|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 46/2002.
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Π. ΚΑΛΛΗ, Δ.Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Ν. Π. ΛΑΝΙΤΗΣ ΛΤΔ,
Αιτητών
και
ΑΡΧΗΣ ΛΙΜΕΝΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
__________________
11 Οκτωβρίου, 2002
.Για τους αιτητές: Π. Αναστασιάδης.
Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Ν. Παπαευσταθίου.
__________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ζητούν την πιο κάτω θεραπεία:
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή η απόφαση με την οποία η Καθ' ης η Αίτηση επέβαλε στους Αιτητές λιμενικά δικαιώματα ανερχόμενα σε Λ.Κ. 4,022.04 σέντ αναφορικά με φορτίο λιπασμάτων 361.350 kgs 20, 5-0-0 από την Ελλάδα στη Λεμεσό η οποία μαρτυρείται από και/ή ενσωματώνεται εις το Τιμολόγιο της Καθ' ης η Αίτηση Αριθμός 210005014 ημερομηνίας 11.12.2001, Παράρτημα Α, είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε αποτελέσματος.»
Τα επίδικα λιμενικά δικαιώματα έχουν επιβληθεί κατ' εφαρμογή της παραγ. (ι) του Καν. 3(1) των περί Οργανισμού Λιμένων Κύπρου (Καταβλητέα Δικαιώματα) Κανονισμών του 1976 (Κ.Δ.Π. 45/76 όπως έχει τροποποιηθεί).
Ήταν η θέση του κ. Αναστασιάδη, εκ μέρους των αιτητών, ότι οι καθ' ων η αίτηση λανθασμένα κατέταξαν το φορτίο λιπασμάτων (το επίδικο φορτίο) στην κατηγορία του μοναδοποιημένου φορτίου δηλαδή στην παραγ. (ι) του Καν. 3(1) αντί στην ορθή κατηγορία της παραγ. (ιι) του Καν. 3(1).
Σύμφωνα με τον κ. Αναστασιάδη τα χημικά και φυσικά λιπάσματα (όπως το επίδικο φορτίο) ανεξάρτητα του αν φθάνουν ή όχι μοναδοποιημένα υπάγονται και πρέπει να κατατάσσονται στην κατηγορία 3(ιι) και όχι στην κατηγορία 3(ι). Η πρόθεση του Νομοθέτη - συνέχισε ο κ. Αναστασιάδης - είναι σαφής: «υπάγει (μαζί με κάποια άλλα προϊόντα) τα χημικά και φυσικά λιπάσματα σε προνομιακό μειωμένο συντελεστή ο οποίος και πάλι διαφοροποιείται σε δύο κατηγορίες αναλόγως του αν τα χημικά και φυσικά λιπάσματα είναι 'χύδην ή εις σάκκους' (οπόταν ο συντελεστής είναι 4 σεντ ανα 100 χιλιόγραμμα ή μέρος αυτών) ή 'λοιπά δέματα συσκευασίας' (οπόταν ο συντελεστής είναι 19 σεντ ανά 100 χιλιόγραμμα ή μέρος αυτών)».
Από την άλλη ο κ. Παπαευσταθίου, εκ μέρους των καθ' ων η αίτηση, υπέβαλε ότι αποτελεί κοινό έδαφος ότι οι αιτητές εισήγαγαν στην Κύπρο το επίδικο φορτίο το οποίο ήταν τοποθετημένο σε σάκους, οι δε σάκοι σε «παλέττα», δηλαδή ως μοναδοποιημένο φορτίο. Αυτό το φορτίο - συνέχισε ο κ. Παπαευσταθίου - παραδόθηκε στους αιτητές σε «παλέττα» (ως μοναδοποιημένο φορτίο) στην κατάσταση που παραλήφθηκε. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τον κ. Παπαευσταθίου, τυγχάνει πλήρους εφαρμογής η παραγ. (ι) του Καν. 3(1). Η ορθή ερμηνεία που θα πρέπει να δοθεί στην παραγ. (ι) του Καν. 3(1) - κατέληξε ο κ. Παπαευσταθίου - «είναι ότι ο συντελεστής 200 σεντ ανά 1000 χιλιόγραμμα ή μέρος αυτών εφαρμόζεται στις περιπτώσεις όπου το εμπόρευμα είναι μοναδοποιημένο, η κάθε μονάδα παραδίνεται στον παραλήπτη στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται όταν εισάγεται, το δε ακαθάριστο βάρος κάθε μονάδας, υπερβαίνει τα 1000 χιλιόγραμμα».
Το μόνο ερώτημα το οποίο χρήζει απάντησης είναι κατά πόσο στην παρούσα υπόθεση τυγχάνει εφαρμογής η παραγ. (ι) ή η παραγ. (ιι) του Καν. 3(1) της Κ.Δ.Π. 45/76.
