|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(2000) 4 ΑΑΔ 383
10 Μαΐου, 2000
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜAΡΚΟΣ ΤΡΑΓΚΟΛΑΣ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ,
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Καθ'ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 101/1999)
Αστυνομική Δύναμη Κύπρου ― Αξιωματικοί ― Προαγωγές ― Προσόντα ― Το επιπρόσθετο προσόν του Καν. 3(3) της Κ.Δ.Π. 52/89 ― Αναιτιολόγητη η παραγνώρισή του ― Περιστάσεις και συνέπειες.
Ακυρωτική Απόφαση Ανωτάτου Δικαστηρίου ― Δεδικασμένο ― Παραβιάστηκε κατά την επανεξέταση ― Περιστάσεις.
Αναθεωρητική Δικαιοδοσία ― Η υποχρέωση συμμόρφωσης προς τις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου ― Αντιφατική στάση της διοίκησης στην κριθείσα περίπτωση, δεικνύουσα δυστροπία ως προς τη συμμόρφωση προς τις δικαστικές αποφάσεις.
Ο αιτητής προσέβαλε την απόφαση των καθ'ων η αίτηση, να προάξουν το ενδιαφερόμενο πρόσωπο στη θέση Ανώτερου Υπαστυνόμου, Πυροσβεστική Υπηρεσία, αναδρομικά, μετά από επανεξέταση, αντί του ιδίου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Οι κύριοι λόγοι ακύρωσης που προβάλλει ο αιτητής είναι και πάλιν η παράλειψη ειδικής αιτιολογίας για την παραγνώριση του επιπρόσθετου προσόντος (πλεονεκτήματος) που κατείχε ο αιτητής, η παραβίαση του δεδικασμένου και της νομοθεσίας.
Είναι έκδηλο από την επίδικη απόφαση του Αρχηγού της Αστυνομίας, ότι δεν θεώρησε το πτυχίο νομικής ως επιπρόσθετο προσόν (πλεονέκτημα) αλλά ως ένα τυπικό προσόν, το οποίο δεν είχε καμιά σχέση προς τα καθήκοντα της θέσης και ως εκ τούτου αφίεται να νοηθεί ότι συνυπολογίζεται μαζί με τα άλλα κριτήρια. Είναι φανερό ότι ο Αρχηγός της Αστυνομίας θεώρησε το πτυχίο της Νομικής, ότι «δεν ήταν συναφές με τα καθήκοντα που εκτελούσε κατά τον ουσιώδη χρόνο ως αξιωματικός σε Πυροσβεστικούς Σταθμούς».
Ο Κανονισμός 3(3) της Κ.Δ.Π. 52/89 έχει ως εξής:-
«(3) Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος σπουδών ή ισότιμο προσόν ή μετεκπαίδευση στο εξωτερικό για τουλάχιστον έξι μήνες συνολικά σε θέματα συναφή με τις εξουσίες και τα καθήκοντα της Δύναμης θεωρούνται ως επιπρόσθετο προσόν.».
Είναι η θέση του δικηγόρου του αιτητή ότι με την ερμηνεία του πιο πάνω Κανονισμού που έδωσε ο Αρχηγός της Αστυνομίας, παραβιάζεται όχι μόνο η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου αλλά και το δεδικασμένο.
Η θέση αυτή του αιτητή βρίσκει το Δικαστήριο σύμφωνο. Όπως αναφέρθηκε η επίδικη απόφαση προήλθε μετά από επανεξέταση, αφού προηγούμενη παρόμοια διοικητική απόφαση ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο (Βλέπε: Μάρκος Τράγκολας v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 155/98, ημερ. 30.10.98). Ο τότε Αρχηγός της Αστυνομίας στην απόφασή του θεώρησε το πτυχίο Νομικής του αιτητή ως επιπρόσθετο προσόν.
Πλειάδα αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου επί παρόμοιου θέματος έχει χαρακτηρίσει το πτυχίο της Νομικής συναφές με την εκτέλεση αστυνομικών καθηκόντων.
