|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2001) 4 ΑΑΔ 158
16 Μαρτίου, 2001
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΙΩΑΝΝΑ ΙΩΑΝΝΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 900/1999)
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί ― Διορισμοί/Προαγωγές ― Συνεντεύξεις ― Κριτήρια για την αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων όπως καθορίζονται από την Ε.Ε.Υ. ― Δεν αποτελούν εξωγενή στοιχεία.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ― Λόγοι ακυρώσεως ― Έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας ― Περιστάσεις μη στοιχειοθέτησής τους στην κριθείσα περίπτωση πλήρωσης θέσης πρώτου διορισμού και προαγωγής στην εκπαιδευτική υπηρεσία (θέση Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης).
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί ― Διορισμοί/Προαγωγές ― Παρουσία Λειτουργού Εκπαίδευσης κατά τις συνεντεύξεις και αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων από αυτόν ― Κρίθηκε νόμιμη υπό το φως του Άρθρου 35Β(9) των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων του 1969 έως (αριθμός 5) του 1998.
Ο αιτητής επεδίωξε την ακύρωση της προαγωγής/διορισμού 10 εκ των επιλεγέντων για την πλήρωση 27 θέσεων Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Τα στοιχεία που αποφάσισε να λάβει υπόψη της στις συνεντεύξεις η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας είναι προδήλως απαραίτητα για οποιοδήποτε εκπαιδευτικό. Παρίσταται αδιανόητο ο διευθυντής δημοτικής εκπαίδευσης να μην αποδεικνύει πως έχει τα προσόντα, που έθεσε η Ε.Ε.Υ. ως κριτήρια για την αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων στις συνεντεύξεις.
2. Προβάλλεται επίσης ισχυρισμός για έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας. Τέτοιο θέμα δεν υπεισέρχεται εύκολα προς εξέταση ενόψει της διαδικασίας επιλογής που προβλέπει ο Νόμος. Η όποια αναφορά σε άλλα προσόντα ή αξιολογήσεις, εκτός του ότι λήφθηκαν υπόψη, εξετάζεται κάτω από το δεδομένο πως η θέση καθορίζεται πλέον στα σχέδια υπηρεσίας ως πρώτου διορισμού και προαγωγής.
3. Η παρουσία του Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης κατά την διεξαγωγή των συνεντεύξεων ήταν νόμιμη, καθώς ρητά προβλέπεται στο Άρθρο 35Β(9) του Νόμου ότι στις συνεντεύξεις μπορεί να παρευρίσκεται ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου ή ο Διευθυντής του οικείου τμήματος ή εκπρόσωπος τους ο οποίος και εκφέρει τις κρίσεις του για την απόδοση των υποψηφίων.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Στυλιανού κ.ά. v. Δημοκρατίας (2000) 4 Α.Α.Δ. 1076,
Σαμαράς v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1356/99, ημερ. 16.2.2001.
Προσφυγή.
Προσφυγή από την αιτήτρια κατά του διορισμού δέκα ενδιαφερομένων μερών στη θέση Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης.
Α. Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια.
Ρ. Παπαέτη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Καθ΄ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Η θέση Διευθυντή Σχολείων Δημοτικής Εκπαίδευσης καθορίζεται στα σχέδια υπηρεσίας ως πρώτου διορισμού και προαγωγής. Για την πλήρωση 27 κενών θέσεων υποβλήθηκαν 119 αιτήσεις, μετά που ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού είχε διαβιβάσει, στις 17.7.98, τη σχετική έγκριση για πλήρωση των θέσεων.
Για την επιλογή των καταλληλοτέρων για διορισμό-προαγωγή ακολουθήθηκε η διαδικασία που προβλέπεται στους περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμους του 1969 έως (αριθμός 5) του 1998. Οι αιτήσεις τέθηκαν ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής η οποία, αφού τις εξέτασε, υπέβαλε στην Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας κατάλογο με 89 υποψήφιους, με τη σειρά προτεραιότητας της σύστασης. Αναφορικά με την απόδοση μονάδων είχε αποφασίσει να δίδονται 3 μονάδες για το προσόν M.A., δύο για τα διπλώματα φιλολογίας, 1.50 για παιδαγωγικά (δίπλωμα εξομοίωσης) και μια μονάδα για πτυχίο νομικής, αντίστιξης, δίπλωμα της Παντείου Σχολής και Certificate in Design and Technology.
Η αιτήτρια υπέβαλε ένσταση γιατί η Συμβουλευτική Επιτροπή δεν της παραχώρησε δυο μονάδες για το πτυχίο της στη νομική. Η ένσταση της αρχικά απορρίφθηκε, τελικά όμως η Ε.Ε.Υ. αποφάσισε να της παραχωρήσει δύο μονάδες γι΄αυτό το προσόν. Η αιτήτρια κατατάγηκε 42η στη σειρά του καταλόγου, παίρνοντας 194.75 μονάδες, πριν από την προφορική συνέντευξη ενώπιον της Ε.Ε.Υ., για την οποία καθόρισε τα πιο κάτω κριτήρια αξιολόγησης της απόδοσης των υποψηφίων:
(α) βαθμός ενημέρωσης σε παιδαγωγικά θέματα και σε θέματα διοίκησης σχολείων.
