|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1999) 4 ΑΑΔ 938
11 Αυγούστου, 1999
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(Υπόθεση Aρ. 367/98)
ΙΩΑΝΝΗΣ Ν. ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΟΥ,
Αιτητής,
v.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 445/98)
ΑΝΔΡΕΑΣ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ,
Αιτητής,
v.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 367/98, 445/98)
Διοικητική πράξη ― Εκτελεστή ― Δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη η αποκατάσαταση υπαλλήλου στη θέση του, η οποία είχε ανακληθεί λόγω συμπαρασυρμού της σε ακυρότητα όταν ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο η προηγούμενή του θέση ― Η προσφυγή που προσβάλλει την αποκατάσταση είναι απαράδεκτη.
Οι αιτητές προσέβαλαν την απόφαση αποκατάστασης του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών η οποία αποφασίστηκε αφού αυτός επαναδιορίστηκε στην προηγούμενή του θέση μετά από επανεξέταση που ακολούθησε στα πλαίσια συμμόρφωσης με την ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Προβλήθηκε προδικαστική ένσταση, ότι η απόφαση αποκατάστασης, δεν ήταν εκτελεστή διοικητική πράξη.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Όπως προκύπτει από τα πρακτικά της 3.1.97 η προσβαλλόμενη πράξη δεν αφορά επιλογή υποψηφίων για τη συμπλήρωση της θέσης Διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών. Πρόκειται για την αποκατάσταση του ενδιαφερομένου μέρους στην επίδικη θέση μετά το διορισμό του στην κατώτερη θέση του Διευθυντή Προσωπικού. Σύμφωνα με τις σχετικές αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία, η απόφαση αυτή δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη μέσα στα πλαίσια που καθορίζει το Άρθρο 146 του Συντάγματος. Έπεται ότι οι αιτητές δεν είχαν έννομο συμφέρον να προσβάλουν την σχετική απόφαση.
Η εισήγηση ότι η παρούσα διαδικασία θα μπορούσε να διαφοροποιηθεί από τη γραμμή που έχει καθορίσει η νομολογία γιατί το ενδιαφερόμενο μέρος δεν είχε αποκτήσει κανένα κεκτημένο δικαίωμα, εφόσον η απόφαση που ανακλήθηκε δεν είχε καταστεί τελεσίδικη, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Και τούτο γιατί η σχετική προσφυγή 946/96 που είχε καταχωρηθεί αποσύρθηκε μετά την ανάκληση. Βέβαια μπορεί να λεχθεί ότι η απόσυρση οφειλόταν στο ότι με την ανάκληση είχε καταργηθεί η δίκη. Ανεξάρτητα όμως από το πιο πάνω, το γεγονός παραμένει ότι η απόφαση είχε καταστεί τελεσίδικη.
∏ ÚÔÛÊ˘Á‹ ·ÔÚÚ›ÙÂÙ·È Ì €ÍÔ‰·.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Χατζηγρηγορίου ν. Κεντρικής Τράπεζας (1994) 4 Α.Α.Δ. 2343,
Κυπριανού ν. Α.Τ.Η.Κ. (Αρ. 1) (1996) 4 Α.Α.Δ. 645,
Κυπριανού ν. Α.Τ.Η.Κ. (Αρ. 2) (1996) 4 Α.Α.Δ. 1835,
Γεωργίου ν. Δημοκρατίας (1996) 4 Α.Α.Δ. 3424.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος προάχθηκε στη θέση του Διευθυντή Προσωπικού αναδρομικά από 1.4.95 και ακολούθως στη θέση του Διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών.
Καλλίγερου, για τον Αιτητή στην Υπόθεση αρ. 367/98.
Γιούπας για Α. Σ. Αγγελίδη, για τον Αιτητή στην Υπόθεση αρ. 445/98.
Παπαμιλτιάδους για Κακογιάννη, για την Καθ' ης η αίτηση.
Α. Κωνσταντίνου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Cur. adv. vult.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Στις 17.9.96 το Διοικητικό Συμβούλιο της καθ' ης η αίτηση αποφάσισε την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους (Γενέθλιου Παπαδόπουλου) στη θέση του Διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών. Εναντίον της πιο πάνω προαγωγής ο αιτητής κατεχώρισε την υπ' αριθμό 946/96 προσφυγή. Στις 18.12.96 η καθ' ης η αίτηση ανεκάλεσε την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση του Διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών, αφού η προαγωγή του στην προηγούμενη θέση του Διευθυντή Προσωπικού είχε ακυρωθεί κατόπιν σχετικής απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Ως αποτέλεσμα της πιο πάνω ανάκλησης η προσφυγή 946/96 αποσύρθηκε. Στις 3.1.97 η καθ' ης η αίτηση αποφάσισε να προάξει το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση του Διευθυντή Προσωπικού αναδρομικά από την 1.4.95 και ακολούθως στη θέση του Διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών. Η προσφυγή 445/98 που έχει καταχωρηθεί από τον Ανδρέα Ξενοφώντος εναντίον της καθ' ης η αίτηση, έχει συνενωθεί με την παρούσα προσφυγή αφού αφορά την ίδια επίδικη πράξη και εγείρει ακριβώς τα ίδια νομικά σημεία.
Οι αιτητές προσβάλλουν την εγκυρότητα της πιο πάνω απόφασης για διάφορους λόγους που συμπεριλαμβάνουν μεταξύ άλλων την έλλειψη δέουσας έρευνας, έλλειψη αιτιολογίας και πλάνη περί τα πράγματα και το νόμο.
Η καθ' ης η αίτηση έχει εγείρει δύο προδικαστικές ενστάσεις. Πρώτον, ότι η προσβαλλόμενη πράξη στερείται εκτελεστότητας και δεν υπόκειται στις διατάξεις του Άρθρου 146 και δεύτερον, ότι οι αιτητές στερούνται έννομου συμφέροντος. Το αποτέλεσμα της εξέτασης των ενστάσεων θα κρίνει και το αποτέλεσμα της προσφυγής αφού αν η επίδικη απόφαση κριθεί ότι είναι εκτελεστή πράξη, τότε η απόφαση θα ακυρωθεί αφού η προαγωγή του ενδιαφερομενου μέρους δεν επανεξετάστηκε, αλλά το ενδιαφερόμενο μέρος "αποκαταστάθηκε" αυτόματα στην επίδικη θέση.
Είναι η θέση των αιτητών ότι οι καθ' ων η αίτηση ενήργησαν καταχρηστικά γιατί ενώ η προσβληθείσα προαγωγή είχε ανακληθεί προχώρησαν και σύμφωνα με την υπάρχουσα νομολογία "αποκατάστησαν το ενδιαφερόμενο μέρος "αυτόματα" σαν να είχε "κεκτημένο δικαίωμα" αυτόματης προαγωγής. Οι αιτητές υποστηρίζουν ότι όταν μία απόφαση προαγωγής υποψηφίου συμπαρασύρεται σε ακυρότητα επειδή το βάθρο της κατοχής της κατώτερης θέσης κατέρρευσε με την ακύρωση της θέσης αυτής αναδρομικά, θα πρέπει να επακολουθήσει επανεξέταση της απόφασης που ακυρώθηκε. Η σχετική δε νομολογία πάνω στο θέμα διαφοροποιείται στην παρούσα περίπτωση γιατί σε όλες τις σχετικές αποφάσεις η προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους που ανακλήθηκε ή συμπαρασύρθηκε σε ακυρότητα, είτε δεν προσβλήθηκε με προσφυγή μέσα σε 75 μέρες, είτε προσβλήθηκε μεν αλλά η προσφυγή απορρίφθηκε πριν από την ανάκκληση.
Η καθ' ης η αίτηση ισχυρίζεται ότι ο μόνος λόγος της ανάκλησης της προαγωγής του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση Διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών, ήταν ότι αυτή βρισκόταν σε στενή σύνδεση με την προηγούμενη προαγωγή του αφού κατείχε την αμέσως κατώτερη θέση. Η ακύρωση της προαγωγής του στην κατώτερη θέση του Διευθυντή Προσωπικού συμπαρασύρει και την προαγωγή του στην ανώτερη επίδικη θέση του Διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών. Εφόσον δε ο λόγος της ανάκλησης εξέλειπε με την αναδρομική προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους στην κατώτερη θέση του Διευθυντή Προσωπικού, αποκαταστάθηκε η βάση πάνω στην οποία είχε θεμελιωθεί η απόφαση για την προαγωγή του στην ανώτερη θέση του Διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών και αυτό καθιστούσε υποχρεωτική την αποκατάσταση του ενδιαφερομένου μέρους στην ανώτερη θέση.
Επιπρόσθετα η καθ' ης η αίτηση ισχυρίζεται ότι εφόσον η πλήρωση της θέσης δεν ήταν το αποτέλεσμα σύγκρισης και αξιολόγησης των υποψηφίων αλλά αποκατάσταση του ενδιαφερομένου μέρους, ο αιτητής δεν είχε έννομο συμφέρον να προσβάλει την εγκυρότητα της απόφασης.
Το θέμα εξετάστηκε στις υποθέσεις Χ" Γρηγορίου ν. Κεντρικής Τράπεζας (1994) 4 Α.Α.Δ. 2343, Α. Κυπριανού ν. Α.Τ.Η.Κ. (Αρ. 1) (1996) 4 Α.Α.Δ. 645, Α. Κυπριανού ν. Α.Τ.Η.Κ. (Αρ. 2) (1996) 4 Α.Α.Δ. 1835 και Γεωργίου ν. Δημοκρατίας (1996) 4 Α.Α.Δ. 3424, όπου τονίστηκε ότι αποτελεί καθήκον της διοίκησης να αποκαταστήσει ένα υπάλληλο στη θέση που θα βρισκόταν αν δεν παρεμβαλλόταν η ακυρωτική απόφαση. Η αποκατάσταση συνιστά μία μηχανική πράξη, αφού δεν υπάρχει περιθώριο εκδήλωσης οποιασδήποτε άλλης βούλησης από το διοικητικό όργανο. Όπως έχει αναφερθεί στην υπόθεση Α. Κυπριανού ν. Α.Τ.Η.Κ.:
"Το καθήκον της διοίκησης για την αποκατάσταση υπαλλήλου σε θέση από την οποία εξέπεσε λόγω της ακύρωσης προγενέστερης προαγωγής του χωρίς δική του υπαιτιότητα, εξετάστηκε από την ολομέλεια στην Καραγιώργης και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 1669.
Αντλώντας καθοδήγηση από την Γαλλική νομολογία και βιβλιογραφία, (Odent Contentieux Administratif σελ. 2039 -2050), διαπιστώνεται ότι η αποκατάσταση στη θέση που θα βρισκόταν υπάλληλος αν δεν παρμεβαλλόταν η ακυρωτική απόφαση συνιστά υποχρέωση της διοίκησης. Η υποχρέωση πηγάζει από το καθήκον της διοίκησης να εξασφαλίσει την ομαλή συνέχιση της σταδιοδρομίας του υπαλλήλου. Στην προκείμενη περίπτωση ο αναδρομικός διορισμόςτων ενδιαφερομένων προσώπων στη θέση του διευθυντή αποκατέστησε τη βάση στην οποία θεμελιώθηκε η απόφαση για την προαγωγή τους στη θέση του διευθυντή. Το αναντίλεκτο αυτό γεγονός καθιστούσε υποχρέωση της διοίκησης την επαναφορά των ενδιαφερομένων προσώπων στη θέση στην οποίαν είχαν προαχθεί. Η υπηρεσία τους είχε ανακοπεί από την ακύρωση της προαγωγής τους στη θέση υποδιευθυντή. Η αποκατάσταση συνιστούσε μηχανική πράξη από την οποίαν δεν απέρρεαν καθήκοντα ή υποχρεώσεις. Κατά συνέπεια η αποκατάσταση των ενδιαφερομένων προσώπων στη θέση του διευθυντή εστερείτο εκτελεστού χαρακτήρα και δεν υπόκειτο σε αναθεώρηση βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος."
Όπως προκύπτει από τα πρακτικά της 3.1.97 η προσβαλλόμενη πράξη δεν αφορά επιλογή υποψηφίων για τη συμπλήρωση της θέσης Διευθυντή Τεχνικών Υπηρεσιών. Πρόκειται για την αποκατάσταση του ενδιαφερομένου μέρους στην επίδικη θέση μετά το διορισμό του στην κατώτερη θέση του Διευθυντή Προσωπικού. Σύμφωνα με τις σχετικές αρχές που έχει καθιερώσει η νομολογία η απόφαση αυτή δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη μέσα στα πλαίσια που καθορίζει το Άρθρο 146 του Συντάγματος. Έπεται ότι οι αιτητές δεν είχαν έννομο συμφέρον να προσβάλουν την σχετική απόφαση.
Η εισήγηση ότι η παρούσα διαδικασία θα μπορούσε να διαφοροποιηθεί από τη γραμμή που έχει καθορίσει η νομολογία γιατί το ενδιαφερόμενο μέρος δεν είχε αποκτήσει κανένα κεκτημένο δικαίωμα, εφόσον η απόφαση που ανακλήθηκε δεν είχε καταστεί τελεσίδικη, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Και τούτο γιατί η σχετική προσφυγή 946/96 που είχε καταχωρηθεί αποσύρθηκε μετά την ανάκληση. Βέβαια μπορεί να λεχθεί ότι η απόσυρση οφειλόταν στο ότι με την ανάκληση είχε καταργηθεί η δίκη. Ανεξάρτητα όμως από το πιο πάνω, το γεγονός παραμένει ότι η απόφαση είχε καταστεί τελεσίδικη.
Η προσφυγή απορρίπτεται. Η σχετική απόφαση επικυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146(4)(α). Οι αιτητές καταδικάζονται να καταβάλουν τα έξοδα της παρούσας διαδικασίας.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.