2. Προκύπτει σαφέστατα ότι το πτυχίο της Νομικής που κατείχε ο αιτητής αποτελεί επιπρόσθετο προσόν - πλεονέκτημα και είναι βεβαιωμένο από δικαστικές αποφάσεις επί του θέματος. Είναι επομένως ορθή η θέση του δικηγόρου του αιτητή, ότι η επίδικη απόφαση του Αρχηγού της Αστυνομίας, που εγκρίθηκε από τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, παραβιάζει το δεδικασμένο και τη νομολογία. Για το λόγο αυτό η επίδικη απόφαση υπόκειται σε ακύρωση.
3. Πέραν τούτου όμως θα πρέπει να σχολιαστεί η αντιφατική θέση της αρμόδιας διοικητικής αρχής την πρώτη φορά να θεωρεί το πτυχίο Νομικής ως επιπρόσθετο προσόν και μετά την ακύρωση της απόφασης από το Ανώτατο Δικαστήριο και κατά την επανεξέταση της, να αλλάζει στάση και να αποφασίζει αντίθετα. Αυτή η αντιφατική θέση δείχνει τη δυστροπία της διοίκησης για συμμόρφωση προς τις δικαστικές αποφάσεις.
Αντιφατική όμως είναι και η θέση της Γενικής Εισαγγελίας, όταν δηλώνει ευθαρσώς στην υπόθεση Μάρκος Τράγκολας v. Δημοκρατίας, Yπόθεση Αρ. 22/97, ημερ. 21/11/97, ότι ο αιτητής κατείχε το επιπρόσθετο προσόν, ενώ σήμερα στην παρούσα υπόθεση να υποστηρίζει το αντίθετο προβάλλοντας σαθρά και αδύνατα επιχειρήματα.
Το Δικαστήριο καταλήγει κατά συνέπεια, ότι ο αιτητής κατέχει επιπρόσθετο προσόν-πλεονέκτημα και ότι καμιά ειδική αιτιολογία δεν έχει δοθεί από τη διοικητική Αρχή για την παραγνώριση του. Έχει στοιχειοθετηθεί λόγος ακυρότητας όπως πιο πάνω.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Τράγκολας v. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 155/98, ημερ. 30/10/98,
Ιωαννίδης v. Kυπριακής Δημοκρατίας (Aρ. 1) (1997) 4 A.A.Δ. 828,
Τράγκολας v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 22/97, ημερ. 21/11/97.
Προσφυγή.
Προσφυγή από τον αιτητή κατά της προαγωγής, κατόπιν επανεξέτασης του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Ανώτερου Υπαστυνόμου στην Πυροσβεστική Υπηρεσία.
Α. Κωνσταντίνου, για τον Αιτητή.
Μ. Φλωρέντζος με Ε. Λεωνίδου, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
KΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής στην παρούσα προσφυγή ζητά την πιο κάτω θεραπεία:-
"Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη ή/και απόφαση των καθ' ων η Αίτηση, που δημοσιεύθηκε την 11/1/99 στις υπ' αρ. 2 Εβδομαδιαίες Διαταγές της Αστυνομικής Δύναμης Κύπρου, με την οποία προήγαγαν εκ νέου τον κ. Χαράλαμπο Χαραλάμπους στη μόνιμη θέση Ανώτερου Υπαστυνόμου, Πυροσβεστική Υπηρεσία, αναδρομικά από 1/1/98, αντί του Αιτητή, είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.".
Το Ανώτατο Δικαστήριο με απόφαση του στην Προσφυγή Aρ. 155/98, ημερομηνίας 30.10.98 ακύρωσε την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους Χαράλάμπου Χαραλάμπους στο βαθμό του Ανώτερου Υπαστυνόμου. Ως λόγος ακύρωσης αναφέρεται η παντελής έλλειψη ειδικής αιτιολογίας για την παραγνώριση του επιπρόσθετου προσόντος που κατείχε ο αιτητής (πτυχίο Νομικής) και δεν κατείχε το ενδιαφερόμενο μέρος. Ο αδελφός Δικαστής Ρ. Γαβριηλίδης, Δ. που εξέδωσε την απόφαση αναφέρει στις σελίδες 4 και 5 της απόφασής του τα εξής:-
"Από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου ούτε η Επιτροπή Αξιολόγησης, ούτε το Συμβούλιο Κρίσεως, ούτε ο Αρχηγός Αστυνομίας, με το πιο πάνω "πρακτικό-σκεπτικό" του, αλλά ούτε και ο αρμόδιος Υπουργός αναφέρουν οτιδήποτε που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ειδική αιτιολόγηση της εκ μέρους τους παραγνώρισης του πρόσθετου προσόντος (πλεονεκτήματος) που, αντίθετα με το ενδιαφερόμενο μέρος, κατείχε ο αιτητής.".
