|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1999) 4 ΑΑΔ 1339
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 57/99.
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Π. ΚΑΛΛΗ, Δ.Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
A. J. Pericleous (Services) Ltd.,
Αιτητών
και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών,
Καθ΄ ων η αίτηση.
_______________
10 Δεκεμβρίου, 1999
.ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡ. 29.10.99
.Για τους αιτητές: Α. Σ. Αγγελίδης.
Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Ε. Αντωνίου (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας
εκ μέρους του Γεν. Εισ.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Στις 18.1.99 οι αιτητές καταχώρισαν την παρούσα προσφυγή με την οποία ζητούσαν την πιο κάτω θεραπεία:
"Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του καθ΄ ου η αίτηση η οποία γνωστοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή του καθ΄ ου ημερ. 2.11.98 να κατακυρώσουν την προσφορά αρ. 98Τ1068 σχετικά με την προμήθεια αντιβαλλιστικών κράνων τύπου KEVLAR και αλεξίσφαιρων γιλέκων στην εταιρεία C V Philippou Ltd αντί στους αιτητές είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος."
Η ένσταση των καθ΄ ων η αίτηση στην προσφυγή καταχωρήθηκε στις 30.3.99. Από την ένσταση καταφαίνεται ότι η προσφορά για τα αντιβαλλιστικά κράνη είχε κατακυρωθεί στην εταιρεία C. V. Philippou Ltd (τα Ε.Μ. στην παρούσα προσφυγή) και η προσφορά για τα αλεξίσφαιρα γιλέκα στην εταιρεία Noricum Trade & Investments.
Μετά την επιφύλαξη της απόφασης το δικαστήριο αυτό διαπίστωσε ότι η προσφυγή στρέφεται κατά της κατακύρωσης της προσφοράς "σχετικά με την προμήθεια των αντιβαλλιστικών κράνων τύπου KEVLAR και αλεξίσφαιρων γιλέκων στην εταιρεία C. V. Philippou Ltd", ενώ από το Τεκ. 8 φαίνεται ότι η προσφορά για τα αλεξίσφαιρα γιλέκα δεν έχει κατακυρωθεί στην εταιρεία C. V. Philippou Ltd αλλά στην εταιρεία Noricum Trade & Investments. Ενόψει της πιο πάνω διαπίστωσης του το δικαστήριο όρισε την υπόθεση για περαιτέρω διευκρινίσεις. Ακολούθησε αίτηση των αιτητών με την οποία ζήτησαν την τροποποίηση της αιτούμενης θεραπείας "με τη διαγραφή του πιο κάτω μέρους του αιτήματος ... 'σχετικά με την προμήθεια αντιβαλλιστικών κράνων τύπου KEVLAR και αλεξίσφαιρων γιλέκων στην εταιρεία C V. Philippou Ltd' και την αντικατάσταση ως εξής: '.... σχετικά με την προμήθεια αντιβαλλιστικών κράνων τύπου KEVLAR στην εταιρεία 1. C. V. Philippou Ltd και την προμήθεια αλεξίσφαιρων γιλέκων στην εταιρεία 2. Noricum Trade & Investments'".
Σύμφωνα με την ένορκη δήλωση η οποία συνοδεύει την αίτηση "από αβλεψία και/ή δακτυλογραφικό λάθος και/ή έλλειψη ορθής γνώσης και/ή μετά από οδηγίες του σεβαστού Δικαστηρίου έγινε αντιληπτό ότι καταγράφηκε στο αίτημα θεραπείας της προσφυγής ότι η προσφορά για αλεξίσφαιρα γιλέκα κατακυρώθηκε στην εταιρεία C. V. Philippou Ltd αντί στην εταιρεία Noricum Trade & Investments".
Οι καθ΄ ων η αίτηση έχουν εγείρει ένσταση. Με σχετική ένορκη δήλωση τους έχουν προβάλει τις πιο κάτω θέσεις:
Στην πιο πάνω θεραπεία ουδέποτε έγινε αναφορά στην εταιρεία Noricum Trade & Investments στην οποία είχε κατακυρωθεί η προσφορά για τα αλεξίσφαιρα γιλέκα και ουδέποτε κλήθηκαν ως ενδιαφερόμενο μέρος στην ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία. Στις 30 Μαρτίου, 1999 "καταχωρήστηκε η ένσταση των καθ΄ ων η αίτηση στην οποία επισυνάφθηκαν και όλα τα πρακτικά της, ενώπιον του Συμβουλίου
Προσφορών, διαδικασίας. Δηλαδή οι αιτητές είχαν από τις 31.3.99 πλήρη γνώση των γεγονότων που αφορούσαν την κατακύρωση της προσφοράς η οποία αφορούσε τα αλεξίσφαιρα γιλέκα".Υπέβαλαν ότι η αίτηση για τροποποίηση δεν θα πρέπει να πετύχει για το λόγο ότι δεν έχει αποδειχθεί ότι υπήρχε πρόθεση να προσβληθεί ενώπιον του Δικαστηρίου η κατακύρωση της προσφοράς για αλεξίσφαιρα γιλέκα στην Noricum Trade & Investments.
Υπέβαλαν, περαιτέρω, ότι η έγκριση της τροποποίησης θα "επαγόταν κατ΄ ουσία άσκηση νέας προσφυγής μετά την πάροδο 75 ημερών από τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, κατά παράβαση του άρθρου 146.3 του Συντάγματος".
Αγορεύοντας υπέρ της έγκρισης της αίτησης ο κ. Αγγελίδης τόνισε ότι στο αιτητικό της προσφυγής γίνεται σαφής αναφορά για την προμήθεια αντιβαλλιστικών κράνων και αλεξίσφαιρων γιλέκων. Αντικείμενο της προσφυγής είναι οι δύο συγκεκριμένες προσφορές "ανεξάρτητα με το υπέρ ποιού κατακυρώθηκαν". Γεγονός είναι ότι έχουν προσβληθεί εντός των 75 ημερών και εσφαλμένα καθ΄ όλη τη διαδικασία θεωρήθηκε ότι οι δύο προσφορές επικυρώθηκαν σε ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Ο ευπαίδευτος συνήγορος έκαμε αναφορά στην Τιμοθέου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 96/84/13.2.89 (απόφαση της Ολομέλειας), Ανδρέου ν. Σχολικής Εφορείας Πολεμίου, Υποθ. 719/97/29.5.98 και Ελευθερίου κ.α. ν. Δημοκρατίας, Υποθ. 766/96/8.10.98
.Από την άλλη η κα. Αντωνίου επανέλαβε τις θέσεις που είχαν προβληθεί στην ένορκη δήλωση των καθ΄ ων η αίτηση. Υποστήριξε ότι δεν πρόκειται περί λανθασμένης καταγραφής του ονόματος (misnomer). ΄Εκαμε αναφορά στις υποθέσεις Paralimni Bus Co. Ltd v. Repubic (1967) 3 C.L.R. 559, Lanitis Farm Ltd and Another v. Republic (1982) 3 C.L.R. 124 και Ανδρέου (πιο πάνω), από τις οποίες - όπως το έθεσε - "φαίνεται καθαρά ότι εάν πρόκειται περί απλού λάθους και προσθήκης ονόματος επιτρέπεται η τροποποίηση αλλά όταν η τροποποίηση αφορά το ουσιαστικό περιεχόμενο της προσφυγής τότε ισχύουν άλλοι κανόνες".
Στην
Koufettas v. Republic (1978) 3 C.L.R. 225 o Τριανταφυλλίδης, Π., καθοδηγήθηκε από την πρακτική του Ελληνικού Συμβουλίου της Επικρατείας. ΄Εκρινε ότι το δικαστήριο δεν κωλύεται από του να εξετάσει το σύνολο της προσφυγής για να διακριβώσει το αληθές αντικείμενο της έστω και αν αυτό που διακριβώνεται και θεωρείται αντικείμενο της προσφυγής δυνατόν να επηρεάζει και τρίτα πρόσωπα. ΄Εκαμε αναφορά στην απόφαση 702/1954 του Στ.Ε. στην οποία ο αιτητής επεδίωκε την ακύρωση "της υπ΄ αρ. 9/5.3.54 αποφάσεως του Πειθαρχικού Συμβουλίου Κατώτερων Αστυνομικών Υπαλλήλων δι΄ ής επεβλήθη εις τούτον η πειθαρχική ποινή της οριστικής απολύσεως". Από τα στοιχεία του φακέλου προέκυπτε ότι η πειθαρχική ποινή της οριστικής απόλυσης "επεβλήθη εις τον προσφεύγοντα ουχί δια της εν τω δικογράφω της προσφυγής αναγραφομένης υπ΄ αρ. 10/1954 αποφάσεως του Πειθαρχικού Συμβουλίου Κατώτερων Αστυνομικών Υπαλλήλων αλλά διά της υπ΄ αρ. 9/1954 αποφάσεως αυτού". ΄Εγινε δεκτό όπως η προσφυγή "θεωρηθεί στρεφόμενη κατά της δευτέρας ταύτης αποφάσεως δοθέντος ότι εκ του περιεχομένου του δικογράφου της προσφυγής καταφαίνεται, κατ΄ αναμφίβολον τρόπον, ότι της αποφάσεως ταύτης πράγματι διώκεται η ακύρωσις και ότι εκ προφανούς παραδρομής ανεγράφη ως προσβαλλόμενη η υπ΄ αρ. 10/1954 απόφασης του Πειθαρχικού Συμβουλίου".Στην απόφαση 232/1968 του Στ.Ε. αναφερόταν ως προσβαλλόμενη η απόφαση του Υπουργού Συγκοινωνιών με αρ. 250751/62. Ωστόσο εκ του όλου περιεχομένου της προσφυγής σαφώς προέκυπτε ότι "διώκεται η ακύρωσις της υπ΄ αρ. 235801/8.10.62" απόφασης του Υπουργού Συγκοινωνιών με την οποία "ανεκλήθη η άδεια κυκλοφορίας του υπ. αρ. 23228 φορτηγού αυτοκινήτου δημοσίας χρήσεως φερομένου ως ανήκοντος εις τον αιτούντα". ΄Εγινε δεκτό ότι η "υπό κρίσιν αίτησις στρεφομένη κατά της τελευταίας ταύτης πράξεως, νομοτύπως δε και εμπροθέσμως ασκηθείσα, είναι τύποις δεκτή και κατ΄ ουσία εξεταστέα" (Βλ. και απόφαση 73/55 του Στ.Ε.).
Στην
Koufettas (πιο πάνω) η προσφυγή στρεφόταν κατά της απόσπασης κάποιου Κυριάκου Παναγιώτου στη θέση Ανώτερου Χωρομέτρη. Η προσφυγή ερμηνεύθηκε και θεωρήθηκε ότι στρεφόταν κατά της απόσπασης κάποιου Πανταζή στην πιο πάνω θέση. Τα νομολογηθέντα στην Koufettas (πιο πάνω) έχουν υιοθετηθεί από τον Χρυσοστομή, Δ., στην Ανδρέου (πιο πάνω). Στην υπόθεση εκείνη η προσφυγή στρεφόταν κατά της απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση με την οποία η προσφορά για εκμετάλλευση του κυλικείου του Γυμνασίου Πολεμίου είχε κατακυρωθεί στον Αντωνάκη Ευσταθίου. ΄Οπως διεφάνη με την καταχώριση της ένστασης στην προσφυγή η προσφορά είχε κατακυρωθεί σε κάποια Σωφρονία Μεζελίδου και όχι στον Αντωνάκη Ευσταθίου. Το δικαστήριο επέτρεψε την τροποποίηση της προσφυγής. Κρίθηκε ότι πρόθεση της αιτήτριας ήταν να στρέψει την προσφυγή της εναντίον του ατόμου στο οποίο πράγματι κατακυρώθηκε η προσφορά και όχι σε άλλο. Κρίθηκε, επίσης, ότι η πράξη κατακύρωσης της συγκεκριμένης προσφοράς ήταν μόνο μια και η προσφορά στην πραγματικότητα κατακυρώθηκε στη Σωφρονία Μεζελίδου. Με την αιτούμενη τροποποίηση δεν αλλάζει η διοικητική πράξη η οποία αποτέλεσε το αντικείμενο της διαδικασίας. Αντικείμενο της είναι και παραμένει η κατακύρωση της προσφοράς σε άλλο πρόσωπο αντί στην αιτήτρια.Με το αιτητικό της προσφυγής προσβάλλεται η απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση η οποία γνωστοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή ημερ. 2.11.98 να κατακυρώσουν την προσφορά αρ. 98Τ1068 σχετικά με την προμήθεια αντιβαλλιστικών κράνων τύπου KEVLAR και αλεξίσφαιρων γιλέκων στην εταιρεία C.V. Philippou Ltd αντί στους αιτητές.
Από το ενώπιον μου υλικό (βλ. Τεκ. 8 στην ένσταση) καταφαίνεται ότι η προσφορά για αντιβαλλιστικά κράνη και αλεξίσφαιρα γιλέκα φέρει τον ίδιο αριθμό, δηλαδή τον πιο πάνω αριθμό 98Τ1068. Εφόσον με την προσφυγή διώκεται η απόφαση με την οποία έχει κατακυρωθεί η προσφορά με τον πιο πάνω αριθμό 98Τ1068 σχετικά με την προμήθεια και των δύο αγαθών, τα οποία αναφέρονται ρητώς στο αιτητικό της προσφυγής, έχει καταφανεί με αναμφίβολο τρόπο ότι διώκεται η ακύρωση της απόφασης με την οποία η προσφορά για τα αντιβαλλιστικά κράνη κατακυρώθηκε στην εταιρεία C.V. Philippou Ltd και η προσφορά για τα αλεξίσφαιρα γιλέκα στην εταιρεία Noricum Trade & Investments. H παράλειψη αναφοράς στην τελευταία εταιρεία πρέπει να οφείλεται σε παραδρομή.
Οι υποθέσεις στις οποίες έχει αναφερθεί η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ΄ ων η αίτηση διακρίνονται από την παρούσα λόγω των γεγονότων τους.
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση εγκρίνεται και εκδίδεται διάταγμα ως η παράγραφος Α της αίτησης. Καμιά διαταγή για τα έξοδα.
Η τροποποιημένη προσφυγή να καταχωρηθεί εντός 15 ημερών από σήμερα. Η τροποποιημένη ένσταση να καταχωρηθεί σε 15 μέρες μετά την καταχώριση της τροποποιημένης προσφυγής.
Τα δύο δικόγραφα - η τροποποιημένη προσφυγή και ένσταση - να επιδοθούν στους καθ΄ ων η αίτηση και στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο - Noricum Trade & Investments Ltd.
Η υπόθεση ορίζεται για επίδοση και περαιτέρω οδηγίες στις 14.1.2000.
Π. ΚΑΛΛΗΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.