ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.

Μεταξύ:

Παύλου Παπαγεωργίου,

Αιτητή

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

1. Αρχηγού Εθνικής Φρουράς, και/ή

2. Υπαρχηγού Εθνικής Φρουράς, και/ή

3. Διοικητή 3ου Συντάγματος Πεζικού,

Καθ΄ ων η αίτηση.

__________________

Για τον αιτητή: Π. Παπαγεωργίου.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄

εκ μέρους του Γεν. Εισ.

__________________

Ο αιτητής είναι μόνιμος Αξιωματικός Πεζικού του Στρατού της Δημοκρατίας από την 1.3.1976. Κατέχει το βαθμό του Συνταγματάρχη από τις 30.12.1997. Από την 1.3.1993 μέχρι 31.3.1994 υπηρετούσε στο 211 Τάγμα Πεζικού (Τ.Π.) και εκτελούσε τα καθήκοντα του Διοικητή. Σήμερα υπηρετεί στο 13ο Σύνταγμα Πεζικού ως Διοικητής.

Στις 17.4.1996 η Ελεγκτική Υπηρεσία της Δημοκρατίας διενήργησε έκτακτο έλεγχο στο 211 Τ.Π.. Διαπίστωσε ορισμένες παραλείψεις αναφορικά με τη διαχείρηση του υλικού της μονάδας. Ακολούθησε φυσική καταμέτρηση του υλικού και διαπιστώθηκε ότι υπήρχαν ελλείποντα υλικά. Στη συνέχεια διενεργήθηκε ανάκριση. Ο ανακριτής εισηγήθηκε, ανάμεσα σ΄ άλλα, όπως ελεγχθεί πειθαρχικά και ο αιτητής "ως διατελέσας Διοικητής από 30.5.93 μέχρι 22.3.94.

Το πόρισμα της ανάκρισης εξετάστηκε από το Διοικητή της IV Ταξιαρχίας Πεζικού, Ταξίαρχο Λουκή Αυγουστίδη, ο οποίος σε σχετική αναφορά του προς το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς (βλ. επιστολή του ημερ. 13.1.97) υπέδειξε ότι "δεν συμφωνεί με τη γνώμη του Αξιωματικού ανακριτή ότι για τις παραπάνω παραλείψεις ευθύνονται και οι διατελέσαντες Διοικητές και ΕΟΥ από 1.8.91 μέχρι 23.3.94". Ο Ταξιάρχης Αυγουστίδης πρότεινε, επίσης, να διωχθεί ποινικά ο Μόνιμος Λοχίας Χαλούμης Μάριος και "να συγκροτηθεί ανεξάρτητη Επιτροπή με τη συμμετοχή ειδικού Αξιωματικού του ΤΥΠ, η οποία να προβεί στην καταμέτρηση όλων των υλικών του 211 ΤΠ, για διαπίστωση των πραγματικών ελλείψεων, την κοστολόγηση τούτων σε βάρος της ιδιαιτέρας περιουσίας των οικονομικών οργάνων της Μονάδας και την Λογιστική τακτοποίηση της Διαχείρισης Υλικού".

Η πιο πάνω υπόδειξη δεν φαίνεται να είχε ληφθεί υπόψη. ΄Ετσι με επιστολή του ημερ. 2.5.97 ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς κάλεσε τον αιτητή σε απολογία γιατί όπως προέκυψε από το πόρισμα σχετικής ανάκρισης που διενεργήθηκε, υπέπεσε σε πειθαρχικό παράπτωμα κατά το χρονικό διάστημα από 30.5.1993 μέχρι 22.3.1994 που υπηρετούσε ως Διοικητής στο 211 ΤΠ. Τα γεγονότα που στοιχειοθετούσαν το παράπτωμα όπως αυτά καταγράφονται στην πιο πάνω επιστολή ήταν τα ακόλουθα:

