
Υπηρέτησε σε Σταθμούς Πόλεως, στο Τ.Α.Ε., στην Τροχαία, στον Ουλαμό Πρόληψης Εγκλημάτων, στο Κέντρο Ελέγχου Μηνυμάτων και από τις 16.8.78 υπηρετεί στο Αρχείο.
Πρόκειται για ευσυνείδητη, εργατική και πειθαρχημένη αστυνομικό. Διακρίνεται για την ακεραιότητα του χαρακτήρα και την εντιμότητά της. Οι σχέσεις της με τους συναδέλφους της είναι άριστες.
Η Γ/Αστυφ. 2145, επέδειξε ιδιάζουσα κλίση στα θέματα διοίκησης και τήρησης αρχείου, στο οποίο με αφοσίωση και ιδιαίτερο ζήλο, εργάστηκε τα τελευταία τριάντα χρόνια. Στις 5.1.2000, αναχωρεί με προαφυπηρετική άδεια και αναχωρεί από τις τάξεις της Αστυνομίας, την 1.1.2000.
Για τους λόγους που έχω αναφέρει πιο πάνω, αποφάσισα να την προάξω στο βαθμό του Λοχία, από την ημέρα της έναρξης της προαφυπηρετικής της άδειας, σύμφωνα με τον Καν. 9(β) των περί Αστυνομίας (Προαγωγών) Κανονισμών του 1989 και ζητώ την προς τούτο έγκρισή σας, βάσει του άρθρου 13Α(1) του περί Αστυνομίας Νόμου, Κεφ. 285.
Ανδρέα ς Μ. Αγγελίδης
Αρχηγός Αστυνομίας"
Ο αρμόδιος Υπουργός ενέκρινε την απόφαση του Αρχηγού Αστυνομίας και το ενδιαφερόμενο μέρος προάχθηκε στη θέση του Λοχία από την 5/1/2000, ημερομηνία κατά την οποία θα άρχιζε η προαφυπηρετική της άδεια.
(β) Οι λόγοι της προσφυγής
Ο αιτητής αμφισβητεί την ορθότητα της πιο πάνω διοικητικής πράξης γιατί σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του η απόφαση πάσχει από
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η πιο πάνω απόφαση αποτελεί κατάχρηση εξουσίας. Και τούτο γιατί εφόσον η προαγωγή συνέπιπτε με την ημερομηνία που θα άρχιζε η προαφυπηρετική άδεια του ενδιαφερόμενου μέρους και δεν υπήρχαν χρονικά περιθώρια για το ενδιαφερόμενο μέρος να ασκήσει τα καθήκοντα της νέας θέσης, η όλη διαδικασία απέβαινε εναντίον του δημόσιου
Ο Κανονισμός 9 των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 1989 (ΚΔΠ 52/89) προνοεί ότι,
"9. Ανεξάρτητα από τις πρόνοιες των παρόντων Κανονισμών ο Αρχηγός, με έγκριση του Υπουργού, δύναται:
(α) Να προαγάγει αστυφύλακα σε Λοχία ή Λοχία σε Υπαστυνόμο για ανδραγαθία, ανεξάρτητα του αν κατέχει τα προσόντα προς τούτο.
(β) Να προαγάγει αστυφύλακα σε Λοχία ή Λοχία σε Υπαστυνόμο, ο οποίος επιδεικνύει ιδιαίτερη ικανότητα ή έχει ιδιάζουσα κλίση σε ειδική εργασία, ανεξάρτητα του αν έχει τα προσόντα προς τούτο.
Νοείται ότι ο αριθμός όσων προάγονται με βάση την παράγραφο (β) του παρόντος Κανονισμού δε θα υπερβαίνει το 10% των προς πλήρωση υφιστάμενων θέσεων κατ' έτος:
Νοείται περαιτέρω ότι μέλος της Δύναμης το οποίο προάγεται με βάση τον παρόντα Κανονισμό σε Λοχία δε δύναται να προαχθεί περαιτέρω, αν δεν πετύχει στις εξετάσεις για προαγωγή στο βαθμό του Υπαστυνόμου:
Νοείται ακόμη περαιτέρω ότι μέλος της Δύναμης που προάγεται με βάση τον παρόντα Κανονισμό σε Υπαστυνόμο δε δύναται να προαχθεί περαιτέρω, αν δεν πετύχει στις εξετάσεις για προαγωγή στο βαθμό που κατέχει."
