|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 375/98
ΕΝΩΠΙΟΝ: Π. ΑΡΤΕΜΗ, Δ.
Αναφορικά με τα Άρθρα 146, 28 του Συντάγματος.
1. Τζιοβάνα Σεργίου Σουρουλλά,
2. Ελένη Κατσούρη-Θεοδοσίου
3. Ανδρέας Σκουτάρη,
Αιτητές,
και
Κυπριακή Δημοκρατία μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,
Καθ΄ης η αίτηση.
- - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:
9.6.00Για τους αιτητές: κα Ευγενίου για κ. Α.Σ. Αγγελίδη
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ. Α. Χριστοφόρου
Για ενδιαφ. μέρος: κ. Ανδρέου για κ. Χ. Κληρίδη
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Τα γεγονότα της υπόθεσης είναι παραδεκτά και έχουν ως ακολούθως:
Ο Περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού Νόμος του 1997 (Ν. 66(ΙΙ)/97) μετονόμασε και μετέφερε σε διάφορα άρθρα του Κεφαλαίου 14.02.02 του Προϋπολογισμού διάφορες θέσεις, μεταξύ των οποίων και εκείνες των αιτητών 2 και 3, ενώ για άλλες θέσεις, μεταξύ των οποίων και εκείνη της αιτήτριας 1, καθόρισε νέα μισθοδοτική κλίμακα χωρίς οποιαδήποτε μετονομασία.
Σύμφωνα με την πρακτική το Γραφείο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ενημέρωσε τους υπαλλήλους των οποίων οι θέσεις μετονομάστηκαν, περιλαμβανομένων και των αιτητών 2 και 3. Η ενημέρωση στους αιτητές 2 και 3 έγινε με επιστολές, οι οποίες επισυνάπτονται ως Παραρτήματα 1-3 στην Ένσταση και περιέχουν αντιστοίχως τα ακόλουθα:
Επιστολή προς αιτήτρια 2
"Έχω οδηγίες να σας πληροφορήσω ότι, σύμφωνα με τον περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού Νόμο του 1997, Ν.66(ΙΙ)/97, η θέση Εκπαιδεύτριας Οικοτεχνίας/Χειροτεχνίας, 1ης Τάξης (Προσωπική Κλ. Α9) και 2ης Τάξης (Κλ. Α4 και Α7), που κατέχετε, μετονομάστηκε σε θέση Εκπαιδεύτριας Οικοτεχνίας/Χειροτεχνίας 1ης Τάξης (Κλ. Α8 και Α9) και μεταφέρθηκε από το άρθρο 210 του Κεφαλαίου 14.02.2, στο άρθρο 205 του ιδίου κεφαλαίου."
Επιστολές προς αιτητή 3
"Έχω οδηγίες να σας πληροφορήσω ότι, σύμφωνα με τον περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού Νόμο με αρ. Ν.66(ΙΙ) του 1997, η θέση Εκπαιδευτή Οικοτεχνίας/Χειροτεχνίας, 2ης Τάξης, (Κλίμακα Α4 και Α7), Υπουργείο Εμπορίου και Βιομηχανίας, που κατέχετε, έχει μετονομαστεί από 19.12.97 σε θέση Εκπαιδευτή Οικοτεχνίας/Χειροτεχνίας (Κλίμακες Α2, Α5 και Α7), και έχει μεταφερθεί από το άρθρο 210 του κεφαλαίου 14.02.2 στο άρθρο 215 του ιδίου κεφαλαίου."
"Έχω οδηγίες ν΄αναφερθώ στην ταυτάριθμη επιστολή μου με ημερομηνίας 16.2.98 σχετικά με τη μετονομασία σας στην παρούσα σας θέση και να παρακαλέσω όπως προσθέσετε την πιο κάτω παράγραφο:
""2. Ειδικά σ΄ότι αφορά την δική σας περίπτωση ο παραπάνω Νόμος προβλέπει ότι δύναστε να ανελίσσεστε μέχρι την κλίμακα Α8 πάνω σε προσωπική βάση.""
Επισημαίνεται ότι παρόμοια ενημερωτική επιστολή προφανώς δεν εστάλη στην αιτήτρια 1 ή τουλάχιστον δεν ετέθη ενώπιον μου.
Είναι ουσιαστικής σημασίας να παραθέσω και παραθέτω αυτούσια τη θεραπεία που ζητούν οι αιτητές με την προσφυγή τους:
"Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση και/ή πράξη της καθ΄ης η αίτηση με την οποία κατ΄εφαρμογή του Ν. 6(12/97* επέφερε διαφοροποιήσεις στους αιτητές ή και σε άλλους συναδέλφους
---------------------------------- -------------------------------------------------- -------------------
*Προφανώς εννοούν Ν.66(ΙΙ)/97.
τους στην ίδια υπηρεσία κατ΄άνιση υποβάθμιση των αιτητών είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος γιατί στηρίχθηκε σε νομοθετικές διατάξεις και/ή αποφάσεις και/ή διαδικασία που είναι αντισυνταγματική και αντίθετη στη Νομολογία."
