|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 4 ΑΑΔ 1122
25 Νοεμβρίου, 2002
[ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146, 25, 26 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΟΛΑΚΙΔΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΟΙ,
Aιτητές,
v.
ΑΡΧΗΣ ΛΙΜΕΝΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 514/2001)
Αναθεωρητική Δικαιοδοσία ― Αντικείμενο ― Εκτελεστές πράξεις εντός του πεδίου του δημοσίου δικαίου ― Περιστάσεις υπό τις οποίες η παρούσα προσφυγή απερρίφθη ως αφορώσα πράξη στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ― Πρόωρη προσφυγή ― Περιστάσεις υπό τις οποίες κρίθηκε πρόωρη η προσφυγή κατά της επίδικης απόφασης, η οποία δεν συνιστούσε εκτελεστή διοικητική πράξη.
Οι αιτητές επεδίωξαν την ακύρωση της απόφασης της καθ'ης η αίτηση Αρχής να μην αναθέσει σε αυτούς το επίδικο έργο βάσει ισχυριζόμενης συμβατικής υποχρέωσης εδραζόμενης σε προ δεκαετιών ανάθεση προς αυτούς, αλλά να προχωρήσει με σχετικό δημόσιο διαγωνισμό.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η απόφαση του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων για την επιλογή των αιτητών ως τους αρχιτέκτονες του έργου της ανέγερσης των κτιρίων του λιμανιού Λεμεσού ήταν η πράξη που ενέπιπτε στη σφαίρα του δημόσιου δικαίου ως εκτελεστή διοικητική πράξη. Οι πράξεις που την ακολούθησαν, όπως ο καταρτισμός της σχετικής σύμβασης και ό,τι ακολούθησε αυτής, είναι πράξεις που εμπίπτουν στο ιδιωτικό δίκαιο.
Πέραν του ότι η προσφυγή των αιτητών είναι απαράδεκτη για τον ανωτέρω λόγο, ασκήθηκε και πρόωρα. Δεν έγινε διορισμός αρχιτεκτόνων για το έργο της ανέγερσης της αίθουσας επιβατών, η οποία θα ήταν εκτελεστή πράξη δυνάμενη να προσβληθεί με προσφυγή.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Medcon Construction a.o. v. Republic (1968) 3 C.L.R. 535,
Zachariades Ltd v. Republic (1987) 3 C.L.R. 68.
Προσφυγή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές.
Κουντούρη για Τ. Παπαδόπουλο, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Οι αιτητές είναι αρχιτέκτονες. Κατά το 1972, όταν οι εργασίες εκτέλεσης του νέου λιμανιού Λεμεσού ήταν προς το τέλος, διορίστηκαν αρχιτέκτονες των κτιρίων του λιμανιού, μεταξύ των οποίων ήταν και το κτίριο επιβατών. Η επιλογή τους έγινε από αγγλικό οίκο και εγκρίθηκε από το Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων.
Το έργο δεν εκτελέσθηκε γιατί όταν ετοιμάστηκαν τα σχέδια και εγκρίθηκαν από τις αρμόδιες αρχές ακολούθησε η Τουρκική Εισβολή.
Σε κάποιο χρόνο μετά το 1974, ο οποίος δεν αναφέρεται ακριβώς, το Υπουργείο ζήτησε από τους αιτητές να προχωρήσουν με την εκτέλεση της αποθήκης γενικού φορτίου και του υπόστεγου επιθεώρησης προϊόντων για να χρησιμοποιηθεί προσωρινά ως κτίριο επιβατών και να μπορέσει να λειτουργήσει το λιμάνι Λεμεσού που ήταν τότε λόγω της εισβολής πρωταρχικής ανάγκης.
Το 1978, η Αρχή Λιμένων, η οποία ανέλαβε με τους περί της Αρχής Λιμένων Κύπρου Νόμους (Ν.38/73 και 59/77) τη διοίκηση και τη λειτουργία των λιμανιών, αποφάσισε την ανέγερση του κτιρίου διοίκησης. Ανέθεσε στους αιτητές την ετοιμασία του σχεδίου του κτιρίου αυτού καθώς και την επίβλεψη του έργου βάσει του διορισμού τους ως αρχιτεκτόνων του έργου των κτιρίων του λιμανιού. Η ανέγερση του κτιρίου διοίκησης περατώθηκε το 1985.
Η διαφορά μεταξύ των αιτητών και της Αρχής Λιμένων προέκυψε μετά την έγκριση από τη Βουλή, στη συνεδρία της ημερομηνίας 1.3.01, κονδυλίου για τη μελέτη του κτιρίου επιβατών.
Οι αιτητές περίμεναν ότι σ' αυτούς θα ανατίθετο η ετοιμασία των σχεδίων του κτιρίου επιβατών, βάσει του διορισμού τους το 1972. Είχαν ήδη ετοιμάσει τα σχέδια από τότε, τα οποία έτυχαν εύφημου μνείας από τους άγγλους συμβούλους του έργου και από τον τότε Υπουργό Συγκοινωνιών και Έργων.
Με επιστολή τους ημερομηνίας 6.3.01 προς τον Υπουργό Συγκοινωνιών και Έργων αναφέρθηκαν στα γεγονότα που ακολούθησαν το διορισμό τους ως αρχιτέκτονες των κτιρίων του λιμανιού και υποστήριξαν ότι τα σχέδια του κτιρίου επιβατών θα μπορούσαν να προσαρμοστούν στις νέες ανάγκες της Αρχής Λιμένων.
Το Υπουργείο διαβίβασε την επιστολή αυτή στην Αρχή. Η τελευταία με επιστολή της προς τους αιτητές ημερομηνίας 11.4.01 απάντησε ότι σημειώθηκε το ενδιαφέρον των αιτητών για την ετοιμασία των αρχιτεκτονικών σχεδίων του κτιρίου επιβατών και κατέληξε με τα πιο κάτω:
«Διευκρινίζεται ωστόσο ότι σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεσή μας δεν υπάρχει συμβατική υποχρέωση από την Αρχή Λιμένων Κύπρου για να αναθέσει και πάλιν στο Γραφείο σας τη μελέτη της νέας αίθουσας επιβατών ή οποιαδήποτε άλλη μελέτη στο λιμάνι Λεμεσού.
Η Αρχή Λιμένων Κύπρου είναι, όπως γνωρίζετε, Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου και η λειτουργία της διέπεται από τη νομοθεσία και τις αρχές της χρηστής διοίκησης. Μέσα σ' αυτά τα πλαίσια η Αρχή θα ακολουθήσει τις νενομισμένες διαδικασίες για την υλοποίηση του πιο πάνω έργου.
Σας διαβεβαιώνουμε ότι θα σας δοθεί ίση μεταχείριση με όλους τους αρχιτέκτονες, μέλη του ΕΤΕΚ.»
Το περιεχόμενο της επιστολής αυτής είναι που προσβάλλουν οι αιτητές με την προσφυγή τους.
Στη συνέχεια η Αρχή προκήρυξε με δημοσίευση στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατία ημερομηνίας 18.1.02 προσφορές «σχετικά με τις χρηματοοικονομικές και εμπορικές εναλλακτικές λύσεις που θα μπορούσαν να υιοθετηθούν αναφορικά με την κατασκευή νέας αίθουσας επιβατών στο λιμάνι της Λεμεσού.»
Οι δικηγόροι της Αρχής πρόβαλαν προδικαστική ένσταση ότι προσβάλλεται πράξη η οποία ανάγεται στο πλαίσιο διαφοράς σε ιδιωτική συμφωνία. Είναι η θέση τους πως το επίδικο θέμα, της υποχρέωσης ανάθεσης της ετοιμασίας των αρχιτεκτονικών σχεδίων του κτιρίου επιβατών στους αιτητές βάσει της τότε συμφωνίας μεταξύ αυτών και του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων, συνίσταται σε διαφορά στα πλαίσια ιδιωτικής συμφωνίας.
Θα συμφωνήσω με την ένσταση αυτή. Η απόφαση του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων για την επιλογή των αιτητών ως τους αρχιτέκτονες του έργου της ανέγερσης των κτιρίων του λιμανιού Λεμεσού ήταν η πράξη που ενέπιπτε στη σφαίρα του δημόσιου δικαίου ως εκτελεστή διοικητική πράξη. Οι πράξεις που την ακολούθησαν, όπως ο καταρτισμός της σχετικής σύμβασης και ό,τι ακολούθησε αυτή είναι πράξεις που εμπίπτουν στο ιδιωτικό δίκαιο. (Βλ. Medcon Construction a.o. v. Republic (1968) 3 C.L.R. 535, Zachariades Ltd v. Republic (1987) 3 C.L.R. 68.)
Έχω τη γνώμη ότι πέραν του ότι η προσφυγή των αιτητών είναι απαράδεκτη για το λόγο που ανέπτυξα, ασκήθηκε και πρόωρα. Δεν έγινε διορισμός αρχιτεκτόνων για το έργο της ανέγερσης της αίθουσας επιβατών, η οποία θα ήταν εκτελεστή πράξη δυνάμενη να προσβληθεί με προσφυγή.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον των αιτητών.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.