|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 353/99
ΕΝΩΠΙΟΝ
: ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ
:Κώστα Σάββα, από Λευκωσία (Χρυσάνθου Μυλωνά 19,
Στρόβολος), (Ανωτ. Επιθεωρητή Λογαριασμών)
Αιτητή
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Καθ΄ων η αίτηση
_____________
14 Σεπτεμβρίου, 2000
Για τον αιτητή : κ. ΄Αντης Κωνσταντίνου.
Για τους καθ΄ων η αίτηση : κ. ΄Ακης Παπασάββας, Εισαγγελέας της
Δημοκρατίας, για Γεν. Εισαγγελέα της
Δημοκρατίας.
_____________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή αξιώνει ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής "η Επιτροπή"), με την οποία προήχθη το ενδιαφερόμενο μέρος Γεώργιος Αντωνίου στη μόνιμη θέση Πρώτου Επιθεωρητή Λογαριασμών (Τακτικός Προϋπολογισμός), Γενικό Λογιστήριο, από την 1.2.1999.
Η Επιτροπή επιλήφθηκε του θέματος της πλήρωσης της πιο πάνω θέσης, που είναι θέση προαγωγής, στη συνεδρία της ημερ. 7.1.1999 στην οποία παρέστη και ο Γενικός Λογιστής. Η Επιτροπή άκουσε τη σύσταση του Γενικού Λογιστή και μετά την αποχώρησή του προέβη σε σύγκριση των υποψήφιων ύστερα από την οποία κατέληξε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε.
Ο αιτητής προβάλλει τον ισχυρισμό ότι η σύσταση του Γενικού Λογιστή είναι τρωτή, γιατί συνιστά απλή αναπαραγωγή των στοιχείων του φακέλου, ενώ από την άλλη είναι παράτυπη και πεπλανημένη, αφού συγκρούεται με τις υπηρεσιακές εκθέσεις.
Στην αγόρευση που καταχωρήθηκε από τον ευπαίδευτο συνήγορο του αιτητή, προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι ο προϊστάμενος του τμήματος, ο Γενικός Λογιστής, υπερτόνισε ορισμένες ιδιότητες ή ικανότητες του συστηθέντα και έδωσε μεγάλη σημασία σ΄ αυτές, παρά το γεγονός ότι οι υπηρεσιακές εκθέσεις του αιτητή και του ενδιαφερόμενου μέρους παρουσιάζουν την ίδια ακριβώς βαθμολογία στα κριτήρια αυτά.
Το ουσιώδες μέρος της σύστασης του Διευθυντή έχει ως ακολούθως:
" Ο Αντωνίου (το ενδιαφερόμενο μέρος) είναι ο προϊστάμενος του Λογιστηρίου του Τμήματος Δημοσίων ΄Εργων του Υπουργείου Συγκοινωνιών και ΄Εργων. Πρόκειται για ένα πολύ εργατικό και εξαίρετο υπάλληλο, ο οποίος παρακολουθεί συνεχώς τις εξελίξεις στον τομέα της εργασίας του και εμπλουτίζει τις γνώσεις του για την καλύτερη δυνατή εκτέλεση των καθηκόντων του. Εκτελεί με ιδιαίτερη υπευθυνότητα και σοβαρότητα τα καθήκοντά του, αναπτύσσει πρωτοβουλία και διακρίνεται για το πνεύμα συνεργασίας που επιδεικνύει.
Εξέταση των ετήσιων εκθέσεων του αιτητή και του ενδιαφερόμενου μέρους τα τελευταία εφτά χρόνια δείχνει ότι και οι δύο είχαν (πλην του έτους 1993) την ίδια ακριβώς βαθμολογία στα στοιχεία "επαγγελματική κατάρτιση", "υπευθυνότητα" και "πρωτοβουλία". Εξ άλλου οφθαλμοφανώς στη σύσταση χρησιμοποιήθηκε σε μεγάλο βαθμό η διατύπωση της αξιολόγησης στις υπηρεσιακές εκθέσεις.
Δεν διακρίνεται συνεπώς γιατί ο προϊστάμενος του τμήματος θεωρεί ότι το ενδιαφερόμενο μέρος επιδεικνύει ιδιαίτερη υπευθυνότητα και σοβαρότητα, ότι διακρίνεται για το πνεύμα συνεργασίας ή τέλος ότι αναπτύσσει πρωτοβουλία. Ουσιαστικά η σύσταση του προϊστάμενου δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να αναπαράξει το περιεχόμενο των υπηρεσιακών φακέλων και σε ορισμένα μάλιστα στοιχεία να τους αντιγράψει σχεδόν επί λέξει.
Η σύσταση του προϊστάμενου αναφέρεται σε ικανότητες και ιδιότητες στις οποίες το ενδιαφερόμενο μέρος διακρίνεται, χωρίς όμως να αποκαλύπτεται αν οι άλλοι υποψήφιοι μειονεκτούν ή εν πάση περιπτώσει δεν επιδεικνύουν τις ίδιες ικανότητες. Η ταυτότητα της αξιολόγησης στις υπηρεσιακές εκθέσεις επιτείνει, όπως χαρακτηριστικά επισημάνθηκε στην υπόθεση Χ" Ναθαναήλ κ.α. ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου, Υποθ. Αρ. 653/94 κ.α., ημερ. 12.7.1995, το ερωτηματικό.
Στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Παπαϊωάννου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 713, 720, επισημάνθηκε ότι οι συστάσεις δεν αποτελούν κάποιας μορφής προκαταρκτική αξιολόγηση, αλλά ξεχωριστό στοιχείο κρίσης, αυτοτελές και αυθύπαρκτο. Η σύσταση δεν είναι, συνεχίζει η ίδια απόφαση, απλή αναπαραγωγή των μετρήσιμων ή των απτών στοιχείων του φακέλου, ενώ επαναλαμβάνεται η αρχή που αναφέρθηκε στην
Ioannides v. Republic (1984) 3 C.L.R. 128, ότι μια σύσταση που δεν θα πρόσθετε ο,τιδήποτε που θα μπορούσε να εντοπιστεί στο φάκελο, είναι πλεονασματική και η σημασία της μηδαμινή.Στην υπόθεση Ονουφρίου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2037, ημερ. 20.11.1998, θεωρήθηκε ότι ο διευθυντής υπονοούσε ότι ο εφεσείων δεν ήταν άριστος γιατί σύστησε τα ενδιαφερόμενα μέρη "γιατί είναι άριστοι υπάλληλοι". Κρίθηκε ότι αφού οι φάκελοι αποκάλυπταν ότι και ο εφεσείων ήταν άριστος, η σύσταση συγκρουόταν με τα στοιχεία των φακέλων και οι προαγωγές ακυρώθηκαν.
Τα τελευταία χρόνια το ενδιαφερόμενο μέρος και ο αιτητής, έχουν την ίδια γενική βαθμολογία στις υπηρεσιακές τους εκθέσεις, με τον αιτητή να υπερέχει σε προσόντα, αρχαιότητα και πείρα. ΄Οσον αφορά τις αξιολογήσεις τους κατά τα τελευταία τέσσερα χρόνια (1994 - 1997), ο μεν αιτητής έχει εφτά "εξαίρετος" και ένα "πολύ ικανοποιητικά" και το ενδιαφερόμενο μέρος οκτώ "εξαίρετος", ενώ στον τελευταίο χρόνο, το 1997, έχουν την ίδια βαθμολογία με οκτώ "εξαίρετος".
Ως προς την αρχαιότητα ο αιτητής υπερέχει ελαφρά του ενδιαφερόμενου μέρους, αφού κατείχε την προηγούμενή του θέση (Ανώτερου Επιθεωρητή Λογαριασμών) ένα χρόνο και δύο περίπου μήνες προηγουμένως. Υπερέχει σε αρχαιότητα του ενδιαφερόμενου μέρους και σε όλες τις προηγούμενες θέσεις που κατείχαν. Υπερέχει και στα προσόντα.
Είναι ο μόνος από τους υποψήφιους που διέθετε πανεπιστημιακό δίπλωμα.Σύσταση που δεν συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων καθίσταται τρωτή (Φιλιππίδης ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 288 και Παπαδόπουλος ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 760/94, ημερ. 31.10.1995
). Η βαρύτητα της σύστασης εξαρτάται από το βαθμό στον οποίο συνάδει προς τα στοιχεία των φακέλων (Στυλιανού κ.α. ν. Δημοκρατίας (1994) 3 Α.Α.Δ. 387, Βασιλείου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 1524, ημερ. 27.2.1997).Οι εμπιστευτικές εκθέσεις αποτελούν το πρωταρχικό δείκτη της αξίας των υποψηφίων και αντικειμενικό στοιχείο κρίσης της αξίας τους (Δημοκρατία ν. Στυλιανού, Α.Ε. 1028 κ.α., ημερ. 10.7.1990). Η μη συμφωνία της σύστασης προς τα στοιχεία του φακέλου την καθιστά αναιτιολόγητη (Σαρμάς, Η Συνταγματική και Διοικητική Νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, σελ. 133
).Στην παρούσα περίπτωση στο βαθμό που η σύσταση φέρει το ενδιαφερόμενο μέρος να υπερέχει του αιτητή σε συγκεκριμένες ιδιότητες όπως "επαγγελματική κατάρτιση", "απόδοση", "υπηρεσιακό ενδιαφέρον", "υπευθυνότητα" κλπ, είναι ασύμφωνη προς τα στοιχεία των φακέλων, μια και ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος είχαν στα στοιχεία αυτά την ίδια αξιολόγηση. Αυτό καθιστά τη σύσταση τρωτή.
΄Οπως έχει λεχθεί (Παπαγεωργίου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 1014/97, ημερ. 5.
4.1999) μοναδική πηγή δικαστικού ελέγχου των όσων αναφέρει στη σύστασή του ο προϊστάμενος είναι οι εμπιστευτικές εκθέσεις και οι υπηρεσιακοί φάκελοι.΄Οταν οι υποψήφιοι ανήκουν στην ίδια κατηγορία άριστων υπαλλήλων η απουσία εξήγησης για τη διάκριση που γίνεται μεταξύ τους αφήνει την εντύπωση είτε ότι ο Διευθυντής λειτούργησε κάτω από πλάνη ως προς τα στοιχεία του αιτητή, είτε ότι τα παραγνώρισε (Ονουφρίου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 2037, ημερ. 20.11.1998). Σε μια τέτοια περίπτωση η σύσταση του Διευθυντή πάσχει και παραμένει ατεκμηρίωτη ως προς τη διάκριση που γίνεται μεταξύ του συστηθέντα και του αιτητή.
Εν όψει όλων των πιο πάνω κρίνω ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι τρωτή γιατί δεν συνάδει με τα στοιχεία του φακέλου. Δεν διακρίνεται γιατί ο προϊστάμενος του τμήματος επέλεξε το ενδιαφερόμενο μέρος αντί του αιτητή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται
με έξοδα εναντίον των καθ΄ων η αίτηση, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Φρ. Νικολαΐδης
Δ.
/ΜΔ