ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Απόκρυψη Αναφορών (Noteup off) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων



ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:

Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή




ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Υπόθεση Αρ. 1588/99

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, Δ.

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

Ανδρέα Ρουσιά

Αιτητή

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

Καθ΄ων η Αίτηση

--------------

21 Ιουνίου 2000

Για τον Αιτητή: κ. Α. Κωνσταντίνου.

Για τους Καθ΄ων η Αίτηση: κ. Ξ. Ευσταθίου, δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα.

-----------------

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Ο Αιτητής κ. Ρουσιάς με την προσφυγή του ζητά την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) η οποία δημοσιεύθηκε στις 26.11.1999 και με την οποία το Ενδιαφερόμενο Μέρος κ. Αντωνίου προήχθη στη θέση Ανώτερου Κτηνοτροφικού Λειτουργού του Τμήματος Γεωργίας.

Η προσβαλλόμενη απόφαση ελήφθη στη συνεδρία της ΕΔΥ ημερομηνίας 24.9.1999. Κατ΄αυτή ο Διευθυντής του Τμήματος προέβη στην ακόλουθη σύσταση:

"Προκειμένου να προβώ σε συστάσεις μελέτησα το περιεχόμενο των Φακέλων των Ετησίων Υπηρεσιακών Εκθέσεων και των Προσωπικών Φακέλων όλων των υποψηφίων, καθώς και άλλων συναφών φακέλων του Τμήματος, στους οποίους είναι καταχωρημένες διάφορες εργασίες και έγγραφα που αφορούν τους υποψηφίους. Λόγω της προηγούμενης υπηρεσίας μου ως Κτηνοτροφικός Λειτουργός και ως Προϊστάμενος Κτηνοτροφίας, γνωρίζω προσωπικά όλους τους υποψηφίους και διαβουλεύθηκα επίσης με τους Προϊσταμένους τους, τις απόψεις των οποίων έλαβα πολύ σοβαρά υπόψη. Με βάση όλα αυτά και λαμβάνοντας υπόψη τα καθιερωμένα κριτήρια για θέσεις προαγωγής στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - καθώς και τα καθήκοντα, τις ευθύνες και τα απαιτούμενα προσόντα της υπό πλήρωση θέσης και την καταλληλότητα των υποψηφίων γι΄αυτά, συστήνω για προαγωγή τον Αντωνίου Τάκη.

Ο Αντωνίου υπηρετεί από το 1982 ως Υπεύθυνος του Τομέα Διατροφής Ζώων στον Κλάδο Αιγοπροβατοτροφίας και παλαιότερα στον Κλάδο Βελτίωσης και Διατροφής Ζώων. Είναι ένα εξαίρετος Λειτουργός με ανάλογες αποδόσεις και βαθμολογία καθόλη τη διάρκεια της καριέρας του στο Τμήμα Γεωργίας. Είναι κάτοχος PhD. Η εργατικότητά του είναι υποδειγματική και η επιστημονική του κατάρτιση και η συνεχής προσπάθεια για διατήρηση ψηλού επιστημονικού επιπέδου πολύ σπάνια για κυπριακές συνθήκες. Εργάζεται ανεξαρτήτως ωραρίου για να ανταποκριθεί στα καθήκοντα του έχοντας για 20 σχεδόν χρόνια κρατήσει τον Τομέα της Διατροφής Ζώων σχεδόν χωρίς άλλη βοήθεια. Η συνεισφορά του ήταν ιδιαίτερα σημαντική σε ό,τι αφορά την ετοιμασία σύγχρονης ενοποιημένης νομοθεσίας για τις ζωοτροφές, στην οποία ενσωματώθηκαν οι πρόνοιες πέραν των 100 εξειδικευμένων οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχει επίσης να παρουσιάσει σημαντικότατη συνεισφορά στις γεωργικές εφαρμογές και στην καθοδήγηση των γεωργών με πολυάριθμες μελέτες, διαλέξεις, άρθρα και άλλο συναφές υλικό. Η αφοσίωσή του στο καθήκον είναι απόλυτη και παραδειγματική. Υπερέχει ή δεν υστερεί των άλλων υποψηφίων σε προσόντα και αξία, όπως φαίνεται από τις βαθμολογίες του, ενώ υπερέχει ή είναι εξίσου καλός με τους άλλους στις ιδιότητες που ανέφερα και έχει το πρόσθετο προσόν. Η υπεροχή των άλλων υποψηφίων σε αρχαιότητα έναντι του Αντωνίου Τάκη είναι οριακή εφόσον ανάγεται στην ημερομηνία διορισμού τους στη δημόσια υπηρεσία, ενώ όλοι οι υποψήφιοι έχουν προαχθεί στην παρούσα τους θέση την ίδια ημερομηνία, δηλαδή στις 15.11.82. Ειδικότερα έναντι του Κωνσταντινίδη Σάββα, ο οποίος έχει εξίσου εξαίρετες βαθμολογίες στις Υπηρεσιακές του Εκθέσεις, ο Αντωνίου υπερέχει από πλευράς προσόντων εφόσον ο Κωνσταντινίδης δεν κατέχει το πρόσθετο προσόν."

