ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
A. & S. ANTONIADES & CO. ν. THE REPUBLIC OF CYPRUS, THROUGH THE MINISTER OF FINANCE (1965) 3 CLR 673
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 1437/99
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Π. ΚΑΛΛΗ, Δ.Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
M. Γαβριήλ και Υιοί Λτδ
Αιτητών
και
Δημοκρατίας της Κύπρου, μέσω
Αρχής Αδειών
Καθ΄ ων η αίτηση
---------------------------
27 Νοεμβρίου, 2000.
Για τους αιτητές: Α. Παναγιώτου
Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της
Δημοκρατίας Α΄ εκ μέρους του Γ-Ε.
---------------------------
A Π Ο Φ Α Σ Η
Οι αιτητές είναι ιδιοκτήτες τριών αδειούχων λεωφορείων. Διαθέτουν άδεια οδικής χρήσεως προς εκτέλεση της άγονης οδικής γραμμής Μαρώνι-Μεννόγια-Λάρνακα. Δύο από αυτά τα λεωφορεία έχουν επιπρόσθετο δικαίωμα για μεταφορά μαθητών από τα πιο πάνω χωριά στα Λεύκαρα. Στις 4.5.99 οι αιτητές υπέβαλαν αίτηση στην Αρχή Αδειών Οδικής Χρήσεως (η Αρχή Αδειών) για τη μεταφορά μαθητών από το Ψεματισμένο στο Δημοτικό Σχολείο Μαρωνίου με το αδειούχο λεωφορείο τους με αρ. GC 431 για τη σχολική χρονιά 1999-2000.
Η Αρχή Αδειών στη συνεδρία της ημερ. 30.6.99, αφού έλαβε υπόψη την εισήγηση του Τμήματος Οδικών Μεταφορών, αποφάσισε όπως η μεταφορά των μαθητών από το Ψεματισμένο στο Μαρώνι εκτελείται εκ περιτροπής από τους αιτητές και τη Χρυστάλλα Μηνά (το Ε.Μ.).
Με επιστολή ημερ. 2.7.99 προς την Αρχή Αδειών το Ε.Μ. ζήτησε επανεξέταση της απόφασης. Υπέβαλε ότι οι αιτητές είναι κάτοχοι τριών λεωφορείων με πλήρη απασχόληση.
Το αίτημα του Ε.Μ. εξετάσθηκε από την Αρχή Αδειών στη συνεδρία της ημερ. 21.7.99. Ο εκπρόσωπος του Τμήματος Οδικών Μεταφορών μετέφερε εισήγηση του Τμήματος "όπως η μεταφορά των 7 μαθητών δημοτικού από το Ψεματισμένο στο Μαρώνι δοθεί εξ΄ ολοκλήρου στην κα. Χρυστάλλα Μηνά (Ε.Μ.) με αποζημίωση μεταφοράς με δύο ταξί και απόρριψη της αίτησης της Εταιρείας Μιχαήλ Γαβριήλ και Υιοί Λτδ. γιατί και τα τρία λεωφορεία τους απασχολούνται ικανοποιητικά".
Παρόμοια εισήγηση - και για τους ίδιους λόγους - υπάρχει και σε έκθεση-έρευνα για την εκτέλεση των διαδρομών των λεωφορείων των αιτητών και του Ε.Μ. και για τα εισοδήματα τους, η οποία έγινε από το Επαρχιακό Γραφείο του Τμήματος στη Λάρνακα.
Κατά την πιο πάνω συνεδρία της Αρχής Αδειών (ημερ. 21.7.99) μερικά από τα μέλη της εξέφρασαν επιφυλάξεις σχετικά με το κατά πόσο ήταν εφικτή η αναθεώρηση της πιο πάνω απόφασης ημερ. 30.6.99, για την εκ περιτροπής μεταφορά των μαθητών, εν όψει του ότι οι δύο ενδιαφερόμενοι είχαν λάβει γνώση της απόφασης και εν όψει του ότι το Ε.Μ. μπορούσε να προσβάλει την απόφαση εκείνη με Αναθεωρητική Προσφυγή και στη συνέχεια με προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο.
Τελικά η Αρχή Αδειών αναθεώρησε την απόφαση της ημερ. 30.6.99 και υιοθέτησε την πιο πάνω εισήγηση του Τμήματος Οδικών Μεταφορών. Παραθέτω το κείμενο της απόφασης:
"Επειδή περιήλθαν σε γνώση της Αρχής Αδειών νέα στοιχεία από εκείνα τα οποία αναφέρθησαν αρχικά και πιο συγκεκριμένα το τρίτο λεωφορείο της Εταιρείας Μιχαήλ Γαβριήλ και Υιοί Λτδ, με αρ. εγγραφής GC 431 εκτελεί εκτός από την κανονική του διαδρομή που είναι Μαρώνι-Ψεματισμένος-Μεννόγια-Λάρνακα, μεταφέρει και μαθητές προς διάφορα εκπαιδευτήρια στη Λάρνακα. Με τη χορήγηση του πρόσθετου αυτού δικαιώματος είναι αυτονόητο ότι θα δημιουργηθεί πρόβλημα ως προς την εξυπηρέτηση των επιβατών και των μαθητών προς τη Λάρνακα. Η Αρχή Αδειών αποφασίζει να αναθεωρήσει την απόφαση της και ως εκ τούτου υιοθετεί την εισήγηση του Τμήματος. Η εξυπηρέτηση των επτά (7) αυτών μαθητών παραχωρείται εξ΄ ολοκλήρου στην κα Χρυστάλλα Μηνά και θα εκτελείται με το λεωφορείο της με αρ. εγγραφής ΧΗ 636, όπως άλλωστε γινόταν τα τελευταία χρόνια. Η έγκριση θα ισχύει για έξι (6) μήνες και η αποζημίωση θα είναι με μίσθωμα ταξί και θα χρησιμοποιούνται δύο ταξί, πράγμα το οποίο αποδέχεται η αιτήτρια με γραπτή δήλωση της."
Η απόφαση ημερ. 21.7.99 κοινοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή της Αρχής Αδειών ημερ. 20.9.99. Με την επιστολή εκείνη οι αιτητές πληροφορήθηκαν ότι η αίτηση τους απορρίφθηκε "γιατί και τα τρία λεωφορεία τους απασχολούνται ικανοποιητικά".
Με την παρούσα προσφυγή η οποία ασκήθηκε στις 9.11.99 οι αιτητές επιδιώκουν την ακύρωση της απόφασης ημερ. 21.7.99.
Ο κ. Παναγιώτου, εκ μέρους των αιτητών, υπέβαλε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αποτελεί ανάκληση της νόμιμης διοικητικής πράξης ημερ. 20.6.99 η οποία είναι ανεπίτρεπτη σύμφωνα με τις ισχύουσες νομικές αρχές του διοικητικού δικαίου. Υπέβαλε, επίσης, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι πλήρως αντίθετη προς το άρθρο 5(11) του περί Ρυθμίσεως της Τροχαίας Μεταφοράς Νόμου του 1982 (Ν 9/82) γιατί δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις περί ανάκλησης που προδιαγράφονται από αυτό το άρθρο.
Στην παρούσα υπόθεση διαπιστώνω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση (ημερ. 21.7.99) αποτελεί ανάκληση της απόφασης ημερ. 30.6.99. Το θέμα της ανάκλησης άδειας οδικής χρήσεως διέπεται από το πιο πάνω άρθρο 5(11) του Νόμου 9/82. Εφόσο υπάρχει νομοθετική πρόνοια η οποία διέπει το θέμα της ανάκλησης δεν ισχύουν οι σχετικές αρχές του διοικητικού δικαίου (Βλ. A. & S. Antoniades & Co. v. Republic (1965) 3 C.L.R. 673, 684, Κυπριακά Διϋλιστήρια Πετρελαίου Λτδ ν. Δήμου Λάρνακας, Α.Ε. 2422-23/19.5.2000, Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929-59, σελ. 198-199: "Οι γενικές αρχές εφαρμόζονται μόνο εν ελλείψει νομοθετικής διατάξεως ρητώς προβλεπούσης και ρυθμιζούσης το θέμα της ανακλήσεως, εν εκάστη ειδική περιπτώσει: 543/39, 1189/49, 1529-1532/52. ΄Οπου υφίστανται τοιαύται διατάξεις τυγχάνουσιν αύται και μόναι εφαρμοστέαι: 1289/47, 103/52, 1998/56" - Βλ. και Ε.Π. Σπηλιωτόπουλου, Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου, 7η έκδοση, σελ. 73: "Οι γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου έχουν συμπληρωματικό χαρακτήρα και ισχύουν όταν δεν υπάρχει σχετικός κανόνας ο οποίος έχει θεσπιστεί με πράξη νομοθετικού οργάνου" (Στ.Ε. 2786/1989)).
