|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 1077/99 και
1078/99ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ.Κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.
Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος
Υπόθεση Αρ. 1077/99
Μεταξύ
:Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου,
Αιτήτριας
- και -
Κοινοτικού Συμβουλίου Λιοπετρίου,
Καθ΄ ου η αίτηση
---------------------------
Υπόθεση Αρ.
1078/99Μεταξύ
:Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου,
Αιτήτριας
- και -
Κοινοτικού Συμβουλίου Λιοπετρίου,
Καθ΄ ου η αίτηση
---------------------------
14 Μαρτίου 2001
Για την αιτήτρια: Γ. Κακογιάννης.
Για το καθ΄ ου η αίτηση: Μ. Μουαΐμης.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Το Συμβούλιο Βελτιώσεως Λιοπετρίου, όπως ήταν προτού μετονομαστεί σε Κοινοτικό Συμβούλιο Λιοπετρίου με τον περί Κοινοτήτων Νόμο του 1999 (Ν. 86(Ι)/99) ο οποίος τέθηκε σε ισχύ στις 9 Ιουλίου 1999, επέβαλε στην Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου, για το έτος 1999, "Φόρο Επαγγέλματος" ύψους £200 και "Φόρο Κοινοτικών Υπηρεσιών" ύψους £180. Το άρθρο 24(1) παράγραφοι (γ) και (η) του περί Χωρίων (Διοίκηση και Βελτίωση) Νόμου, Κεφ. 243 (όπως τροποποιήθηκε), που ήταν ο τότε ισχύων νόμος, προέβλεπε ότι:
"24(1) Κάθε Συμβούλιο δύναται να εκδίδει εκάστοτε Κανονισμούς που δεν αντίκεινται προς τις διατάξεις αυτού ή οποιουδήποτε άλλου Νόμου που ισχύει εκάστοτε για όλους ή οποιουσδήποτε από τους ακόλουθους σκοπούς, δηλαδή -
.................................. .................................................. .....
(γ) προνοώντας για την πληρωμή δικαιωμάτων από οποιοδήποτε πρόσωπο το οποίο διεξάγει, ασκεί ή ενασκεί οποιοδήποτε επάγγελμα, εργασία, απασχόληση ή άλλο επιτήδευμα εντός της περιοχής βελτιώσεως·
(η) προνοώτας -
(i) για την επιβολή ετήσιας εισφοράς για κοινοτικές υπηρεσίες που δεν υπερβαίνει τις τριακόσιες λίρες σε κάθε κάτοχο στο χωριό, η οποία υπολογίζεται από το Συμβούλιο σύμφωνα με την περιουσία κάθε τέτοιου κατόχου στο χωριό, λαμβανομένων πάντοτε δεόντως υπόψη οποιωνδήποτε άλλων φόρων που επιβάλλονται στον κάτοχο αυτό από το Συμβούλιο:
.................................. ..............................................."
Σύμφωνα με τους εκδοθέντες Κανονισμούς (Κ.Δ.Π. 274/96):
"201 Κάθε ιδιοκτήτης ή κάτοχος περιουσίας που βρίσκεται μέσα στην περιοχή βελτιώσεως, θα πληρώνει κάθε χρόνο εισφορά για τις κοινοτικές υπηρεσίες που του παρέχονται.
.................................. .................................................. .....................
"206(1
) Κάθε πρόσωπο το οποίο διεξάγει, εξασκεί ή ενασκεί μέσα στην περιοχή βελτιώσεως οποιοδήποτε επιστημονικό επάγγελμα, εμπορική εργασία, τέχνη ή άλλο επάγγελμα, οφείλει κάθε χρόνο να πληρώνει δικαιώματα σύμφωνα με την πιο κάτω κλίμακα όπως θα αποφασίζει το Συμβούλιο σε κάθε περίπτωση."
Η Α.Η.Κ. προέβαλε την εκδοχή ότι διατηρούσε εντός των εδαφικών ορίων Λιοπετρίου, σε μικρό τεμάχιο γης, μόνο ένα μικρό μη επανδρωμένο υποσταθμό στον οποίο δεν διεξαγόταν ή ασκείτο επάγγελμα, εργασία κτλ. Ενώ κατά την εκδοχή του Συμβουλίου, η Α.Η.Κ. είχε αριθμό σταθμών σε σχέση με τους οποίους ανέπτυσσε εκτενή δραστηριότητα του είδους που περιγράφεται στον Καν. 206(1). Δεν χρεάζεται όμως να με απασχολήσει αυτή η διαφορά.
Διοικητικός φάκελος δεν υπάρχει. Ούτε και υπάρχει πρακτικό λήψεως των αποφάσεων για την επιβολή του "φόρου", όπως τον αποκαλούσε το Συμβούλιο, ή δικαιωμάτων και ετήσιας εισφοράς αντιστοίχως κατά την ορολογία των Κανονισμών. Με υπόδειξη του Δικαστηρίου, το Συμβούλιο μάζεψε τα χαρτιά που είχε επί του θέματος και
τα παρουσίασε. Εκείνα που έχουν άμεσα σχέση με την περίπτωση είναι μόνο δύο. Το ένα ονομάζεται "Κατάλογος φορολογιών του χρόνου 1999" και περιέχει καταχωρίσεις, μια από τις οποίες εμφανίζει οφειλή της Α.Η.Κ. για φόρο επαγγέλματος ύψους £200 και για φόρο Κοινοτικών Υπηρεσιών ύψους £180· το άλλο είναι η ειδοποίηση ημερ. 24 Ιουνίου 1999 με την οποία κοινοποιήθηκε η "φορολογία" στην Α.Η.Κ.Με την προσφυγή αρ. 1077/99 προσβάλλεται η επιβολή φόρου επαγγέλματος ενώ με την προσφυγή αρ. 1078/99 προσβάλλεται η επιβολή του φόρου Κοινοτικών Υπηρεσιών. Τέθηκαν προς εξέταση διάφορα ζητήματα, κοινά και στις δύο. Προβάλλεται, μεταξύ άλλων, πως δεν διεξήχθη δέουσα έρευνα και δεν δόθηκε αιτιολογία. Εν προκειμένω κοινό παρανομαστή αποτελεί η ανυπαρξία πρακτικού που θα επέτρεπε το δικαστικό έλεγχο: βλ. την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στην Έπαρχος Λάρνακος ως Πρόεδρος του Συμβουλίου Βελτιώσεως Λειβαδιών ν. A. Zacheos & Sons (Developers) Ltd κ.α., Α.Ε. 2610, ημερ. 20 Δεκεμβρίου 2000 που παραπέμπει στη νομολογία. Οι προσβαλλόμενες αποφάσεις παραμένουν λοιπόν μετέωρες.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν με έξοδα. Οι προσβαλλόμενες αποφάσεις ακυρώνονται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