 

Ακολούθως, όπως αναφέρεται στα πρακτικά, η ΕΔΥ, αφού εξέτασε τα στοιχεία των υποψηφίων σε αναφορά με την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα, και έλαβε υπ΄όψη τη σύσταση του Διευθυντή, επέλεξε τον κ. Αντωνίου με το ακόλουθο σκεπτικό:

"Καταλήγοντας στην πιο πάνω απόφαση, η Επιτροπή παρατήρησε ότι ο Αντωνίου σ΄ό,τι αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο ή και υπερτερεί έναντι των άλλων υποψηφίων, δεν υστερεί σε προσόντα, διαθέτει το πρόσθετο προσόν που προβλέπεται από το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης. Επίσης ο επιλεγείς έχει την υπέρ του αιτιολογημένη σύσταση του Διευθυντή, η οποία αποτελεί ένα ανεξάρτητο στοιχείο προσδιορισμού της αξίας των υποψηφίων, και το οποίο προσδίδει μεγαλύτερη βαρύτητα στον παράγοντα αξία.

Η Επιτροπή δεν παρέλειψε να σημειώσει ότι ο επιλεγείς υστερεί σε αρχαιότητα έναντι των άλλων υποψηφίων, η διαφορά όμως αυτή στην αρχαιότητα είναι οριακή, αφορά τον διορισμό τους στην προηγούμενη θέση, ανάγεται στην δεκαετία του 60 και 70 και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να αντισταθμίσει τη γενική υπεροχή του όπως πιο πάνω αναλυτικά αναφέρεται."

 

Οι λόγοι ακύρωσης οι οποίοι αναπτύσσονται από τον ευπαίδευτο συνήγορο του κ. Ρουσιά στην αγόρευση του αφορούν τη σύσταση του Διευθυντή. Υποβάλλεται, συγκεκριμένα, ότι αυτή εν μέρει συνιστά απλή αναπαραγωγή των στοιχείων των φακέλων, και ότι κατά τα λοιπά είναι πεπλανημένη και αναιτιολόγητη ως συγκρουομένη με τα στοιχεία των φακέλων. Γίνεται επίσης εισήγηση ότι πεπλανημένα ο Διευθυντής ανεφέρθη σε ανάθεση ορισμένων καθηκόντων στον κ. Αντωνίου ως στοιχείο υπεροχής του.

Ότι η σύσταση συνιστά εν μέρει απλή αναπαραγωγή των στοιχείων των φακέλων είναι εμφανές. Αναφέρεται στους κλάδους στους οποίους υπηρέτησε ο κ. Αντωνίου, στην εξαίρετη απόδοση και βαθμολογία του, στα προσόντα του, και στην αρχαιότητα του σε σχέση με τους άλλους υποψηφίους. Όπως ελέχθη δε από τον Κωνσταντινίδη, Δ., δίδοντας την απόφαση της πλειοψηφίας της Ολομέλειας στην υπόθεση Παπαϊωάννου & άλλοι (Αρ. 2) ν. Δημοκρατίας (1991) 3 ΑΑΔ 713, στη σ. 720, στην οποία παραπέμπει και ο κ. Κωνσταντίνου:

"Οι συστάσεις του οικείου τμήματος δεν αποτελούν κάποιας μορφής προκαταρκτική αξιολόγηση. Αποτελούν ξεχωριστό στοιχείο κρίσης, αυτοτελές και αυθύπαρκτο. Είναι ένα από τα δεδομένα που οφείλει να συνεξετάσει η Επιτροπή κατά τις ρητές πρόνοιες του Νόμου. Με αυτή την έννοια δεν είναι απλή αναπαραγωγή των μετρήσιμων ή των απτών στοιχείων του φακέλου. Όπως εύστοχα παρατηρήθηκε στην υπόθεση Ioannides ν. Republic (1984) 3 C.L.R. 1283, μια σύσταση που δεν θα πρόσθετε ο,τιδήποτε σε όσα θα μπορούσαν να εντοπιστούν στο φάκελο, θα ήταν πλεονασματική και η σημασία της θα ήταν μηδαμινή."

