|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 1335/2000
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Δ.
Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ
:1. Μαρίκας Ζήνωνος, από το Ακάκι
2. Κώστα Στυλλή, από το Ακάκι
Αιτητών
- και -
Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών
Καθ΄ων η αίτηση
____________
22 Ιανουαρίου, 2002
Για τους αιτητές : κ. Α. Σ. Αγγελίδης.
Για τους καθ΄ων η αίτηση : κ. Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της
Δημοκρατίας Α΄, για Γεν. Εισαγγελέα
της Δημοκρατίας.
______________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι δύο αιτητές υπέβαλαν χωριστά αιτήσεις στην Αρχή Αδειών, ημερ. 20.11.1998 και 6.7.1999 αντίστοιχα, η μεν πρώτη για τη χορήγηση άδειας αγροτικού λεωφορείου 50 θέσεων στη διαδρομή Ακάκι-Λευκωσίας, στη θέση του διαγραφέντος αγροτικού λεωφορείου ΚΝ 366 και ο δεύτερος για τη χορήγηση άδειας αγροτικού λεωφορείου 45 θέσεων, στη διαδρομή Ακάκι-Λευκωσίας, προς αντικατάσταση του διαγραφέντος αγροτικού λεωφορείου DR 667.
Οι δύο αιτήσεις εγκρίθηκαν από την Αρχή Αδειών στις 13.10.1999. Η χορήγηση των αδειών οδικής χρήσης αμφισβητήθηκε με ιεραρχική προσφυγή, από την εταιρεία ΠΕΑΛ "Ο ΚΛΑΡΙΟΣ" ΛΤΔ.
Η Αναθεωρητική Αρχή Αδειών, ύστερα από ακρόαση, ακύρωσε τις χορηγηθείσες άδειες και κάλεσε την Αρχή Αδειών, στην οποία παρέπεμψε τις υποθέσεις, να εξετάσει τις αιτήσεις των αιτητών μαζί με τις αιτήσεις άλλων ενδιαφερομένων μερών στην ίδια διαδρομή. Με την παρούσα προσφυγή αξιώνεται η ακύρωση της πιο πάνω απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών.
Οι αιτητές προβάλλουν τον ισχυρισμό ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε χωρίς τη δέουσα έρευνα και είναι προϊόν πλάνης, αφού οι καθ΄ων η αίτηση παραπέμπουν τις υποθέσεις ουσιαστικά για επανεξέταση από την Αρχή Αδειών, η οποία σύμφωνα με τις οδηγίες των καθ΄ ων η αίτηση θα έπρεπε να λάβει υπ΄ όψιν και τις παρόμοιες αιτήσεις "άλλων ενδιαφερομένων μερών" στην ίδια διαδρομή.
Το επιχείρημα των αιτητών ευσταθεί. Λόγω ένστασης που υποβλήθηκε εναντίον της αίτησης της πρώτης αιτήτριας από τα ενδιαφερόμενα μέρη, η Αρχή Αδειών στη συνεδρία της ημερ. 13.1.1999, αποφάσισε τη διεξαγωγή νέας έρευνας ως προς τις ανάγκες που η αίτηση σκοπούσε να εξυπηρετήσει.