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο αιτητής είχε το δικαίωμα να προσβάλει την επίδικη προαγωγή αφού κατείχε ο ίδιος τα προσόντα για προαγωγή σύμφωνα με την απόφαση Γεωργίου και άλλοι ν. Παναγή και άλλων και Δημοκρατίας (1997) 3 ΑΑΔ 81, όπου τονίστηκε (αναφορικά με τον Κανονισμό 9(α)) ότι κάθε μέλος της Αστυνομικής δύναμης έχει ηθικό συμφέρον που πηγάζει από την παράκαμψη της διαδικασίας προαγωγής να προσβάλει την επίδικη απόφαση, αφού η κατάχρηση της εξουσίας οδηγεί στην αυθαιρεσία και καταπάτηση των αρχών της χρηστής διοίκησης.
Η εισήγηση ότι η σχετική απόφαση παραβίασε τις αρχές της χρηστής διοίκησης αφού στρεφόταν εναντίον του δημόσιου συμφέροντος, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Η επίκληση αποσπασμάτων από την απόφαση Δημοκρατία ν. Μιλτιάδου (Α.Ε. 2343 της 16/9/98) δεν ενισχύει τους ισχυρισμούς του αιτητή, αφού οι σχετικές αναφορές σχετικά με την παραβίαση του δημοσίου συμφέροντος προέρχονται από την απόφαση της μειοψηφίας. Αντίθετα, στην απόφαση της πλειοψηφίας τονίζεται ότι "η χρονική προοπτική υπηρεσίας στην υπό πλήρωση θέση αποτελεί στοιχείο εξωγενές προς τους σκοπούς του νόμου και, συνεπώς, δεν προσμετρά στον προσδιορισμό του
δημοσίου συμφέροντος".Με βάση τα πιο πάνω έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η σχετική απόφαση λήφθηκε μέσα στα πλαίσια της διακριτικής ευχέρειας του Αρχηγού της Αστυνομίας και ότι οι σχετικές εισηγήσεις για καταστρατήγηση των αρχών του δημοσίου συμφέροντος και της χρηστής διοίκησης δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές.
Ο αιτητής ισχυρίζεται επίσης ότι η σχετική απόφαση πάσχει από έλλειψη αιτιολογίας. Πιο συγκεκριμένα υποδείχθηκε ότι στις σχετικές επιστολές του Αρχηγού Αστυνομίας προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης δεν προσδιορίζονται τα απαραίτητα εκείνα στοιχεία που θα στοιχειοθετούσαν την απαιτούμενη "ιδιαίτερη ικανότητα ή ιδιάζουσα κλίση σε ειδική εργασία" που απαιτεί ο Κανονισμός 9.
Στην παρούσα περίπτωση ο Αρχηγός Αστυνομίας επικαλείται στη σχετική επιστολή του προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης τη σειρά μαθημάτων και επιμορφωτικών προγραμμάτων που είχε παρακολουθήσει το ενδιαφερόμενο μέρος στον κλάδο της "Διοίκησης και Τήρησης Αρχείου" σημειώνοντας ότι υπηρετεί στο Αρχείο, όπου "επέδειξε ιδιάζουσα κλίση στα θέματα διοίκησης και τήρησης αρχείου στο οποίο με αφοσίωση και ιδιαίτερο ζήλο εργάστηκε τα τελευταία τριάντα χρόνια". Οι πιο πάνω παρατηρήσεις του Αρχηγού Αστυνομίας επιβεβαιώνονται και από το περιεχόμενο του προσωπικού φακέλου του ενδιαφερόμενου μέρους όπου οι εκθέσεις των υπεύθυνων αξιωματικών σημειώνουν ότι από τις 10/8/1970 το ενδιαφερόμενο μέρος εργάστηκε με απόλυτη επιτυχία επιδεικνύοντας ιδιαίτερο ζήλο και αφοσίωση στα καθήκοντα της στον κλάδο του Αρχείου.
