ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 856/2000
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
1. Νίκου Ιακώβου
2. Σάββα Νίκου Βραχίμη
3. Βαλεντίνου Διάκου
Αιτητών
και
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Καθ΄ων η Αίτηση
--------------
8 Οκτωβρίου 2001
Για τους Αιτητές: κ. Α.Σ. Αγγελίδης.
Για τους Καθ΄ων η Αίτηση: κ. Α. Βασιλειάδης, Ανώτερος δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα.
Για τα Ενδιαφ. Μέρη Χρ. Μαλλούπα και Σ. Κυριάκου: κ. Γ. Σεραφείμ για
Τ. Παπαδόπουλο και Σία.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι τρεις Αιτητές ζητούν ακύρωση της προαγωγής των δύο Ενδιαφερομένων Μερών στη θέση Ανώτερου Εκτελεστικού Μηχανικού του Τμήματος Δημοσίων Έργων.
Η προαγωγή έγινε μετά από επανεξέταση ως αποτέλεσμα απόφασης στις προσφυγές των Αιτητών και ενός άλλου 1129/98, 1130/98, 1131/98 και 1132/98 με την οποία είχε ακυρωθεί η προαγωγή των Ενδιαφερομένων Μερών λόγω του τρωτού της σύστασης του Διευθυντή ως εκ της σύγκρουσης της με τα στοιχεία των φακέλων. Κατά την επανεξέταση ο Διευθυντής προέβη σε νέα σύσταση με την οποία σύστησε και πάλι τα Ενδιαφερόμενα Μέρη, τα οποία και η ΕΔΥ επέλεξε ως υπερέχοντες των άλλων και πιο κατάλληλους.
Και αυτή τη φορά το παράπονο των Αιτητών είναι ότι πάσχει η σύσταση του Διευθυντή. Ο ευπαίδευτος συνήγορος για τους Αιτητές εισηγείται ότι ο Διευθυντής απλώς διαφοροποίησε τη φρασεολογία του, διατηρώντας την ουσιαστική αδυναμία της σύστασης, δηλαδή την ανάπλαση των στοιχείων των φακέλων. Συμφωνώ ευθέως. Όπως διαπίστωσε και ο αδελφός μου Καλλής, Δ., ο οποίος εξέδωσε την ακυρωτική απόφαση, η εξέταση των υπηρεσιακών εκθέσεων των Αιτητών και των Ενδιαφερομένων Μερών για τα έτη 1992-1997 καταδεικνύει ότι όλοι βρίσκονται στην ίδια μοίρα. Όλοι έχουν βαθμολογηθεί καθ΄όλα "εξαίρετα" (με εξαίρεση το στοιχείο "Συνεργασία/Σχέσεις" για το 1995 και το στοιχείο "Διευθυντική/Διοικητική Ικανότητα" για το 1992 στα οποία ο κ. Βραχίμης βαθμολογήθηκε "πολύ ικανοποιητικά" και το στοιχείο "Συνεργασία/Σχέσεις" για το 1994 και 1993 και το στοιχείο "Διευθυντική/Διοικητική Ικανότητα" για το 1992 στα οποία ο κ. Ιακώβου βαθμολογήθηκε "πολύ ικανοποιητικά". Η όλη εικόνα είναι λοιπόν πέντε διαχρονικά εξαίρετων υπαλλήλων. Στην ακυρωτική απόφαση επισημάνθηκε ότι η αναφορά του Διευθυντή στην ικανότητα των συστηνομένων να παρακολουθούν τις εξελίξεις στους τομείς τους και στην ποιότητα της εργασίας τους, στο επαγγελματικό ήθος τους, στη μεθοδικότητα και στην αποτελεσματικότητα τους, αφορούσε στοιχεία που ήδη αξιολογήθησαν στις εκθέσεις και στα οποία όλοι οι υποψήφιοι αξιολογήθησαν "εξαίρετα" όλα τα έτη, ώστε η σύσταση να καθίστατο τρωτή. Και αυτή τη φορά ο Διευθυντής (παραλείποντας μεν αναφορά στο είδος των καθηκόντων των συστηνομένων, που αποτέλεσε πρόσθετο λόγο για τον οποίο η σύσταση κατέστη τρωτή σύμφωνα με την ακυρωτική απόφαση), εκθειάζοντας τις πολύπλευρες ικανότητες, έφεση για μάθηση και ενημέρωση, ικανότητα αντιμετώπισης και επίλυσης προβλημάτων, επιμέλεια και μετάδοση εμπιστοσύνης της κας Μαλλούππα, και την έφεση για ενημέρωση, υποβολή εργασιών, εφαρμογή συγχρόνων μεθόδων, επιμέλεια, συνέπεια και επίτευξη ψηλών επιπέδων ποιότητας του κ. Κυριάκου, ουσιαστικά αναφέρθηκε σε ικανότητες και ιδιότητες που ήδη βαθμολογούνται στις υπηρεσιακές εκθέσεις, εμπίπτοντας ιδιαίτερα στα στοιχεία (1) επαγγελματική κατάρτιση, (2) απόδοση, (3) υπηρεσιακό ενδιαφέρον, (4) υπευθυνότητα και (5) πρωτοβουλία, ως προς τα οποία, αλλά και γενικότερα, οι Αιτητές δεν υστερούσαν καθόλου των Ενδιαφερομένων Μερών. Προέβη έτσι σε ανάπλαση των στοιχείων των φακέλων, προσδίδοντας στα Ενδιαφερόμενα Μέρη υπεροχή την οποία δεν είχαν.
Γίνεται εισήγηση, ιδιαίτερα εκ μέρους των Ενδιαφερομένων Μερών, ότι υπάρχει διάσταση στη νομολογία που να επιτρέπει και άλλη άποψη των πραγμάτων. Ως προς τα γεγονότα της υπόθεσης, εν πάση περιπτώσει, δεν θα τα αντίκριζα διαφορετικά ακόμα με βάση την οποιαδήποτε νομολογία. Ως προς τη νομολογία δε, θεωρώ ότι η πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Πογιατζή, ΑΕ 2767, 20.9.2001, όχι μόνο προβαίνει σε πλήρη ανασκόπηση της νομολογίας αλλά και επιβεβαιώνει τις αρχές της καθοδηγητικής απόφασης στην υπόθεση Χριστοδουλίδου ν. Δημοκρατίας, ΑΕ 2374, 15.9.1999. Όπως το έθεσε ο Νικολάου, Δ., ο οποίος έδωσε την ομόφωνη απόφαση, στη σ. 7:
"Έχουμε ωστόσο και τρεις πρόσφατες αποφάσεις της Ολομέλειας που δεν μας φαίνονται ευθυγραμμισμένες με την Κρυστάλλω Χριστοδουλίδου (ανωτέρω) και τις άλλες που την ακολούθησαν. Πρόκειται για τις αποφάσεις στις υποθέσεις Στυλιανίδου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2692 ημερ. 27 Φεβρουαρίου 2001, Μέζου ν. Δημοκρατίας Α.Ε. 2752 ημερ. 11 Απριλίου 2001 και Χρίστου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2733 ημερ. 7 Μαΐου 2001. Οι οποίες δεν περιέχουν καμιά αναφορά στην Κρυστάλλω Χριστοδουλίδου (ανωτέρω) και τις άλλες για συζήτηση και αμφισβήτηση του λόγου τους. Προσθέτουμε δε με εκτίμηση πως ούτε και διακρίνουμε έδαφος για μεταβολή της γραμμής που χάραξε η απόφαση στην Κρυστάλλω Χριστοδουλίδου (ανωτέρω)."
Ως εκ του τρωτού τη σύσταση του Διευθυντή, την οποία η ΕΔΥ έλαβε υπ΄όψη της, η προσβαλλόμενη απόφαση καθίσταται τρωτή και ακυρώνεται.
Η Δημοκρατία θα καταβάλει τα έξοδα των Αιτητών.
Δ. Χατζηχαμπής
Δ
.
/ΚΧ"Π