|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 823/01
ΕΝΩΠΙΟΝ: Α. ΚΡΑΜΒΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
FAM SOLAR ESTATES LTD, από τη Λευκωσία,
Αιτητών,
και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Καθ΄ων η αίτηση.
______
10 Σεπτεμβρίου, 2002
.Για τους αιτητές: κ. Α. Σ. Αγγελίδης.
Για τους καθ΄ ων η αίτηση: κα Μ. Μαλαχτού.
______
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Αντικείμενο της παρούσας προσφυγής είναι η απόφαση της εξ Υπουργών Επιτροπής να απορρίψει την ιεραρχική προσφυγή την οποία οι αιτητές υπέβαλαν εναντίον της άρνησης του Επαρχιακού Γραφείου Πολεοδομίας και Οικήσεως Λάρνακας να χορηγήσει πολεοδομική άδεια για διαχωρισμό σε οικόπεδα κτημάτων τους στο χωριό Πύλα.
Οι αιτητές, εταιρεία F.A.M. Solar Estates Ltd είναι ιδιοκτήτρια των κτημάτων με αριθμό τεμαχίων 358 και 248 στην Πύλα. Τα εν λόγω τεμάχια, συνολικής έκτασης 49.628 τ.μ. εμπίπτουν σε διαφορετικές ζώνες. Οι πρόνοιες του Τοπικού Σχεδίου Λάρνακας και η Δήλωση Πολιτικής τυγχάνουν εφαρμογής. Ειδικότερα, τμήμα των τεμαχίων εμπίπτει στον άξονα δραστηριότητας κατηγορίας IV (Ζώνη Εβ) και στην Τουριστική Ζώνη Τ3β και στη Γεωργική Ζώνη Γ3 (εκτός ορίου ανάπτυξης) της Δήλωσης Πολιτικής. Το συνολικό εμβαδόν των τεμαχίων που βρίσκεται μέσα στο όριο ανάπτυξης της Πύλας και ειδικότερα στις Ζώνες Εβ, Τ3β και Η5 ανέρχεται σε 33.440 τ.μ.
Οι αιτητές υπέβαλαν στην Πολεοδομική Αρχή αίτηση ημερ. 22.6.99 για διαίρεση των πιο πάνω τεμαχίων σε 42 οικόπεδα. Η Πολεοδομική Αρχή μελέτησε την αίτηση και, αφού διαπίστωσε ότι η αιτούμενη πολεοδομική άδεια δεν ήταν δυνατό να χορηγηθεί, ετοίμασε η ίδια άλλο σχέδιο ως αντιπρόταση και το έθεσε υπόψη των αιτητών με επιστολή της ημερ. 21.4.00.
Οι αιτητές, με επιστολή του δικηγόρου τους ημερ. 23.5.00 απέρριψαν την εισήγηση της Πολεοδομικής Αρχής και δήλωσαν ότι επιμένουν στην αρχική τους αίτηση.
Με γνωστοποίησή της ημερ. 31.5.00, η Πολεοδομική Αρχή απέρριψε την αίτηση των αιτητών. Οι αιτητές, με επιστολή του δικηγόρου τους προς το Υπουργείο Εσωτερικών ημερ. 22.6.2000, υπέβαλαν Ιεραρχική Προσφυγή εναντίον της πιο πάνω Απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής.
Το Υπουργείο Εσωτερικών, ζήτησε απόψεις από τον Επαρχιακό Λειτουργό Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως Λάρνακας, το Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και τον Επαρχο Λάρνακας. Ο Επαρχιακός Λειτουργός Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως Λάρνακας με επιστολή ημερομηνίας 29.11.2000 εισηγήθηκε απόρριψη της Ιεραρχικής Προσφυγής. Ο Διευθυντής του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως με επιστολή του ημερ. 14.12.2000 συμφώνησε με τις απόψεις της Πολεοδομικής Αρχής και εισηγήθηκε απόρριψη της Ιεραρχικής Προσφυγής. Οι απόψεις του Επάρχου Λάρνακας τέθηκαν σε επιστολή του προς το Υπουργείο Εσωτερικών ημερ. 8.3.01.
