|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 4 ΑΑΔ 476
15 Μαΐου, 2002
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Αιτητής,
v.
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 1109/2000)
Πολεοδομία και Χωροταξία ― Ιεραρχική προσφυγή κατά πολεοδομικής απόφασης ― Άρθρο 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου Ν. 90/72 ― Η άσκησή της συνεπάγεται την απώλεια της εκτελεστότητας της πολεοδομικής απόφασης που προσβάλλεται ― Νομολογιακά πορίσματα και εφαρμογή τους στην κριθείσα περίπτωση.
Αναθεωρητική Δικαιοδοσία ― Πολεοδομία και Χωροταξία ― Άσκηση ιεραρχικής προσφυγής κατά πολεοδομικής απόφασης ― Προσβλητή διά προσφυγής καθίσταται μόνο η απόφαση επί της ιεραρχικής προσφυγής.
Ο αιτητής επεδίωξε την ακύρωση της άρνησης χορήγησης σε αυτόν Πιστοποιητικού Έναρξης Εργασιών για προώθηση της εκτέλεσης της πολεοδομικής άδειας που είχε προηγουμένως εξασφαλίσει, ενώ παράλληλα είχε ασκήσει και ιεραρχική προσφυγή κατά της αυτής απόφασης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Το Άρθρο 28 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου Ν. 90/72 παρέχει τη διακριτική εξουσία στην Πολεοδομική Αρχή να ανανεώσει την πολεοδομική άδεια για ένα ακόμα έτος νοουμένου ότι άρχισαν οι εργασίες για την ανάπτυξη όπως προνοείται στην άδεια της Πολεοδομικής Αρχής.
Το δε Άρθρο 31 του ίδιου νόμου προνοεί για ιεραρχική προσφυγή στο Υπουργικό Συμβούλιο.
Το θέμα έτυχε εξέτασης από τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η άσκηση ιεραρχικής προσφυγής, η οποία προβλέπεται από το νόμο, επιφέρει την απώλεια της εκτελεστότητας της διοικητικής πράξης. Προσβλητή παραμένει μόνο η απόφαση επί της ιεραρχικής προσφυγής ως της μόνης εκτελεστής βάσει του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος.
Η προσβαλλόμενη πράξη εν προκειμένω απώλεσε την εκτελεστότητά της με την άσκηση της ιεραρχικής προσφυγής δυνάμει του Άρθρου 31 του σχετικού νόμου.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Κασάπη κ.ά. v. Δημοκρατίας κ.ά. (1994) 4 Α.Α.Δ. 1248,
Κασάπης κ.ά. v. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 43,
Γιαννάκης Ανδρέου Λτδ v. Δημοκρατίας (1998) 4 Α.Α.Δ. 301.
Προσφυγή.
Ανδρέου, Ζαχαρίου & Σία, για τον Aιτητή.
Μ. Μαλαχτού-Παμπαλλή, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής στην παρούσα προσφυγή ζητά τις ακόλουθες θεραπείες:-
"(α) Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερ. 3.7.2000 με την οποίαν αρνούνται την χορήγηση πιστοποιητικού έναρξης εργασιών για την ανέγερση οικιστικού συγκροτήματος στο Ζύγι με άδεια αρ. ΛΑΡ/455/95 παράνομη, άκυρη και/ή χωρίς νομικό αποτέλεσμα.
(β) Απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία να ακυρώνεται η ως άνω απόφαση."
Ο αιτητής είναι ιδιοκτήτης του τεμ. 256, Φ/Σχ. LIV.37 στο χωριό Ζύγι της Επαρχίας Λάρνακας. Στις 24.6.96, μετά από αίτηση του αιτητή, η αρμόδια αρχή χορήγησε την πολεοδομική άδεια με αρ. ΛΑΡ/0455/95 που αφορούσε ανάπτυξη στο τεμάχιο του αιτητή.
Η ανάπτυξη που εξουσιοδοτήθηκε με την άδεια αποτελείτο από:
(α) προσθήκες και μετατροπές σε υφιστάμενη διώροφη οικοδομή (5 διαμερίσματα)·
(β) μια νέα μονάδα αποτελούμενη από 11 ανεξάρτητες κατοικίες και ένα κατάστημα.