΄Επεται πως η νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης θα εξεταστεί με βάση μόνο τις πρόνοιες του πιο πάνω άρθρου 5(11) του Νόμου 9/82.
Στην παρούσα υπόθεση δεν συντρέχει οποιαδήποτε από τις προϋποθέσεις που προδιαγράφονται από το πιο πάνω άρθρο 5(11) του Νόμου 9/82. Ακολουθεί πως η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε με τρόπο αντίθετο προς τις ρητές διατάξεις του άρθρου 5(11) και για το λόγο αυτό ακυρώνεται.
Με άλλο λόγο ακύρωσης ο κ. Παναγιώτου αμφισβήτησε τους λόγους οι οποίοι οδήγησαν στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης. Σύμφωνα με την προσβαλλόμενη απόφαση "περιήλθαν σε γνώση της Αρχής Αδειών νέα στοιχεία". Ο κ. Παναγιώτου υπέβαλε ότι δεν υπήρχε οποιοδήποτε νέο στοιχείο. Τα λεωφορεία των αιτητών ήταν όλα αδειούχα και όλες οι λεπτομέρειες των διαδρομών τους βρίσκονται στους διοικητικούς φακέλους.
Αναφορικά με τον μοναδικό λόγο ο οποίος οδήγησε στην προσβαλλόμενη απόφαση - ότι ήταν αυτονόητο ότι με τη χορήγηση της επίδικης άδειας θα δημιουργηθεί πρόβλημα ως προς την εξυπηρέτηση των επιβατών και των μαθητών προς την Λάρνακα - ο κ. Παναγιώτου υποστήριξε ότι ο ισχυρισμός αυτός είναι πλήρως αυθαίρετος, αβάσιμος και υποθετικός γιατί δεν υπάρχει κανένα απολύτως δεδομένο και στοιχείο που να τον υποστηρίζει. Ούτε - συνέχισε ο κ. Παναγιώτου - έγινε οποιαδήποτε έρευνα προς διαπίστωση της ικανότητας ή ανικανότητας των αιτητών για τη μεταφορά των μαθητών του Ψεματισμένου στο Δημοτικό Σχολείο Μαρωνίου χωρίς πρόβλημα στην εξυπηρέτηση των λοιπών επιβατικών αναγκών.
Η προσβαλλόμενη απόφαση αφορά τη μεταφορά μόνο 7 μαθητών. Στην παρούσα υπόθεση δεν υπάρχει οποιοδήποτε στοιχείο στους διοικητικούς φακέλους (τεκ. 1 και 2) το οποίο να υποστηρίζει τη θέση της Αρχής Αδειών για το αυτονόητο της δημιουργίας προβλημάτων ως προς την εξυπηρέτηση των επιβατών και των μαθητών. Η απουσία τέτοιων στοιχείων καθιστά πλημμελή την αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης και οδηγεί στην ακύρωση της (Βλ. Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929-59, σελ. 188: "Είναι πλημμελής αιτιολογία της πράξεως, ήτις ού μόνον δεν στηρίζεται εις τα στοιχεία του φακέλλου, αλλ΄ αντιθέτως κλονίζεται εξ αυτών. ως όταν δέχεται ως αληθές πραγματικόν τι περιστατικόν, ενώ υπέρ του εναντίου μάχονται πλείστα στοιχεία του φακέλλου: 1368/46 ή δεν αναφέρει τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά, εφ΄ ών εστηρίχθη η μόρφωσις αντιθέτου γνώμης: 386/57").
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται στην ολότητά της με έξοδα £350.
Π. ΚΑΛΛΗΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.