Στη συνέχεια το Υπουργείο Εσωτερικών έθεσε το ζήτημα ενώπιον της αρμόδιας Υπουργικής Επιτροπής με Σημείωμά του με αρ. 43/22 και ημερ. 3.4.01. Η Υπουργική Επιτροπή σε συνεδρία της που πραγματοποιήθηκε στις 19.7.01 μελέτησε το σημείωμα αρ. 43/22 του Υπουργείου Εσωτερικών σχετικά με το θέμα της Ιεραρχικής Προσφυγής των αιτητών και αποφάσισε σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου να απορρίψει την προσφυγή. Η Υπουργική Επιτροπή έκρινε συναφώς ότι η Πολεοδομική Αρχή, εφάρμοσε ορθά και μέσα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της τις πρόνοιες του Σχεδίου Ανάπτυξης. Οι αιτητές ειδοποιήθηκαν με επιστολή ημερομηνίας 22.8.01 για την απόφαση της Υπουργικής Επιτροπής.
Επειδή το προαναφερόμενο σημείωμα του Υπουργείου Εσωτερικών αρ. 43/22 αποτέλεσε το υπόβαθρο στη λήψη της κρινόμενης απόφασης το παραθέτουμε αυτούσιο:
«Η Εταιρεία είναι ιδιοκτήτρια των κτημάτων με αριθμό τεμαχίων 358, Φ/Σχ. XLI.18 και 248, Φ/Σχ. XLI.26 στην Πύλα.
2. Τα πιο πάνω τεμάχια, συνολικής έκτασης 49.628 τ.μ. εμπίπτουν σε διαφορετικές ζώνες και διέπονται τόσο από τις πρόνοιες του Τοπικού Σχεδίου Λάρνακας, όσο και της Δήλωσης Πολιτικής. Ειδικότερα τμήμα των τεμαχίων εμπίπτει στον άξονα δραστηριότητας κατηγορίας IV (Ζώνη Εβ) και στη Τουριστική Ζώνη Τ3β του Τοπικού Σχεδίου Λάρνακας, ενώ τμήμα τους εμπίπτει στην οικιστική ζώνη Η5 και στη Γεωργική Ζώνη Γ3 (εκτός ορίου ανάπτυξης) της Δήλωσης Πολιτικής. Το
συνολικό εμβαδό των τεμαχίων που βρίσκεται μέσα στο όριο ανάπτυξης της Πύλας και ειδικότερα στις Ζώνες Εβ, Τ3β και Η5 ανέρχεται σε 33.440 τ.μ. Οι επιτρεπόμενοι συντελεστές ανάπτυξης της ζώνης Εβ και Τ3β του Τοπικού Σχεδίου Λάρνακας ανέρχονται σε 0.20:1 για το συντελεστή δόμησης και το ποσοστό κάλυψης, ενώ της ζώνης Η5 της Δήλωσης Πολιτικής σε 0.30:1 ο συντελεστής δόμησης και 0.20:1 το ποσοστό κάλυψης. Οσον αφορά τη Γεωργική Ζώνη Γ3 της Δήλωσης Πολιτικής, σε περίπτωση ανέγερσης μεμονωμένης κατοικίας το επιτρεπόμενο ποσοστό κάλυψης και ο συντελεστής δόμησης ανέρχονται σε 0.10:1.3. Οι αιτητές υπέβαλαν στην Πολεοδομική Αρχή αίτηση για διαίρεση των πιο πάνω τεμαχίων σε 42 οικόπεδα. Η Πολεοδομική Αρχή, αφού οι αιτητές απέρριψαν αντιπρότασή της για διαχωρισμό 21 οικοπέδων απέρριψε την αίτηση για τους πιο κάτω λόγους:
α) Με βάση το υποβληθέν σχέδιο διαίρεσης/ οικοπεδοποίησης προτείνεται αριθμός οικοπέδων στο τμήμα του υπό ανάπτυξη τεμαχίου με αρ. 358 που εμπίπτει στη Γεωργική Ζώνη Γ3 (εκτός ορίου ανάπτυξης και υδατοπρομήθειας του χωριού Πύλα), όπως αυτή καθορίστηκε με βάση τις πρόνοιες των Πολεοδομικών Ζωνών Πύλας (Παράγραφος 1 της Πολιτικής 9(Β) της Δήλωσης Πολιτικής και Πολιτική 3(Α) (1)(α) των Γενικών Προνοιών της Δήλωσης Πολιτικής).