Για την ανάπτυξη αυτή εκδόθηκε στις 6.4.98 και άδεια οικοδομής. Τόσο η πολεοδομική άδεια όσο και η άδεια οικοδομής είχαν ισχύ μέχρι τις 23.6.99. Στις 15.6.99, η αρμόδια πολεδοδομική αρχή χορήγησε, μετά από αίτηση του αιτητή, Πιστοποιητικό Έναρξης Εργασιών δυνάμει του οποίου η ισχύς της πολεοομικής άδειας παρατάθηκε μέχρι τις 22.6.00. Στις 5.5.00 ο αιτητής υπέβαλε νέα αίτηση προς την αρμόδια αρχή για χορήγηση νέου Πιστοποιητικού Έναρξης Εργασιών. Αυτή τη φορά η αίτηση απορρίφθηκε και στις 3.7.00 στάληκε στον αιτητή η σχετική ειδοποίηση. Στις 20.7.00 ο αιτητής υπέβαλε στο Υπουργείο Εσωτερικών ιεραρχική προσφυγή δυνάμει του άρθρου 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου του 1972. Αντικείμενο της ιεραρχικής προσφυγής ήταν η πολεοδομική απόφαση ημ. 3.7.00.
Ο αιτητής προβάλλει ως λόγους ακύρωσης νομική πλάνη και υπέρβαση εξουσίας της διοικητικής αρχής, πλάνη περί τα πράγματα και έλλειψη δέουσας έρευνας και κατ' ακολουθία μη νόμιμη αιτιολογία.
Οι καθ' ων η αίτηση στη γραπτή ένστασή τους προβάλλουν προδικαστική ένσταση ότι η προσφυγή είναι απαράδεκτη αφού στρέφεται εναντίον μη εκτελεστής διοικητικής απόφασης, δηλαδή της απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής ημερ. 3.7.2000. Ισχυρίζονται ότι με την ιεραρχική προσφυγή, που ο αιτητής υπέβαλε στον Υπουργό Εσωτερικών την 20.7.2000, η επίδικη απόφαση της 3.7.2000 (που προσβάλλεται με την προσφυγή αυτή) απώλεσε τον εκτελεστό της χαρακτήρα με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η προσβολή της ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Το άρθρο 28 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου Ν. 90/72 παρέχει τη διακριτική εξουσία στην Πολεοδομική Αρχή να ανανεώσει την πολεοδομική άδεια για ένα ακόμα έτος νοουμένου ότι άρχισαν οι εργασίες για την ανάπτυξη όπως προνοείται στην άδεια της Πολεοδομικής Αρχής.
Το δε άρθρο 31 του ίδιου νόμου προνοεί για ιεραρχική προσφυγή στο Υπουργικό Συμβούλιο έχει δε ως εξής:-
"31(1) Οσάκις υποβάλληται αίτησις εις Πολεοδομικήν Αρχήν διά πολεοδομικήν άδειαν προς ανάπτυξιν ακινήτου ιδιοκτησίας, ή δι' οιανδήποτε έγκρισιν υπό της εν λόγω Πολεοδομικής Αρχής απαιτουμένην βάσει Διατάγματος Αναπτύξεως, και η Πολεοδομική Αρχή αρνείται να χορηγήση την τοιαύτην άδειαν ή έγκρισιν ή χορηγή ταύτην υπό όρους, ο αιτητής δύναται, εάν τα νόμιμα αυτού συμφέροντα παραβλάπτωνται υπό της αποφάσεως, περιλαμβανομένης και αρνήσεως της αρχής όπως διά τους σκοπούς του άρθρου 28 ορίση κατόπιν αιτήσεως υποβληθείσης προς τούτο, χρονικόν διάστημα μακρότερον των τριών ετών, δι' ειδοποιήσεως δυνάμει του παρόντος άρθρου να υποβάλη ιεραρχικήν προσφυγή εις το Υπουργικόν Συμβούλιον.
(2) Οσάκις υποβάλληται ιεραρχική προσφυγή δυνάμει του εδαφίου (1), το Υπουργικόν Συμβούλιον δύναται να επιτρέψη ή να απορρίψη ταύτην, ή να ακυρώση ή τροποποιήση οιονδήποτε μέρος της αποφάσεως ανεξαρτήτως του εάν η απόφασις αφορά εις το μέρος τούτο ή μη, δύναται δε να επιληφθή της αιτήσεως ως εάν αύτη είχε το πρώτον υποβληθή εις τούτο."