΄Οπου το λεκτικό του Νόμου είναι καθαρό και σαφές πρέπει να ερμηνευθεί σύμφωνα με τη φυσική και συνηθισμένη του έννοια γιατί αυτό το λεκτικό εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο την πρόθεση του Νομοθέτη (Maxwell on the Interpretation of Statutes, 10η έκδοση, σελ. 2
., Income Tax Commissioners v. Pemsel (1891) A.C. 531, 543, Pilavakis v. Cyprus Inland Telecommunications Authority (1963) 2 C.L.R. 429). Εφόσο το νόημα ενός νόμου είναι απλό το δικαστήριο δεν έχει αρμοδιότητα να διερευνήσει την σοφία του. Δεν είναι καθήκο του δικαστηρίου να καταστήσει τον Νόμο λογικό αλλά να τον ερμηνεύσει όπως έχει σύμφωνα με το ορθό νόημα του λεκτικού του (Sutters v. Briggs (1922) 1 A.C. 1, 8, Kanaris v. Tosoun (1969) 1 C.L.R. 637, 643). Δεν είναι επιτρεπτή η προσθήκη λέξεων στο κείμενο του Νόμου και η παρεμβολή επεκτάσεων οι οποίες δεν βρίσκονται στο Νόμο (Papaneophytou v. Republic (1973) 3 C.L.R. 191, 204).Ο Καν. 3(1) στο βαθμό που είναι σχετικός έχει ως εξής:
«3(1) Δι' αγαθά εισαγόμενα διά τινός περιοχής λιμένος και εκφορτούμενα εντός αυτής καταβάλλονται τα ακόλουθα λιμενικά δικαιώματα:
Κατηγορία
Περιγραφή αγαθών Μονάς ΣυντελεστήςΕπιβαρύνσεως σεντ
(ι) Φορτίον εντός εμπορευ- Ανά 1000 χιλιό- 200
ματοκιβωτίων ή άλλως γραμμα ή μέρος
πως μοναδοποιημένον αυτών
(εξαιρέσει το της κατη-
γορίας 4) οσάκις εκάστη
μονάς παραδίδεται εις
τον παραλήπτην εις οιαν
κατάστασιν εισάγεται και
το ακαθάριστον βάρος
υπερβαίνη τα 1000 χιλιό-
γραμμα κατά μονάδα
.κενά εμπορευματο-
κιβώτια.
(ιι) Ζωοτροφαί ζωϊκής ή
φυτικής προελεύσεως,
ως καθορίζονται εις το
Κεφάλαιον 23 και τας
Κλάσεις 12.09 και 12.10
του Τελωνειακού Δασμο-
λογίου
. δημητριακά καιλοιποί σπόροι ως καθο-
ρίζονται εις το Κεφάλαιον
10 και την Κλάσιν 12.03
του Τελωνειακού Δασμο-
λογίου
. χημικά και φυσικάλιπάσματα
(α) χυδήν ή εις σάκκους Ανά 100 4
χιλιόγραμμα
ή μέρος
αυτών< /P>
(β) λοιπά δέματα Το αυτό 19»
συσκευασίας
Είναι πρόδηλο ότι ο επίμαχος κανονισμός είχει δημιουργήσει 2 ξεχωριστές κατηγορίες συντελεστών επιβολής λιμενικών δικαιωμάτων.
Με την παραγ. (ι) του Καν. 3(1) ο συντελεστής υπολογισμού των λιμενικών δικαιωμάτων εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο εισάγεται το συγκεκριμένο φορτίο αν δηλαδή εισάγεται «εντός εμπορευματοκιβωτίων» ή αν είναι «άλλως πως μοναδοποιημένο».
Με την παραγ. (ιι) του Καν. 3(1) ο συντελεστής υπολογισμού των λιμενικών δικαιωμάτων εξαρτάται από το είδος του αγαθού. Η παραγ. (ιι) κατονομάζει τα αγαθά τα οποία εμπίπτουν εντός της εμβέλειας της. Το ίδιο ισχύει και με τις παραγ. (ιιι) μέχρι (xvii) του Καν. 3(1). Η κάθε μια από αυτές κατονομάζει τα αγαθά τα οποία εμπίπτουν εντός της εμβέλειας της.
Ο Νομοθέτης στην παρούσα υπόθεση με απλή και καθαρή γλώσσα έχει εντάξει τα λιπάσματα σε συγκεκριμένη κατηγορία - την κατηγορία (ιι). Μάλιστα έχει προχωρήσει σε περαιτέρω εξειδίκευση - «χύδην ή εις σάκκους».
Έχει μεριμνήσει όπως τα λιπάσματα ενταχθούν σε ειδική παράγραφο - την παραγ. (ιι). Η παραγ. (ι) συνιστά μια γενική διάταξη που καλύπτει το συντελεστή υπολογισμού των δικαιωμάτων με βάση τον τρόπο εισαγωγής τους. Είναι επομένως η κατάληξη μου ότι στην παρούσα υπόθεση τυγχάνει εφαρμογής η παραγ. (ιι) του Καν. 3(1) (βλ. και την απόφαση του Κραμβή, Δ. στην Ν.Π. ΛΑΝΙΤΗΣ Λτδ ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου, Υποθ. 281/2000/14.9.2001
).Για τους πιο πάνω λόγους θεωρώ ότι η παρούσα υπόθεση διέπεται από την παραγ. (ιι) του Καν. 3 και όχι από την παραγ. (ι). 'Επεται πως η προσφυγή επιτυγχάνει.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Δ.
/ΕΑΠ.