Στη συνεδρία της Αρχής Αδειών ημερ. 12.5.1999 κατατέθηκε το σχέδιο καταμέτρησης της επιβατικής κίνησης στη συγκεκριμένη διαδρομή που διεξήγαγε το Τμήμα Οδικών Μεταφορών, που έδειχνε ότι υπήρχε προφανής ανάγκη έγκρισης της αίτησης της αιτήτριας 1. Εν όψει του ότι τρεις άδειες οδικής χρήσης της εταιρείας "Ο ΚΛΑΡΙΟΣ" ΛΤΔ που χρησιμοποιούνταν για τις οδικές ανάγκες της κοινότητας Ακακίου είχαν ακυρωθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο, η Αρχή Αδειών αποφάσισε όπως αναθέσει στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών να ζητήσει γνωμάτευση από τη Νομική Υπηρεσία της Δημοκρατίας, κατά πόσο οι τρεις αιτήσεις της εταιρείας και η αίτηση της αιτήτριας 1, θα έπρεπε να εξεταστούν από τους καθ΄ων η αίτηση ή από την Αρχή Αδειών, ή αν θα έπρεπε να υποβληθούν νέες αιτήσεις με το ίδιο αντικείμενο. Επίσης, κατά πόσο η εξέταση των πιο πάνω αιτήσεων θα έπρεπε να διεξαχθεί με βάση τα
γεγονότα της τότε εποχής, ή τα γεγονότα που επικρατούσαν κατά το χρόνο της συνεδρίας.Τελικά, στη συνεδρία της ημερ. 13.10.1999 η Αρχή Αδειών αφού έλαβε υπ΄ όψιν και τα αποτελέσματα της έρευνας που διεξήγαγε το Τμήμα Οδικών Μεταφορών στις 29.4.1999, σύμφωνα με την οποία υπήρχε άμεση ανάγκη για εξυπηρέτηση του επιβατικού κοινού στο χωριό Ακάκι, αποφάσισε όπως εγκρίνει τις δύο μόνο αιτήσεις που εκκρεμούσαν ενώπιόν της. ΄Οπως χαρακτηριστικά αναγράφηκε στα πρακτικά, κρίθηκε ότι δεν θα ήταν ούτε και νομικά ορθό, η Αρχή να αναμένει την υποβολή οποιωνδήποτε νέων αιτήσεων, ενώ λαμβανομένων υπ΄ όψιν και των άμεσων αναγκών της κοινότητας Ακακίου, ούτε και μπορούσε να καθυστερήσει την έκδοση απόφασης για τις ήδη εκκρεμούσες αιτήσεις.
Στην προσβαλλόμενη απόφαση, αναφέρεται ότι η Αρχή Αδειών παρέλειψε να καλέσει τα ενδιαφερόμενα μέρη, τα λεωφορεία των οποίων σημειωτέον είχαν διαγραφεί ύστερα από τις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου και προχώρησε στη χορήγηση αδειών, χωρίς να δώσει την ίδια ευκαιρία και σε άλλους. ΄Ετσι, παρέπεμψε τις αιτήσεις στην Αρχή, καλώντας την, πριν προχωρήσει στην έκδοση αδειών, να τις εξετάσει μαζί με τις αιτήσεις άλλων ενδιαφερόμενων μερών.
Για να ευσταθήσει σχετικός ισχυρισμός αρκεί η εύλογη πιθανολόγηση εμφιλοχώρησης πλάνης στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης (βλέπε μεταξύ άλλων Κωνσταντίνου ν. Συμβουλίου Αμπελουργικών Προϊόντων, (1992) 3 Α.Α.Δ. 228, 234, 235
).Σύμφωνα με το άρθρο 8(1) του περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμου του 1982, Ν.9/82, όπως τροποποιήθηκε, η επί των αγροτικών, αστικών και υπεραστικών οδικών γραμμών μεταφορά επιβατών επί κομίστρω κατ΄ επιβάτη ενεργείται δια λεωφορείων δημόσιας χρήσης ύστερα από άδεια που χορηγείται από την Αρχή Αδειών δυνάμει των διατάξεων του Νόμου.
Η προσβαλλόμενη απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση είναι προϊόν πλάνης και πρέπει να ακυρωθεί. Κατ΄ αρχήν δεν υπήρχαν ενώπιον της Αρχής Αδειών άλλες αιτήσεις, πλην αυτών των παρόντων αιτητών. Περαιτέρω, ακόμα κι' αν τα ενδιαφερόμενα μέρη είχαν υποβάλει τέτοιες αιτήσεις, δεν μπορούσαν να ληφθούν υπ΄ όψιν, αφού οι άδειες οδικής χρήσης των λεωφορείων τους είχαν διαγραφεί από το Ανώτατο Δικαστήριο στις 29.9.1998 (προσφυγή υπ΄αρ. 892/97), 30.12.1998 (προσφυγές υπ΄ αρ. 891/97, 1001/97) και 9.2.1999 (προσφυγή υπ΄ αρ. 893/97).
Η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται, με έξοδα εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