Ο Αρχηγός της Αστυνομίας επανεξετάζοντας την υπόθεση έλαβε υπόψη το προηγούμενο πραγματικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο. Υιοθέτησε δε την προηγούμενη διαδικασία που ακολουθήθηκε, η οποία ήταν η προβλεπόμενη, σύμφωνα με τους υφιστάμενους Κανονισμούς. Ο Αρχηγός της Αστυνομίας με απόφαση του ημερ. 12.1.99 επαναπροήξε το ενδιαφερόμενο μέρος Χαράλαμπο Χαραλάμπους αναδρομικά από 1.1.98. Η προαγωγή αυτή εγκρίθηκε από τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως με χειρόγραφο σημείωμα του αυθημερόν με τη λέξη "Εγκρίνεται".
Η επίδικη απόφαση του Αρχηγού της Αστυνομίας έχει ως εξής:-
"Το Ανώτατο Δικαστήριο με απόφασή του ημερομηνίας 30.10.98, στην προσφυγή 155/98, ακύρωσε την προαγωγή του Χαράλαμπου Χαραλάμπους στο βαθμό του Ανώτερου Υπαστυνόμου στην Πυροσβεστική Υπηρεσία, που ίσχυε από 1.1.98.
Αφού μελέτησα την απόφαση του Δικαστηρίου, διαπίστωσα ότι ο λόγος ακύρωσης της πράξης ήταν η έλλειψη ειδικής αιτιολογίας της παραγνώρισης του πρόσθετου προσόντος (Πτυχίου Νομικής) που κατείχε ο Αιτητής Μ. Τράγκολας και συμμορφούμενος με την ακυρωτική απόφαση το Ενδιαφερόμενο Μέρος επανήλθεν στον προηγούμενο βαθμό που κατείχε.
Στη συνέχεια αφού εξέτασα τη δημιουργηθείσα κατάσταση και αφού έλαβα υπόψη το πραγματικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο ως και τα ευρήματα του Δικαστηρίου, υιοθέτησα την προηγούμενη διαδικασία που ακολουθήθηκε, η οποία ήταν η προβλεπόμενη σύμφωνα με τους υφιστάμενους Κανονισμούς και αποφάσισα ν' ασκήσω τις εξουσίες που μου παρέχει το άρθρο 13Α(1) του περί Αστυνομίας Νόμου Κεφ. 285 και να επαναπροάξω το Ενδιαφερόμενο Μέρος, Χαράλαμπο Χαραλάμπους, στο βαθμό του Ανώτερου Υπαστυνόμου με αναδρομική ισχύ από 1.1.98 και να ζητήσω την προς τούτο έγκρισή σας σύμφωνα με το ίδιο άρθρο.
Στη λήψη της απόφασής μου, έλαβα υπόψη ότι ο Μ. Τράγκολας κατέχει Πτυχίο Νομικής, το οποίο μόνο ως τυπικό προσόν μπορεί να θεωρηθεί και όχι ως ουσιαστικό επιπρόσθετο προσόν, αφού το πτυχίο Νομικής δεν ήταν συναφές με τα καθήκοντα που εκτελούσε κατά τον ουσιώδη χρόνο ως αξιωματικός σε Πυροσβεστικούς Σταθμούς.".
Οι κύριοι λόγοι ακύρωσης που προβάλλει ο αιτητής είναι και πάλιν η παράλειψη ειδικής αιτιολογίας για την παραγνώριση του επιπρόσθετου προσόντος (πλεονεκτήματος) που κατείχε ο αιτητής, η παραβίαση του δεδικασμένου και της νομοθεσίας.
Είναι έκδηλο από την επίδικη απόφαση του Αρχηγού της Αστυνομίας ότι δεν θεώρησε το πτυχίο νομικής ως επιπρόσθετο προσόν (πλεονέκτημα) αλλά ως ένα τυπικό προσόν το οποίο δεν είχε καμιά σχέση προς τα καθήκοντα της θέσης και ως εκ τούτου αφίεται να νοηθεί ότι συνυπολογίζεται μαζί με τα άλλα κριτήρια. Είναι φανερό ότι ο Αρχηγός της Αστυνομίας θεώρησε το πτυχίο της Νομικής ότι "δεν ήταν συναφές με τα καθήκοντα που εκτελούσε κατά τον ουσιώδη χρόνο ως αξιωματικός σε Πυροσβεστικούς Σταθμούς".
Ο Κανονισμός 3(3) της Κ.Δ.Π. 52/89 έχει ως εξής:-
"(3) Πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος σπουδών ή ισότιμο προσόν ή μετεκπαίδευση στο εξωτερικό για τουλάχιστον έξι μήνες συνολικά σε θέματα συναφή με τις εξουσίες και τα καθήκοντα της Δύναμης θεωρούνται ως επιπρόσθετο προσόν.".
Είναι η θέση του δικηγόρου του αιτητή ότι με την ερμηνεία του πιο πάνω Κανονισμού που έδωσε ο Αρχηγός της Αστυνομίας παραβιάζεται όχι μόνο η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου αλλά και το δεδικασμένο.
Η θέση αυτή του αιτητή με βρίσκει σύμφωνο. Όπως αναφέρθηκε η επίδικη απόφαση προήλθε μετά από επανεξέταση αφού προηγούμενη παρόμοια διοικητική απόφαση ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο (Βλέπε: Μάρκος Τράγκολας ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 155/98, ημερ. 30.10.98). Ο τότε Αρχηγός της Αστυνομίας στην απόφασή του θεώρησε το πτυχίο Νομικής του αιτητή ως επιπρόσθετο προσόν. Κατέληξε δε ως εξής:-
"Όσον αφορά τον Μ. Τράγκολα που δεν προήχθηκε, αφού έλαβα υπόψη μου την αξία, την πείρα και το επιπρόσθετο προσόν του, έκρινα ότι ο προαχθείς υπερέχει.".
(η υπογράμμιση δική μου)
Το Ανώτατο Δικαστήριο απεφάνθη ότι όντως το επιπρόσθετο προσόν-πλεονέκτημα ήταν υπαρκτό και ακύρωσε, λόγω έλλειψης ειδικής αιτιολογίας, την επίδικη απόφαση. Αναφέρει συγκεκριμένα στην κατάληξή του στην απόφαση:-
"Η επίδικη απόφαση είναι, επομένως, ακυρωτέα λόγω έλλειψης ειδικής αιτιολογίας για παραγνώριση του πρόσθετου προσόντος του αιτητή. Ενόψει του ευρήματος μου αυτού δεν θεωρώ σκόπιμο να ασχοληθώ με τους υπόλοιπους λόγους ακυρώσεως που προβάλλονται.".
Πλειάδα αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου επί παρόμοιου θέματος έχει χαρακτηρίσει το πτυχίο της Νομικής συναφές με την εκτέλεση αστυνομικών καθηκόντων. Στην υπόθεση Θεοδόσης Ιωαννίδης ν. Kυπριακής Δημοκρατίας (Aρ. 1) (1997) 4 A.A.Δ. 828, αναφέρθησαν από το Νικήτα, Δ. τα εξής:-
"Ο Καν. 3(3) αποσκοπούσε στην εισαγωγή πιο αξιοκρατικών κριτηρίων για την ανέλιξη των αξιωματικών της αστυνομίας στους ψηλότερους βαθμούς. Περιττό να τονισθεί η σημασία του πανεπιστημιακού διπλώματος, ιδιαίτερα της νομικής. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την εκτέλεση των αστυνομικών καθηκόντων. Ασφαλώς το αρμόδιο όργανο έχει εξουσία να προτιμήσει υποψήφιο χωρίς πρόσθετο προσόν, αλλά σε μία τέτοια περίπτωση επιβάλλεται από τη νομολογία καθήκον ειδικής αιτιολόγησης της απόφασής του.".
