CyLaw | Αναφορικά μ'εμάς | Επικοινωνία

(2002) 4 ΑΑΔ 346

ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1104/00

Ο αιτητής και ο Β. Παπαδημητρίου, ως Κτηματολογικός Λειτουργός Πρώτης Τάξης, μαζί με άλλους, διεκδίκησε ανέλιξη στη θέση (Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής) Ανώτερου Κτηματολογικού Λειτουργού (Διοίκηση) (Τακτικός Προϋπολογισμός), Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας. Με την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ), ημερομηνίας 3.8.98, επελέγη το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Β. Παπαδημητρίου και ο αιτητής και άλλος άσκησαν τις προσφυγές 1005/98 και 1219/98. Στις 8.2.00 οι καθ΄ων η αίτηση δήλωσαν ενώπιον του Δικαστηρίου πως δεν υποστήριζαν τη νομιμότητα της απόφασης επειδή, όπως αναγνώρισαν, οι εντυπώσεις της ΕΔΥ από τις προσωπικές συνεντεύξεις που διεξήγαγε, δεν ήταν αιτιολογημένες όπως απαιτεί ο Νόμος. Οι αιτητές ζήτησαν τα έξοδά τους και το Δικαστήριο, αφού διαπίστωσε την πλημμέλεια, με αναφορά στην απόφαση της Ολομέλειας στη Δημοκρατία ν. Ευθυμίου ΑΕ2743 ημερομηνίας 20.7.99, ακύρωσε την απόφαση, με έξοδα σε βάρος της Δημοκρατίας.

1. Λανθασμένα η ΕΔΥ χρησιμοποίησε τις σημειώσεις των μελών της. Εκτιμά ο αιτητής πως με αυτή την ενέργεια παραβιάστηκε το δεδικασμένο.
2. Εν πάση περιπτώσει, η γενική εντύπωση της ΕΔΥ εξακολουθεί να είναι αναιτιολόγητη. Θεωρεί ο αιτητής ότι η ΕΔΥ κατέγραψε τη γενική της εντύπωση για κάθε υποψήφιο θέτοντας γενικά κριτήρια και παραλείποντας να δώσει οποιαδήποτε αιτιολογία για τη συγκεκριμένη αξιολόγηση στην οποία προέβη για κάθε υποψήφιο, με αποτέλεσμα να καθίσταται πρακτικώς αδύνατος ο δικαστικός έλεγχος.
3. Ήταν αναιτιολόγητη και η έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής όπως και οι εντυπώσεις της από τις συνεντεύξεις που εκείνη διεξήγαγε.
4. Η ΕΔΥ παρέλειψε την οφειλόμενη έρευνα για τη διαπίστωση της κατοχής από το ενδιαφερόμενο πρόσωπο του απαιτούμενου προσόντος της πολύ καλής γνώσης της αγγλικής γλώσσας. Αναφέρεται ο αιτητής στην εξ αρχής διαπίστωση της ΕΔΥ πως τεκμαιρόταν η γνώση αφού ήταν απαιτούμενο, στο ίδιο επίπεδο, και για τη θέση του Κτηματολογικού Λειτουργού Πρώτης Τάξης αλλά θεωρεί πως αυτή η προσέγγιση ήταν λανθασμένη.
5. Παραγνωρίστηκε η αρχαιότητα του έναντι του ενδιαφερο-μένου πρόσωπου και ο τρόπος αναφοράς σ΄αυτή από την ΕΔΥ αποκαλύπτει εσκεμμένη προσπάθεια μείωσης της σαφούς υπεροχής του. Επίσης παραγνωρίστηκε η μεγάλη και πολύπλευρη πείρα του, λεπτομέρειες της οποίας και παραθέτει.
6. Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν κατέχει το απαιτούμενο προσόν της πολύ καλής γνώσης των διαδικασιών εκτέλεσης της εργασίας στο Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας καθώς και γνώση της εργασίας και των βασικών αρχών λειτουργίας όλων των κλάδων του Τμήματος. Η Συμβουλευτική Επιτροπή που αναφέρθηκε σε ευρεία πείρα του και σε πάρα πολύ καλές γνώσεις του σε όλους τους κλάδους του Τμήματος, τελούσε υπό πλάνη αν ληφθεί υπόψη το ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο υπηρέτησε μόνο στον Κλάδο Εκτιμήσεων και στο Τμήμα Μηχανογράφησης.
7. Παραβιάστηκε το δεδικασμένο της ακυρωτικής απόφασης στην προσφυγή 132/96 την οποία άσκησε ο ίδιος κατά της προαγωγής άλλων στην ίδια θέση. Αυτό επειδή είχε διαπιστωθεί έκτοτε πως ήταν ένας εξαίρετος υπάλληλος.
8. ΄Hταν το λιγότερο ισάξιος του ενδιαφερομένου προσώπου με ισότιμα αν όχι και υπέρτερα προσόντα. Επομένως, ενόψει της ουσιαστικής αρχαιότητάς του, στο πλαίσιο μιας ορθής αξιολόγησης, θα έπρεπε να προτιμηθεί ως καταφανώς καταλληλότερος. Συναφώς η μονολεκτική σύσταση του διευθυντή υπέρ του ενδιαφερομένου προσώπου θα έπρεπε να είχε αγνοηθεί ως μή αιτιολογημένη.