Το 1980 ο τότε Αστυνομικός Διευθυντής Λεμεσού σημείωνε στη χρονιαία αναφορά του για το ενδιαφερόμενο μέρος ότι "είναι αναντικατάστατη εις το Αρχείον" και σύστηνε την "κατ' εξαίρεση προαγωγή της εις τον βαθμόν του Λοχίου". Οι πιο πρόσφατες δε ετήσιες προσωπικές αναφορές των άμεσα προϊστάμενων αξιωματικών της αναφέρονται σε "υποδειγματική εργασία και απόδοση της στο Αρχείο" (1990), ενώ στη συμπληρωματική αναφορά του για το έτος 1996 ο άμεσα προϊστάμενος Υπαστυνόμος αναφέρει ότι, "Κατέχει όλο το φάσμα των εργασιών του Αρχείου και ο ζήλος της για εργασία είναι αξιοθαύμαστος. Εχει ψηλό αίσθημα ευθύνης και χωρίς ενδοιασμούς έχω την άποψη ότι εμπίπτει μέσα στα πλαίσια για κατ' εξαίρεση προαγωγή". Τα ίδια ευμενή σχόλια επαναλαμβάνονται και στις επόμενες μέχρι την προαγωγή της, προσωπικές εκθέσεις. Στην υπόθεση Αχιλλέως ν. Δημοκρατίας (Προσφυγή 276/91 της 28/2/92) τονίσθηκε ότι η κατ' εξαίρεση προαγωγή μελών της Αστυνομίας, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στον Καν. 9(β) προϋποθέτει την εκ μέρους του προαγόμενου κατοχή ασυνήθιστων ιδιοτήτων που τον διακρίνουν από τους συναδέλφους του. Η απαιτούμενη "ιδιάζουσα κλίση για ειδική εργασία" κρίθηκε από το Δικαστήριο στην ίδια υπόθεση ότι, "υποδηλώνει ιδιότητες, όπως για παράδειγμα δεξιοτεχνία για συγκεκριμένη εργασία, που προσιδιάζουν στο άτομο του προαγόμενου". Στην προκείμενη περίπτωση η αναφορά που περιέχεται στο κείμενο της επιστολής του Αρχηγού προς τον Υπουργό, ότι δηλαδή το ενδιαφερόμενο μέρος επέδειξε ιδιάζουσα κλίση στα θέματα διοίκησης και τήρησης αρχείου, συμβαδίζει με την ερμηνευτική προσέγγιση που ανάγει την "ιδιάζουσα κλίση" σε "δεξιοτεχνία για συγκεκριμένη εργασία". Από το περιεχόμενο του προσωπικού φακέλου του ενδιαφερόμενου μέρους και από τα άλλα στοιχεία που έχουν παρουσιαστεί φαίνεται ότι καθόλη την τριακονταετή ενασχόληση της με την ειδική εργασία της "τήρησης αρχείου", το ενδιαφερόμενο πρόσωπο επέδειξε ασυνήθιστα ιδιαίτερες ικανότητες, επιτυχούς διεκπεραίωσης των σχετικών καθηκόντων, σε βαθμό που να χαρακτηρισθεί από προϊσταμένους της ως αναντικατάστατη στη συγκεκριμένη εργασία. Η επιβεβαιωμένη δε μέσα από τις ετήσιες αναφορές όλων των ετών, προσήλωση και ζήλος προς την εκτέλεση των συγκεκριμένων καθηκόντων Αρχείου σε συνδυασμό με το γεγονός ότι εκτελούσε την ειδική αυτή εργασία καθόλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας της με απόλυτη επιτυχία, επιβεβαιώνει την "ιδιάζουσα κλίση της" στον τομέα όπου υπηρέτησε, ικανοποιώντας έτσι τα σχετικά κριτήρια που τέθηκαν στην απόφαση Αχιλλέως ν. Δημοκρατίας (πιο πάνω).
Εχοντας υπόψη τα πιο πάνω έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η απόφαση του Αρχηγού Αστυνομίας ήταν εύλογα επιτρεπτή και ότι η αιτιολογία της επίδικης απόφασης συμπληρώνεται από το σχετικό φάκελο.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος του αιτητή.
Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,
Δ.
&# 9;