β) Το προτεινόμενο οδικό δίκτυο με βάση το υποβληθέν σχέδιο διαίρεσης/οικοπεδοποίησης της παρούσας αίτησης δε συνάδει με το προβλεπόμενο οδικό δίκτυο της ευρύτερης περιοχής, όπως αυτό έχει διαμορφωθεί με βάση υφιστάμενες δεσμεύσεις και τη μελλοντική διαμόρφωσή του, με αποτέλεσμα να μην διασφαλίζονται οι απαραίτητες συνθήκες υποδομής και συνεπώς ανάπτυξης της περιοχής από πλευράς οδικού δικτύου διαμέσου των υπό ανάπτυξη τεμαχίων (Παράγραφος 4(γ) της Πολιτικής 9(Β) της Δήλωσης Πολιτικής και Παράγραφος 1(θ) των Γενικών Προνοιών Πολιτικής του Παραρτήματος του Τοπικού Σχεδίου Λάρνακας/ Ουσιώδης Παράγοντας).
γ) Η πλειονότητα των προτεινόμενων εμβαδών των οικοπέδων του αιτούμενου διαχωρισμού, τόσον αυτών που εμπίπτουν στο τμήμα των τεμαχίων που διέπεται από τις πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής όσων και αυτών που εμπίπτουν στο τμήμα των τεμαχίων που διέπεται από τις πρόνοιες του Τοπικού Σχεδίου Λάρνακας, δεν τηρεί τα ελάχιστα απαιτούμενα εμβαδά (Παράγραφος 2 της Πολιτικής 9(Β) της Δήλωσης Πολιτικής και Παράγραφος 8.1 του Παραρτήματος Β των Γενικών
δ) Δεν διασφαλίζεται ο απαιτούμενος από τις πρόνοιες της παραγράφου 4(β)(Ι) της Πολιτικής 9(Β) της Δήλωσης Πολιτικής δημόσιος χώρος για κοινωνικό εξοπλισμό.
ε) Δεν προτείνονται στο υποβληθέν σχέδιο της αίτησης οι απαιτούμενοι δημόσιοι χώροι στάθμευσης (Παράγραφος 6 του Παραρτήματος Β και Παραρτήματος Γ της Δήλωσης Πολιτικής και του Τοπικού Σχεδίου αντίστοιχα/πρότυπα για παροχή χώρων στάθμευσης).
στ) Η προτεινόμενη αποσπασματική/διάσπαρτη χωροθέτηση του ανοικτού δημόσιου χώρου πρασίνου στο υποβληθέν σχέδιο της παρούσας αίτησης δεν διασφαλίζει την επιθυμητή χρήση του (Ουσιώδης παράγοντας/πρόνοια (θ) των Γενικών Προνοιών Πολιτικής/Παρ. Β του Τοπικού Σχεδίου Λάρνακας και Πολιτικής 3(Α) 1(ι) των Γενικών Προνοιών Πολιτικής της Δήλωσης Πολιτικής).
4. Εναντίον της απορριπτικής απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής οι αιτητές υπέβαλαν Ιεραρχική Προσφυγή επικαλούμενοι τα ακόλουθα:
α) Η σχετική πρόβλεψη της Δήλωσης Πολιτικής και οι πρόνοιες του Τοπικού Σχεδίου Λάρνακας στο συγκεκριμένο χώρο όπου τα υπό διαίρεση τεμάχια διαμόρφωσαν αντισυνταγματικά επιβλαβή επηρεασμό αντίθετα με τα άρθρα 23, 25 και 28 του Συντάγματος, σε αντίθεση με την αρχή της Νομολογίας ότι δεν αποτελεί στέρηση ο όποιος πολεοδομικός σχεδιασμός.