Θα δούμε πως αυτή η σειρά και οι συσχετισμοί που προκύπτουν από τη λογική της αποκτούν στην παρούσα περίπτωση ιδιαίτερη σημασία. Δεν έχει εγερθεί το θέμα και δεν έχω το ευεργέτημα της επιχειρηματολογίας των μερών αλλά θεωρώ πως οφείλω να σημειώσω τις σκέψεις μου. ΄Ολοι οι πιο πάνω ισχυρισμοί είχαν εγερθεί και αναπτυχθεί από τον αιτητή στην προσφυγή 1005/98. ΄Οταν στις 8.2.00 οι καθ΄ων η αίτηση αναγνώρισαν πως συνέτρεχε λόγος ακυρότητας με αναφορά στην έλλειψη αιτιολόγησης των εντυπώσεων της ΕΔΥ από τις συνεντεύξεις, ο αιτητής περιορίστηκε στη δήλωση πως ζητούσε τα έξοδά του. ΄Ομως ο λόγος ακυρότητας που εξειδικεύθηκε, για τον οποίο και μόνο τελικά ακυρώθηκε η απόφαση, αφορούσε σε θέμα που έπετο, κατά τη λειτουργική του δυναμική αλλά και χρονολογικώς, των άλλων. Εννοώ εκείνων που αναφέρονταν στα προσόντα, στις εντυπώσεις της Συμβουλευτικής Επιτροπής και στη σύσταση του προϊσταμένου. Ποιά λοιπόν ήταν η επενέργεια της στάσης του αιτητή όταν προδήλως, αφού ζήτησε μόνο τα έξοδά του, συντάχθηκε υπέρ της οριστικής διεκπεραίωσης της προσφυγής του, με ακύρωση της απόφασης μόνο για το λόγο που προσδιορίστηκε; Μπορεί να θεωρηθεί ότι αφηνόταν ανοικτή η δυνατότητα να επανέλθει στα ίδια; Ενδεχόμενη δήλωσή του πως επέμενε σε εκείνους τους ισχυρισμούς αναμφιβόλως θα επεσήμανε την ανάγκη εξέτασής τους, ως των πρώτων θεμάτων στην προσφυγή. Ώστε να μην απολήγει και ενδεχομένως μάταιη η θεραπεία της διαπιστωθείσας πλημμέλειας κατά την επανεξέταση. ΄Οπως θα συμβαίνει σε κάθε περίπτωση που, όπως και εδώ, ο αιτητής θα αποφασίζει να επαναφέρει σε νέα προσφυγή θέματα προγενέστερα, με την έννοια που εξήγησα, εγειρόμενα από την αρχική εξέταση. Μου φαίνεται, επομένως, πως χειρισμός όπως ο αναφερθείς επάγεται εγκατάλειψη των ισχυρισμών για πλημμέλειες, η εξέταση των οποίων, κατά την οφειλόμενη σειρά, προηγείται και, συνεπώς, στο πλαίσιο των αρχών που τέθηκαν στην Μάριος Παπαδόπουλος ν. Οργανισμού Χρηματοδο-τήσεως Στέγης ΑΕ 1913 ημερομηνίας 14.9.98, προκύπτει αδυναμία επαναφοράς τους σε νέα προσφυγή. ΄Οπως εξηγήθηκε στην απόφαση της Ολομέλειας που εξέδωσε ο Νικήτας, Δ., "δεν είναι επιτρεπτό διάδικος να θέτει νέο θέμα, όποτε τούτο ανακύπτει ή όποτε το επιθυμεί».

