Ο αιτητής και κάποιος Γ. Τάσσου ήταν υποψήφιοι για προαγωγή στη θέση Επιθεωρητή Λογαριασμών Κλίμακα Α10, Γραφείο Περιφέρειας Λάρνακας - Αμμοχώστου της καθ΄ ης η αίτηση Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (στο εξής "η Αρχή"). Η Αρχή με απόφασή της ημερομηνίας 1.4.1991 προήγαγε τον Γ. Τάσσου. Ο αιτητής άσκησε προσφυγή η οποία απέτυχε και το Ανώτατο Δικαστήριο επικύρωσε την απόφαση της Αρχής. Ο αιτητής άσκησε έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης και το Ανώτατο Δικαστήριο ως Εφετείο, παραμέρισε την πρωτόδικη απόφαση και ακύρωσε στην ολότητά της την απόφαση της Αρχής. Βλ. Γεωργιάδης ν. ΑΗΚ, ΑΕ 1589, ημερ. 18.6.1996.

Οταν ο αιτητής πήρε την προαγωγή στη θέση Επιθεωρητή Λογαριασμών την 1.8.1991, εκκρεμούσε η εκδίκαση της προσφυγής (αρ. 485/91) που είχε καταχωρήσει εναντίον της απόφασης της Αρχής για την προαγωγή του Γ. Τάσσου στη θέση Επιθεωρητή Λογαριασμών στο Γραφείο Περιφέρειας Λάρνακας Αμμοχώστου.

Μετά την έκδοση της απόφασης στην Γεωργιάδης ν. ΑΗΚ (ανωτέρω), η Αρχή σε συνεδρία της που πραγματοποιήθηκε στις 15.7.1997 επανεξέτασε το θέμα και αποφάσισε την προαγωγή του αιτητή αναδρομικά από 1.4.1991 στη θέση Επιθεωρητή Λογαριασμών (Κλίμακα Α10) Γραφείο Περιφέρειας Αμμοχώστου - Λάρνακας.

Ο αιτητής, με επιστολή του ημερομηνίας 7.10.99, πληροφόρησε την Αρχή ότι αποδέχεται την προαγωγή και με άλλη επιστολή του ημερομηνίας 27.1.98 προς τον Διευθυντή Προσωπικού της Αρχής, απαίτησε την καταβολή διαφόρων επιδομάτων καθώς και την τοποθέτησή του στη θέση Κλίμακα Α11+2. Το μέρος της επιστολής του αιτητή στο οποίο περιέχονται οι απαιτήσεις του παρατίθεται στη συνέχεια:

Ο Γραμματέας/Διευθυντής Νομικών Υπηρεσιών της Αρχής με επιστολή του ημερομηνίας 25.8.98, απέστειλε στον αιτητή αντίγραφο γνωμάτευσης των νομικών συμβούλων της Αρχής με αντικείμενο το θέμα των απαιτήσεων του αιτητή. Πρόκειται για μακροσκελή γνωμάτευση η οποία καταλήγει στην εισήγηση για πληρωμή εύλογης αποζημίωσης στον αιτητή για κάλυψη των πραγματικών εξόδων μετακίνησης του από το χώρο της διαμονής του προς τον χώρο της εργασίας του γιατί, καθώς αναφέρεται στη γνωμάτευση, αν γινόταν από την αρχή η προαγωγή ο αιτητής δεν θα υφίστατο αυτά τα έξοδα. Καθόσον αφορά τις άλλες απαιτήσεις του αιτητή, προκύπτει από τη γνωμάτευση, πως δεν συστήνεται η ικανοποίησή τους. Το ποσό της εύλογης αποζημίωσης προς κάλυψη των εξόδων που είχε υποστεί ο αιτητής για τις μετακινήσεις του υπολογίστηκε από την αρμόδια υπηρεσία της Αρχής στις £1506. Ο Βοηθός Διευθυντής Προσωπικού (Εργατικές Σχέσεις) της Αρχής στις 11.12.1998 πρότεινε προφορικά στον αιτητή την πληρωμή του πιο πάνω ποσού όμως, η πρόταση απορρίφθηκε από τον αιτητή.

