|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2000) 4 ΑΑΔ 944
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 786/98
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Χαρίλαου Χατζηγέρου
Αιτητή
και
Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου
Καθ΄ων η Αίτηση
--------------
27 Σεπτεμβρίου 2000
Για τον Αιτητή: κ. Κ. Χατζηϊωάννου.
Για τους Καθ΄ων η Αίτηση: κα. Κ. Στιβαρού.
Για το Ενδιαφερόμενο Μέρος: κ. Α. Κωνσταντίνου.
------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο Αιτητής κ. Χατζηγέρος με την προσφυγή του ζητά την ακύρωση της απόφασης της ΑΗΚ ημερομηνίας 30.6.1998 με την οποία το Ενδιαφερόμενο Μέρος κ. Σταύρου προήχθη στη θέση του Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών
.Η προαγωγή του κ. Σταύρου ήταν αναδρομική από 1.4.1994 δοθέντος ότι το θέμα είχε το ιστορικό του στο οποίο και θα αναφερθώ εφ΄όσον μάλιστα σχετίζεται με τις εισηγήσεις του κ. Χατζηγέρου. Η θέση, πρώτου διορισμού και προαγωγής και κλίμακας 15+2, που θα εκενούτο από 1.4.1994, προκηρύχθηκε στις 16.11.1993. Η ΑΗΚ, με απόφαση της ημερομηνίας 21.12.1993 επέλεξε τον κ. Σταύρου. Ο κ. Χατζηγέρος, που ήταν επίσης υποψήφιος, καταχώρησε την προσφυγή 218/94 κατά της απόφασης εκείνης. Στις 7.3.1996 η ΑΗΚ αποφάσισε την ανάκληση της απόφασης της και στις 19.3.1996 έλαβε νέα απόφαση με την οποία επέλεξε και πάλι τον κ. Σταύρου. Εναντίον και αυτής της απόφασης ο κ. Χατζηγέρος καταχώρησε προσφυγή, την 454/96. Στις 22.5.1998 εκδόθηκε απόφαση σε άλλη προσφυγή, την 1024/93, την οποία είχε καταχωρήσει ο κ. Χατζηγέρος εναντίον της προαγωγής του κ. Σταύρου στην προηγούμενη θέση του Ανώτερου Βοηθού Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών που είχε γίνει την 1.11.1993. Κατόπιν τούτου, στις 16.6.1998 η ΑΗΚ ανακάλεσε την προαγωγή του κ. Σταύρου στη θέση του Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών, κρίνοντας ότι η ακύρωση της προαγωγής του στη θέση του Ανώτερου Βοηθού Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών, ως άμεσα συνδεδεμένη με την προαγωγή του στη θέση του Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών, συμπαρασύρει και
την προαγωγή αυτή σε ακυρότητα. Σε επόμενη συνεδρία της 16.6.1998 η ΑΗΚ αποφάσισε την προαγωγή του κ. Σταύρου στη θέση του Ανώτερου Βοηθού Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών αναδρομικά από 1.11.1993. Ακολούθησε η συνεδρία της 30.6.1998 κατά την οποία ελήφθη η προσβαλλόμενη απόφαση. Ας σημειωθεί ότι η προαγωγή του κ. Σταύρου στη θέση του Ανώτερου Βοηθού Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών της 16.6.1998 προσβλήθηκε με την προσφυγή 787/98.Τόσο ο ευπαίδευτος συνήγορος για την ΑΗΚ όσο και ο ευπαίδευτος συνήγορος για τον κ. Σταύρου εγείρουν κατ΄αρχή προδικαστική ένσταση συνιστάμενη στην εισήγηση ότι ο κ. Χατζηγέρος δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει την επίδικη απόφαση. Συγκεκριμένα, υποστηρίζεται ότι, καθ΄όσον η θέση του Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών, ως θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής, πληρώθηκε με προαγωγή κατόπιν εσωτερικής γνωστοποίησης και όχι με πρώτο διορισμό, ορθώς εκρίθη από τη Συμβουλευτική ΥπΥπεπιτροπή και από την ΑΗΚ ότι ο κ. Σταύρου, ως μόνος κάτοχος θέσης στην κλίμακα Α15, ήταν και ο μόνος κατάλληλος υποψήφιος, ενώ για τον κ. Χατζηγέρο, όπως και για τον άλλο υπάλληλο της ΑΗΚ που ήταν επίσης υποψήφιος, τον κ. Κουμέρα, δεν ετίθετο θέμα επιλογής τους αφού κατείχαν θέση στην κλίμακα Α14.
Αφετηρία για την εξέταση του εν λόγω θέματος, το οποίο και θα πρέπει ως εκ της φύσεως του να εξετασθεί πριν υπεισέλθω στην ουσία της προσφυγής (ίδε Παπαδόπουλος κ.α. ν. ΡΙΚ κ.α. (1996) 3 ΑΑΔ 1), είναι ο Κανονισμός 13(2) των περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1986, ΚΔΠ 291/86, ο οποίος προνοεί:
"Κενή θέσις προαγωγής ή πρώτου διορισμού και προαγωγής θα πληρούται διά της προαγωγής ή μεταθέσεως υπαλλήλου, ως θα είναι η περίπτωσις, κατόπιν εσωτερικής γνωτοποιήσεως εις την οποίαν θα καθορίζηται η ονομασία της θέσεως και ο τόπος εργασίας αυτής
Μόνον όπου δεν είναι δυνατή η πλήρωση της θέσης δια προαγωγής λόγω μη υπάρξεως προσοντούχου υποψηφίου εκ των ήδη υπηρετούντων υπαλλήλων γίνεται πλήρωση της θέσης με διορισμό κατόπιν δημοσίευσης ώστε να γίνουν αιτήσεις από εξωτερικούς αιτητές, σύμφωνα με τον Κανονισμό 13(4).
Στην προκειμένη περίπτωση η θέση, ως θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής, πληρώθηκε με προαγωγή δυνάμει του Κανονισμού 13(2) κατόπιν εσωτερικής γνωστοποίησης στην οποία ανταποκρίθησαν ο κ. Σταύρου, ο κ. Χατζηγέρος και ο κ. Κουμέρας. Ο κ. Σταύρου κατείχε τη θέση του Ανώτερου Βοηθού Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών στην κλίμακα Α15 ενώ ο κ. Χατζηγέρος κατείχε τη θέση του Εσωτερικού Ελεγκτή στην κλίμακα Α14 και ο κ. Κουμέρας εκείνη του Βοηθού Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών επίσης στην κλίμακα Α14. Σύμφωνα με τον Κανονισμό 10:
"«προαγωγή» σημαίνει την προαγωγήν υπαλλήλου από κατωτέραν θέσιν εις αμέσως ανωτέραν θέσιν και περιλαμβάνει προαγωγήν εις περίπτωσιν συνδεδυασμένων θέσεων, ο δε όρος «προάγειν» ερμηνεύεται αναλόγως."
Ορθά λοιπόν τόσο η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή όσο και η Αρχή έκριναν ότι ο κ. Σταύρου, ως ο μόνος από τους τρεις υποψήφιους κάτοχος της αμέσως προηγούμενης της επίδικης θέσης, ήταν και ο μόνος προσοντούχος υποψήφιος και ότι ο κ. Χατζηγέρος, όπως και ο κ. Κουμέρας, δεν μπορούσαν να θεωρηθούν προσοντούχοι εφ΄όσον δεν κατείχαν την αμέσως κατώτερη της επίδικης θέση και υπήρχε προσοντούχος υποψήφιος. Το σχετικό απόσπασμα από τα πρακτικά της συνεδρίας της 30.6.1998 της Αρχής (πανομοιότυπο είναι το σχετικό απόσπασμα από τα πρακτικά της συνεδρίας της 30.6.1998 της Συμβουλευτικής ΥπΥπΥπεπιτροπής) έχει ως εξής:
"Η Αρχή διευκρίνισε ότι με βάση τις πρόνοιες του Κανονισμού 13(2) όπως έχουν ερμηνευτεί και νομολογιακά στην απόφαση ημερομηνίας 14.10.1997 στην Αναθεωρητική Έφεση 1906 Σπύρου Γιάλλουρου ν. ΑΗΚ και εφόσο η θέση του Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών είναι θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής, θα πρέπει να πληρωθεί με τέτοιο τρόπο, ώστε εάν υπάρχει κατάλληλος υποψήφιος για πλήρωση της θέσης με προαγωγή, δεν θα εξεταστεί περαιτέρω η υποψηφιότητα υπαλλήλων για διορισμό. Τότε μόνο η Αρχή θα θεωρήσει υποψηφίους τους υπαλλήλους που είναι κάτοχοι της πιο κάτω από την αμέσως κατώτερη θέση, εάν δεν βρεθεί προσοντούχος και κατάλληλος υποψήφιος από τους αιτητές που κατέχουν θέση στην Κλίμακα Α15.
Η Αρχή, στο στάδιο αυτό επιλήφθηκε της μοναδικής αίτησης για προαγωγή, που είναι εκείνη του 8408 Μωϋσή Σταύρου, ο οποίος κατέχει την αμέσως κατώτερη θέση, δηλαδή τη θέση Ανώτερου Βοηθού Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών (Κλ. Α15) για να διαπιστώσει αν αυτός είναι προσοντούχος και κατάλληλος υποψήφιος για την πλήρωση της θέσης.