β) Η απόρριψη της αίτησης οφείλεται απλά και μόνο στο ότι οι αιτητές δεν αποδέχθηκαν όρους που αποπειράθηκε να επιβάλει η Πολεοδομική Αρχή. Η απόρριψη στάληκε λίγες μέρες μόνο μετά τη γραπτή περί τούτου αναφορά των αιτητών.
γ) Η αντιπρόταση της Πολεοδομικής Αρχής έγινε στις 21.4.2000, χωρίς να προϋπάρχει δημοσιευθείσα απαλλοτρίωση και επίταξη για τη δημιουργία παρακαμπτηρίου δρόμου και η διαδικασία αυτή έγινε μεταγενέστερα της υποβολής της αίτησης πράγμα που αποτελεί ενέργεια «εν κρυπτώ» κατά παράβαση του άρθρου 23 του Συντάγματος και της νομολογίας ότι δικαίωμα ανάπτυξης διατηρείται ανεξάρτητα από τυχόν δημοσίευση Γνωστοποίησης Απαλλοτρίωσης.
δ) Αμφισβητείται η σκοπιμότητα των καθορισμένων ζωνών της περιοχής που δεν επιτρέπει τον πλήρη διαχωρισμό των τεμαχίων σε οικόπεδα.
5. Η Πολεοδομική Αρχή η οποία εισηγείται απόρριψη της Ιεραρχικής Προσφυγής σε σχετική έκθεση της αναφέρει τα ακόλουθα:
(α) Η θέση σε εφαρμογή τόσο του Τοπικού Σχεδίου Λάρνακας όσο και της Δήλωσης Πολιτικής έγινε αφού έχουν διέλθει όλες τις καθορισμένες από το Νόμο διαδικασίες περιλαμβανομένων και αυτών που αφορούν τη διαφάνεια και δημοσιοποίηση τους, τόσο στην Τοπική Αρχή όσο και στους ενδιαφερόμενους, οι οποίοι έχουν την ευχέρεια υποβολής ένστασης.
(β) Η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής να μην επιτρέψει το διαχωρισμό του κτήματος του τεμαχίου που βρίσκεται στη ζώνη Γ3 είναι σύμφωνη με την Πολιτική 9(Β)(1)(β) της Δήλωσης Πολιτικής που αναφέρει ότι διαίρεση γης/οικοπεδοποίησης επιτρέπεται σε περιοχή εντός ορίου ανάπτυξης. Στο παρόν στάδιο η ανάπτυξη γης στη γεωργική Ζώνη είναι επιτρεπτή στα πλαίσια της Πολιτικής 9(Γ)(β)1 για μεμονωμένη κατοικία.
(γ) Η ανάπτυξη του οδικού δικτύου της περιοχής (περιλαμβανομένου και του παρακαμπτήριου δρόμου) θα θέσει τις κατάλληλες προϋποθέσεις για μελλοντική αναβάθμιση/ένταξη του τεμαχίου σε περιοχή ανάπτυξης. Ο παρακαμπτήριος δρόμος προέκυψε από τη μελέτη του αυτοκινητόδρομου Λάρνακας - Αμμοχώστου που επέβαλλε την αναδιαμόρφωση μεταξύ άλλων και του οδικού δικτύου στην Πύλα. Η πρόταση των αιτητών διαλαμβάνει οικόπεδα στο Τμήμα του τεμαχίου που επηρεάζεται από τον προτεινόμενο παρακαμπτήριο δρόμο.
(δ) Η ενδιάμεση επιστολή της Πολεοδομικής Αρχής έγινε για ενημέρωση των αιτητών για τα διάφορα προβλήματα που υπήρχαν για έγκριση της αίτησης τους και δεν μπορεί να εκληφθεί ως εκβιασμός.
6. Ο Διευθυντής Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και ο Επαρχος Λάρνακας συμφωνούν με τις απόψεις της Πολεοδομικής Αρχής και εισηγούνται απόρριψη της Ιεραρχικής Προσφυγής.
7. Το Υπουργείο Εσωτερικών αφού έλαβε υπόψη τόσο τις θέσεις των προσφευγόντων όσο και τις εισηγήσεις των ενδιαφερομένων Τμημάτων/Υπηρεσιών, εισηγείται όπως η Υπουργική Επιτροπή απορρίψει την Ιεραρχική Προσφυγή με βάση τις εξουσίες που διαθέτει από το άρθρο 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου θεωρώντας ότι η Πολεοδομική Αρχή ερμήνευσε και εφάρμοσε ορθά τις πρόνοιες του Σχεδίου Ανάτπυξης.»