Οι καθ΄ων η αίτηση και το ενδιαφερόμενο μέρος προβάλλουν προδικαστική ένσταση ισχυριζόμενοι ότι με την αιτούμενη θεραπεία δεν καθορίζεται η διοικητική πράξη η οποία προσβάλλεται και/ή η πράξη που προσβάλλεται δεν είναι εκτελεστή.
Είναι προφανές ότι πράγματι η αιτούμενη θεραπεία δεν καθορίζει την προσβαλλόμενη κατ΄ισχυρισμό διοικητική πράξη. Προκύπτει όμως από το τι ακολούθησε με τις γραπτές αγορεύσεις των αιτητών πως αυτοί θεωρούν ότι οι επιστολές, Παραρτήματα, που παρέθεσα πιο πάνω, συνιστούν εκτελεστή διοικητική πράξη που παράγει έννομα αποτελέσματα. Και πάλιν επισημαίνω πως αναφορικά με την αιτήτρια 1 δεν υπάρχει τέτοια επιστολή, όπως στην περίπτωση των άλλων δύο αιτητών.
Είναι η θέση των καθ΄ων η αίτηση και ιδιαίτερα του ενδιαφερομένου μέρους πως με έμμεσο τρόπο στην ουσία οι αιτητές προσβάλλουν το Νόμο, πράγμα ανεπίτρεπτο.
Είναι νομολογημένη αρχή πως πράξεις της νομοθετικής εξουσίας δεν συνιστούν πράξεις διοικητικών αρχών και δεν υπόκεινται σε αίτηση ακυρώσεως. (Δέστε Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959, σελ. 229)
.Περαιτέρω, στην υπόθεση
Meletis v. C.P.O & Another (1987) 3 C.L.R. 1984, στη σελ. 1987 λέχθηκαν τα ακόλουθα:"A scheme of service is an act of legislative character and cannot be challenged directly as such by a recourse under Article 146, even if it is not contained in subsidiary legislation, such as Regulations 317/82 in the present instance; but a scheme of service, irrespective of whether it has been adopted by means of a decision of the Council of Ministers or whether it has come into force by means of subsidiary legislation, as in this case, can be challenged indirectly by means of a recourse made against the result of its application, such as a promotion or an appointment made in accordance with it (see, inter alia, in this respcet, Makris v. The Republic, (1986) 3 C.L.R. 10, 17, 18 and Savva v. The Cyprus Electricity Authority, (1986) 3 C.L.R. 80, 88)."
Σύμφωνα με την απόφαση της Ολομέλειας στη Δημοκρατία ν. Αγαθαγγέλου, Α.Ε. 2377, ημερ. 30.5.97, το τι προβλέπει ο Νόμος με τη μεταβολή στο status δημοσίων υπαλλήλων δεν διαμορφώνει άμεσο επηρεασμό και δεν επιτρέπει άμεση προσβολή του Νόμου αν δεν υπάρχει και διοικητική απόφαση για την εφαρμογή του, όπως επισημαίνει και ο ίδιος ο συνήγορος των αιτητών στη γραπτή του αγόρευση.
Περαιτέρω, είναι ευρέως νομολογημένη αρχή ότι πράξεις πληροφοριακού ή συμβουλευτικού χαρακτήρα δεν είναι εκτελεστές και δεν υπόκεινται στην αναθεωρητική δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. (Δέστε, μεταξύ άλλων, Krashias Modern Land and Building Developers Ltd v. Δήμος Έγκωμης (1995) 3 Α.Α.Δ. 198).
Στην παρούσα περίπτωση προκύπτει σαφώς πως μετά την ψήφιση του νόμου δεν αναμενόταν οποιαδήποτε πράξη της διοίκησης για την εφαρμογή του, όπως και δεν υπήρξε τέτοια πράξη. Οι επιστολές, Παραρτήματα 1, 2 και 3, δεν είναι τίποτε άλλο παρά πληροφοριακής και συμβουλευτικής φύσης που στάληκαν λόγω πρακτικής και που, όπως ορθά επισημαίνει στην αγόρευση του το ενδιαφερόμενο μέρος, θα μπορούσε να μην εστέλλονταν ποτέ. Η παραπομπή του συνηγόρου των αιτητών στις αποφάσεις Κεφάλα ν. Δημοκρατία, Αρ. Υπ. 815/91, ημερ. 31.3.93, Γιάλλουρου ν. Δημοκρατία, Αρ. Υπ. 795/91, ημερ. 31.3.93 και Δημοκρατία ν. Γιάλλουρου (1995) 3 Α.Α.Δ. 363, δεν προωθούν την υπόθεση του, γιατί αυτές διακρίνονται από την παρούσα αφού αφορούσαν προαγωγή ή διορισμό που αποτελούσε εκτελεστή διοικητική πράξη.
Κατά συνέπεια, η προσφυγή και των τριών αιτητών θα πρέπει ν΄απορριφθεί, είτε γιατί δεν καθορίζεται η διοικητική πράξη η οποία προσβάλλεται με την αιτούμενη θεραπεία, είτε, έστω και αν θεωρηθεί ότι η
πράξη, τουλάχιστον αναφορικά με τους αιτητές 2 και 3, καθορίζεται με το τι επακολούθησε, για το λόγο ότι αυτή δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος των αιτητών.
Π. Αρτέμης,
Δ.
/Χ.Π.