(β) Το ζήτημα της κατοχής αυτού το προσόντος ήταν ειδικά αντικείμενο της συνέντευξης που διεξήγαγε η Συμβουλευτική Επιτροπή. Αναφέρεται στο πρακτικό της πως ακριβώς υπέβαλε στους υποψήφιους εξειδικευμένες ερωτήσεις για τη διαπίστωση της κατοχής του. Και για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο σημειώθηκε πως έδωσε σωστές και σαφείς απαντήσεις με σφαιρική και τεκμηριωμένη αντίκρυση και πως έχει «ευρεία πείρα και πάρα πολύ καλές γνώσεις σε όλους τους κλάδους του Τμήματος με αξιόλογη προσφορά».

Ως προς τη σύσταση, ο αιτητής παραγνωρίζει ότι δεν υπήρχε νομοθετική υποχρέωση αιτιολόγησής της. [βλ. Χριστάκης Θεοχαρίδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (ανωτέρω)] αλλά και το γεγονός ότι η σύσταση διαμορφώθηκε αμέσως μετά την προφορική συνέντευξη, όπως προκύπτει, ενόψει και των εντυπώσεων τις οποίες ο ίδιος ο διευθυντής αποκόμισε. Ο Διευθυντής, με βάση την απόδοσή του σε εκείνη τη συνέντευξη, έκρινε τον αιτητή μόνο ως «καλό» ενώ το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ως «εξαίρετο» και η σύστασή του συναφώς συναρτάται και προς αυτή την αποτίμηση. (Βλ. Ανδρέας Σκορδή κ.α. ν. Κυπριακή Δημοκρατία Προσφυγή 804/89 ημερομηνίας 17.4.92 και Συμεωνίδου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1997) 3 ΑΑΔ 145 στη σελ. 166).

Απομένουν όσα αφορούν στην επανεξέταση που οδήγησε στην προσβαλλόμενη απόφαση, με πρώτο το ζήτημα του χειρισμού ενόψει της προγενέστερης ακύρωσης λόγω της διαπίστωσης πως οι εντυπώσεις της ΕΔΥ από τις συνεντεύξεις ήταν αναιτιολόγητες. Η αντίληψη του αιτητή πως παραβιάστηκε το δεδικασμένο είναι λανθασμένη. Σαφώς η ΕΔΥ κινήθηκε στο πλαίσιο των δυνατοτήτων που προσφέρονταν ενόψει της νομολογίας για θεραπεία της πλημμέλειας με τη χρήση υπαρχουσών σημειώσεων. (Βλ. Δημοκρατία ν. Κολοκοτρώνη (ανωτέρω) αλλά και την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στην Κυπριακή Δημοκρατία ν. Ιωάννη Αντωνίου ΑΕ 2879 ημερομηνίας 15.2.02. Ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο είχαν την ίδια βαθμολογία στις υπηρεσιακές εκθέσεις κατά τα τελευταία χρόνια και δεν διαπιστώνεται σφάλμα της ΕΔΥ επί του προκειμένου. Ούτε ως προς τη φύση της κρίσης της αναφορικά με τα προσόντα. Ο αιτητής πρόσθεσε στην απαντητική αγόρευσή του τον ισχυρισμό πως υπερείχε στα προσόντα, χωρίς όμως και να τον τεκμηριώνει. Οι φάκελοι δείχνουν πως μετά το πρώτο τους πτυχίο, του αιτητή στην Land Valuation and Management του State University της Νέας Υόρκης και του ενδιαφερομένου προσώπου στα Νομικά του Πανεπιστημίου Αθηνών, απέκτησαν και οι δυο, μάλιστα την ίδια μέρα, το ίδιο μεταπτυχιακό από το Πανεπιστήμιο της Νοτίου Αυστραλίας στην Applied Science - Land Information Management.

Με αποκρυσταλλωμένη την εικόνα σε σχέση με τα στοιχεία κρίσης, το τελικό ερώτημα αφορά στο εύλογο της επιλογής του ενδιαφερομένου πρόσωπου. Η ΕΔΥ, με δοσμένη την αρχαιότητα του αιτητή, έκρινε πως η υπεροχή του σ΄αυτή θα έπρεπε να υποχωρήσει, προδήλως ενόψει της σύστασης του Διευθυντή και των εντυπώσεων από τη συνέντευξη τόσο ενώπιον της ίδιας όσο και ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Δεν τεκμηριώνεται έκδηλη υπεροχή του αιτητή. Η ΕΔΥ κινήθηκε μέσα σε εύλογα πλαίσια και δεν τίθεται ζήτημα υποκατάστασής της. Η αναφορά δε του αιτητή σε άλλη υπόθεση, στην προσφυγή 132/96, δεν προωθεί τις θέσεις του. Εκείνη η υπόθεση αφορούσε σε άλλη διαδικασία και σε άλλους ενδιαφερόμενους.