(β) βαθμός ενημέρωσης του ρόλου και των ευθυνών του διευθυντή.
(γ) τεκμηρίωση απόψεων.
(δ) προσωπικότητα, και
(ε) γλωσσική επάρκεια, άνεση και διαφάνεια στη διατύπωση απόψεων.
Στη συνέντευξη η αιτήτρια υστέρησε, σε σύγκριση με άλλους υποψήφιους. Οι μονάδες που συγκέντρωσε την έθεταν έξω από τους πρώτους 27 που επιλέγηκαν για διορισμό.
Το μεγαλύτερο μέρος της γραπτής αγόρευσης του δικηγόρου της αιτήτριας αφιερώνεται, ως ήταν αναμενόμενο, σε μια προσπάθεια να πληγεί το αποτέλεσμα της συνέντευξης. Οι ισχυρισμοί όμως που αναδύουν μέσα από το κείμενο της γραπτής του αγόρευσης είναι αβάσιμοι. Η πρώτη είναι πως τα κριτήρια που καθόρισε η Ε.Ε.Υ. για την αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων στις συνεντεύξεις, που παραθέτω πιο πάνω, συνιστούν εξωγενή στοιχεία, που δεν περιλαμβάνονται στις απαιτήσεις των σχεδίων υπηρεσίας της θέσης. Είχα την ευκαιρία να ασχοληθώ με το ίδιο ζήτημα, αναφορικά με θέση επιθεωρητή ειδικών μαθημάτων στην Στυλιανού κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2000) 4 Α.Α.Δ. 1076 στην οποία είπα τα εξής:
«τα στοιχεία που αποφάσισε να λάβει υπόψη της στις συνεντεύξεις (η Επιτροπή) είναι προδήλως απαραίτητα για οποιοδήποτε εκπαιδευτικό, για να μην πω επιθεωρητή, που είναι η θέση που μας αφορά».
Εδώ, θα πρόσθετα, πως θα μου φαινόταν αδιανόητο ο διευθυντής δημοτικής εκπαίδευσης να μην αποδεικνύει πως έχει τα προσόντα, που έθεσε η Ε.Ε.Υ. ως κριτήρια για την αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων στις συνεντεύξεις.
Προβάλλεται επίσης ισχυρισμός για έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας. Τέτοιο θέμα δεν υπεισέρχεται εύκολα προς εξέταση ενόψει της διαδικασίας επιλογής που προβλέπει ο Νόμος. Η όποια αναφορά σε άλλα προσόντα ή αξιολογήσεις, εκτός του ότι λήφθηκαν υπόψη, εξετάζεται κάτω από το δεδομένο πως η θέση καθορίζεται πλέον στα σχέδια υπηρεσίας ως πρώτου διορισμού και προαγωγής.
Η παρουσία του Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης κατά την διεξαγωγή των συνεντεύξεων ήταν νόμιμη, καθώς ρητά προβλέπεται στο άρθρο 35.Β(9) του Νόμου ότι στις συνεντεύξεις μπορεί να παρευρίσκεται ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου ή ο Διευθυντής του οικείου τμήματος ή εκπρόσωπος τους ο οποίος και εκφέρει τις κρίσεις του για την απόδοση των υποψηφίων.
Τέλος, στο στάδιο των διευκρινίσεων ο δικηγόρος της αιτήτριας με παρέπεμψε στην απόφαση του αδελφού δικαστή Γαβριηλίδη στην Παρασκευάς Σαμαράς ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1356/99, ημερ. 16.2.2001, επισημαίνοντας πως είναι απόλυτα σχετική και υπέρ των θέσεων του, στην παρούσα. Νομίζω πως κάνει λάθος. Δεν εγείρεται παρόμοιο θέμα σε εκείνη την υπόθεση με την υπό συζήτηση εδώ. Το κεντρικό σημείο στην υπόθεση Σαμαράς ήταν η εισαγωγή στο Νόμο διάταξης, που τέθηκε σε ισχύ στις 17.5.99 (Νόμος 44(Ι)/99), η οποία τροποποίησε το εδάφιο 8 του άρθρου 35.Β του Νόμου. Η τροποποίηση είχε σχέση με το θέμα που εξεταζόταν στην υπόθεση εκείνη, γιατί η επίδικη απόφαση είχε ληφθεί μεταγενέστερα. Εδώ όμως, για ό,τι αξίζει, αναφέρω πως η απόφαση λήφθηκε στις 23.2.99, πριν από την τροποποίηση του Νόμου.
Aρχικά η προσφυγή στρεφόταν εναντίον του διορισμού 11 ενδιαφερομένων. Στην πορεία αποσύρθηκε εναντίον του 9ου.
Για τους λόγους που ανέφερα πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται με £400 έξοδα.
Η�προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.