ΕΝΩΠΙΟΝ: Χρ.ΑΡΤΕΜΙΔΗ, Δ

Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος

Παναγιώτη Μεσαρίτη, από τη Λακατάμεια

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας δια του

Διευθυντή Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων

------------------------

Ο αιτητής εμφανίζεται προσωπικά

Για τον καθ΄ου η αίτηση: κα.Λ.Χριστοδουλίδου - δικηγόρος της Δημοκρατίας Α.

-----------------------

Ο ΄Εφορος Φόρου Εισοδήματος επέβαλε στον αιτητή το 1995 και 1996 φορολογίες κεφαλαιουχικών κερδών, σύμφωνα με τον ομώνυμο νόμο, Ν.52/80 όπως τροποποιήθηκε με το Ν.135/90, για κέρδος που προέκυψε σ΄αυτόν από πωλήσεις οικοπέδων του. Ο αιτητής διαφώνησε με τις σχετικές φορολογίες και στις 21.1.00 υπέβαλε ένσταση. Ο ΄Εφορος δεν την εξέτασε γιατί έκρινε πως ήταν εκπρόθεσμη. Ειδοποίησε προς τούτο εγγράφως τον αιτητή στις 25.1.00. Ο αιτητής δεν πρόσβαλε αυτή την απόφαση του Εφόρου. Στη γραπτή του αγόρευση μάλιστα εισηγείται πως η πιο πάνω επιστολή του προς τον ΄Εφορο δεν περιείχε ένσταση μέσα στην έννοια του Νόμου, αλλά αξίωση ανάκλησης των αποφάσεων του γιατί, κατά τη γνώμη του, αυτές είχαν ληφθεί κατά αντίθεση προς τις ρητές πρόνοιες του Νόμου. Η παρούσα προσφυγή που καταχωρίστηκε στις 26.4.00, στρέφεται εναντίον της άρνησης του Εφόρου να ανακαλέσει τις αποφάσεις του για τις σχετικές φορολογίες. Επειδή δε, δεν έχει καταχωριστεί μέσα σε 75 ημέρες, από τις 25.1.00, ο αιτητής λέει πως δεν λειτουργεί η ανατρεπτική, αποκλειστική χρονική περίοδος των 75 ημερών που προβλέπει το άρθρο 146.3 του Συντάγματος, γιατί η άρνηση του Εφόρου είναι διαρκής. Διατείνεται επίσης πως ο ΄Εφορος δεσμεύεται να τις ανακαλέσει, λειτουργώντας έτσι χρηστά και σύμφωνα με το Νόμο.

Η προσφυγή είναι απαράδεκτη γιατί οι αποφάσεις του Εφόρου για τη φορολόγηση του αιτητή μπορούσαν να αναθεωρηθούν με τη διαδικασία που προβλέπει η νομοθεσία και το άρθρο 146 του Συντάγματος. Οι αποφάσεις ελήφθησαν το 1995 και 1996. ΄Εγινε ένσταση την οποία ο ΄Εφορος έκρινε ως εκπρόθεσμη, και δεν την εξέτασε. Αυτή η απόφαση δεν προσβλήθηκε. Η εισήγηση του αιτητή πως έχει υποχρέωση ο ΄Εφορος να ανακαλέσει τις αποφάσεις του, γιατί κατά την άποψη του αποδείκτηκαν εκ των υστέρων εσφαλμένες ενόψει της νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, είναι ανεδαφική. Θα παραπέμψω, χωρίς σχόλια, στην ΑΕ2441, Αλέκου Ν.Κληρίδη και Δημοκρατίας, 20.10.00. Σχετικές με την παρούσα προσφυγή είναι και δυο πρωτόδικες αποφάσεις αδελφών δικαστών, που προφανώς αφορούν συγγενικό πρόσωπο του αιτητή συνιδιοκτήτη των κτημάτων από τα οποία προέκυψαν τα οικόπεδα, με τις οποίες και συμφωνώ. (Υπόθ. αρ.762/00 Κωνσταντίνος Μεσαρίτης ν. Δημοκρατίας, 23.4.2001, (Χ΄Χαμπής, Δ) και αρ.770/00 Κωνσταντίνος Μεσαρίτης ν. Δημοκρατίας, 30.4.2001 (Καλλής, Δ).

Η προσφυγή απορρίπτεται με £500 έξοδα.

Χρ. Αρτεμίδης, Δ.

/ΜΑΑ