|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ.623/2000
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, Δ
Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ
:Μαρία Θεοδώρου από την Αγλαντζιά
αιτήτρια
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
καθ΄ης η αίτηση
------------------------
6.3.2002
Για την αιτήτρια: κ.Α.Σ.Αγγελίδης
Για την καθ΄ης η αίτηση: κα.Ε.Αντωνίου - δικηγόρος της Δημοκρατίας
Για το ενδιαφ.μέρος: κα.Κ.Κακουλλή για κ.Κακογιάννη
-----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Είναι η τρίτη προσφυγή εναντίον της απόφασης της ΕΔΥ για προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Ανώτερου Λέκτορα, Ανώτερο Τεχνολογικό Ινστιτούτο. Η πρώτη απόφαση, 9.6.93, προσεβλήθη με την προσφυγή 798/93. Tο Δικαστήριο με την απόφαση του, ημερ. 23.11.95, έκρινε αδικαιολόγητο τον αποκλεισμό της αιτήτριας ως μη προσοντούχας υποψήφιας, και ως εκ τούτου ακύρωσε την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους. Κατά την επανεξέταση η ΕΔΥ, συμμορφούμενη με την απόφαση του Δικαστηρίου, θεώρησε και την αιτήτρια υποψήφια για τη θέση. Προήχθη στις 6.12.96 πάλι το ενδιαφερόμενο μέρος, με αποτέλεσμα η αιτήτρια να προσβάλλει και εκείνη την απόφαση με την προσφυγή 105/97, η έκβαση της οποίας ήταν επιτυχής. Μας ενδιαφέρει το δεσμευτικό της μέρος γιατί η ΕΔΥ σε συμμόρφωση με αυτό προχώρησε στην επανεξέταση του θέματος. Στις 3.3.00 αποφάσισε, για τρίτη φορά, την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους. Η παρούσα προσφυγή στρέφεται εναντίον αυτής της τελευταίας απόφασης.
Το δεσμευτικό σκεπτικό της απόφασης του Δικαστηρίου (Νικολάου, Δ.) που οδήγησε στην ακύρωση της δεύτερης απόφασης της Επιτροπής, είναι σύντομο. Θα το παραθέσω αυτούσιο.
«Σε σημείωση στο σχέδιο υπηρεσίας αναφέρεται ότι: «Η ειδικότητα θα καθορίζεται κατά την πλήρωση της θέσης.» Καθίσταται σαφές από το μέρος του σχεδίου που παρέθεσα πιο πριν ποιά είναι η έννοια της «ειδικότητας» και προκύπτει η αντιδιαστολή της με τον «Κλάδο», ως την ονομασία της κάθε μιας από τις βασικές διαιρέσεις, παρόλον που η λέξη «Κλάδος» δεν χρησιμοποιείται στο ίδιο το σχέδιο. Χρησιμοποιείται όμως στον Προϋπολογισμό Ανάπτυξης: βλ.ενδεικτικά εκείνο του 1991, στη σε.2598.»
Η πιο πάνω αναφορά του Δικαστηρίου έγινε εις απάντηση σε μια από τις εισηγήσεις που υπέβαλε ο δικηγόρος της αιτήτριας, ότι δηλαδή δεν θα έπρεπε να είχε γίνει κατανομή της θέσης σε υποψήφιο που ανήκει στη Φυσική γιατί, καθώς είχε προτείνει, τούτο ήταν αντίθετο με τον περί Προϋπολογισμού Νόμο και το Ν.1/90. Στο τέλος της δικαστικής απόφασης με σαφήνεια δηλώνεται η ορθή προσέγγιση του ζητήματος και πως έπρεπε να λειτουργήσει η ΕΔΥ. Διαβάζουμε τα ακόλουθα:
«Ενώ όφειλε, έχοντας την ευθύνη ερμηνείας του σχεδίου υπηρεσίας, να υποδείξει ότι οι «Γενικές Σπουδές» αποτελούσαν κλάδο και όχι ειδικότητα. Που σήμαινε ότι ειδικότητα δεν καθορίστηκε όπως προέβλεπε το σχέδιο υπηρεσίας. Δεν υπήρχε λοιπόν θεμέλιο για τα όσα ακολούθησαν. Με τη διαπίστωση ότι έπασχε η διαδικασία που απέληξε στην προσβαλλόμενη απόφαση, επιβάλλεται η ακύρωση.»
Κατά την επανεξέταση η ΕΔΥ, συμμορφούμενη πλήρως με τη δεσμευτική απόφαση του Δικαστηρίου, ζήτησε από το Υπουργείο Εργασίας, ως η αρμόδια αρχή, να καθορίσει την ειδικότητα του κλάδου γενικών σπουδών στην οποία ανήκε η κενή θέση. Με τη σχετική απάντηση καθοριζόταν η ειδικότητα της Φυσικής.
Η Επιτροπή προχώρησε στη συνέχεια να εξετάσει ποιός από τον κατάλογο των προαξίμων υποψηφίων, στον οποίο περιλαμβανόταν και η αιτήτρια, ήταν ο καταλληλότερος για τη θέση. Διαπίστωσε πως ο μόνος υποψήφιος που πληρούσε τα σχέδια υπηρεσίας στην ειδικότητα της Φυσικής ήταν το ενδιαφερόμενο μέρος, το οποίο σύστησε και ο διευθυντής. Με αυτά τα δεδομένα η ΕΔΥ προχώρησε στην προαγωγή.
Στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου της αιτήτριας γίνονται διάφορες εισηγήσεις για να πληγεί, για τρίτη φορά, η προσβαλλόμενη απόφαση. Δεν επικεντρώνεται όμως η γραπτή αγόρευση στο καίριο σημείο, το οποίο έχω εντοπίσει πιο πάνω. Η ΕΔΥ δεσμευόταν να εφαρμόσει την απόφαση του Δικαστηρίου στην προσφυγή 105/97. Το σημείο που εγειρόταν ήταν ένα και μοναδικό. ΄Οφειλε η αρμόδια υπηρεσία να καθορίσει την ειδικότητα της κενής θέσης που θα πληρούτο. Συμμορφούμενη με την απόφαση του Δικαστηρίου καθορίστηκε ως ειδικότητα αυτή της Φυσικής. Και ο μόνος προσοντούχος υποψήφιος σ΄αυτή την ειδικότητα κρίθηκε πως ήταν το ενδιαφερόμενο μέρος. Δεν υπήρχε άλλο πεδίο δράσης της ΕΔΥ.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £500 έξοδα ξεχωριστά υπέρ της Δημοκρατίας και του ενδιαφερόμενου μέρους.
Χρ. Αρτεμίδης, Δ.
/ΜΑΑ