Ο Διευθυντής Προσωπικού της Αρχής με επιστολή του ημερομηνίας 14.12.1998 πληροφόρησε τον αιτητή ότι το αίτημά του για καταβολή επιδομάτων και υπερωριακή αμοιβή δεν έγινε αποδεκτό.

Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά τις πιο κάτω θεραπείες:

Ο καν. 32(1) των κανονισμών ορίζει ότι "αι απολαβαί υπαλλήλου περιλαμβάνουσι τον μισθόν αυτού και τα επιδόματα τα οποία αναφέρονται εν τοις παρούσι κανονισμοίς". Ο καν. 42 των κανονισμών προβλέπει ότι "Εις τους υπαλλήλους θα καταβάλλονται τα εν τω Τρίτω Πίνακι αναφερόμενα επιδόματα".

Τα τρία επιδόματα στα οποία αναφέρεται η απαίτηση του αιτητή περιλαμβάνονται στον Τρίτο Πίνακα των κανονισμών και για την καταβολή τους είναι αυτονόητο ότι πρέπει να συντρέχουν για το κάθε ένα από αυτά οι προβλεπόμενες από τους κανονισμούς προϋποθέσεις.

Εκ των ανωτέρω προκύπτει ότι κάθε υπάλληλος της Αρχής έχει κατ΄ αρχήν δικαίωμα απαίτησης καταβολής επιδόματος από την Αρχή εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις που προβλέπουν οι κανονισμοί.

Στην προκείμενη περίπτωση το υπό εξέταση θέμα έχει δύο όψεις. Η πρώτη όψη άπτεται του εν ευρεία εννοία δικαιώματος του αιτητή για διεκδίκηση επιδομάτων η χορήγηση των οποίων προβλέπεται από τους κανονισμούς ως μέτρου δυναμικής αποκατάστασης λόγω της αναδρομικής προαγωγής. Η δεύτερη όψη άπτεται του υπό στενή έννοια δικαιώματος του αιτητή για καταβολή των συγκεκριμένων τριών επιδομάτων στα οποία αναφέρεται η απαίτησή του όπου το δικαίωμα συναρτάται με το κατά πόσο πληρούνται οι προβλεπόμενες από τους κανονισμούς προϋποθέσεις δηλαδή, το κατά πόσο υπάρχουν πραγματικά στοιχεία που όντως δικαιολογούν την καταβολή του ενός ή του άλλου επιδόματος.

Στις περιπτώσεις ακύρωσης πράξεων που αφορούν στην υπηρεσιακή κατάσταση υπαλλήλων, όπως είναι η παρούσα, απαιτείται δυναμική και καθολική αποκατάσταση. Στο σύγγραμμα της Δήμητρας Κοντόγιωργα-Θεοχαροπούλου "Αι συνέπειαι της ακυρώσεως διοικητικής πράξεως έναντι της Διοικήσεως" 1988 σελ. 267 αναφέρεται:

Στην Ειρήνη Πατσαλοσαββή-Λεοντίου ν. Δημοκρατίας κα, ΑΕ 1722, ημερ. 27.2.1997 ειπώθηκαν τα εξής: (Νικολάου, Δ)

Χαρακτηριστικό δείγμα του τρόπου με τον οποίο η Αρχή προσέγγισε το θέμα είναι το πιο κάτω μικρό απόσπασμα από την εκτενή γνωμάτευση που η Αρχή πήρε από τους νομικούς της συμβούλους και ακολούθησε στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης.

Η Αρχή, ενόψει του τρόπου με τον οποίο προσέγγισε το συγκεκριμένο θέμα, δεν προχώρησε στη διεξαγωγή έρευνας για τον εντοπισμό στοιχείων που ενδεχομένως θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν είτε το βάσιμο των διεκδικήσεων του αιτητή ή τη αιτιολόγηση ς απόφασης για την απόρριψή τους. Η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε υπό καθεστώς πλάνης περί το νόμο και χωρίς τη διεξαγωγή της δέουσας έρευνας.

Α. Κραμβής, Δ.