ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΑΡ. 327/99

Η δεύτερη, αφορά στο έννομο συμφέρον του αιτητή. Ο αιτητής προβάλλει ως νομιμοποιητικό του έρεισμα το γεγονός ότι νομίμως διατηρεί πρατήριο πετρελαιοειδών στην ίδια λεωφόρο και οι καθ΄ων η αίτηση αντιτείνουν πως η πιθανολόγηση οικονομικής ζημιάς από τη δημιουργία του νέου πρατηρίου, δεν αρκεί. Επικαλούνται ειδικά την υπόθεση Ανδρέου κ.α. ν. Υπ. Συγκ. και ΄Εργων κ.α. (1991) 4 ΑΑΔ 3555 στην οποία, όμως, οι αιτητές δεν ήταν ιδιοκτήτες διατρητικής μηχανής αντίστοιχης προς εκείνη για την οποία χορηγήθηκε άδεια στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα αλλά χωματουργικού μηχανοκίνητου οχήματος. Εκρίθη, επομένως, πως η όποια υλική τους βλάβη ήταν έμμεση. Περαιτέρω, την Λεωνίδα Κυριακίδη Λτδ ν. Κυπριακή Δημοκρατία Προσφυγή 804/92 ημερομηνίας 22.3.94 στην οποία, και πάλιν, υπήρχε ουσιώδης διαφοροποίηση μεταξύ της ερευνητικής άδειας για την οποία είχαν αποταθεί οι αιτητές από το προσβαλλόμενο προνόμιο λατομείου που χορηγήθηκε στην ενδιαφερόμενη εταιρεία. Είναι, γεγονός, όμως πως στην τρίτη από τις υποθέσεις που επικαλέστηκαν, στην Κάτια Αντωνίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας Προσφυγή 173/94 ημερομηνίας 22.8.95, κρίθηκε ότι φαρμακοποιός δεν είχε έννομο συμφέρον να προσβάλει την έγκριση υποστατικών για φαρμακείο που γειτνίαζε προς το δικό της αφού θεωρήθηκε πως ο επηρεασμός οικονομικού συμφέροντος δεν καθιστά αφ΄εαυτού παραδεκτή την προσφυγή. ΄Εγινε συναφώς αναφορά στην απόφαση της Ολομέλειας στην Κ & Μ (Τransport) Ltd κ.α. ν. Αναθεωρητικής Αρχής Αδειών ΑΕ 1233 ημερομηνίας 18.5.1995 αλλά σ΄αυτήν οι αιτητές είχαν άδεια μεταφορέα Α ενώ οι προσβαλλόμενες ήταν μεταφορέα Β. Οπότε, δεν υπήρχε νόμιμο έρεισμα στα συμφέροντά τους, που ενδεχομένως θα πλήττονταν.

Ο αιτητής επικαλέστηκε την απόφαση της Ολομέλειας στην Ούλα Ζεμπύλα κ.α. ν. ΕΤΕΚ ΑΕ 1970 ημερομηνίας 28.5.99 σε σχέση γενικά με τις αρχές ως προς το έννομο συμφέρον αλλά θεωρώ ότι τέμνει το θέμα η νομολογία που εξειδικευμένα αποδέχεται το έννομο συμφέρον των ανταγωνιστών. (Βλ. ΄Αδωνης Παπαντωνίου κ.α. ν. Κυπριακή Δημοκρατία, Προσφυγή 574/92 25.2.93, Εμετάκλ Αλουμίνιουμ Ltd v. Κυπριακής Δημοκρατίας Προσφυγή 830/88 ημερομηνίας 29.8.91, Αντώνης Αναστασίου ν. ΚΟΤ Προσφυγή 571/95 ημερομηνίας 16.9.96, Σοφούλα Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας ΑΕ 1425 ημερομηνίας 29.2.96, DIAS United Publishing Co Ltd v. Κυπριακής Δημοκρατίας Προσφυγή 870/91 ημερομηνίας 5.12.96, Lumiere Television Ltd v. Ραδιοτηλεοπτικές Υπηρεσίες ΑΝΤΕΝΝΑ Ρ.Τ. ΛΤΔ ΑΕ 2032 ημερομηνίας 27.2.98 και Ν.Α. Τheophanous (Matik) Laundries Ltd v. Κυπριακής Δημοκρατίας ΑΕ 2637 ημερομηνίας 19.12.00). Kαταλήγω ότι ο αιτητής νομιμοποιείται στην άσκηση προσφυγής κατά της νομιμότητας της έκδοσης αδειών προς ανέγερση δεύτερου πρατηρίου στην περιοχή του, μάλιστα στην ίδια λεωφόρο στην οποία βρίσκεται το δικό του πρατήριο.

Αρχικά, η Αστυνομία και το Τμήμα Δημοσίων ΄Εργων από τους οποίους, όπως και από άλλες υπηρεσίες, ζητήθηκαν απόψεις, είχαν ένσταση στη χορήγηση πολεοδομικής άδειας. ΄Οπως είχαν επισημάνει, ο αριθμός και η θέση των εισόδων του προταθέντος πρατηρίου όπως και η ορατότητα από αυτές, συγκρούονταν προς τις διατάξεις 6(1)(ιβ) και 6(1)(ιστ) των περι Ρυθμίσεως Πρατηρίων Πετρελαιοειδών Κανονισμών του 1972 (ΚΔΠ 83/72, όπως τροποποιήθηκε ειδικά από την ΚΔΠ 229/89). Περαιτέρω, το Τμήμα Δημοσίων ΄Εργων εξέφρασε την άποψη πως η μια από τις εισόδους/εξόδους επί της λεωφόρου Στρατηγού Τιμάγια τοποθετείται έναντι οδού που ήταν αδιέξοδος και αυτό θα προκαλούσε επιπρόσθετα προβλήματα ασφάλειας. Ενημερώθηκε η ενδιαφερόμενη εταιρεία, υποβλήθηκαν τροποποιημένα σχέδια, ζητήθηκαν εκ νέου οι απόψεις των υπηρεσιών και, αυτή τη φορά, δεν υπήρξαν ενστάσεις. ΄Οπως επισήμανε η Αστυνομία στο έγγραφό της ημερομηνίας 22.12.97 "από πλευράς αστυνομίας δεν υπάρχει πρόβλημα, νοουμένου ότι το πρατήριο θα λειτουργεί με αριστερόστροφη είσοδο/έξοδο όπως φαίνεται στα τροποποιημένα υποβληθέντα σχέδια". Το δε Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως και αυτό αναφερόμενο στα τροποποιημένα σχέδια, σημείωσε στο έγγραφό του ημερομηνίας 27.1.98 πως "το πρατήριο ικανοποιεί τις πρόνοιες του περί Ρυθμίσεως Πρατηρίων Πετρελαιοειδών Νόμου και τους Κανονισμούς".

Από τον έλεγχο των δεδομένων καταλήγω πως είναι ορθή η εισήγηση των καθ΄ων η αίτηση πως δεν έχει τεκμηριωθεί λόγος ακυρότητας, περιλαμβανομένου και του ισχυρισμού για πλάνη ή έλλειψη αιτιολογίας που συναρτήθηκε προς τα πιο πάνω. Ενώ δεν θα έλεγα πως τα τοπογραφικά δείχνουν παράβαση των Κανονισμών, έχω ενώπιόν μου και τα αρχιτεκτονικά σχέδια που αναλυτικά καταγράφουν τί υπήρχε στην αρχή και πώς αυτό μεταβλήθηκε, μετά τις ενστάσεις. Στράφηκε ειδικά η προσοχή στον αριθμό και στη θέση των εισόδων/εξόδων, καταργήθηκαν όσες ήταν ενστάσιμες και η νέα τοποθέτηση των Υπηρεσιών που αναφέρθηκαν συναρτάται προς τις αλλαγές που έγιναν. Η δε επιστολή ημερομηνίας 5.7.99 προς τον Αρχηγό της Αστυνομίας την οποία επικαλείται ο αιτητής, δεν προωθεί τις θέσεις που ανέπτυξε. Στάληκε μετά την έκδοση των προσβαλλόμενων αδειών και ακριβώς επισημαίνεται σ΄αυτή πως η άποψη του Αστυνομικού Διευθυντή Λάρνακος για διαφοροποίηση ως προς τις εισόδους/εξόδους, δεν είναι σύμφωνη "προς την άποψη των διαφόρων Τμημάτων (μεταξύ των οποίων και του Αρχηγού της Αστυνομίας) τους όρους έκδοσης της άδειας και τα σχέδια που εγκρίθηκαν". Επειδή δε προφανώς υπήρχε δυνατότητα διαφοροποίησης έστω εκ των υστέρων, ώστε να ικανοποιηθούν τυχόν ανησυχίες της αστυνομίας, ζητήθηκε η τελική άποψη του Αρχηγείου της Αστυνομίας για να εξεταστεί το ενδεχόμενο τροποποίησης των όρων της άδειας. Αυτά δεν στοιχειοθετούν τον ισχυρισμό πως η έκδοση των αδειών προσκρούει στους Κανονισμούς, όπως είναι η εισήγηση του αιτητή. Μάλιστα, όπως διαφαίνεται από την αλληλογραφία που ακολούθησε, ό,τι εκδηλώθηκε ήταν διαφορά κρίσης μεταξύ της Αστυνομίας Λάρνακας και του Αρχηγείου της Αστυνομίας αναφορικά με το ποιά από τις εισόδους/εξόδους που προτάθηκαν θα έπρεπε να παραμείνει ή να κλείσει. Χωρίς καν να υποδηλώνεται οποιασδήποτε μορφής αντικειμενική αδυναμία που θα πρόβαλλε ως ανυπέρβλητο εμπόδιο για την υιοθέτηση, έστω και τότε, της μιας ή της άλλης άποψης.