 

Το πρόβλημα όμως με τη σύσταση δεν σταματά εδώ. Η αναπαραγωγή των στοιχείων των φακέλων δεν γίνεται ως προσφέρουσα απλώς ένα πληροφοριακό υπόβαθρο επί του οποίου ενδεχόμενα να προχωρούσε η ουσιαστική σύσταση. Μάλλον προεκτείνεται στη σημασία των στοιχείων εκείνων ως προσδιοριστικών της αιτιολογίας της σύστασης, τονίζει τα στοιχεία εκείνα τα οποία διακρίνουν τον κ. Αντωνίου τα οποία και εμπλέκει στην όλη δομή και στο όλο σκεπτικό της σύστασης, ενώ παράλληλα σχολιάζει και το αρνητικό για τον κ. Αντωνίου στοιχείο της αρχαιότητας των άλλων υποψηφίων έναντι αυτού την οποία χαρακτηρίζει ως οριακή και αναγόμενη σε προηγούμενη θέση. Αυτός όμως δεν είναι ο σκοπός της σύστασης, αφού το έργο της αξιολόγησης των δεδομένων από τους φακέλους στοιχείων των υποψηφίων είναι έργο της ΕΔΥ και όχι του Διευθυντή.

Η προσέγγιση αυτή του Διευθυντή οδηγεί δε και στο άλλο σκέλος της εισήγησης του κ. Κωνσταντίνου. Όπως εισηγείται ο ευπαίδευτος συνήγορος, ο υπερτονισμός πτυχών της αξίας και των προσόντων του κ. Αντωνίου από το Διευθυντή συνιστούσε παραγνώριση της ίσης αξίας και των ίσων προσόντων του κ. Ρουσιά όπως αυτά προκύπτουν από τις βαθμολογίες τους και τα στοιχεία των φακέλων γενικά, με ιδιαίτερη αναφορά στους τομείς "Επαγγελματική Κατάρτιση", "Απόδοση", "Υπηρεσιακό Ενδιαφέρον", και της παρακολούθησης των εξελίξεων στο πεδίο της εργασίας τους και του εμπλουτισμού των γνώσεων τους γι΄αυτή και στο ότι και οι δύο είχαν το πλεονέκτημα του σχεδίου υπηρεσίας. Τοσούτο μάλλον αφού ο Διευθυντής ήταν και ο ίδιος μέλος της ομάδας αξιολόγησης των δύο για σειρά ετών. Η παράλειψη συγκριτικής αναφοράς στον κ. Ρουσιά, που θα αποκάλυπτε ότι οι δύο ήσαν ουσιαστικά επί ίσοις όροις στα πιο πάνω με βάση τα στοιχεία των φακέλων, καθιστούσε πεπλανημένη, αναιτιολόγητη και τρωτή τη σύσταση. Ο κ. Κωνσταντίνου αναφέρεται εν εκτάσει στη σχετική νομολογία, περιορίζομαι όμως στα λεχθέντα, ως προσδιορίζοντα τη γενική αρχή, από τον Αρτέμη, Δ., δίδοντας την απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Ονουφρίου ν. Δημοκρατίας, ΑΕ2037, 20.11.1998, στη σ. 5:

"Η σύσταση του Διευθυντή βασίζεται αποκλειστικά στη διαπίστωση ότι οι συστηνόμενοι είναι άριστοι υπάλληλοι. Τα υπηρεσιακά στοιχεία των υποψηφίων αποκαλύπτουν ότι και ο εφεσείων ανήκει στην ίδια κατηγορία αρίστων υπαλλήλων. Γιατί γίνεται διάκριση μεταξύ τους δεν εξηγείται. Στην απουσία τέτοιας εξήγησης αφήνεται η εντύπωση είτε ότι ο Διευθυντής λειτούργησε κάτω από πλάνη ως προς τα στοιχεία του εφεσείοντα είτε ότι τα παραγνώρισε. Όποια και να είναι η περίπτωση, η σύσταση του διευθυντή πάσχει και παραμένει ατεκμηρίωτη ως προς τη διάκριση που γίνεται μεταξύ των συστηθέντων και του εφεσείοντα."

 

Ακολούθησαν και άλλες αποφάσεις της Ολομέλειας (ίδε: Χριστοδουλίδου ν. Δημοκρατίας, ΑΕ2374, 15.9.1999, Κουάλη ν. Δημοκρατίας, ΑΕ2402, 11.11.1999, Σταυρινίδη ν. Δημοκρατίας, ΑΕ2434, 20.3.2000).

Δεν θα ασχοληθώ με την τρίτη πτυχή της εισήγησης του κ. Κωνσταντίνου. Το τρωτό της σύστασης, στην οποία ευθέως απέδωσε μεγάλη βαρύτητα η ΕΔΥ, συμπαρασύρει και την απόφαση της η οποία και ακυρώνεται, η δε προσφυγή επιτυγχάνει.

Η Δημοκρατία θα καταβάλει τα έξοδα του Αιτητή.

 

 

Δ. Χατζηχαμπής

Δ.

 

/ΚΧ"Π


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο