Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.

Γεώργιου Χριστοδουλίδη

Αιτητή

- και -

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

Καθ'ης η αίτηση

- - - - - -

Για τον αιτητή: Α. Ευσταθίου (κα).

Για την καθ΄ης η αίτηση: Ε. Αντωνίου (κα)

Για το Ε/Μ 2, Σ. Τζιρκαλλή: Α. Παπαχαραλάμπους.

- - - - - -

Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:-

Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος με πρότασή του ημ. 11.8.97 ζήτησε την πλήρωση έντεκα κενών θέσεων προαγωγής Γενικού Επιθεωρητή 1ης Τάξης, Τμήμα Γεωργίας.

Η Επιτροπή επιλήφθηκε του θέματος πλήρωσης των θέσεων σε συνεδρίαση ημ. 15/4/98 στην οποία παρέστη και ο Διευθυντής του Τμήματος Γεωργίας, προς υποβολή συστάσεων.

Ο Διευθυντής αφού, όπως ανέφερε, μελέτησε τους φακέλους του Τμήματος στους οποίους ήταν καταχωρημένες οι εργασίες και τα έγγραφα τα οποία αφορούσαν στην προσφορά των υποψηφίων, μελέτησε τους προσωπικούς φακέλους και τις υπηρεσιακές εκθέσεις τους διαβουλεύθηκε με τους προϊσταμένους τους και έλαβε υπόψη τις ευθύνες και τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θεσης, σύστησε ως καταλλληλότερους για προαγωγή έντεκα υποψηφίους μεταξύ των οποίων τα ενδιαφερόμενα μέρη 1-4, όχι όμως τον αιτητή.

Αναφορικά με το ενδιαφερόμενο μέρος Κονομή ο Διευθυντής ανέφερε τα ακόλουθα:-

Αναφορικά με το ενδιαφερόμενο μέρος Δημητρίου Όλγα ο Διευθυντής ανέφερε τα εξής:-

Συστήνοντας το ενδιαφερόμενο μέρος Τζιρκαλλή Συμεών ο Διευθυντής ανέφερε ότι:-

Συστήνοντας το ενδιαφερόμενο μέρος Πασιουρτίδη Παύλο ο Διευθυντής ανέφερε τα εξής:-

Στη συνέχεια η Επιτροπή ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων και αφού έλαβε υπόψη τα προσόντα και την αρχαιότητά τους, καθώς και τις συστάσεις του Διευθυντή έκρινε ότι έντεκα υποψήφιοι μεταξύ των οποίων τα ενδιαφερόμενα μέρη, υπερείχαν των υπολοίπων υποψηφίων και αποφάσισε την προαγωγή τους στη θέση, από 1/6/98.

Καταλήγοντας η Επιτροπή, σημείωσε περαιτέρω ότι έλαβε υπόψη την αρχαιότητα ορισμένων υποψηφίων έναντι άλλων, μεταξύ των οποίων του αιτητή έναντι των ενδιαφερομένων μερών Κονομή, Δημητρίου, Τζιρκαλλή και Πασιουρτίδη, έκρινε όμως ότι η αρχαιότητα αυτή από μόνη της δεν μπορούσε να αντισταθμίσει τη γενική υπεροχή των επιλεγέντων με βάση το σύνολο των κριτηρίων τα οποία λήφθηκαν υπόψη για την επιλογή.

Συγκεκριμένα η Επιτροπή ανέφερε:-

"οι επιλεγέντες υπερέχουν ή έχουν την ίδια περίπου αξία με αυτούς, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές τους Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία χρόνια στα οποία αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, και, επιπλέον, διαθέτουν την υπέρ τους αιτιολογημένη και συνάδουσα με τα στοιχεία των Φακέλων σύσταση του Διευθυντή, η οποία ενισχύει ακόμη περισσότερο την αξία τους.".

Τέλος, η Επιτροπή σημείωσε ότι,

"έλαβε υπόψη ότι ορισμένοι από τους υποψηφίους κατέχουν προσόντα τα οποία, αν και σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας ούτε συνιστούν το πρόσθετο προσόν, εν πάση όμως περιπτώσει, αφού αποδόθηκε σ΄ αυτά η ανάλογη βαρύτητα, συνεκτιμήθηκαν κατά την επιλογή των καταλλληλοτέρων.".

Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος με πρότασή του ημ. 2/1/98 ζήτησε την πλήρωση μιας κενής θέσης Γεωργικού Επιθεωρητή 1ης Τάξης, Τμήμα Γεωργίας.

Η Επιτροπή, σε συνεδρίασή της ημ. 15/4/98 επιλήφθηκε του θέματος πλήρωσης της θέσης και αποφάσισε την προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους 5, Δημήτριου Νατιώτη ο οποίος συστήθηκε και από το Διευθυντή.

