Η καθ΄ ης η αίτηση αρ. 1, Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου, (στο εξής "η Αρχή") είναι οργανισμός δημόσιας ωφέλειας που έχει ιδρυθεί δυνάμει του περί Αναπτύξεως Ηλεκτρισμού Νόμου Κεφ. 171. Η Αρχή είναι ο αποκλειστικός προμηθευτής και πωλητής ηλεκτρικής ενέργειας στην Κύπρο.

Δυνάμει του άρθρου 43Α του Κεφ. 171 όπως έχει τροποποιηθεί από το άρθρο 2 του Νόμου 31/79 η Αρχή έχει εξουσία να προβαίνει σε διευθετήσεις με οποιαδήποτε άλλη δημόσια αρχή ή πρόσωπο ώστε να καθίσταται δυνατή η είσπραξη από την Αρχή για λογαριασμό της τοιαύτης δημόσιας αρχής ή προσώπου παντός ποσού οφειλομένου εις αυτή ή αυτό και υπό τέτοιους όρους τους οποίους θα έκρινε εύλογο.

Το καθ΄ ου η αίτηση 2 Ραδιοφωνικό Ιδρυμα Κύπρου (στο εξής "το ΡΙΚ") είναι οργανισμός δημόσιας ωφέλειας και ιδρύθηκε με τον περί Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου Νόμο Κεφ. 300Α.

Ο περί Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (Επιβολή Εισφοράς) Νόμος του 1979 (Ν. 14/79) καθιέρωσε μηχανισμό είσπραξης από την Αρχή επιβαλλόμενης εισφοράς στους κατόχους μετρητή κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας της Αρχής προς όφελος του ΡΙΚ. Η εισφορά υπολογίζεται επί της καταναλισκόμενης κατά διμηνία ηλεκτρικής ενέργειας από καταναλωτές εμπορικής χρήσης με βάση τις ενδείξεις του μετρητή και κλιμακούται ανάλογα σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 4 του Νόμου.

Οι αιτητές όλων των συνεκδικαζόμενων προσφυγών είναι κάτοχοι μετρητή κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας της Αρχής. Οι αιτητές στις προσφυγές 346/99 και 347/99 είναι καταναλωτές και κάτοχοι τέτοιου μετρητή από το 1993, οι αιτητές στην προσφυγή 348/99 κατέχουν μετρητή από 31.5.1991 και ο αιτητής στην προσφυγή 349/99 είναι καταναλωτής και κάτοχος μετρητή από το 1992. Στους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος των αιτητών μιας εκάστης των συνεκδικαζόμενων προσφυγών με αντίστοιχη ημερομηνία λογαριασμού 31.1.99, 15.1.99, 3.2.99 και 1.3.99 περιλαμβάνεται κονδύλι πληρωτέων εισφορών και ή πληρωτέων καθυστερημένων εισφορών για λογαριασμό και όφελος του ΡΙΚ.

Οι αιτητές αρνήθηκαν να καταβάλουν το ποσό της πληρωτέας εισφοράς προς όφελος του ΡΙΚ η οποία αντιστοίχως περιλαμβάνεται στους πιο πάνω λογαριασμούς και με τις συνεκδικαζόμενες αυτές προσφυγές επιδιώκουν ακύρωση της πράξης και/ή απόφασης για επιβολή της πληρωτέας εισφοράς, που κοινοποιήθηκε σ΄ αυτούς μέσω των προαναφερθέντων λογαριασμών. Λόγω ταυτότητας των νομικών σημείων και ζητημάτων που εγείρονται στις προσφυγές κρίθηκε πρόσφορη η συνεκδίκασή τους.

Αποτελεί κοινό έδαφος ότι η προσβαλλόμενη πράξη ή απόφαση για επιβολή εισφοράς για λογαριασμό και όφελος του ΡΙΚ λήφθηκε με βάση τις πρόνοιες του περί Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου (Επιβολή Εισφοράς) Νόμου του 1979 και τροποποιήσεων μέχρι το 1998 (στο εξής "ο Νόμος").

Είναι η θέση των αιτητών ότι ο Νόμος είναι ή κατέστη αντισυνταγματικός για τους πιο κάτω λόγους:

(α) Παραβιάζει το άρθρο 24.1 του Συντάγματος επειδή επιβάλλει φορολογία ή εισφορά δυσανάλογη προς τις δυνάμεις των φορολογουμένων και επειδή η ύπαρξη και συντήρηση του ΡΙΚ δεν αποτελεί ή και έπαυσε να αποτελεί δημόσιο βάρος ή να εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον μετά τη δημιουργία ιδιωτικών τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών.

(β) Παραβιάζει το άρθρο 28.1 του Συντάγματος επειδή δημιουργεί δυσμενή διάκριση σε βάρος των αιτητών (στις προσφυγές 346/99 και 347/99) οι οποίοι εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον καλύτερα και με μεγαλύτερη θεαματικότητα από το ΡΙΚ.

(γ) Παραβιάζει την αρχή της ισότητας που προστατεύει το άρθρο 28.1 του Συντάγματος διότι φορολογεί ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό υπέρ του ΡΙΚ και δημιουργεί συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού ή και ευνοϊκές συνθήκες σε οργανισμό ο οποίος φθίνει τόσο οικονομικά όσο και από άποψη θεαματικότητας και ακροαματικότητας.

Κατόπιν των όσων έχουν ειπωθεί καταλήγω στο συμπέρασμα ότι ο νόμος είναι συνταγματικός. Ενόψει της κατάληξης, θεωρώ ότι παρέλκει η εξέταση των λοιπών ζητημάτων που εγείρονται στην αίτηση εφόσον τούτα συμπλέκονται ή συναρτώνται με το ζήτημα της συνταγματικότητας του νόμου.

Α. Κραμβής, Δ.

ΣΦ.