Η Αρχή εξέτασε τα προσόντα του Μωϋσή Σταύρου σε συσχετισμό προς το ισχύον για τη θέση Σχέδιο Υπηρεσίας και έκρινε ότι αυτός πληροί όλες τις απαιτήσεις και κατέχει όλα τα απαιτούμενα προσόντα του εν λόγω Σχεδίου Υπηρεσίας."
Η υπόθεση Γιάλλουρου ν. ΑΗΚ, Α.Ε. 1906, 14.10.1997, στην οποία αναφέρεται η Αρχή, όντως ρυθμίζει καθοριστικά το θέμα, το οποίο ηγέρθη και εκεί ουσιαστικά πανομοιότυπα. Όπως είπε ο Πικής, Π., ο οποίος έδωσε την απόφαση της Ολομέλειας, στις σελίδες 4-5:
"Το δικαίωμα το οποίο παρέχεται από τις πρόνοιες του Κ.11(β) δεν είναι απόλυτο
Παρόλο που διαπιστώσαμε ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα θεώρησε την υπό πλήρωση θέση ως θέση προαγωγής, το σφάλμα είναι άνευ σημασίας δεδομένου ότι και θέσεις πρώτου διορισμού και προαγωγής πληρούνται κατ΄αρχή μέσω προαγωγής. Δικαίωμα για τη διεκδίκηση της θέσης από πρόσωπα που θα μπορούσαν να διεκδικήσουν διορισμό σ΄αυτή δεν προέκυψε. Εφόσον ο εφεσείων δεν είχε δικαίωμα να διεκδικήσει τη θέση εστερείτο και συμφέροντος να την προσβάλει."
Παραθέτω επίσης τα λεχθέντα από το Νικολάου, Δ., στην απόφαση του με την οποία συμφώνησε η Ολομέλεια, Γιάλλουρος κ.α. ν. ΑΗΚ, 467/95 και 491/95, 13.12.1996, στις σελίδες 5-6. Αφού αναφέρθηκε στον Κανονισμό 13(2) και 13(4), είπε:
"Καθίσταται νομίζω προφανές ότι με τις ανωτέρω πρόνοιες τίθενται τρία ενδεχόμενα για την πλήρωση θέσης πρώτου διορισμού και προαγωγής. Και ιεραρχούνται με τρόπο ώστε το πρώτο να αποκλείει τα άλλα δύο και το δεύτερο να αποκλείει το τρίτο. Έτσι, εάν κατόπιν εσωτερικής γνωστοποίησης, υπάρχουν κατάλληλοι υποψήφιοι για πλήρωση της θέσης με προαγωγή, δεν εξετάζεται περαιτέρω η υποψηφιότητα υπαλλήλων για διορισμό. Εάν δεν υπάρχουν, τότε εξετάζεται το κατά πόσο υπάρχουν για πλήρωση της θέσης κατάλληλοι υποψήφιοι εκ των υπηρετούντων υπαλλήλων της Αρχής. Και αν δεν υπάρχουν, τότε δημοσιεύεται η θέση ευρύτερα
Αφότου λοιπόν διαπιστώθηκε ότι υπήρχαν κατάλληλοι υποψήφιοι για προαγωγή, δεν ήταν πια δυνατό να συνυπολογίζεται ο αιτητής ως υποψήφιος. Δεν διατηρούσε ως εκ τούτου έννομο συμφέρον σε ό,τι αφορά την τελική έκβαση."
Η θέση αυτή επαναβεβαιώθηκε από τη Ολομέλεια στην υπόθεση Γιάλλουρος ν. Α.Η.Κ., Α.Ε. 2400, 23.12.1999, στην οποία το θέμα ηγέρθη επίσης με ουσιαστικά πανομοιότυπο τρόπο. Την απόφαση της Ολομέλειας έδωσε ο Νικολαΐδης, Δ., ο οποίος είπε τα ακόλουθα στις σελίδες 3-5:
"Το πρωτόδικο δικαστήριο κατέληξε ότι ο Κανονισμός 13(2) δημιουργεί τρία επίπεδα. Σε θέσεις προαγωγής και πρώτου διορισμού η θέση πληρούται, αν υπάρχουν κατάλληλοι υποψήφιοι, με προαγωγή. Αν δεν υπάρχουν, τότε εξετάζεται κατά πόσο υπάρχουν κατάλληλοι υποψήφιοι στους υπάλληλους της Αρχής. Τέλος, αν δεν υπάρχουν υπάλληλοι της Αρχής που κατέχουν τα απαιτούμενα προσόντα, δημοσιεύεται η θέση και πληρούται με εξωτερικούς υποψήφιους.
