|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 999/98
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Μ. ΚΡΟΝΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Serfos Trading Ltd., από τη Λευκωσία
Αιτητώ ν
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω του
Εφόρου Εμπορικών Σημάτων
Καθ'ου η αίτηση
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 5 Ιουλίου, 2000.Για τους αιτητές: Κ. Λοΐζου.
Για τον καθ΄ου η αίτηση: Λ. Χριστοδουλίδου (κα).
Για το ενδιαφερόμενο μέρος: Θ. Ευαγγέλου (κα).
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια, η οποία είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, ζητά με την παρούσα προσφυγή την ακόλουθη θεραπεία:-
"Α. Δήλωση και/ή διαταγή του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η απόφαση των Καθ΄ων η Αίτηση, ημερομηνίας 27.8.98 με την οποία απεδέχθησαν την Ένσταση με αρ. 787 στην εγγραφή του Εμπορικού Σήματος με αρ. 39744, SERFOS B. BETOCHROM & LABEL, στην κλάση 2, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή εστερημένη εννόμου αποτελέσματος.
Β. Δήλωση και/ή διαταγή του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η διαγραφή του Εμπορικού Σήματος BETOCHROM της Εταιρείας SERFOS TRADING LTD. είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή εστερημένη εννόμου αποτελέσματος.".
Στην προσφυγή αναφέρονται ως νομικοί λόγοι ακύρωσης οι εξής:-
"1. Η απόφαση των Καθ΄ων η Αίτηση ελήφθη κατά κατάχρηση και/ή καθ΄ υπέρβαση εξουσίας και/ή είναι αποτέλεσμα πραγματικής πλάνης και/ή νομικής πλάνης και/ή είναι αντίθετη προς το Σύνταγμα.
2. Η απόφαση των Καθ΄ων η Αίτηση είναι αντίθετη προς τις παραδεδεγμένες αρχές του Δημοσίου Δικαίου και/ή της Νομολογίας και/ή με τις αρχές του Φυσικού Δικαίου.
3. Η απόφαση των Καθ΄ων η Αίτηση είναι αναιτιολόγητη.".
Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως εξής:-
Το εμπορικό σήμα αρ. 39744, SERFOS B. BETOCHROM & label ιδιοκτησία των αιτητών, δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας την 22 Δεκεμβρίου, 1995.
Ειδοποίηση ενστάσεως καταχωρήθηκε την 29 Ιανουαρίου 1996 από την Εταιρεία Βιοχρώμ Λτδ. (ενδιαφερόμενο μέρος). Την 4 Μαρτίου 1996 ο Έφορος Εμπορικών Σημάτων απέστειλε αντίγραφο της ειδοποίησης ενστάσεως στους δικηγόρους των αιτητών μαζί με σχετική τυποποιημένη επιστολή. Στην επιστολή αυτή ο Έφορος επισύρει την προσοχή των αιτητών στις πρόνοιες του Άρθρου 20(4) του Κεφ. 268 σχετικά με την καταχώρηση αντένστασης.
Την 2 Μαΐου 1996 οι αιτητές καταχώρησαν αντένσταση στην ένσταση ημερομηνίας 29 Ιανουαρίου 1996. Η αντένσταση αποστάληκε από τον Έφορο στους ενισταμένους (ενδιαφερόμενο μέρος) στις 10 Μαΐου 1996. Ακολούθως καταχωρήθηκε μαρτυρία εκ μέρους των ενισταμένων (ενδιαφερόμενο μέρος) και των αιτητών αντίστοιχα όπως και απαντητική μαρτυρία εκ μέρους των ενισταμένων.
Οι αιτητές καταχώρησαν την γραπτή τους αγόρευση στις 25 Σεπτεμβρίου 1997 και οι ενιστάμενοι (ενδιαφερόμενο μέρος) στις 24 Νοεμβρίου 1997. Οι αιτητές καταχώρησαν την απαντητική τους αγόρευση στις 31 Δεκεμβρίου 1997. Αφού συμπληρώθηκε η διαδικασία των διευκρινήσεων, επιφυλάχθηκε η απόφαση.