Το ζήτημα της ύπαρξης συνάφειας μεταξύ των δύο συμπροσβαλλομένων με το ίδιο δικόγραφο διοικητικών πράξεων δεν εγέρθηκε, το ζήτημα όμως τούτο εξετάζεται και αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο για το λόγο ότι άπτεται του παραδεκτού της άσκησης προσφυγής.

Δεν είναι επιτρεπτή η προσβολή με το ίδιο δικόγραφο δύο διαφορετικών και ανεξάρτητων διοικητικών πράξεων οι οποίες δεν είναι συναφείς.

Μεταξύ δύο η περισσότερων συμπροσβαλλόμενων πράξεων υφίσταται συνάφεια όταν η μία πράξη αποτελεί προϋπόθεση της άλλης ή όταν το αποτέλεσμα της εκδίκασης της μίας πράξης θα έχει επίδραση στη νομιμότητα της άλλης ή όταν αποτελούν διαδοχικά στάδια της ίδιας διοικητικής ενέργειας ή όταν η μία αποτελεί τροποποίηση ή συμπλήρωση ή ανάκληση της πρώτης ή αφορούν στον ίδιο αιτητή, έχουν ταυτόσημη αιτιολογία και εκδόθηκαν από το ίδιο όργανο κατά την ίδια διοικητική διαδικασία. (Βλ. Πορίσματα Νομολογίας Σ.τ.Ε. 1929-1959, σελ. 274, Τσάτσου, "Η Αίτησις Ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας", 1971, σελ. 357 και 175, Συμεωνίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (Αρ. 2) (1993) 3 ΑΑΔ 258, Σόλων Παπασολομώντος κ.ά. ν. Υπ. Παιδείας κ.ά., Υπόθ. Αρ. 132/97, ημερ. 4/12/98 και Τάσσια Μικελλίδου κ.ά. ν. Υπουργικού Συμβουλίου κ.ά., Υπόθ. αρ. 278/98, ημερ. 26/4/99).

Εν προκειμένω οι προσβαλλόμενες με το ίδιο δικόγραφο πράξεις προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών 1-4 και του ενδιαφερόμενου μέρους 5 δεν ήταν συναφείς για το λόγο ότι, η διαδικασία πλήρωσης των θέσεων ενεργοποιήθηκε με δύο ξεχωριστές και ανεξάρτητες προτάσεις της αρμόδιας Αρχής, ημερ. 11/8/97 και 2/1/98 αντίστοιχα, οι επίδικες αποφάσεις λήφθηκαν μεν κατά την ίδια ημερομηνία σε ξεχωριστές όμως συνεδριάσεις της Επιτροπής και αφού τηρήθηκαν δύο αυτοτελείς και ανεξάρτητες διαδικασίες αξιολόγησης, σύγκρισης και επιλογής υποψηφίων, για κάθε μία από τις διαδικασίες υποβλήθηκαν ξεχωριστές συστάσεις από το Διευθυντή κατόπιν σύγκρισης διαφορετικών υποψηφίων, οι προσβαλλόμενες πράξεις δεν έφεραν ταυτόσημη αιτιολογία και η εγκυρότητα της μιας πράξης δεν επηρέαζε αλλά άφηνε άθικτη την εγκυρότητα της άλλης.

Είναι η εισήγηση του δικηγόρου του αιτητή ότι η σύσταση του Διευθυντή ήταν αναιτιολόγητη, γενική και αόριστη, αποτελούσε αναπαραγωγή των θεσμοθετημένων κριτηρίων, στηρίχθηκε παράνομα στη φύση των καθηκόντων τα οποία εκτελούσαν οι συστηθέντες και ήταν αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων εφόσον ο αιτητής δεν υστερούσε σε αξία και υπερείχε σε αρχαιότητα των ενδιαφερομένων μερών.

Ο ισχυρισμός τους δικηγόρου του αιτητή ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη συστήθηκαν κυρίως λόγω του είδους των καθηκόντων τα οποία εκτελούσαν, δεν ευσταθεί.

Από το κείμενο των συστάσεων ουδόλως προκύπτει ότι η αναφορά του Διευθυντή στον κλάδο στον οποίο υπηρετούσαν ή στα καθήκοντα τα οποία εκτελούσαν τα ενδιαφερόμενα μέρη απετέλεσε το λόγο πρόκρισής τους έναντι των υπολοίπων υποψηφίων αλλά προκύπτει ότι η σχετική αναφορά έγινε για περιγραφικούς και μόνο σκοπούς και προς προσδιορισμό των ιδιοτήτων και ικανοτήτων τις οποίες ανέπτυξαν καθώς και της επάρκειας και αποτελεσματικότητας την οποία επέδειξαν οι συστηθέντες κατά την άσκηση των καθηκόντων της θέσης τους. (Βλ. σχετικά, Κρυστάλλω Χριστοδουλίδου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. Αρ. 2374, ημερ. 15/9/99).