Ο αιτητής, με αναφορά του, χωρίς ημερομηνία υπέβαλε τη διοικητική απολογία του. Υποστήριξε, ανάμεσα σ΄ άλλα, ότι κατά την εννεάμηνη διοίκηση του 211 ΤΠ από τον ίδιο το Τάγμα δέχθηκε αριθμό επιθεωρήσεων-ελέγχων χωρίς να διαπιστωθεί οποιοδήποτε πρόβλημα. ΄Ενας από αυτούς τους ελέγχους ήταν εκείνος της Ελεγκτικής Υπηρεσίας της Δημοκρατίας, ο οποίο απεκάλυψε μόνο μικροδιαφορές για τις οποίες δόθηκαν ικανοποιητικές εξηγήσεις.

΄Ενας άλλος έλεγχος ήταν εκείνος του ΓΕΕΦ σε σχέση με το έτος 1994. Σύμφωνα με επιστολή του ΓΕΕΦ προς το 211 ΤΠ, ημερ. 7.4.95, με θέμα "Το λογιστικό έλεγχο των υλικών" οι συγκριτικές καταστάσεις λήξης οικονομικού έτους 1994 της Διαχειρίσεως υλικού "ευρέθησαν ότι έχουν καλώς".

Ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς δεν επέβαλε στον αιτητή οποιαδήποτε ποινή γιατί η ανάκριση που είχε διενεργηθεί δεν είχε τεθεί στο Αρχείο και με βάση τις ισχύουσες σχετικές νομοθετικές διατάξεις, δεν είχε δικαίωμα επιβολής ποινής στον αιτητή σε πρώτο βαθμό. Για το λόγο αυτό το πόρισμα της ανάκρισης διαβιβάσθηκε στο Διοικητή του 3ου ΣΠ προκειμένου να ενεργήσει αυτός για τον πειθαρχικό έλεγχο του αιτητή, λόγω αρμοδιότητας γιατί το 211 ΤΠ υπάγεται διοικητικά στο 3ο ΣΠ.

Στη συνέχεια ο αιτητής κλήθηκε σε απολογία από το Διοικητή του 3ου ΣΠ (βλ. επιστολή του τελευταίου ημερ. 18.6.98).

Το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Φρουράς (ΓΕΕΦ) απέρριψε την πιο πάνω εισήγηση του αιτητή για έλλειψη αρμοδιότητας και τον κάλεσε να απαντήσει στη διοικητική απολογία που του ζητήθηκε από το 3ο ΣΠ.

Ο αιτητης ανταποκρίθηκε. Υπέβαλε τη διοικητική απολογία του. Ταυτόχρονα ήγειρε και πάλιν το θέμα δικαιοδοσίας.

Η διοικητική απολογία του αιτητή εξετάστηκε από το Διοικητή του 3ου Συντάγματος Πεζικού. Ο τελευταίος τιμώρησε τον αιτητή με 4ήμερο περιορισμό. Παραθέτω το κείμενο της απόφασης του:

΄Οταν ο αιτητής έλαβε γνώση της πιο πάνω πειθαρχικής ποινής υπέβαλε αναφορά παραπόνου με ημερ. 25.11.1998 προς την ΙΙ ΜΠ, στην οποία υπάγεται διοικητικά το Σύνταγμα του, και ζήτησε άρση της ποινής ως "νόμω και ουσία αβάσιμης".

΄Εθεσε και πάλιν το θέμα της έλλειψης δικαιοδοσίας. Σε σχέση με τα πραγματικά περιστατικά ισχυρίσθηκε ότι δεν λήφθηκαν υπόψη τα πιο κάτω:

(1) Η μαρτυρική κατάθεσή του, περιλαμβανομένης της επίκλησης ικανού αριθμού μαρτύρων.

(2) Τα στοιχεία που περιέλαβε στις επί του θέματος αναφορές και απολογίες

(3) Εκθέσεις της Ελεγκτικής Υπηρεσίας της Δημοκρατίας και διαφόρων Φορέων της Εθνικής Φρουράς, σύμφωνα με τις οποίες δεν διαπιστώθηκε

οποιοδήποτε έλλειμμα ή άλλο συναφές πρόβλημα, κατά την περίοδο

διοίκησης του 211 ΤΠ από τον αιτητή.

