|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 681/2000
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ.Κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.
Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ
:Μαρίας Μαυράκη, από Λευκωσία,
Αιτήτριας
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,
Καθ΄ ων η αίτηση
---------------------------
11 Μαρτίου 2002
Για την αιτήτρια: Α. Ευτυχίου, γι΄ αυτόν Α. Αργυριάδης.
Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Κ. Σταυρινός, Δικηγόρος της Δημοκρατίας.
Για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο: Α.Σ. Αγγελίδης.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Προσβάλλεται η απόφαση της Ε.Δ.Υ., ημερ. 4 Φεβρουαρίου 2000, με την οποία κατόπιν επανεξέτασης επαναπροήχθη το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Κατερίνα Πολεμίτου-Πέτσα στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Ανώτερης Επισκέπτριας Υγείας, Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας. Επρόκειτο για θέση προαγωγής αλλά το σχέδιο υπηρεσίας προνοούσε πως για αυτήν, την πρώτη πλήρωσή της, θα ακολουθείτο η διαδικασία πρώτου διορισμού και προαγωγής.
Η πρώτη απόφαση της Ε.Δ.Υ., ημερ. 5 Οκτωβρίου 1992, ακυρώθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 1995 στις προσφυγές αρ. 346/93 και 350/93 επειδή κρίθηκε ότι:
«Η διαπίστωση της ΕΔΥ ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατέχει «πολύ περισσότερα προσόντα» από την αιτήτρια Μαυράκη δεν φαίνεται να υποστηρίζεται από τις λεπτομέρειες των προσόντων των δύο υποψηφίων .......
Επιπρόσθετα, δεν αιτιολογείται και δεν αποκαλύπτονται οι λόγοι για τους οποίους κατά την κρίση της ΕΔΥ τα προσόντα του ενδιαφερομένου μέρους θα της επιτρέψουν να ασκήσει πολύ πιο αποτελεσματικά τα καθήκοντα της επίδικης θέσης, ......»
Έφεση, την οποία άσκησε η Δημοκρατία, απορρίφθηκε στις 30 Νοεμβρίου 1999.
Κατά την επανεξέταση, επειδή η σύνθεση της Ε.Δ.Υ. είχε στο μεταξύ αλλάξει, δεν λήφθηκαν υπόψη - και ορθά βέβαια - τα αποτελέσματα της προηγουμένως διεξαχθείσας προφορικής εξέτασης ενώ νέα δεν διεξήχθη ενόψει της άποψης που επικρατούσε προ της απόφασης της πλειοψηφίας της Πλήρους Ολομέλειας στη Δημοκρατία ν. Κοντογιώργη, Α.Ε. 2641, ημερ. 16 Νοεμβρίου 2001, αλλά δεν έχει τεθεί ζήτημα σε σχέση με αυτή την πτυχή. Η Ε.Δ.Υ. επιπλέον κατ΄ αναλογίαν θεώρησε πως επειδή ο Διευθυντής έλαβε υπόψη μεταξύ άλλων την προφορική εξέταση όταν κατά την πρώτη εξέταση προέβη σε σύσταση, εκείνη η σύσταση δεν μπορούσε πια να χρησιμοποιηθεί. Κλήθηκε λοιπόν ο νέος Διευθυντής και έκαμε νέα σύσταση. Με την προηγούμενη είχε συστηθεί τόσο η αιτήτρια όσο και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ενώ με τη νέα συστήθηκε μόνο το ενδιαφερόμενο πρόσωπο.
Η αιτήτρια προβάλλει πως η πρώτη σύσταση, η οποία εξετάστηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στις προηγούμενες προσφυγές και κρίθηκε νόμιμη, θα έπρεπε κατά την επανεξέταση να αποτελούσε στοιχείο κρίσης και να μην αντικαθίστατο από άλλη.
Το ζήτημα αυτό της σύστασης, ένα από τα όσα τίθενται προς εξέταση και ορθολογικά το πρώτο στη σειρά, αποβαίνει καθοριστικό στην έκβαση της υπόθεσης. Θεωρώ επί του προκείμενου ορθή την άποψη της αιτήτριας. Ο λόγος για τον οποίο η Ε.Δ.Υ. με άλλη σύνθεση δεν μπορούσε να λάμβανε υπόψη την προηγουμένως διεξαχθείσα προφορική εξέταση δεν ίσχυε στην περίπτωση της σύστασης του Διευθυντή, η οποία είχε ήδη αποκρυσταλλωθεί ως σταθερό στοιχείο κρίσης που δεν επηρεαζόταν από ο,τιδήποτε το μεταγενέστερο εφόσον δεν διεξήχθη νέα προφορική εξέταση. Αυτή η άποψη υποστηρίζεται από την πρωτόδικη Σκορδή κ.ά. ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 804/89 κ.α., ημερ. 17 Απριλίου 1992 (Πική, Δ., όπως ήταν τότε) η οποία εξηγήθηκε από την Ολομέλεια με απόφαση του Κωνσταντινίδη, Δ., στη Συμεωνίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 145 (στις σελ. 165-7).
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