Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος.

Προκόπη Πηλαβά, από τη Λεμεσό,

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,

----------------------------

Για τον Αιτητή: κ. Α.Σ. Αγγελίδης.

Για τους Καθ'ων η αίτηση: κα Μ. Σπηλιωτοπούλου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας.

---------------------------

Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής προσβάλλει την ορθότητα της απόφασης των καθ'ων η αίτηση να διορίσουν το ενδιαφερόμενο μέρος (Γεώργιο Παπανικολάου) στη θέση του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού 2ης Τάξης στο Υπουργείο Αμυνας από τις 15/11/93.

Η παρούσα διαδικασία αποτελεί τη δεύτερη προσφυγή που καταχώρησε ο ίδιος ο αιτητής εναντίον του διορισμού του ίδιου ενδιαφερόμενου μέρους. Πιο συγκεκριμένα με την προσφυγή 72/94 ο αιτητής, που δεν κλήθηκε σε συνέντευξη ενώπιον των καθ'ων η αίτηση, πέτυχε την ακύρωση της προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους γιατί, μεταξύ άλλων, η εκτίμηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής δεν ήταν αιτιολογημένη, αφού οι αναγραφές των λέξεων "εξαίρετος", "πολύ καλός", "καλός" ή "μέτριος" δίπλα από τα ονόματα των υποψηφίων δεν ικανοποιούσαν τις απαιτήσεις του Νόμου 1/90 για αιτιολογία.

Μετά από επανεξέταση και την απόφαση των καθ'ων η αίτηση να επαναδιορίσουν το ενδιαφερόμενο μέρος, ο αιτητής καταχώρησε την υπ' αριθμό 132/98 προσφυγή ως αποτέλεσμα της οποίας εκδόθηκε δεύτερη ακυρωτική απόφαση στις 28/3/2000. Και τούτο γιατί ενώ οι καθ'ων η αίτηση αποφάσισαν να αγνοήσουν την αξιολόγηση των υποψηφίων που είχαν παρουσιαστεί σε προφορική συνέντευξη, εντούτοις προχώρησαν στο διορισμό του ενδιαφερόμενου μέρους, αφού έλαβαν υπόψη την τεχνική κατάρτιση του τελευταίου σε οπλικά συστήματα, που είχε επιδείξει κατά τη διάρκεια της προφορικής εξέτασης του ενώπιον των καθ'ων η αίτηση. Η στάση αυτή κρίθηκε ότι παραβίαζε τις αρχές της ισότητας, καλής πίστης και αναλογικότητας.

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η επίδικη απόφαση πάσχει γιατί

Είναι η θέση του αιτητή ότι η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας αποφάσισε να μεταβάλει τη στάση της και να προσδώσει μεγαλύτερη βαρύτητα στη γραπτή εξέταση, χωρίς να αιτιολογήσει επαρκώς την αλλαγή αυτή από την προηγούμενη θέση της. Ποιά ήταν η προηγούμενη θέση της φαίνεται από τα πρακτικά της 12/11/97 όπου αναφέρεται ότι,

Η αλλαγή προσέγγισης εντοπίζεται στα πρακτικά της Επιτροπής της 26/5/2000 όπου αναφέρεται ότι,

Είναι η θέση του αιτητή ότι η διοίκηση δεν μπορεί να μεταβάλει την τακτική της στον τρόπο άσκησης της διακριτικής της ευχέρειας, χωρίς ειδική αιτιολογία. Αντίθετη ήταν η άποψη των καθ'ων η αίτηση που υποστήριξαν ότι είχε προσφερθεί προς τούτο ικανοποιητική αιτιολογία και ότι η γραπτή εξέταση αποτελεί "το σταθερότερο ενιαίο μέτρο κρίσεως που θα μπορούσε να λάβει υπόψη η ΕΔΥ συμμορφούμενη με την προηγούμενη δικαστική απόφαση".