Το θέμα έτυχε εξέτασης από τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η άσκηση ιεραρχικής προσφυγής, η οποία προβλέπεται από το νόμο, επιφέρει την απώλεια της εκτελεστότητας της διοικητικής πράξης. Προσβλητή παραμένει μόνο η απόφαση επί της ιεραρχικής προσφυγής ως της μόνης εκτελεστής βάσει του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος.
Στην απόφαση Κασάπη κ.ά. ν. Δημοκρατίας κ.ά. (1994) 4 Α.Α.Δ. 1248 το ζήτημα τέθηκε ευθέως και αποφασίστηκε. Στις σελίδες 1249-1250 της απόφασης ο Πικής, Δ. (όπως ήταν τότε) αναφέρει τα εξής:-
" Με τη θεραπεία 'Α' επιδιώκεται η ακύρωση της απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής, ημερ. 30.4.93, βάσει της οποίας χορηγήθηκε άδεια για την υποδιαίρεση γης των αιτητών σε οικόπεδα. Η προσφυγή στρέφεται εναντίον των όρων υποδιαίρεσης. Η απόφαση που αποτελεί το αντικείμενο της θεραπείας 'Α' είναι εκτελεστή και θα μπορούσε να αποτελέσει εκ πρώτης όψεως το αντικείμενο αναθεώρησης βάσει του Άρθρου 146.1. Όπως επεξηγείται στη Ζαντή ν. Επάρχου Λευκωσίας (1992) 4 Α.Α.Δ. 4841, 'η πολεοδομική άδεια συνιστά αυτοτελή πράξη, εκτελεστή σε όλη την έκτασή της, καθοριστική για τα δικαιώματα του ιδιοκτήτη να προβεί σε ανάπτυξη της γης στην οποία αναφέρεται.'
Όμως η απόφαση έχασε την εκτελεστότητά της λόγω της άσκησης (εκ μέρους των αιτητών) ιεραρχικής προσφυγής οπόταν η απόφαση απώλεσε τον τελικό και καθοριστικό της χαρακτήρα για τα δικαιώματα των αιτητών."
Στη σελίδα δε 1251 αναφέρει:-
"Στη Nicos Pelides v. Republic, 3 R.S.C.C. 13, αποφασίστηκε ότι δεν είναι παραδεκτή η παράλληλη άσκηση ιεραρχικής προσφυγής και προσφυγής ενώπιον του Δικαστηρίου Οι λόγοι είναι έκδηλοι. Μετά την άσκηση ιεραρχικής προσφυγής το αίτημα (σ' αυτή την περίπτωση η αίτηση για πολεοδομική άδεια) τίθεται εκ νέου επί τάπητος και η απόφαση της πρώτης αρχής χάνει την εκτελεστότητά της. Η αρχή που υιοθετείται στην Pelides (ανωτέρω) τυγχάνει καθολικής εφαρμογής εφόσον μετά την άσκηση ιεραρχικής προσφυγής η εκκαλούμενη διοικητική απόφαση χάνει τον τελικό της χαρακτήρα και εκτελεστότητα. [Βλ. επίσης A.I.D.A. Rentals Ltd. v. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 487]."
Η πιο πάνω πρωτόδικη απόφαση επικυρώθηκε κατ' έφεση στην Κασάπης κ.ά. v. Δημοκρατίας κ.ά. (1998) 3 Α.Α.Δ. 43. (Βλέπε επίσης: Γιαννάκης Ανδρέου Λτδ. ν. Δημοκρατίας (1998) 4 Α.Α.Δ. 301).
Έχοντας κατά νου τις πιο πάνω νομολογιακές αρχές έχω καταλήξει ότι η προδικαστική ένσταση των καθ' ων η αίτηση ευσταθεί. Η προσβαλλόμενη πράξη απώλεσε την εκτελεστότητά της με την άσκηση της ιεραρχικής προσφυγής δυνάμει του άρθρου 31 του σχετικού νόμου.
Ενόψει της κατάληξής μου αυτής δεν θα εξετάσω περαιτέρω την ουσία της προσφυγής.
Η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη με έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.