Η ένσταση της Εταιρείας Βιοχρώμ Λτδ. (ενδιαφερόμενο μέρος) ανέφερε ως λόγους ενστάσεως την πιθανότητα σύγχυσης ή/και παραπλάνησης ή/και δόλου ή/και εξαπάτησης του σήματος αρ. 39744 των αιτητών με το εμπορικό σήμα VIOCHROM στις κλάσεις 36,39,1,2 και 19 ιδιοκτησία των ενισταμένων όπως και την ύπαρξη ομοιότητας μεταξύ του προτεινόμενου σήματος και του σήματος των ενισταμένων, ούτως ώστε η χρήση ή η εγγραφή του εμπορικού σήματος αρ. 39744 να στερείται νομικής προστασίας από το Δικαστήριο και/ή να αντίκειται προς το Νόμο.
Με την εντένσταση τους ημερομηνίας 2 Μαΐου 1996 οι αιτητές ισχυρίζονταν ότι ουδεμία ομοιότητα υπάρχει και απέρριπταν όλους τους ισχυρισμούς των ενισταμένων.
Μια έρευνα στο Μητρώο Εμπορικών Σημάτων δεικνύει ότι το Εμπορικό Σήμα VIOCHROM (του ενδιαφερόμενου μέρους) δεν υπήρχε επί του Κυπριακού Μητρώου όταν καταχωρήθηκε η αίτηση αρ. 39744. Αιτήσεις από τους ενισταμένους για κατοχύρωση των σημάτων τους καταχωρήθηκαν μεταγενέστερα και συγκεκριμένα φέρουν τους αρ. 40618 (κλάση 1), αρ. 40619 (κλάση 2), αρ. 40620 (κλάση 19), αρ. 40468 (κλάση 36/3) και αρ. 40469 (κλάση 39/5). Τα σήματα αυτά των ενισταμένων έχουν επιτύχει εγγραφή και έχουν δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.
Ο καθ΄ου η αίτηση μετά από την ακρόαση της υπόθεσης, εξέδωσε την απόφαση του στις 27/8/98 με την οποία ενέκρινε την ένσταση του ενδιαφερομένου μέρους που είχε ως αποτέλεσμα τη διαγραφή του σήματος 39744 των αιτητών.
Στην γραπτή του αγόρευση ο δικηγόρος της αιτήτριας προβάλλει τη θέση ότι υπήρξε πραγματική και/ή νομική πλάνη κατά τη λήψη της απόφασης από τους καθ΄ων η αίτηση. Αναπτύσσοντας το λόγο αυτό στην αγόρευσή του και αφού παραθέτει περικοπές από την επίδικη απόφαση, καταλήγει στη θέση ότι η ηχητική σύγκριση των δύο σημάτων δεν είναι δυνατό να οδηγήσει οποιοδήποτε σε σύγχυση, γιατί το μόνο κοινό μεταξύ τους είναι το δεύτερο συνθετικό (CHROM) (ΧΡΩΜ) το οποίο δεν μπορεί να μονοπωληθεί. Περαιτέρω επισημαίνει ότι η απόφαση είναι λανθασμένη και ενεφιλοχώρησε πλάνη περί το νόμο, δηλαδή ενώ οι νομικές αρχές μιλούν για πραγματικό κίνδυνο σύγχυσης, στην απόφαση τους οι καθ΄ων η αίτηση λέγουν ότι "λόγω της ηχητικής ομοιότητας με το σήμα των αιτητών δυνατό να συγχυστεί".
Τέλος, σε μια παράγραφο τριών γραμμών στην αγόρευσή του ο δικηγόρος της αιτήτριας προβάλλει ως λόγο ακύρωσης ότι η απόφαση δεν είναι αιτιολογημένη χωρίς να εξειδικεύει οτιδήποτε.
Αποτελεί θεμελιώδη αρχή του διοικητικού δικαίου ότι ο ακυρωτικός Δικαστής δεν υποκαθιστά την κρίση του αρμόδιου οργάνου με τη δική του αναφορικά με την ορθότητα της διοικητικής απόφασης. Ειδικότερα σε θέματα άσκησης διακριτικής ευχέρειας το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά τη διοίκηση στην άσκηση της διακριτικής εξουσίας. Δεν ελέγχει το Δικαστήριο την ουσιαστική κρίση της διοίκησης.
Ο δικαστικός έλεγχος περιορίζεται στη διερεύνηση της νομιμότητας της προσβαλλόμενης διοικητικής πράξης ή απόφασης και τη διακρίβωση κατά πόσο η διοίκηση ενήργησε κάτω από πλάνη ή υπερέβη τα όρια της διακριτικής της εξουσίας. Η διοικητική πράξη θεωρείται νόμιμη και το βάρος της απόδειξης των λόγων ακυρότητας το φέρουν οι αιτητές. Η διαπίστωση των γεγονότων ανήκει στην αρμοδία αρχή και το Δικαστήριο τότε μόνο επεμβαίνει, αν υπάρχει πλάνη περί τα πράγματα ή το νόμο ή η αρμοδία αρχή υπερέβη τα όρια της διακριτικής της εξουσίας.
Με βάση τις πιο πάνω νομικές αρχές που έχουν παγιωθεί από τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου θα προχωρήσω στην εξέταση του ακυρωτικού λόγου της πλάνης που προβάλλεται με την προσφυγή.
Στην παρούσα υπόθεση η ένσταση του ενδιαφερόμενου μέρους στην εγγραφή του σήματος των αιτητών βασιζόταν στα άρθρα 13 και 14(1) του Κεφ. 268. Οι καθ΄ων η αίτηση απέκλεισαν την εφαρμογή του άρθρου 14(1) λόγω της μη ύπαρξης επί του Μητρώου προηγούμενης εγγραφής του σήματος των ενισταμένων και εφάρμοσαν το άρθρο 13 το οποίο έχει ως εξής:-
"13. Δεν είναι νόμιμο να εγγραφεί ως εμπορικό σήμα ή μέρος εμπορικού σήματος οποιοδήποτε σκανδαλιστικό σχέδιο ή οποιοδήποτε θέμα η χρήση του οποίου, λόγω του ότι είναι ενδεχόμενο να παραπλανήσει ή να προκαλέσει σύγχυση ή διαφορετικά, θα αποστερούσε αυτό από το δικαίωμα προστασίας του σε Δικαστήριο, ή θα ήταν αντίθετο στο νόμο ή την ηθική.".
Ο τρόπος σύγκρισης των δύο σημάτων για να διαπιστωθεί κατά πόσο εφαρμόζεται το άρθρο 13 έχει καθιερωθεί στην υπόθεση Smith Hayden & Co. Ltd. (1946) 63 RPC 97 η οποία αποτελεί τη βασικότερη υπόθεση σε τέτοιας μορφής υποθέσεις. Το test το οποίο εφαρμόζει ο Έφορος Εμπορικών Σημάτων έχει καθιερωθεί σαν "Ovax" test.
Στο σύγγραμμα Kerly's Law of Trade Marks and Trade Names, 12η έκδοση, σελ. 144 αναφέρονται τα εξής:-
"Thus these two provisions (εννοώντας τα Άρθρα 13 και 14), so far as concerns conflict with earlier marks, have much in common; the distinction has been put as follows, in a passage recognized, subject to the observations mentioned below, as an authoritative statement of law. The case was an opposition by the owners of the mark "Ηovis" to an application to register "Ovax" for improves and moistening agents to be used in making cakes. Evershed J. Held:
"The questions for my decision have been formulated, and I think accurately formulated, as follows:
"(a) (under section 11) (δικό μας 13 που μας ενδιαφέρει στην παρούσα υπόθεση) "
Having regard to the reputation acquired by the name "Hovis", is the Court satisfied that the mark applied for, if used in a normal and fair manner in connection with any goods covered by the registration proposed, will not be reasonably likely to cause deception and confusion amongst a substantial number of persons?" (η υπογράμμιση δική μου)
"(b) (under section 12) Assuming user by Hovis Limited of their marks "Hovis" and "Ovi" in a normal and fair manner for any of the goods covered by the registrations of these marks (and including particularly goods also covered by the proposed registration of the mark "Ovax", is the court satisfied that there will be no reasonable likelihood of deception and confusion amongst a substantial number of persons if Smith Hayden & Co. Ltd. also use their mark "Ovax" normally and fairly in respect of any goods covered by their proposed registration?"".
Με βάση τη νομολογία οι καθ΄ων η αίτηση ορθά εφάρμοσαν το άρθρο 13 του νόμου και ορθά εφάρμοσαν το test που καθιερώθηκε στην
Smith Hayden δηλαδή ερεύνησαν κατά πόσο είναι πιθανό να προκληθεί σύγχυση (likely to cause deception and confusion). Ορθά επίσης οι καθ΄ων η αίτηση για να εξετάσουν την πιθανότητα πρόκλησης σύγχυσης προχώρησαν να ερευνήσουν την έκταση της φήμης των εμπορευμάτων σύμφωνα με τη νομολογία.Οι καθ΄ων η αίτηση με βάση τα δεδομένα και τη μαρτυρία που είχαν ενώπιόν τους, εφαρμόζοντας τη νομολογία επί του θέματος, εξέτασαν την ηχητική ομοιότητα των δύο σημάτων και κατέληξαν ότι είναι δυνατό να υπάρξει σύγχυση μεταξύ του σήματος των αιτητών (BETOCHROM) (BITOΧΡΩΜ) και του σήματος, της εμπορικής επωνυμίας και των προϊόντων (VIOCHROM) (ΒΙΟΧΡΩΜ) του ενδιαφερόμενου μέρους (Βλέπε:
PIANOLA (1906) 25 P.R.C. 774 και EL GRECO DISTILLERS LTD. v. The Republic (1985) 3 CLR 1189). Οι καθ΄ων η αίτηση έλαβαν επίσης υπόψη την αρχή της μη τέλειας θύμησης (imperfect recollection) και έκριναν ότι ο καταναλωτής είναι πιθανόν όταν δει το σήμα των αιτητών να το εκλάβει ως εκείνο του ενδαφερόμενου μέρους και να προκληθεί σύγχυση. (Βλέπε: Kerly's Law of Trade Marks and Trade Names, 12η έκδοση, σελ. 456-457).Η απόφαση του καθ΄ου η αίτηση ενόψει των πραγματικών δεδομένων και της μαρτυρίας που υπήρχε ενωπιόν του ήταν εύλογα επιτρεπτή. Η απόφαση του καθ'ου η αίτηση λήφθηκε μετά από δέουσα έρευνα και ορθή εφαρμογή του νόμου και της νομολογίας. Δεν έχει στοιχειοθετηθεί από τους αιτητές η ισχυριζόμενη πραγματική ή νομική πλάνη, η υπέρβαση της διακριτικής εξουσίας των καθ΄ων η αίτηση.
Όσον αφορά τον άλλο λόγο ακύρωσης που προβάλλεται από τους αιτητές, δηλαδή ότι η επίδικη απόφαση είναι αναιτιολόγητη δεν μπορεί να ευσταθήσει. Στην πολυσέλιδη απόφαση των καθ΄ων η αίτηση παρέχεται επαρκής αιτιολογία της διοικητικής απόφασης.
Κατά συνέπεια η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των καθ΄ων η αίτηση.
(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/ΕΠσ