(4) Το γεγονός ότι τα εντοπισθέντα ελλείμματα δεν ανταποκρίνονται στην

πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να ελεγχθεί πειθαρχικά ο Πρόεδρος της

Επιτροπής Καταμέτρησης του υλικού του 211 ΤΠ.

(5) Η απώλεια εγγράφων που τον αφορούσαν άμεσα, όπως π.χ. η Ημερήσια

Διαταγή της Διαχείρισης Υλικού, ο φάκελος κοστολογίων κλπ.

Αναφορικά με την στοιχειοθέτηση του παραπτώματος ο αιτητής υπέβαλε ότι:

(1) Δεν του δόθηκαν οποιαδήποτε στοιχεία για τις διαπιστωθείσες παραλείψεις ή τα αναφερόμενα ελλείμματα, παρά το γεγονός ότι

επεσήμανε τούτο, τόσο στον ανακριτή, όσο και στον Διοικητή 3ου

ΣΠ, με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να δώσει συγκεκριμένες

απαντήσεις.

(2) Δεν του εγνώσθη κατά πόσο διαπιστώθηκε απώλεια οποιουδήποτε

υλικού κατά το χρόνο διοίκησης του 211 ΤΠ από τον ίδιο.

Το πιο πάνω παράπονο του αιτητή εξετάσθηκε από τον Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς και κρίθηκε αβάσιμο. Ο αιτητής πληροφορήθηκε για την απόρριψη του παραπόνου του με επιστολή του ΓΕΕΦ ημερ. 8.1.99. Με την επιστολή εκείνη ο αιτητής πληροφορήθηκε, επίσης, ότι ο Δοικητής του 3ου ΣΠ, ο οποίος του επέβαλε πειθαρχική ποινή 4ήμερου περιορισμού, είχε αρμοδιότητα να επιληφθεί της υπόθεσης ως άμεσα πειθαρχικός προϊστάμενος του κατά τον ουσιώδη χρόνο τελέσεως του πειθαρχικού παραπτώματος.

Αναφορικά με την ουσιαστική πλευρά του θέματος ο αιτητής πληροφορήθηκε ότι "η τέλεση του πειθαρχικού παραπτώματος και η εξαυτού ευθύνη του για τις παραλείψεις που διαπιστώθηκαν μετά από έκτακτο έλεγχο της Ελεγκτικής Υπηρεσίας της Δημοκρατίας την 17 Απρ 96 στη Διαχείριση Υλικού του 211 ΤΠ, προέκυψε από τη διενεργηθείσα σχετική ανάκριση, στην οποία διερευνήθησαν και εξετάσθησαν όλα τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης".

Εναντίον της απόφασης, που του κοινοποιήθηκε με την πιο πάνω επιστολή ημερ. 8.1.99, ο αιτητής άσκησε στις 10.3.99 την παρούσα προσφυγή με την οποία ζητά τις πιο κάτω θεραπείες:

Ο αιτητής ισχυρίσθηκε ότι ο Διοικητής του 3ου ΣΠ δεν προέβη σε καμμιά απολύτως έρευνα για "να εντοπίσει τις συγκεκριμένες πράξεις και/ή παραλείψεις του αιτητή που συνιστούσαν το επίδικο παράπτωμα". Ισχυρίσθηκε περαιτέρω ότι η αιτιολογία που "ο διοικητής του 3ου ΣΠ έδωσε για την απόφαση του να κρίνει τον αιτητή ως ένοχο πειθαρχικού παραπτώματος και να τον τιμωρήσει πειθαρχικά, είναι ασαφής και/ή αόριστη και/ή γενική και, εν πάση περιπτώσει όχι αιτιολογία που πληρεί τους όρους που θέτει η νομολογία μας για την επαρκή και/ή νόμιμη αιτιολογία".

Με βάση το περιεχόμενο της απόφασης του Διοικητή του 3ου Σώματος Στρατού διαπιστώνω ότι για την σχετική κατάληξη του έλαβε υπόψη το πόρισμα της ανάκρισης και τη διοικητική απολογία του αιτητή. Το πόρισμα της ανάκρισης καταλογίζει τις πιο κάτω ευθύνες στον αιτητή:

Ωστόσο, ενώπιον του Πειθαρχικού Οργάνου υπήρχαν ακόμη 3 έγγραφα τα οποία είχαν, επίσης, επίσημη προέλευση. Αυτά ήταν:

1. Η επιστολή του Γενικού Ελεγκτή ημερ. 30.9.93 (παρατίθεται στη σελ. 3,

πιο πάνω) σύμφωνα με την οποία διαπιστώθηκαν μόνο μικροδιαφορές

για τις οποίες δόθηκαν ικανοποιητικές εξηγήσεις.

2. Η πιο πάνω επιστολή του Ταξίαρχου Αυγουστίδη με ημερ. 13.1.97 στην

οποία είχε διατυπώσει τη διαφωνία του για την δίωξη του αιτητή και στην

οποία είχε προτείνει την καταμέτρηση όλων των υλικών από ανεξάρτητη

Επιτροπή για τη διαπίστωση των πραγματικών ελλείψεων (βλ. σελ. 2,

πιο πάνω).

3. Η πιο πάνω επιστολή του ΓΕΕΦ ημερ. 7.4.95 για το αποτέλεσμα του λογιστικού ελέγχου των υλικών για το έτος 1994 (βλ. σελ. 3, πιο πάνω).

Τα πραγματικά περιστατικά τα οποία περιβάλλουν την παρούσα υπόθεση είναι περίπου ταυτόσημα με εκείνα της Παντοπίου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 231/99/29.12.99, στην οποία ο αιτητής, σε εκείνη την υπόθεση, είχε διωχθεί πειθαρχικά σε σχέση με τις αυτές παραλείψεις για την περίοδο 1.8.1991 μέχρι 29.5.93 κατά την οποία είχε διατελέσει διοικητής του πιο πάνω ΤΠ 211. Στην Παντοπίου έθεσα το θέμα ως εξής:

Υιοθετώ τα όσα έχουν λεχθεί στην Παντοπίου, πιο πάνω. Κρίνω ότι ενόψει του περιεχομένου των πιο πάνω 3 εγγράφων, η διοίκηση έπρεπε να είχε προβεί στη διεξαγωγή δέουσας έρευνας για να διαπιστώσει τα πραγματικά περιστατικά. Η απουσία τέτοιας έρευνας οδηγεί στην ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης.

Υιοθετώ επίσης το δεύτερο σκέλος της απόφασης στην Παντοπίου. Κρίνω ότι το περιεχόμενο των τριών εγγράφων που έχει επικαλεσθεί ο αιτητής είναι τέτοιο που έχει δημιουργήσει στο δικαστήριο αμφιβολίες ως προς την ορθότητα της διαπίστωσης των πραγματικών περιστατικών από τη διοίκηση. Οι αμφιβολίες επιτείνονται ιδιαίτερα από το περιεχόμενο της πιο πάνω πρότασης του Ταξίαρχου Αυγουστίδη. Ενώ ο αιτητής έχει κληθεί να απολογηθεί για ελλείμματα που καθορίζονται στο ποσό των Λ.Κ. 236.400 η πρόταση του Ταξίαρχου Αυγουστίδη ομιλεί για συγκρότηση Επιτροπής για διαπίστωση των πραγματικών ελλείψεων. Ακυρώνω λοιπόν την πράξη για να δοθεί η ευκαιρία στη διοίκηση να καταλήξει σε νέα απόφαση αφού διακριβώσει με βεβαιότητα τα πραγματικά περιστατικά.

Υπάρχει όμως και ένας άλλος πρόσθετος λόγος ο οποίος οδηγεί στην ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης.

Π. ΚΑΛΛΗΣ,

Δ.

/ΕΑΠ.