Στην απόφαση Μάρκος Τράγκολας ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 22/97, ημερ. 21.11.97 με τον ίδιο αιτητή ως στην παρούσα υπόθεση και για το ίδιο θέμα ο Κωνσταντινίδης, Δ. ανάφερε τα εξής στην απόφασή του:-
"Προσβάλλεται η απόφαση με την οποία τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα Ανδρέας Βλαδιμήρου, Κακουλλής Μούντουκας, Σωτήρης Σοφοκλή και Στέλιος Ιωάννου προάχθηκαν στη μόνιμη θέση Ανώτερου Υπαστυνόμου στην Πυροσβεστική Υπηρεσία.
Ο Αιτητής είναι κάτοχος πτυχίου Νομικής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και, επομένως, κάτοχος πλεονεκτήματος σύμφωνα με τον Κανονισμό 3(3) των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 1989 (Κ.Δ.Π. 52/89). Και ήταν η βασική θέση του, στηριγμένη στην πάγια νομολογία πάνω στο θέμα, πως χωρίς ειδική αιτιολόγηση της παραγνώρισης του πλεονεκτήματος που κατείχε, η προσβαλλόμενη απόφαση είναι άκυρη.
Οι καθ' ων η Αίτηση δεν καταχώρησαν αγόρευση. Συμφώνησαν πως πράγματι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι άκυρη για τον πιο πάνω λόγο. Τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα δεν είχαν τα ίδια πλεονεκτήματα, και χρειαζόταν ειδική αιτιολόγηση της παραγνώρισης του πλεονεκτήματος του αιτητή. Η οποία δεν παρεσχέθη.
Βρίσκεται ενώπιόν μου η απόφαση του Αρχηγού της Αστυνομίας, η έγκριση της από τον Υπουργό Εσωτερικών και η έκθεση αξιολόγησης των υποψηφίων από το Συμβούλιο Κρίσεως. Δεν περιέχουν οτιδήποτε που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αιτιολόγηση της παραγνώρισης του πλεονεκτήματος που κατείχε ο αιτητής. Δέχομαι, επομένως, πως έχει στοιχειοθετηθεί λόγος ακυρότητας όπως πιο πάνω και δεν χρειάζεται να ασχοληθώ με άλλο θέμα.".
Με την παράθεση των πιο πάνω αποφάσεων προκύπτει σαφέστατα ότι το πτυχίο της Νομικής που κατείχε ο αιτητής αποτελεί επιπρόσθετο προσόν - πλεονέκτημα και είναι βεβαιωμένο από δικαστικές αποφάσεις επί του θέματος. Είναι επομένως ορθή η θέση του δικηγόρου του αιτητή ότι η επίδικη απόφαση του Αρχηγού της Αστυνομίας που εγκρίθηκε από τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως παραβιάζει το δεδικασμένο και τη νομολογία. Για το λόγο αυτό η επίδικη απόφαση υπόκειται σε ακύρωση.
Πέραν τούτου όμως θα ήθελα να σχολιάσω τόσο την αντιφατική θέση της αρμόδιας διοικητικής αρχής την πρώτη φορά να θεωρεί το πτυχίο Νομικής ως επιπρόσθετο προσόν και μετά την ακύρωση της απόφασης από το Ανώτατο Δικαστήριο και κατά την επανεξέταση της να αλλάζει στάση και να αποφασίζει αντίθετα. Αυτή η αντιφατική θέση δείχνει τη δυστροπία της διοίκησης για συμμόρφωση προς τις δικαστικές αποφάσεις.
Αντιφατική όμως είναι και η θέση της Γενικής Εισαγγελίας όταν δηλώνει ευθαρσώς στην υπόθεση Μάρκος Τράγκολας, Προσφυγή Αρ. 22/97, (πιο πάνω) ότι ο αιτητής κατείχε το επιπρόσθετο προσόν ενώ σήμερα στην παρούσα υπόθεση να υποστηρίζει το αντίθετο προβάλλοντας σαθρά και αδύνατα επιχειρήματα.
Καταλήγω κατά συνέπεια, ότι ο αιτητής κατέχει επιπρόσθετο προσόν-πλεονέκτημα και ότι καμιά ειδική αιτιολογία δεν έχει δοθεί από τη διοικητική Αρχή για την παραγνώριση του. Αποφαίνομαι, επομένως, ότι έχει στοιχειοθετηθεί λόγος ακυρότητας όπως πιο πάνω και δεν χρειάζεται να ασχοληθώ με τους άλλους λόγους ακυρότητας που προβάλλονται στην προσφυγή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.