|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 796/99
Ενώπιον
: ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Handy Andy Co. Ltd., εκ Λεμεσού
Αιτήτριας< /P>
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 1.2.2002Για την αιτήτρια: κα Α. Λυκούργου.
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ. Στ. Θεοδούλου, Ανώτερος Δικηγόρος
της Δημοκρατίας.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Στις 18.3.1999 η αιτήτρια, μέσω των εκτελωνιστών της, κατέθεσε στο Τελωνείο Λεμεσού διασάφηση εισαγωγής ενός εμπορευματοκιβωτίου το οποίο περιείχε πρώτες ύλες για την παραγωγή «snacks», ήτοι 250 κιβώτια του είδους patata julienne (ή potato pellets) και 250 κιβώτια του είδους parilla circular raguets (ή rice crackers). Στη διασάφηση δηλώθηκε ότι και τα δύο εμπορεύματα υπάγονταν στη δασμολογική κλάση 1901 90 99 19 σύμφωνα με την οποία τα εμπορεύματα επιβαρύνονται με μηδενικό συντελεστή δασμού.
Eπειδή, κατά τον έλεγχο της διασάφησης, προέκυψαν αμφιβολίες ως προς την ορθότητα της δασμολογικής ταξινόμησης, ζητήθηκε από την αιτήτρια να προσκομίσει στοιχεία αναφορικά με τη σύνθεση των εμπορευμάτων. Σε ανταπόκριση, η αιτήτρια, με τηλεομοιοτυπικό μήνυμα ημερομηνίας 23.3.1999, παρουσίασε βεβαίωση αναφορικά με τη σύνθεση των εμπορευμάτων. Ακολούθως, το Τμήμα Τελωνείων, στηριζόμενο στη βεβαίωση, και εφαρμόζοντας τους Γενικούς Κανόνες για την Ερμηνεία της Συνδυασμένης Ονοματολογίας, έκρινε ότι τα μεν εμπορεύματα patata julienne κατατάσσονται στη δασμολογική κλάση 2005 20 80 99, τα δε εμπορεύματα parilla circular raguets στη δασμολογική κλάση 1905 90 90 090 επιβαρυνόμενα με προτιμησιακό συντελεστή δασμού 46.5% και 48.8% αντίστοιχα.
Στη συνέχεια, και αφού της επιτράπηκε να καταθέσει νέα διασάφηση εισαγωγής, στην οποία τα εμπορεύματα να κατατάσσονται στις ορθές, κατά το Τμήμα Τελωνείων, δασμολογικές κλάσεις, η αιτήτρια, στις 5.4.1999, κατέθεσε νέα διασάφηση εισαγωγής, με ημερομηνία 6.4.1999, και κατέβαλε τους οφειλόμενους δασμούς και φόρους, συνολικού ύψους £5.779, χωρίς οποιαδήποτε επιφύλαξη ή διαμαρτυρία.
Στις 16.6.1999 η αιτήτρια καταχώρησε την παρούσα προσφυγή προσβάλλοντας την κατάταξη και των δύο εμπορευμάτων.
Μερικούς μήνες αργότερα, και επειδή, παράλληλα με τη δική του έρευνα, το Τμήμα Τελωνείων είχε απευθυνθεί και στον Παγκόσμιο Οργανισμό Τελωνείων για γνωμοδότηση αναφορικά με την ορθή ταξινόμηση των δύο εμπορευμάτων και επειδή, με βάση τη γνωμοδότηση, το δεύτερο είδος εμπορευμάτων (parilla circular raguets) ορθά είχε ταξινομηθεί από την αιτήτρια στην κλάση 1901 90 99 19, με απόφαση του Τμήματος Τελωνείων, ημερομηνίας 3.11.1999, επιστράφηκε στην αιτήτρια το ποσό των £2.499.
Επομένως, μετά τη μερική ανάκληση που περιέχεται στην επιστολή του Τμήματος Τελωνείων ημερομηνίας 3.11.1999, αντικείμενο της προσφυγής παρέμεινε πλέον μόνο η απόφαση του Τμήματος Τελωνείων για κατάταξη του προϊόντος patata julienne στη δασμολογική κλάση 2005 20 80 99 και η συνακόλουθη επιβολή εισαγωγικού δασμού και έκτακτης προσφυγικής επιβάρυνσης.
Ο δικηγόρος του Τμήματος Τελωνείων πρόβαλε την προδικαστική ένσταση ότι η αιτήτρια στερείται εννόμου συμφέροντος για προσβολή της επίδικης απόφασης επειδή την αποδέχτηκε χωρίς να εγείρει οποιαδήποτε επιφύλαξη ή έστω να εκδηλώσει με οποιονδήποτε άμεσο ή έμμεσο τρόπο τη διαφωνία ή διαμαρτυρία της όπως π.χ. σημειώνοντας την επιφύλαξή της πάνω στη διασάφηση της 5.4.1999.
Έχω την άποψη ότι η προβαλλόμενη ένσταση ευσταθεί.
Σύμφωνα με τη νομολογία η αποδοχή με ελεύθερη βούληση διοικητικής απόφασης στερεί τον διοικούμενο του απαραίτητου εννόμου συμφέροντος για προσφυγή, εκτός όπου επηρεάζονται θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. (Βλέπε, μεταξύ άλλων, Piperis v. R. (1967) 3 CLR 295, Tompoli v. CYTA (1982) 3 CLR 149, Christodoulides v. R. (1985) 3 CLR 1979, Γρηγορίου ν. Δήμου Λευκωσίας (1991) 4 ΑΑΔ 3005, G. Alexandrou Best & Less Clothing Ltd v. Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 564/99, ημερομηνίας 31.10.2000 και Ελένης Σάρδου ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου, Προσφυγή Αρ. 1491/1999, ημερομηνίας 17.10.2001). Το ακόλουθο απόσπασμα από το Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου, 8η Έκδοση, 1997, του Ε. Σπηλιωτόπουλου, στην παράγραφο 458, συνοψίζει την ορθή νομική προσέγγιση:
«Το έννομο συμφέρον που υπάρχει κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης ή την άσκηση της αίτησης ακυρώσεως εκλείπει, παύει να υπάρχει, από αντικειμενικούς λόγους, εάν διακόπηκε ο νομικός δεσμός που συνδέει τον αιτούντα με την προσβαλλόμενη πράξη (ΣΕ 2473/1970), καθώς και με αποδοχή της πράξης από τον αιτούντα (ΣΕ 2612/1982). Η αποδοχή μπορεί να είναι ρητή, δηλαδή, να προκύπτει από σχετική δήλωση του αιτούντος, ή σιωπηρή, δηλαδή, να συνάγεται από συμπεριφορά του, η οποία δεν αφήνει αμφιβολία για την έννοια της (ΣΕ 432/1983, 3547/1987), όπως π.χ. είναι ανεπιφύλακτη συμμετοχή στη διαδικασία έκδοσης της πράξης (ΣΕ 1674, 2836/1987). Η αποδοχή πρέπει: i) να είναι σαφής και ανεπιφύλακτη (ΣΕ 480/1970, 1745/1977), ii) να μην έγινε από νόμιμη υποχρέωση (ΣΕ 4528/1976, 4071/1990) ή λόγω οικονομικής ανάγκης (ΣΕ 2407/1970) ή λόγω παράνομης βίας ή απειλής (ΣΕ 2013/1959) ή διότι η παράλειψή της θα είχε για τον αιτούντα δυσμενείς συνέπειες (ΣΕ 1568/1960) και iii) να προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλλου (ΣΕ 2087/1970) ή, όταν δεν είναι ρητή, να συνάγεται από αναμφισβήτητες πράξεις (ΣΕ 1341/1966).»
(Βλέπε, επίσης, Γ. Σιούτη, Το Έννομο Συμφέρον στην Αίτηση Ακυρώσεως (1998), σελίδες 207-208
).Στην προκείμενη περίπτωση δεν έχει τεθεί ενώπιόν μου οποιαδήποτε ενέργεια του Τμήματος Τελωνείων από την οποία να προκύπτει ότι ασκήθηκε παράνομη βία ή απειλή επί της αιτήτριας. Έστω και αν δεχθώ ότι η πληρωμή του εισαγωγικού δασμού και της έκτακτης προσφυγικής επιβάρυνσης έγινε από την αιτήτρια για το λόγο ότι η παράλειψη πληρωμής θα είχε ως συνέπεια την απαγόρευση εκτελώνισης του εμπορεύματος, δεν βλέπω να συνέτρεχε οποιοσδήποτε λόγος ο οποίος να εμπόδιζε την αιτήτρια από του να προβεί στην πληρωμή με πλήρη επιφύλαξη δικαιωμάτων. Δεν το έπραξε. Πλήρωσε χωρίς οποιαδήποτε επιφύλαξη ενώ είχε όλη την ευχέρεια και δυνατότητα εύκολα να εγείρει επιφύλαξη.
Εν πάση περιπτώσει, και αν ακόμη ήθελε θεωρηθεί ότι η αιτήτρια έχει έννομο συμφέρον για προσβολή της επίδικης απόφασης, η προσφυγή θα πρέπει και πάλι να απορριφθεί επί της ουσίας. Το Τμήμα Τελωνείων εξασφαλίζοντας, παράλληλα με το αποτέλεσμα της δικής του έρευνας, και τη γνωμοδότηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Τελωνείων, ερεύνησε επαρκώς το όλο ζήτημα και, υπό τις περιστάσεις, ήταν, κατά την άποψή μου, εύλογα επιτρεπτό να καταλήξει στην επίδικη απόφαση.
Η προσφυγή απορρίπτεται με £500 έξοδα εις βάρος της αιτήτριας.
Ρ. Γαβριηλίδης
Δ.
/ΧΤΘ