Αντίθετα προς τη σχετική εισήγηση του δικηγόρου του αιτητή ο Διευθυντής εν προκειμένω προέβη σε σαφή, εκτενή και εξειδικευμένη μνεία των ιδιοτήτων και ικανοτήτων ενός εκάστου των συστηθέντων και σε σαφή αιτιολόγηση των σημείων πρόκρισής τους έναντι των υπολοίπων υποψηφίων.

Ενώ, σύμφωνα με τη νομολογία, δεν υφίσταται υποχρέωση του Διευθυντή να αναφερθεί και σε υποψηφίους τους οποίους δεν έχει πρόθεση να συστήσει, ο Διευθυντής εν προκειμένω, προέβη σε συγκριτική ανάλυση των σημείων της δημοσιοϋπαλληλικής ποιότητας των υποψηφίων σε αναφορά προς την αξία τους, όπως αυτή προέκυπτε από τις υπηρεσιακές εκθέσεις και σημείωσε την αρχαιότητα ορισμένων, περιλαμβανομένου και του αιτητή έναντι των συστηθέντων.

Περαιτέρω, από τα στοιχεία των φακέλων δεν προκύπτει διαφορετική εικόνα για τη συγκριτική αξία αιτητή και ενδιαφερομένων μερών. Σε συμφωνία με τα όσα ανέφερε ο Διευθυντής στη σύστασή του το ενδιαφερόμενο μέρος Κονομής και ο αιτητής είχαν την ιδια βαθμολογία "Εξαίρετος" κατά τα πέντε τελευταία έτη και τα ενδιαφερόμενα μέρη Δημητρίου, Τζιρκαλλής και Πασιουρτίδης υπερείχαν οριακά του αιτητή σε ένα σημείο της υπηρεσιακής έκθεσης του 1993.

Εν προκειμένω η σύσταση του Διευθυντή, αντίθετα προς τη σχετική εισήγηση του δικηγόρου του αιτητή δεν περιορίστηκε στο τρίπτυχο των θεσμοθετημένων κριτηρίων, αλλά προς συμμόρφωση με τη νομοθετική επιταγή, επεκτάθηκε σε πρόσθετα στοιχεία της υπαλληλικής ποιότητας των συστηθέντων.

Η σχετική αναφορά του Διευθυντή αφορούσε σε σημεία πρόσθετα και πέραν των επί μέρους στοιχείων αξιολόγησης των υπηρεσιακών εκθέσεων δεν εσυγκρούετο με τη γενική εικόνα των συστηθέντων και αφορούσε τα σημεία εκείνα για τα οποία, κατά την άποψη του Διευθυντή, τα ενδιαφερόμενα μέρη εδιακρίνοντο των ανθυποψηφίων τους. (Βλ. και, Δημοκρατίας ν. Μιχαλάκη Ψωμά, Α.Ε. Αρ. 1979, ημερ. 17/10/97).

Εφόσον η σύσταση επεκτάθηκε και πέραν των τριών θεσμοθετημένων κριτηρίων, από το περιεχόμενό της, όπως εκτέθηκε πιο πάνω, προκύπτει σαφής μνεία των λόγων πρόκρισης των ενδιαφερομένων μερών και οι λόγοι αυτοί δεν αφίστανται της υπηρεσιακής εικόνας των συστηθέντων, η σύσταση κρίνεται νόμιμη και οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί του δικηγόρου του αιτητή απορρίπτονται ως αβάσιμοι. (Βλ. σχετικά Δημοκρατία ν. Ανδρέα Χριστοδούλου κ.ά., Α.Ε. Αρ. 2207, ημερ. 15/5/98 και Κύπρος Πετρίδης ν. Γεωργίου Ζεϊτουνσιάν κ.ά., Α.Ε. Αρ. 2077, ημερ. 22/10/98).

'Οπως ρητά αναφέρθηκε στο σχετικό πρακτικό, η Επιτροπή ασχολήθηκε η ίδια με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων, ερεύνησε τα προσόντα, καθώς και την αρχαιότητά τους και έλαβε υπόψη τη σύσταση του Διευθυντή, την οποία έκρινε ως αιτιολογημένη.

Εφόσον η Επιτροπή ερεύνησε και συνεκτίμησε όλα τα νόμιμα στοιχεία και κριτήρια, εφόσον οι λόγοι πρόκρισης των ενδιαφερομένων μερών εξειδικεύτηκαν και ο αιτητής δεν απέδειξε ούτε ισχυρίστηκε έκδηλη υπεροχή του έναντι των προαχθέντων, η κρίση της Επιτροπής ως προς τους καταλληλότερους υποψηφίους για προαγωγή, ως κρίση ουσιαστική, παραμένει ανέλεγκτη.

Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα εναντίον του αιτητή και υπέρ των καθ΄ων η αίτηση. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.

/ΕΠσ