Με την αντιμετώπιση του πρωτόδικου δικαστηρίου συμφώνησε και η Ολομέλεια στην υπόθεση Γιάλλουρος ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου, Α.Ε. 1906, ημερ. 14.10.1997 στην οποία αποφασίστηκε ότι η ερμηνεία και ο συσχετισμός των προνοιών των Κανονισμών 11 και 13, όπως εξετάστηκε από το πρωτόδικο δικαστήριο στην παρούσα προσφυγή, ήταν ορθή. Η Ολομέλεια συμφώνησε ότι θέσεις πρώτου διορισμού και προαγωγής μπορεί να πληρωθούν με διορισμό, μόνο εφ΄όσον καθίσταται αδύνατη η πλήρωσή τους με προαγωγή ή μετάθεση. Η αντίθετη άποψη που διατυπώθηκε από τον Κούρρη, Δ. στην Γιάλλουρου ν. Α.Η.Κ., Υποθ. Αρ. 868/93 κ.α., ημερ. 5.12.1995, δεν υιοθετήθηκε.
Η ερμηνεία που δόθηκε στο θέμα από την Ολομέλεια είναι δεσμευτική. Ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα, δεν μας ζήτησε να αποστούμε από την απόφαση Γιάλλουρος ν. Α.Η.Κ., ανωτέρω, άνκαι μας κάλεσε να δεχτούμε ότι δεν είναι ορθή. Όπως κι΄αν έχουν όμως τα πράγματα, δεν έχει αποδειχθεί η ύπαρξη των προϋποθέσεων που θέτει η νομολογία για ανατροπή προηγούμενης απόφασης (Μαυρογένης ν. Βουλής των Αντιπροσώπων κ.α., Εκλογική Αίτηση 1/95, ημερ. 26.3.1996 και Βύρωνας ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 5794, ημερ. 25.2.1999)
Ανεξάρτητα όμως από τα πιο πάνω, η ερμηνεία που δόθηκε από το Συμβούλιο της Αρχής, που είναι και το διορίζον όργανο, στους Κανονισμούς 11 και 13 είναι εύλογη και η πρωτόδικη απόφαση ορθή. Υποστηρίζεται δε εξ άλλου και από τη διατύπωση των Κανονισμών.
Κυρίως επισημαίνεται ότι ο Κανονισμός 13 καθορίζει τον τρόπο πλήρωσης κενής θέσης προαγωγής ή πρώτου διορισμού και προαγωγής, προβλέποντας ότι οι θέσεις αυτές πληρούνται με προαγωγή ή μετάθεση. Στη συνέχεια προβλέπεται με τον Κανονισμό 13(4) με ποιό τρόπο η θέση πληρούται αν δεν υπάρχουν υπάλληλοι της Αρχής που κατέχουν τα προσόντα.
Το γεγονός ότι στον Κανονισμό προβλέπεται ότι η θέση πληρούται ύστερα από εσωτερική γνωστοποίηση στην οποία καθορίζεται η θέση και ο τόπος εργασίας, αποδεικνύει την πρόθεση η θέση να απευθύνεται αρχικά στους υπάλληλους της Αρχής και ύστερα στους εξωτερικούς αιτητές. Αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά, θα υπήρχε πρόνοια και για τον τρόπο υποβολής αίτησης από τους υποψήφιους που δεν υπηρετούν στην Αρχή.
Ορθά κρίθηκε ότι οι σχετικοί Κανονισμοί αποκλείουν όταν υπάρχουν υποψήφιοι για προαγωγή, υποψήφιους για πρώτο διορισμό, είτε αυτοί προέρχονται από τις τάξεις της Αρχής, είτε και είναι εξωτερικοί αιτητές. Συνεπώς είναι ορθή και η κατάληξη του Δικαστηρίου ότι ο αιτητής δεν μπορεί να συνυπολογίζεται σε μια τέτοια περίπτωση ως υποψήφιος και άρα στερείται εννόμου συμφέροντος να προσβάλει την επίδικη προαγωγή.
Όσο κι΄αν ξενίζει η διευθέτηση αυτή, αφού ενώ επιτρέπεται σε αιτητή να υποβάλει έγκυρη αίτηση ως υποψήφιος για τη θέση για πρώτο διορισμό, αποκλείεται από την περαιτέρω διαδικασία και θεωρείται ότι δεν έχει καν έννομο συμφέρον, εν τούτοις, η ρύθμιση αυτή προκύπτει από τους Κανονισμούς. Η πρόνοια των Κανονισμών είναι σαφής. Το Δικαστήριο ασκώντας το καθήκον του ελέγχου της νομιμότητας της πράξης, ερμηνεύοντας τους Κανονισμούς δεν μπορεί παρά να επιβεβαιώσει την προσβαλλόμενη απόφαση."
Ο ευπαίδευτος συνήγορος για τον κ. Χατζηγέρο εισηγείται ότι η προαγωγή του κ. Σταύρου στη θέση του Ανώτερου Βοηθού Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών, η οποία και συνιστούσε την κατοχή από αυτόν της αμέσως κατώτερης της επίδικης θέσης και έτσι τον καθιστούσε κατά τα ως άνω το μόνο προσοντούχο υποψήφιο, ήταν παράνομη. Αυτό όμως δεν είναι θέμα που μπορεί να εξετασθεί στα πλαίσια της προσφυγής αυτής. Η προαγωγή του κ. Σταύρου στη θέση του Ανώτερου Βοηθού Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών, είτε αναφερόμεθα στην προαγωγή του της 21.12.1993
(η οποία εν πάση περιπτώσει είναι άσχετη αφού ακυρώθηκε στην προσφυγή 1024/93) είτε αναφερόμεθα στην προαγωγή του της 16.6.1998 ακόλουθα της εν λόγω ακύρωσης, δεν συνιστά προπαρασκευαστική πράξη που θα μπορούσε να εξετασθεί στα πλαίσια της προσφυγής αυτής αλλά ανεξάρτητη διοικητική πράξη η οποία μάλιστα αντίστοιχα αποτέλεσε το αντικείμενο της προσφυγής 1024/93 και τώρα αποτελεί το αντικείμενο της προσφυγής 787/98. Την περαιτέρω εισήγηση ότι η προσφυγή αυτή θα έπρεπε να αναμένει το αποτέλεσμα της 787/98 την έχω ήδη απορρίψει καθ΄όσον, αν και ασφαλώς η έκβαση της προσφυγής 787/98, αν είναι θετική για τον κ. Χατζηγέρο (αλλά όχι άλλως πως), θα επηρεάσει την πραγματική θέση που διέπει την παρούσα προσφυγή, εν τούτοις η κάθε προσφυγή πρέπει να πάρει την πορεία της και οι συνέπειες της έκβασης της κάθε μιας αφορούν όχι το δικαστήριο αλλά τη διοίκηση.Η άλλη αναφερόμενη προς το συζητούμενο θέμα εισήγηση του κ. Χατζηϊωάννου, είναι ότι το σχέδιο υπηρεσίας βάσει του οποίου έγινε η προαγωγή ήταν προϊόν προκατάληψης της Αρχής εναντίον του και μεθόδευσης για πρόκριση του κ. Σταύρου. Ας σημειωθεί ότι το εν λόγω σχέδιο υπηρεσίας εγκρίθηκε από την Αρχή στις 16.2.1993. Στο προηγούμενο σχέδιο υπηρεσίας υπήρχε πρόνοια για προσόν "practical experience of five years in a firm of
Qualified Accountants and Auditors". Το προσόν αυτό, το οποίο δεν απαιτείτο στο νέο σχέδιο υπηρεσίας (αν και σε αυτό υπήρχαν άλλες ανάλογες απαιτήσεις), εισηγείται ο κ. Χατζηϊωάννου, το είχε μόνο ο κ. Χατζηγέρος και έτσι, αν το νέο σχέδιο υπηρεσίας ήθελε κριθεί παράνομο και άκυρο, θα ίσχυε το παλαιό σχέδιο υπηρεσίας βάσει του οποίου ο κ. Χατζηγέρος όχι μόνο θα ήταν προσοντούχος αλλά και θα ήταν ο μόνος προσοντούχος. Η εισήγηση έχει και ευρύτερες διαστάσεις στη θέση ότι υπήρξε γενικότερη προκατάληψη της Αρχής εναντίον του κ. Χατζηγέρου σε αναφορά με πληθώρα ενεργειών της Αρχής.Το θέμα της ισχυριζόμενης προκατάληψης είναι όμως επίσης άσχετο προς το συζητούμενο θέμα του εννόμου συμφέροντος του κ. Χατζηγέρου. Είναι πολύ καθαρό ότι ο λόγος αποκλεισμού του κ. Χατζηγέρου ως προσοντούχου είχε να κάνει μόνο με το ότι δεν ήταν κάτοχος της αμέσως κατώτερης της επίδικης θέσης. Αυτό αφορούσε όχι το σχέδιο υπηρεσίας ή τα οποιαδήποτε προσόντα που προβλέπονται στο σχέδιο υπηρεσίας αλλά την εκ προοιμίου δυνατότητα του κ. Χατζηγέρου, βάσει των κανονισμών και μόνο, να είναι υποψήφιος για την εν λόγω προαγωγή. Σημείο αναφοράς γι΄αυτό ήταν λοιπόν αποκλειστικά το δεδομένο ότι ο κ. Χατζηγέρος δεν κατείχε την αμέσως κατώτερη της επίδικης θέση ενώ ο κ. Σταύρου την κατείχε. Και αν δηλαδή ακόμα ήθελε θεωρηθεί παράνομο το νέο σχέδιο υπηρεσίας, ο κ. Χατζηγέρος και πάλι δεν θα είχε έννομο συμφέρον αφού και πάλι δεν θα κατείχε την αμέσως κατώτερη της επίδικης θέση. Μόνο η ενδεχόμενη αναίρεση του δεδομένου αυτού, με την ακύρωση της προαγωγής του κ. Σταύρου στην αμέσως κατώτερη της επίδικης θέση, θα μπορούσε να ανατρέψει τα πράγματα. Και εκείνο, όπως ήδη παρατήρησα, είναι θέμα που θα αποφασισθεί στην προσφυγή 787/98. Η οποιαδήποτε εναντίον του προκατάληψη όσον αφορά την αλλαγή του σχεδίου υπηρεσίας της επίδικης θέσης και επόμενα, την οποία ισχυρίζεται ο κ. Χατζηγέρος, δεν θα ανέτρεπε τη μέχρι τώρα δεδομένη νομιμότητα της κατοχής από τον κ. Σταύρου της αμέσως κατώτερης της επίδικης θέσης και τη μη κατοχή αυτής από τον κ. Χατζηγέρο, η οποία και μόνη καθιστούσε τον ένα προσοντούχο και τον άλλο μη προσοντούχο βάσει των Κανονισμών. Και πάλι, είναι στα πλαίσια της 787/98, η οποία αφορά την προαγωγή του κ. Σταύρου στην αμέσως κατώτερη της επίδικης θέση, που θα ήσαν ενδεχόμενα σχετικοί οι εν λόγω ισχυρισμοί περί μεροληψίας, όπως και εγείρονται εκεί.
Εν πάση περιπτώσει όμως, δεν θα απέφευγα να πω ότι δεν τεκμηριώνεται καθ΄οιονδήποτε τρόπο η ισχυριζόμενη από τον κ. Χατζηγέρο εναντίον του προκατάληψη. Πέραν του ότι ο κ. Χατζηγέρος φέρει βαρύ φορτίο να αποδείξει τον ισχυρισμό του για προκατάληψη, το βαρος αυτό δεν αποσείεται. Έχω ήδη εκδώσει ενδιάμεση απόφαση με την οποία δεν επετράπη η προσαγωγή μαρτυρίας σε σχέση με την ισχυριζόμενη προκατάληψη. Αρκεί να αναφερθώ στο ότι, όπως εκεί παρατήρησα, οι ισχυρισμοί του κ. Χατζηγέρου για προκατάληψη διερευνήθησαν ενδελεχώς και πλήρως και απορρίφθησαν από τη Συμβουλευτική ΥπΥπεπιτροπή και την Αρχή στις 19.3.1996 ακόλουθα της εν μέρει προς τούτο ανάκλησης της αρχικής απόφασης η οποία είχε προσβληθεί με την προσφυγή 2
14/96 και στην οποία εγείροντο πανομοιότυπα, αλλά και πάλι στις 16.6.1998 στα πλαίσια της διαδικασίας επανεξέτασης της θέσης του Ανώτερου Βοηθού Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών μετά από την ακυρωτική απόφαση στην προσφυγή 1024/93. Παραπέμπω στο παρατεθέν στην ενδιάμεση απόφαση μου απόσπασμα από τα πρακτικά της Αρχής της 19.3.1996 και παραθέτω κατωτέρω το σχετικό απόσπασμα από τα πρακτικά της Αρχής της 16.6.1998 (ουσιαστικά πανομοιότυπη διερεύνηση έγινε και πάλι από τη Συμβουλευτική Υπεπιτροπή) που, όπως παρατήρησα στην ενδιάμεση απόφαση μου, αναφέρεται και στην όλη διαδικασία που τηρήθηκε νομότυπα στην αλλαγή του σχεδίου υπηρεσίας, σε συνεννόηση με τις ίδιες τις συντεχνίες, θεωρώ δε ότι δεν υπάρχει οτιδήποτε που να αναιρεί τη νομιμότητα της όλης διαδικασίας που διέπει τη διερεύνηση και απόρριψη των ισχυρισμών του κ. Χατζηγέρου για προκατάληψη:"Στη συνέχεια η Αρχή ασχολήθηκε με τους ισχυρισμούς που ο υποψήφιος Χαρίλαος Χατζηγέρου πρόβαλε κατά την εκδίκαση της προσφυγής του Αρ. 1024/96 ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου, όπως εγέρθησαν στις Γραπτές Αγορεύσεις του Δικηγόρου του.