Το ζήτημα που ήγειραν οι αιτητές για συμμετοχή μη εξουσιοδοτημένων προσώπων στη συνεδρία της εξ Υπουργών Επιτροπής κατά την οποία λήφθηκε η κρινόμενη απόφαση έχει εγκαταλειφθεί από τους αιτητές ύστερα από την παρουσίαση περαιτέρω στοιχείων από τους καθ΄ ων η αίτηση.
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει νομικά γιατί, υπό το φως των περιστάσεων της υπόθεσης, έπρεπε να είχαν κληθεί για να ακουστούν ενώπιον της εξ Υπουργών Επιτροπής. Λέγουν συναφώς ότι έχουν εν προκειμένω παραβιασθεί οι κανόνες της φυσικής δικαιοσύνης και οι αρχές της ίσης μεταχείρισης εκ του γεγονότος ότι η Πολεοδομική Αρχή κατέστη κριτής της δικής της απόφασης.
Οπως ορθά υποδεικνύει η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ΄ ων η αίτηση, στον τομέα του διοικητικού δικαίου το δικαίωμα ακρόασης του επηρεαζόμενου προσώπου είναι περιορισμένο. Στην Παντελής Κατελάρης ν. Υπουργικού Συμβουλίου (1991) 3 ΑΑΔ 78 ειπώθηκαν τα εξής:
«Οι καθιερωμένες κατά τη νομολογία μας αρχές είναι ότι το δικαίωμα του διοικούμενου να ακούεται πριν την έκδοση μιας διοικητικής πράξεως που τον αφορά υπάρχει στις περιπτώσεις όπου το προβλέπει ο νόμος ή όταν η επίδικη διοικητική πράξη αποτελεί στην ουσία επιβολή ποινής ή κυρώσεως ή όταν είναι τιμωρητικής ή πειθαρχικής φύσεως.»
Στην παρούσα υπόθεση δεν συντρέχει καμιά από τις προϋποθέσεις που θέτει η νομολογία. Ο σχετικός κανονισμός, παρέχει μόνο τη δυνατότητα στη διοικητική αρχή να ακούσει τον ενδιαφερόμενο αν τούτο κριθεί σκόπιμο από την ίδια την αρχή χωρίς να επιβάλλεται νομική υποχρέωση. (Βλ. κανονισμό 7(4) - ΚΔΠ 55/90).
Ο ισχυρισμός ότι η Πολεοδομική Αρχή κατέστη ο κριτής της δικής της απόφασης δεν ευσταθεί. Ο κριτής του ζητήματος ήταν εν προκειμένω η Υπουργική Επιτροπή η οποία είχε τον τελικό λόγο. Το γεγονός ότι η Υπουργική Επιτροπή είχε ενώπιόν της τις απόψεις εκείνων των οποίων η απόφαση αμφισβητήθηκε με την ιεραρχική προσφυγή δεν συνιστά ο,τιδήποτε το μεμτπό. Το αποφασίζον όργανο είναι η εξ Υπουργών Επιτροπή η οποία είχε κάθε δικαίωμα να έχει τις απόψεις της αρμόδιας αρχής χωρίς οποιαδήποτε δέσμευση. Στην προκείμενη περίπτωση η εξ Υπουργών Επιτροπή δεν είχε μόνο τις απόψεις της αρμόδιας αρχής αλλά και τις απόψεις των αιτητών οι οποίες, είχαν περιληφθεί στο σχετικό σημείωμα.
Προκύπτει από τα πρακτικά της συνεδρίας της Υπουργικής Επιτροπής ότι η Επιτροπή μελέτησε το Σημείωμα του Υπουργείου Εσωτερικών στο οποίο καταγράφεται λεπτομερώς το ιστορικό της υπόθεσης, το σκεπτικό της απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής, η εισήγηση του Υπουργείου Εσωτερικών καθώς και οι απόψεις της Πολεοδομικής Αρχής, του Επάρχου Λάρνακας και του Διευθυντή Πολεοδομίας και Οικήσεως. Η απόφαση της Υπουργικής Επιτροπής ήταν το αποτέλεσμα εκτίμησης όλων των πιο πάνω στοιχείων που είχε ενώπιόν της περιλαμβανομένων και των θέσεων των αιτητών.Ενας από τους λόγους για τους οποίους απορρίφθηκε η αίτηση των αιτητών είναι:
«Η πλειονότητα των προτεινόμενων εμβαδών των οικοπέδων του αιτούμενου διαχωρισμού, τόσον αυτών που εμπίπτουν στο τμήμα των τεμαχίων που διέπεται από τις πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής όσον και αυτών που εμπίπτουν στο τμήμα των τεμαχίων που διέπεται από τις πρόνοιες του Τοπικού Σχεδίου Λάρνακας δεν τηρεί τα ελάχιστα απαιτούμενα εμβαδά.»
Εάν λοιπόν το εμβαδόν των υπό διαχωρισμό οικοπέδων ήταν μικρότερο από εκείνο που απαιτεί η νομοθεσία έπρεπε η διοίκηση να εγκρίνει την αίτηση των αιτητών; ή μήπως θα έπρεπε να παραγνωρισθούν οι πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής που άπτονται του ποσοστού 2% του καθαρού εμβαδού της υπό ανάπτυξη περιουσίας για να χρησιμοποιηθεί τούτο ως χώρος κοινωνικού εξοπλισμού; Η απάντηση είναι προδήλως αρνητική. Από τα υπάρχοντα στοιχεία φαίνεται επίσης πως ο χωροταξικός σχεδιασμός του χώρου πρασίνου δεν ικανοποιούσε τις απαιτήσεις της αρμόδιας Πολεοδομικής Αρχής με βάση τις πρόνοιες της νομοθεσίας και του τοπικού σχεδίου της πόλης. Τόσο το Τοπικό Σχέδιο Λάρνακας όσο και η Δήλωση Πολιτικής είναι, όπως ορθά παρατηρεί η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ΄ ων η αίτηση το αποτέλεσμα της διαδικασίας που προβλέπεται από τον περί Πολεοδομίας και
Χωροταξίας Νόμο ο οποίος παρέχει ρητά τη δυνατότητα υποβολής ενστάσεων εναντίον των προνοιών τους στο κατάλληλο στάδιο. Στο παρόν στάδιο δεν είναι νομικά επιτρεπτός ο παρεμπίπτον έλεγχος των ανεξάρτητων διοικητικών πράξεων δυνάμει των οποίων καθορίστηκε το πολεοδομικό καθεστώς της συγκεκριμένης περιοχής.Οι αιτητές στην απαντητική τους αγόρευση εγείρουν θέμα απουσίας του Υπουργού Εμπορίου μέλους της εξ Υπουργών Επιτροπής. Λέγουν συναφώς οι αιτητές ότι ουδείς γνωρίζει αν κλήθηκε ο συγκεκριμένος Υπουργός, αν γνώριζε την ημερήσια διάταξη της συνεδρίας κατά την οποία λήφθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση και δεν γίνεται καμιά αναφορά στο λόγο της απουσίας του.
Η κα Μαλαχτού παρουσίασε κατά το στάδιο των διευκρινήσεων επιστολή/πρόσκληση προς όλους τους Υπουργούς μέλη της Επιτροπής περιλαμβανομένου και του Υπουργού Εμπορίου. Η απόδειξη έγκαιρης αποστολής της πρόσκλησης για συμμετοχή στη συγκεκριμένη συνεδρία που θα γινόταν σε καθορισμένο τόπο και χρόνο και με καθορισμένο αντικείμενο είναι στοιχεία τα οποία συνθέτουν νομότυπη κλήση. Η απαρτία των μελών της εξ Υπουργών Επιτροπής θεωρείται εν προκειμένω δεδομένη και η σύνθεση του οργάνου νόμιμη.
Για τους λόγους που έχουν εξηγηθεί η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος των αιτητών.
Α. Κραμβής, Δ.
ΣΦ.