Η εισήγηση του αιτητή είναι ορθή. Από τα πρακτικά της 12/11/97, κατά την πρώτη επανεξέταση η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας υιοθέτησε τους λόγους της Συμβουλευτικής Επιτροπής να προσδώσει περιορισμένη βαρύτητα στα αποτελέσματα των γραπτών εξετάσεων. Αυτοί ήταν:

Η ΕΔΥ υιοθέτησε την άποψη αυτή της Συμβουλευτικής Επιτροπής και αποφάσισε να δώσει πολύ περιορισμένη βαρύτητα στα αποτελέσματα του γραπτού διαγωνισμού γιατί τα θέματα των εξετάσεων που τέθηκαν ήταν κοινά για όλους τους υποψηφίους οι οποίοι διεκδικούσαν θέσεις σε διαφορετικούς κλάδους και ειδίκευση σπουδών.

Γι' αυτή την αλλαγή πλεύσης οι καθ'ων η αίτηση σημείωσαν ότι "παρόλο που τα θέματα ήταν κοινά για υποψηφίους που διεκδικούσαν θέσεις σε διαφορετικούς κλάδους και ειδίκευση σπουδών, εντούτοις αυτά εστιάζοντο στο αντικείμενο και είχαν συνάφεια με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης, όπως αυτά περιγράφονται στο οικείο σχέδιο υπηρεσίας". Η πιο πάνω αιτιολογία δεν συνάδει καθόλου με την προηγούμενη θέση ότι τα θέματα τόσο στα Ελληνικά όσο και στα Αγγλικά ήταν η ανάπτυξη μιας έκθεσης ιδεών γενικού περιεχομένου.

Στο σύγγραμμα του Μ. Στασινόπουλου "Δίκαιον Διοικητικών Πράξεων" 1951, σελ. 19-20, αναφέρεται ότι η διοίκηση μπορεί να μεταβάλει την πρακτική που έχει ως περιεχόμενο την άσκηση διακριτικής εξουσίας με ορισμένο τρόπο για κάποιο θέμα, μόνο όμως όταν αιτιολογεί τη μεταστροφή της τακτικής που ακολουθούσε μέχρι τώρα.

Στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, σελ. 182, σε σχέση με τις αρχές που πρέπει να ακολουθεί η διοίκηση κατά την άσκηση της διακριτικής της εξουσίας, αναφέρονται τα ακόλουθα:

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι υπερέχει έκδηλα του ενδιαφερόμενου μέρους σε προσόντα και σε πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης. Για να αποδείξει την υπεροχή του σε προσόντα πρόβαλε ότι κατέχει BSc και MSc in Electrical Engineering, ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος μόνο BSc. Ο ισχυρισμός αυτός είναι αόριστος εφόσον δεν υπάρχει ενώπιον του Δικαστηρίου το σχέδιο υπηρεσίας. Συνεπώς η αξιολόγηση του είναι αδύνατη.

Ανκαι δεν έχει κατατεθεί το σχέδιο υπηρεσίας της επίδικης θέσης, εντούτοις φαίνεται από τη γραπτή αγόρευση της δικηγόρου των καθ'ων η αίτηση ότι το πλεονέκτημα καθορίζεται ως ακολούθως:

Προβλήθηκε εκ μέρους του αιτητή ότι στον κατάλογο στον οποίο αναγράφονται τα προσόντα και η πείρα των υποψηφίων υπάρχει η εξής αναφορά για το ενδιαφερόμενο μέρος:

Είναι η θέση του αιτητή ότι αναγνωρίστηκε στο ενδιαφερόμενο μέρος το πλεονέκτημα χωρίς την παρουσίαση του σχετικού πιστοποιητικού, μόνο με βάση τη δήλωση του στην αίτηση και ότι η άποψη της Συμβουλευτικής Επιτροπής για κατοχή του πλεονεκτήματος από το ενδιαφερόμενο μέρος υιοθετήθηκε χωρίς οποιαδήποτε εξέταση από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας και στη συνεδρία της 12/11/97 κατά την πρώτη επανεξέταση.

Η εισήγηση του αιτητή είναι ορθή. Τόσο η Συμβουλευτική Επιτροπή όσο και η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας είχαν την υποχρέωση να προβούν στη δέουσα έρευνα ζητώντας την παρουσίαση πιστοποιητικού, το περιεχόμενο του οποίου θα επιβεβαίωνε τον πιο πάνω ισχυρισμό.

Η προσφυγή επιτυγχάνει για τους λόγους που αναφέρονται πιο πάνω. Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Οι καθ'ων η αίτηση διατάσσονται όπως καταβάλουν τα έξοδα της παρούσας διαδικασίας.

Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,

Δ.