(α) ισχυρισμούς για μεροληψία σε βάρος του, που άρχισε από το 1985 και αντικατοπτρίζετο στις ετήσιες εκθέσεις του.
(β) ισχυρισμούς για μεροληψία σε βάρος του και υπέρ του υποψήφιου Μωϋσή Σταύρου, που σχετίζονταν με την τροποποίηση του σχεδίου υπηρεσίας της υπό κρίση θέσης.
Η Αρχή μελέτησε προσεκτικά και με λεπτομέρεια όλους τους πιο πάνω ισχυρισμούς και επιχειρήματα του Χαρίλαου Χατζηγέρου. Μελέτησε, επίσης, διεξοδικά το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλλων και των Εμπιστευτικών Εκθέσεων/Φύλλων Αξιολόγησης τόσο του Χαρίλαου Χατζηγέρου όσο και του Μωϋσή Σταύρου καθώς και του Ιωάννη Κουμέρα. Η Αρχή αποφάσισε ότι οι ισχυρισμοί του Χαρίλαου Χατζηγέρου δεν υποστηρίζονται από τα πιο πάνω στοιχεία των φακέλλων και Εκθέσεων Αξιολόγησης. Αντίθετα, τα εν λόγω στοιχεία δείχνουν ότι δεν υπήρξε μεροληπτική στάση ή έλλειψη αντικειμενικότητας σε βάρος του Χαρίλαου Χατζηγέρου ή/και υπέρ του Μωϋσή Σταύρου. Ειδικότερα:
Ο Χαρίλαος Χατζηγέρου δεν μπορεί να παραπονείται για την Έκθεση/Αξιολόγηση του για την περίοδο 1.10.1986-30.9.1987, όπου ρητά αναγράφεται σ΄αυτή ότι "συμφωνεί με τη βαθμολογία". Σ΄αυτήν βαθμολογήθηκε από τον Πρώτο Κριτή (κ Χρ. Στυλιανού) με Β+ σ΄όλα τα σημεία αξιολόγησης. Η εν λόγω Έκθεση ήταν η πιο ευνοϊκή που είχε ο εν λόγω υποψήφιος μέχρι τότε.
Στην αμέσως επόμενη ΄Εκθεση/Αξιολόγηση του, για το 1992, που ήταν και η τελευταία και πλέον πρόσφατη στον ουσιώδη χρόνο, ο ίδιος Αξιολογών Λειτουργός, ο κ Χρ. Στυλιανού, του βελτίωσε τη βαθμολογία και κατέγραφε και ευνοϊκά γι΄αυτόν σχόλια (εκτός από τα Β+ είχε και βαθμολογία Α σε τρία σημεία, που δεν είχε στην προηγούμενη έκθεση του για το 1986/1987).
Επίσης, στην Έκθεση/Αξιολόγηση του για την περίοδο 1.10.1985-30.9.1986 και πάλι ο ίδιος αξιολογών λειτουργός (κ Χρ. Στυλιανού) τον βαθμολόγησε περίπου το ίδιο όπως και για την επόμενη χρονιά 1986/87, για την οποία συμφώνησε. Μόνο σε δυο σημεία βαθμολογήθηκε με Β ενώ στα υπόλοιπα Β+, όπως και στην επόμενη αυτή χρονιά που συμφώνησε. Εξ΄άλλου, ο ίδιος Αξιολογών Λειτουργός, κ Χρ. Στυλιανού, κατέγραψε ευνοϊκά σχόλια στην εν λόγω Έκθεση 1985/86 ("Πρόκειται περί ικανού υπαλλήλου καλά καταρτισμένου ακαδημαϊκά"). Όπως φαίνεται στην πιο πάνω Αξιολόγηση, ο αιτητής "έλαβε γνώση" της βαθμολογίας και δεν καταγράφηκε οποιαδήποτε αντίδραση του.
Επιπρόσθετα, ούτε για το Δεύτερο Κριτή, τον κ Δ Παπαγιώργη, αποδείχθηκε ότι διάκειτο εχθρικά προς τον Αιτητή, ή μεροληπτούσε σε βάρος του. Ο κ Δ Παπαγιώργης βελτίωσε τη βαθμολογία του Αιτητή για την περίοδο 1.10.86-30.9.87 σε σύγκριση με την αμέσως προηγούμενη.
Από την έρευνα αναφορικά με την ισχυριζόμενη αλλαγή του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης με μείωση των απαιτούμενων προσόντων προκύπτουν τα ακόλουθα:
Από μια προσεκτική μελέτη των σελίδων 4-6 της γραπτής αγόρευσης του δικηγόρου του κ. Χαρίλαου Χατζηγέρου καθώς και αναφορά στα επισυνημμένα σε αυτήν Παραρτήματα, αβίαστα προκύπτει ότι οι πλείστοι ισχυρισμοί αφορούν σε άλλα σχέδια υπηρεσίας και όχι στο Σχέδιο Υπηρεσίας της παρούσας θέσης που είναι θέση Ανώτερου Βοηθού Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών (Κλίμακα Α15).
Συγκεκριμένα:
Το παράρτημα "Δ" αφορά στο Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης Βοηθού Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών. (Το παράρτημα αφορά στο Σχέδιο Υπηρεσίας που ίσχυε μετά το Φεβρουάριο του 1978 στην Κλίμακα 05 και τώρα η θέση είναι στην Κλίμακα Α14).
Η αναφορά που σχολιάζεται από το δικηγόρο του κ. Χαρίλαου Χατζηγέρου στο Παράρτημα "Ε", σελ. 3, παράγραφος 6, αφορά στο Σχέδιο Υπηρεσίας του Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών (Κλίμακα Α15+2).
Επίσης το παράρτημα "ΣΤ" αναφέρεται σε σχόλια του κ. Χαρίλαου Χατζηγέρου σε σχέση με το Σχέδιο Υπηρεσίας του Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών.
Στο σημείο αυτό, αφού ζητήθηκαν και τέθηκαν ενώπιον της Συμβουλευτικής ΥπΥπΥπεπιτροπής όλα τα σχετικά στοιχεία και πληροφορίες, διαπιστώθηκε ότι το πραγματικό ιστορικό της παρούσας θέσης καθώς και του Σχεδίου Υπηρεσίας της, είναι το ακόλουθο:
(α) Η θέση του Ανώτερου Διευθυντή Οικονομικών Υπηρεσιών (Κλίμακα Α15) δημιουργήθηκε για πρώτη φορά το 1990 με την έγκριση του προϋπολογισμού του 1990 (Ν.96/90).
(β) Το αρχικό Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης ήταν ημερομηνίας 28.2.1991.
(γ) Το προαναφερόμενο Σχέδιο Υπηρεσίας, υπήρξε αντικείμενο μελέτης μαζί με άλλα σχέδια υπηρεσίας Επιστημονικού Προσωπικού (όπως αναφέρεται στη σελίδα 3 του Παραρτήματος "Ε" της γραπτής αγόρευσης του δικηγόρου του κ. Χαρίλαου Χατζηγέρου). Το μόνο σχόλιο που εξέφραζαν οι Συντεχνίες ΣΕΠΑΗΚ και ΕΔΑΗΚ για το εν λόγω Σχέδιο Υπηρεσίας, ήταν ότι "πιστεύουν ότι η κατηγορία της θέσης θα πρέπει να είναι προαγωγής", που ήταν και η μόνη διαφωνία τους.
(δ) Ενόψει της πιο πάνω διαφωνίας για την κατηγορία της θέσης, η Αρχή, σύμφωνα με το εδάφιο 2 του άρθρου 4 του Ν. 157/90 (Ο περί Αρχής Ηλεκτρισμού (Σχέδια Υπηρεσίας και Κατηγορίες Θέσεων) Νόμος) καθόρισε με Κανονισμούς την κατηγορία της επίδικης θέσης με την Κ.Δ.Π
Η Αρχή διαπίστωσε επίσης ότι για την εν λόγω τροποποίηση του Σχεδίου Υπηρεσίας τηρήθηκαν όλες οι νόμιμες διαδικασίες σύμφωνα με τον Καν. 9 της ΚΔΠ 291/86. Το Σχέδιο Υπηρεσίας καταρτίστηκε από την Αρχή κατόπιν κοινών συνεννοήσεων με τις συντεχνίες και σύμφωνα και με το άρθρο 4 του Νόμου 157/90.
Σύμφωνα με τα πιο πάνω, όλοι ανεξαίρετα οι ισχυρισμοί αναφορικά με μεροληψία κατά τον καταρτισμό του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης, κρίνονται σε αυτό το σχέδιο ως αβάσιμοι και απορρίπτονται."
Ούτε διαπιστώνω οτιδήποτε στις εισηγήσεις του κ. Χατζηϊωάννου κατά τις διευκρινίσεις που να δείχνει ότι δεν υπήρξε δέουσα έρευνα στη διερεύνηση των ισχυρισμών του κ. Χατζηγέρου. Δεν θεωρώ λοιπόν ότι η ισχυριζόμενη προκατάληψη βοηθά καθ΄οιονδήποτε τρόπο την ήδη διαπιστωθείσα έλλειψη εννόμου συμφέροντος του κ. Χατζηγέρου.
Η προσφυγή απορρίπτεται.
Ο Αιτητής θα καταβάλει τα έξοδα της ΑΗΚ.
Δ. Χατζηχαμπής
Δ.
/ΚΧ"Π