ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Εμφάνιση Αναφορών (Noteup on) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 231/99.

ΕΝΩΠΙΟΝ: Π. ΚΑΛΛΗ, Δ.

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.

Μεταξύ:

Κωνσταντίνου Παντοπίου,

Αιτητή

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Διοικητή ΙΥ Ταξιαρχίας Πεζικού

Εθνικής Φρουράς,

Καθ΄ ων η αίτηση.

________________

29 Δεκεμβρίου, 1999.

Για τον αιτητή: Σ. Οικονομίδης.

Για τους καθ΄ ων η αίτηση: Γ. Γιωργαλλής, Δικηγόρος της Δημοκρατίας

εκ μέρους του Γεν. Εισ.

________________

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά την πιο κάτω θεραπεία:

"Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση του Καθ΄ ου η αίτηση ημερ. 20.1.1999, με την οποία έκρινε το παράπονο που είχε υποβάλει ο Αιτητής κατά πειθαρχικής ποινής που του είχε επιβληθεί από το Διοικητή του 3ου Συντάγματος Πεζικού στις 5.11.1998 ως αβάσιμο, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή εστερημένη οποιασδήποτε έννομης συνέπειας."

 

 

 

Τα πραγματικά περιστατικά τα οποία περιβάλλουν την προσφυγή:

Ο αιτητής είναι μόνιμος Αξιωματικός του Στρατού της Δημοκρατίας. Φέρει το βαθμό του Αντισυνταγματάρχη από 15.8.1996 και κατά πάντα ουσιώδη χρόνο υπηρετούσε με απόσπαση στην Εθνική Φρουρά.

΄Εχει υπηρετήσει ως Διοικητής του 211 Τάγματος Πεζικού (211 ΤΠ) από την 1.8.1991 μέχρι τις 29.5.1993. Το 211 Τ.Π. υπάγεται διοικητικά στο 3ο Σύνταγμα Πεζικού (3ο ΣΠ) και το 3ο ΣΠ υπάγεται διοικητικά στην ΙΥ Ταξιαρχία Πεζικού (ΙΥ ΤΑΞ. ΠΖ). Στις 29.5.1993 ο αιτητής μετατέθηκε στο επιτελείο της ΙΥ ΤΑΞ. ΠΖ και παρέδωσε τη διοίκηση του 211 ΤΠ στον Αντισυνταγματάρχη Παύλο Παπαγεωργίου. Στις 14.8.1996 μετατέθηκε από το Επιτελείο της ΙΥ ΤΑΞ. ΠΖ και τοποθετήθηκε ως Διοικητής στο 398 Τάγμα Πεζικού (398 ΤΠ) όπου και υπηρετεί μέχρι σήμερα. Το 398 ΤΠ. υπάγεται διοικητικά στο 6ο Σύνταγμα Πεζικού (6ο ΣΠ) και το 6ο ΣΠ υπάγεται διοικητικά στην Ι Μεραρχία Πεζικού (Ι ΜΠ).

Στις 17.4.96 η Ελεγκτική Υπηρεσία της Δημοκρατίας έκαμε έλεγχο στα βιβλία αποθήκης Γενικού Υλικού του 211 ΤΠ για τα έτη 1991, 1992, 1994 και 1995 και διαπίστωσε αρκετές παραλείψεις και παρατυπίες.

Το πόρισμα της ανάκρισης που ακολούθησε ημερ. 5.11.96 καταλόγισε ευθύνες στον αιτητή για τις πιο πάνω παραλείψεις.

Με επιστολή του ημερ. 2.5.97 ο Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς κάλεσε σε διοικητική απολογία τον αιτητή "διότι όπως προέκυψε από το πόρισμα διενεργηθείσης ανάκρισης" υπόπεσε σε πειθαρχικό παράπτωμα ήτοι:

"Ως Διοικητής του 211 ΤΠ στην περίοδο από 01.08.91 μέχρι 29.05.93, δεν προβήκατε σε κανένα ουσιαστικό έλεγχο στην Διαχείριση Υλικού της Μονάδας σας με αποτέλεσμα ο Διαχειριστής Υλικού σ΄ όλη την περίοδο της Διοικήσεως σας να μην εκτελεί ορθά τα καθήκοντα του, να ενεργεί κατά το δοκούν κατά παράβαση όλων των οδηγιών που ισχύουν για την λειτουργία των Διαχειρίσεων Υλικού και να δημιουργηθούν σοβαρές ελλείψεις - πλεόνασμα σε πάσης φύσεως υλικά, πυρκά, ανταλλακτικά λοιπά ελκυστικά υλικά κλπ. Συγκεκριμένα δεν επιβλέψατε ή και ουδέποτε ελέξατε ούτε διά των αρμοδίων οργάνων σας ούτε εσείς ο ίδιος την τήρηση των βασικών αρχών για την εύρυθμη λειτουργία της Διαχείρισης Υλικού της Μονάδας σας με αποτέλεσμα να μην διαπιστώσετε τις σοβαρές παραλείψεις που εγίνοντο και υπήρχαν καθ΄ όλη την διάρκεια της διοικήσεως σας στην Μονάδα αυτή ήτοι:

α. Δεν καταχωρούντο όλα τα υλικά που περιλαμβάνοντο στις καρτέλλες αποθήκης ΕΦ24 και ούτε ανοίγοντο καινούργιες καρτέλλες για τα νεοπαραληφθέντα υλικά που και εσείς γνωρίζατε ότι παραλάμβανε η Μονάδα σας.

β. Δεν τηρούντο σε αριθμό περιπτώσεων ούτε συντάσσοντο κανονικά τα πιστωτικά δικαιολογητικά και δεν υπήρχαν αντίστοιχοι πιστωτικοί φάκελλοι.

γ. Οι συνταχθείσες συγκριτικές καταστάσεις του οικονομικού έτους που διατελέσατε Διοικητής δεν ανταποκρίνοντο στην πραγματικότητα.

δ. Δεν ετηρούντο τα προβλεπόμενα βιβλία της Διαχείρισης υλικού και όπου ετηρούντο δεν εσυμπληρώνοντο με τον ορθό τρόπο.

ε. Υπήρχαν ελλείψεις ελκυστικών υλικών οι οποίες δεν εντοπίσθηκαν από εσάς ή και από άλλα αρμόδια όργανα της Μονάδας σας και δεν διετάχθησαν ανακρίσεις για εντοπισμό των υπευθύνων και των απωλεσθέντων υλικών.

στ. Δεν αποστέλλοντο στην ΔΥΠ/ΓΕΕΦ οι καταστάσεις αρχικών χορηγήσεων μαζί με τα προβλεπόμενα δικαιολογητικά για έλεγχο και έγκριση από το έτος 1993 και ούτε αφαιρούντο από τις καρτέλλες αποθήκης ΕΦ24 αυτά."

Ο αιτητής ετοίμασε την απολογία του και την υπέβαλε προς το 6ο ΣΠ "για τις δικές του ενέργειες" (βλ. επιστολή του αιτητή ημερ. 15.5.97, ερ. 34-37 στο Φακ. τεκ. 1).

Ακολούθησε αλληλογραφία μεταξύ των διαφόρων διοικήσεων της Εθνικής Φρουράς σε σχέση με το θέμα της αρμοδιότητας.

Τελικά, με επιστολή του ημερ. 18.6.98 (ερ. 41 στο Φακ. τεκ. 1) ο Διοικητής του 3ου ΣΠ κάλεσε τον αιτητή σε διοικητική απολογία γιατί, όπως προέκυψε από τα στοιχεία διενεργηθείσας ανάκρισης "υπόπεσε σε πειθαρχικό παράπτωμα, ήτοι:

Ως Διοικητής του 211 ΤΠ στην περίοδο από 01 Αυγ. 91 μέχρι 29 Μαι. 93 δεν προβήκατε σε κανένα ουσιαστικό έλεγχο της διαχειρίσεως υλικού ώστε να διαπιστώσετε ότι ο Διαχειριστής παρέλειπε να καταχωρήσει τα υλικά στις καρτέλλες αποθήκης ΕΦ24 και να συντάξει πιστωτικά δικαιολογητικά για την πίστωση της διαχειρήσεως και δεν τον βοηθήσατε ή τον συμβουλεύσατε για τον τρόπο λειτουργίας του λογιστικού συστήματος της διαχείρισης, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν ελλείματα ύψους διακοσίων τριάντα έξι χιλιάδων και τετρακοσίων λιρών Κύπρου (ΛΚ236.400)."

Ο αιτητής ανταποκρίθηκε και με επιστολή του ημερ. 6.7.98 προς τον Διοικητή του 6ου ΣΠ υπέβαλε τη διοικητική απολογία του για τις "δικές του ενέργειες". Επανέλαβε όλους τους ισχυρισμούς και γεγονότα που είχε αναφέρει στη διοικητική απολογία του ημερ. 15.5.97. Υπέδειξε, όμως, ότι για την ίδια ακριβώς υπόθεση είχε κληθεί σε απολογία "πριν από ένα και πλέον χρόνο", απολογήθηκε αλλά δεν του είχε επιβληθεί οποιαδήποτε ποινή.

Ακολούθησε και πάλιν αλληλογραφία μεταξύ των διαφόρων διοικήσεων της Εθνικής Φρουράς σε σχέση με το θέμα της αρμοδιότητας.

Με απόφαση του ημερ. 5.11.98 ο Διοικητής τιμώρησε τον αιτητή με τετραήμερο περιορισμό.

Με επιστολή του ημερ. 24.11.98 ο αιτητής υπέβαλε παράπονο προς τον Διοικητή του 3ου ΣΠ δυνάμει του Καν. 12(1) των περί Πειθαρχικών Κανονισμών της Εθνικής Φρουράς. Αναφέρθηκε στην πιο πάνω απολογία του ημερ. 15.5.97. Υποστήριξε ότι η απόφαση για 4ήμερο περιορισμό του ήταν πολύ αόριστη γιατί δεν καθορίζει ποιά είναι τα ελλείματα που οφείλονται στον ίδιο και ποιές συγκεκριμένες ημερομηνίες συνέβησαν τα ελλείματα. Διερωτήθηκε κατά πόσο λήφθηκαν υπόψη τα όσα ανέφερε στην πιο πάνω απολογία του.

Το παράπονο του αιτητή εξετάστηκε από τον Διοικητή του 3ου ΣΠ ο οποίος το απέρριψε ως αβάσιμο (βλ. επιστολή του προς τον αιτητή ημερ. 16.12.98). Παραθέτω το σχετικό μέρος της απόφασης:

"1. Από ουσιαστικής πλευράς η τέλεση του πειθαρχικού παραπτώματος από εσάς προέκυψε από την διενεργηθείσα ανάκριση σύμφωνα με την οποία πρόεκυψε ευθύνη σας για τις παραλείψεις που διαπιστώθηκαν μετά από έκτακτο έλεγχο της ελεγκτικής υπηρεσίας της Δημοκρατίας την 17 Απρ. 98 στη Διαχείριση Υλικού του 211ΤΠ.

2. Κατόπιν των πιο πάνω η επιβληθείσα ποινή είναι σύννομος τόσο από ουσιαστικής πλευράς όσο και από τυπικής πλευράς και τα παράπονα σας κρίνονται αβάσιμα."

Ο αιτητής επανήλθε επί του θέματος με επιστολή του ημερ. 21.12.98 προς το Διοικητή του 3ου ΣΠ. Τον πληροφόρησε ότι το παράπονο του εξακολουθεί να υπάρχει και δεν έχει πεισθεί περί του αβάσιμου τούτου. Του ζήτησε, σύμφωνα με τους Πειθαρχικούς Κανονισμούς της Εθνικής Φρουράς, να ενεργήσει για την εξέταση του παραπόνου διαδοχικώς "υπό των περαιτέρω διοικητικών προϊσταμένων αρχών" (βλ. επιστολή του ημερ. 21.12.98).

Η επιστολή του αιτητή ημερ. 21.12.98 διαβιβάσθηκε προς τον Διοικητή της ΙΥ ΤΑΞ ΠΖ στις 2.1.99. Ο τελευταίος έκρινε αβάσιμα τα παράπονα του αιτητή. Τον πληροφόρησε, ανάμεσα σ΄ άλλα, ότι "η τέλεση του πειθαρχικού παραπτώματος και εξαυτού ευθύνη του για τις παραλείψεις που διαπιστώθηκαν μετά από έκτακτο έλεγχο της Ελεγκτικής Υπηρεσίας της Δημοκρατίας, την 17 Απριλίου 1996, στη Διαχείριση Υλικού του 211ΤΠ, προέκυψε από την διενεργηθείσα σχετική ανάκριση στην οποία διερευνήθηκαν και εξετάσθηκαν όλα τα πραγματικά περιστατικά της υπόθεσης (βλ. επιστολή του ημερ. 20.1.99)

Η προσφυγή στρέφεται κατά της απόφασης που περιέχεται στην επιστολή ημερ. 20.1.99.

Οι λόγοι ακύρωσης.

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση τυγχάνει αναιτιολόγητη και λήφθηκε "χωρίς οποιαδήποτε ή/και τη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα".

΄Ερεισμα για τις πιο πάνω θέσεις του αιτητή ήταν το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης απόφασης και της απολογίας του.

Στην απολογία του ο αιτητής έκαμε αναφορά στους ελέγχους που είχαν προηγηθεί του ελέγχου της Ελεγκτικής Υπηρεσίας η οποία οδήγησε στο επίδικο παράπτωμα. Συγκεκριμένα ανέφερε:

(1) ΄Οτι στις 29.4.93, ένα μήνα πριν την μετάθεση του από το Τάγμα, έγινε επιθεώρηση της Διαχείρισης Υλικού από τη ΔΥΠ/ΓΕΕΦ κατά την οποία διαπιστώθηκαν τα πιο κάτω:

 

"5. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΥΛΙΚΟΥ

α. Βιβλία - ΄Εντυπα: Τηρούνται κανονικά τα προβλεπόμενα από ΠΔ 6-15/85/ΓΕΕΦ/ΔΥΠ βιβλία και έντυπα πλην του βιβλίου πρωτοκόλλου αιτήσεων ΕΦ 1.

β. Λογιστικό σύστημα:

1. Τηρούνται οι προβλεπόμενες καρτέλλες υλικών χωριστά για κάθε κατηγορία υλικού.

2. Τα υλικά χρεώνονται κανονικά στις καρτέλλες και οι καταχωρήσεις από τα ΕΦ 1 στην καρτέλλα βρέθηκαν σωστές.

3. Υπάρχουν οι προβλεπόμενοι χρεωστικοί φάκελλοι.

4. Τηρούνται κανονικά οι προσωρινές αποδείξεις ΕΦ 10 και είναι όλες θεωρημένες από τον Δκτή της Μονάδας.

5. Υπάρχει βιβλίο κοστολογίων και εκδίδονται κοστολόγια για μη φυσιολογικές φθορές ή απώλειες όπως καθορίζεται στις σχετικές διαταγές.

6. Διαπιστώθηκε η πολύ καλή λειτουργία του λογιστικού συστήματος.

γ. Εναποθήκευση - Συντήρηση Υλικών:

1. Τα υλικά είναι εναποθηκευμένα καλά και συντηρημένα κανονικά.

2. Δεν διαπιστώθηκαν πλεονάζοντα υλικά στις αποθήκες.

3. Οι αποθήκες αερίζονται και είναι καθαρές, υπάρχει πρόβλεψη για γρήγορη εκκένωση αυτών και υπάρχουν πυροσβεστήρες μέσα στις αποθήκες και πυροσβεστικά σημεία εκτός αυτών.

δ. Ενημερότης Προσωπικού Διαχειρίσεως:

Ο Διαχειριστής Υλικού είναι ενημερωμένος και γνωρίζει τα καθήκοντα του. Τηρεί όλους τους προβλεπόμενους φακέλλους θεματολογίου της Μονάδας πάνω σε θέματα αρμοδιότητας Υλικού Πολέμου και όλες τις ΠΔ σε θέματα Υλικού Πολέμου.

 

 

ε. Διαταγή αναθέσεως καθηκόντων Δχστού:

Υπάρχει.

στ. Καταμέτρηση υλικών αποθήκης:

Κατά την καταμέτρηση διαπιστώθηκε συμφωνία μεταξύ λογιστικών και πραγματικών δεδομένων.

ζ. Παρατηρήσεις - Προτάσεις: Να συνταχθεί το βιβλίο πρωτοκόλλου αιτήσεων σύμφωνα με τις οδηγίες που δόθηκαν επί τόπου, με βάση την ΠΔ 6-15/85/ΓΕΕΦ/ΔΕΜ.

η. Γενική Εντύπωση: Πολύ καλή."

(2) ΄Οτι στις 21.9.93, δηλαδή 4 μήνες μετά την μετάθεση του, κλιμάκιο της Ελεγκτικής Υπηρεσίας διενήργησε αιφνιδιαστικό έλεγχο στις Διαχειρίσεις Υλικών τα αποτελέσματα του οποίου είχαν ως εξής:

"ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΙΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΕΙΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΕΦΟΔΙΩΝ ΚΑΙ ΚΑΥΣΙΜΩΝ.

Στις 21.9.93 κλιμάκιο της Υπηρεσίας μου επισκέφθηκε την πιο πάνω Μονάδα και διενήργησε αιφνιδιαστικό έλεγχο στις Διαχειρίσεις Γενικού Υλικού, Εφοδίων και Καυσίμων. Από την καταμέτρηση διαπιστώθηκαν μικροδιαφορές, για τις οποίες δόθηκαν ικανοποιητικές εξηγήσεις και τακτοποιήθηκαν επί τόπου.

Ευχαριστώ τα Οικονομικά ΄Οργανα της Μονάδας για τη συνεργασία και βοήθεια κατά τη διάρκεια του ελέγχου.

(Τ. Γεωργίου)

για Γενικό Ελεγκτή

της Δημοκρατίας."

Από το ενώπιον μου υλικό διαπιστώνω ότι η πραγματική βάση της προσβαλλόμενης απόφασης αποτελείται από την απολογία του αιτητή και από το πόρισμα της ανάκρισης, σύμφωνα με το οποίο:

"Οι διατελέσαντες Διοικητές, Υποδιοικητές και ΕΟΥ της Μονάδας από την 01-01-1992 μέχρι το τέλος του έτους 1995 δεν προέβησαν σε κανένα ουσιαστικό έλεγχο της Διαχειρίσεως Υλικού ώστε να διαπιστώσουν ότι ο Διαχειριστής παρέλειπεν να καταχωρήσει τα υλικά στις καρτέλλες αποθήκης ΕΦ 24 και να συντάξει πιστωτικά δικαιολογητικά για την πίστωση της διαχειρίσεως και δεν τον βοήθησαν ή τον συνεβούλευσαν για τον τρόπο λειτουργίας του λογιστικού συστήματος της διαχειρίσεως."

Ωστόσο, ενώπιον του Πειθαρχικού Οργάνου υπήρχαν ακόμη δύο έγγραφα τα οποία, επίσης, είχαν επίσημη προέλευση. Αυτά ήταν:

1. Η έκθεση για το αποτέλεσμα της επιθεώρησης ημερ. 29.4.93 (παρατίθεται στις σελ. 6-7, πιο πάνω) με την οποία δεν είχαν διαπιστωθεί οι παρατυπίες που αποδίδει στον αιτητή το πόρισμα της ανάκρισης.

2. Η επιστολή του Γενικού Ελεγκτή ημερ. 30.9.93 (παρατίθεται στη σελ. 7,

πιο πάνω) σύμφωνα με την οποία διαπιστώθηκαν μικροδιαφορές για τις

οποίες δόθηκαν ικανοποιητικές εξηγήσεις.

Υπήρχαν, επομένως, ενώπιον του Πειθαρχικού Οργάνου στοιχεία, τα οποία έδιναν μια αντιφατική εικόνα σε σχέση με την ενοχή του αιτητή. Το ένα - το πόρισμα της ανάκρισης - του καταλόγιζε ευθύνες. Τα άλλα δύο έγγραφα άφηναν αμφιβολίες σε σχέση με την ενοχή του.

Στην Aristidou and Others v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1332 κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης η διοίκηση έλαβε υπόψη έκθεση της Εθνικής Φρουράς και της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφορίων (ΚΥΠ). Η τελευταία ερχόταν σε σύγκρουση με την πρώτη πάνω σε ένα ζωτικό σημείο. Κρίθηκε ότι η διοίκηση δεν μπορούσε να ενεργήσει με ασφάλεια με βάση οποιαδήποτε από τις συγκρουόμενες εκθέσεις και ότι παρέλειψε να διενεργήσει δέουσα έρευνα για να διακριβώσει τα πραγματικά περιστατικά. Η απόφαση της Διοίκησης ακυρώθηκε λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας (βλ. και Christodoulou and Others v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1379).

Στην παρούσα υπόθεση, όπως και στην υπόθεση Aristidou, η προέλευση των συγκρουόμενων εγγράφων ή στοιχείων ήταν επίσημη. Λαμβανομένου υπόψη του περιεχομένου των πιο πάνω δύο εγγράφων θεωρώ ότι η διοίκηση δεν μπορούσε να ενεργήσει με ασφάλεια με βάση μόνο το περιεχόμενο του πορίσματος της ανάκρισης. Υιοθετώντας τα νομολογηθέντα στις υποθέσεις Aristidou και Christodoulou (πιο πάνω) κρίνω ότι η διοίκηση έπρεπε να είχε προβεί στη διεξαγωγή δέουσας έρευνας για να διαπιστώσει τα πραγματικά περιστατικά. Η απουσία τέτοιας έρευνας οδηγεί στην ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης.

Ανεξάρτητα από την πιο πάνω κατάληξη μου, η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί για ένα άλλο - συναφή - λόγο. Στην παρούσα υπόθεση το περιεχόμενο των δύο εγγράφων, τα οποία έχει επικαλεστεί ο αιτητής, είναι τέτοιο που έχει δημιουργήσει στο δικαστήριο αμφιβολίες ως προς την ορθότητα της διαπίστωσης των πραγματικών περιστατικών από τη Διοίκηση. Παρόλο ότι η νομολογία δημιουργεί τεκμήριο υπέρ της ορθότητας της πραγματικής διαπίστωσης το τεκμήριο αυτό κάμπτεται από την στιγμή που δημιουργούνται στο δικαστήριο αμφιβολίες ως προς την ορθότητα της διαπίστωσης του πραγματικού εκ μέρους της Διοίκησης. Σε τέτοια περίπτωση το δικαστήριο δεν κλίνει προς το τεκμήριο αλλά διατάσσει αποδείξεις ή ακυρώνει την πράξη για να διαπιστώσει η Διοίκηση τα πραγματικά περιστατικά με τρόπο που δεν αφήνει αμφιβολίες. Στην παρούσα υπόθεση θα ακολουθήσω τη δεύτερη οδό. Θα ακυρώσω την πράξη για να δοθεί η ευκαιρία στη Διοίκηση να καταλήξει σε νέα απόφαση αφού διακριβώσει με βεβαιότητα όλα τα πραγματικά περιστατικά (βλ. Μιχ. Δ. Στασινόπουλου, "Δίκαιο των Διοικητικών Πράξεων", 1982 Ανατύπωση σελ. 305 και Photos Photiades and Co. v. Republic (1964) C.L.R. 102).

Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται στην ολότητά της με έξοδα £300.

 

 

 

 

Π. ΚΑΛΛΗΣ,

Δ.

/ΕΑΠ.

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο