|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 73/90
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΚΡΑΜΒΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
FONTANA AMOROZA COAST LTD, από τη Λευκωσία,
Αιτητών,
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
1. Υπουργείου Εσωτερικών,
2. Αν. Επάρχου Πάφου,
Καθ΄ων η αίτηση.
- - - - - -
10 Νοεμβρίου, 1999
.Για τον αιτητή: κ. Χρ. Κληρίδης.
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ. Μ. Φλωρέντζος.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι αιτητές είναι ιδιοκτήτες τεμαχίων γης στο Νέο Χωρίο Πάφου, η έκταση των οποίων υπερβαίνει τις 1000 σκάλες. Τα τεμάχια βρίσκονται στην τοποθεσία "Αγιος Νικόλαος" και είναι εκτός των ορίων υδατοπρομήθειας της κοινότητας του Νέου Χωρίου.
Ολα τα τεμάχια καλύπτονται από διάταγμα διατήρησης που δημοσιεύθηκε με την ΚΔΠ αρ. 114 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας αρ. 2114, ημερομηνίας 27.5.1989.
Στις 7.11.1988 οι αιτητές υπέβαλαν αίτηση για να τους χορηγηθεί άδεια οικοδομής για την ανέγερση διώροφης διπλοκατοικίας και ανοίχθηκε ο διοικητικός φάκελος με Αρ. Β479/88.
Στις 4.12.1988 οι αιτητές υπέβαλαν άλλη αίτηση για χορήγηση άδειας οικοδομής για την ανέγερση 60 διώροφων μονοκατοικιών, τεσσάρων διαφορετικών τύπων. Αναφορικά με την εν λόγω αίτηση ανοίχθηκε ο διοικητικός φάκελος με Αρ. Β510/88.
Στις 2.2.1989 οι αιτητές υπέβαλαν αίτηση για να τους χορηγηθεί άδεια οικοδομής για προσθήκες και μετατροπές σε υφιστάμενο ερειπωμένο υποστατικό σ΄ ένα από τα τεμάχιά τους στο Νέο Χωρίο και γι΄ αυτή την αίτηση ανοίχθηκε ο διοικητικός φάκελος με Αρ. Β72/89.
Την 1.4.1989 οι αιτητές υπέβαλαν αίτηση για τη χορήγηση άδειας οικοδομής για την ανέγερση ενός υποστατικού. Για την υπόθεση αυτή ανοίχθηκε ο διοικητικός φάκελος με Αρ. Β178/89.
Ολες οι πιο πάνω αιτήσεις για χορήγηση αδειών οικοδομής είχαν σχέση και αφορούσαν τεμάχια γης των αιτητών καλυπτόμενα από το προαναφερόμενο Διάταγμα Διατήρησης.
Καθόσον αφορά τις αιτήσεις με ημερομηνία 7.11.1988 και 14.12.1988 λήφθηκαν οι απόψεις του Διευθυντή Πολεοδομίας και Οικήσεως ενώ για τις αιτήσεις με ημερομηνία 2.2.1989 και 1.4.1989 λήφθηκαν οι απόψεις του Επαρχιακού Λειτουργού του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως.
Οι αιτήσεις απορρίφθηκαν για τους λόγους που αντιστοίχως αναφέρονται στις επιστολές που οι καθ΄ ων η αίτηση απέστειλαν στους αιτητές με ημερομηνίες 13.11.89, 14.11.89, 13.11.89 και 13.11.89.
Ορισμένοι από τους λόγους απόρριψης των αιτήσεων είναι κοινοί για όλες τις αιτήσεις και αυτοί είναι:
(α) Τα αντίστοιχα τεμάχια στερούνται ικανοποιητικής προσπέλασης κατ΄ αντίθεση των προνοιών του κανονισμού 15Β(1) των Οικοδομικών Κανονισμών (Νόμος Κεφ. 96).
(β) Τα ίδια τεμάχια βρίσκονται εκτός των καθορισθέντων ορίων υδατοπρομήθειας της κοινότητας Νέου Χωρίου όπου ως γνωστό ισχύουν οι πρόνοιες των άρθρων 9(3)(α)(ιι) και 9(4)(β) του περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμου Κεφ. 96 (Τροποποιητικοί Νόμοι 13/74 και 80/82) και οι Πρόνοιες της ΚΔΠ 155/83 .
(γ) Με βάση τα φωτοαντίγραφα των πιστοποιητικών εγγραφής που υποβλήθηκαν με την αίτηση σε συνδυασμό με τα χωρομετρικά σχέδια δεν ήταν δυνατό να εξακριβωθεί η πραγματική ιδιοκτησία των αιτητών ούτε και η ακριβής έκταση των τεμαχίων.
(δ) Με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 38(1) του Περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου (Νόμος 90/1972 και 56/1982) απαγορεύεται οποιαδήποτε οικοδομική εργασία σε περιοχή που έχει κηρυχθεί διατηρητέα, εκτός αν εξασφαλισθεί η προς τούτο απαιτούμενη συγκατάθεση του Υπουργού Εσωτερικών.
Η αίτηση η οποία αναφέρεται στην ανέγερση 60 διώροφων μονοκατοικιών απορρίφθηκε και για τον πρόσθετο λόγο ότι τα συγκεκριμένα τεμάχια γης διασχίζονται, με βάση τα χωρομετρικά σχέδια, από αργάκια και μονοπάτια και για την ενοποίησή τους σ΄ ένα τίτλο ιδιοκτησίας θα χρειαζόταν η έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου.
Με την παρούσα αίτηση οι αιτητές ζητούν τις πιο κάτω θεραπείες:
"(Α) Δήλωση και/ή απόφαση του σεβαστού Δικαστηρίου ότι η άρνηση των καθ΄ ων η αίτηση να εγκρίνουν τις αιτήσεις των αιτητών για ανέγερση/προσθήκες/μετατροπές οικοδομών στα τεμάχια τους στο Νέο Χωρίο Πάφου και η σχετική απόφαση των καθ΄ ων με κοινοποίηση διά επιστολών ημερομηνίας 13.11.89 και 14.11.89 υπό τεκμήρια Α, Β, Γ και Δ είναι εξ υπαρχής άκυρες και άνευ οιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.
(Β) Οιαδήποτε άλλη θεραπεία το σεβαστό Δικαστήριο ήθελε κρίνει πρέπουσα υπό τις περιστάσεις."
Είναι φανερό ότι η προσφυγή στρέφεται εναντίον των αποφάσεων της διοίκησης με τις οποίες χωριστά απορρίφθηκαν οι προαναφερθείσες αιτήσεις. Συμπροσβάλλονται τέσσερις ξεχωριστές και αυτοτελείς διοικητικές πράξεις χωρίς να υπάρχει μεταξύ τους συνάφεια, πράγμα νομικά απαράδεκτο. Βλ. Συμεωνίδου κα ν. Δημοκρατίας
(Αρ. 2) (1993) 3 ΑΑΔ 258, Μισιρλής ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (Αρ. 1) (1995) 3 ΑΑΔ 379 και Οικονόμου ν. Δημοκρατίας, ΑΕ 2138, ημερ. 29.6.98. Σύμφωνα με τον καθιερωμένο από τη νομολογία κανόνα θα πρέπει να θεωρήσω ότι προσβάλλεται η πρώτη στη σειρά απόφαση. Από τα στοιχεία που έχω ενώπιό μου προκύπτει ότι οι τρεις από τις τέσσερις αποφάσεις λήφθηκαν και κοινοποιήθηκαν στους αιτητές με χωριστές επιστολές ημερομηνίας 13.11.89 χωρίς ωστόσο να υπάρχει δυνατότητα προσδιορισμού του χρόνου που λήφθηκε η κάθε απόφαση χωριστά ενώ η τέταρτη απόφαση λήφθηκε και κοινοποιήθηκε στους αιτητές με επιστολή ημερομηνίας 14.11.89. Οπως παρουσιάζεται η κατάσταση, θα θεωρήσω ότι προσβάλλεται η απόφαση ημερομηνίας 13.11.89 η οποία αναφέρεται στην αίτηση ημερομηνίας 7.11.88 για χορήγηση άδειας οικοδομής για την ανέγερση διώροφης διπλοκατοικίας (αρ. φακ. Β479/88) η οποία ήταν η πρώτη κατά τη σειρά υποβολής.Ο Επαρχος Πάφου κοινοποίησε την προσβαλλόμενη απόφαση στους αιτητές με επιστολή του ημερομηνίας 13.11.89 στην οποία αναφέρονται τα εξής:
"Αναφέρομαι στην αίτηση σας με ημερομηνία 7 Νοεμβρίου, 1988 σχετικά με την εξασφάλιση άδειας οικοδομής για ανέγερση διώροφης διπλοκατοικίας μέσα στα τεμάχια 2, 2&3, 2(μέρος), 6 του Φ/Σχ.25/38, 25/39, 25/38 και 39 του χωριού Νέου Χωρίου και σας πληροφορώ ότι μετά από προσεκτική μελέτη δεν κατέστη δυνατό να εγκριθεί για τους ακόλουθους λόγους:-
α) τα πιο πάνω τεμάχια στερούνται ικανοποιητικής προσπέλασης κατ΄ αντίθεση προς τις πρόνοιες του Κανονισμού 15Β(1) των Οικοδομικών Κανονισμών (Νόμος Κεφ. 96).
β) τα ίδια τεμάχια βρίσκονται έξω από τα καθορισθέντα όρια υδατοπρομήθειας της κοινότητας Νέου Χωρίου όπου ως είναι γνωστό ισχύουν οι πρόνοιες των άρθρων 9(3)(α)(ιι) και 9(4)(β) του περί Ρυθμίσεως Οδών και Οικοδομών Νόμου Κεφ. 96 (Τροποποιητικοί Νόμοι 13/74 και 80/82) και οι πρόνοιες της Κ.Δ.Π. 155/83.
γ) με βάση τα φωτοαντίγραφα των πιστοποιητικών εγγραφής που υποβλήθηκαν μαζί με την αίτηση σε συνδυασμό με τα χωρομετρικά σχέδια, δεν είναι δυνατό να εξακριβωθεί η πραγματική ιδιοκτησία της εταιρείας σας, ούτε και η ακριβής έκταση των τεμαχίων.
δ) με βάση τα χωρομετρικά σχέδια τα τεμάχια σας διασχίζονται από αργάκια και μονοπάτια και η ενοποίηση αυτών σ΄ ένα τίτλο ιδιοκτησίας θα χρειασθεί την έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου.
ε) με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 38(1) του περί Πολεοδομίας & Χωροταξίας Νόμου (Νόμοι 90 του 1972 και 56 του 1982) απαγορεύεται οποιαδήποτε οικοδομική εργασία σε περιοχή που έχει κηρυχθεί διατηρητέα, εκτός αν εξασφαλισθεί η προς τούτο απαιτούμενη συγκατάθεση του έντιμου Υπουργού Εσωτερικών.
2. Τα σχετικά έγγραφα και σχέδια σας επιστρέφονται και η υπόθεση σας τίθεται στο περιθώριο."
Οι λόγοι απόρριψης της αίτησης παρέχουν συνάμα και την αιτιολογία της απόφασης η οποία, με αναφορά στο περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου, καθιστά δυνατό τον δικαστικό έλεγχο της απόφασης με βάση το άρθρο 146 του Συντάγματος. Βλ. Νικολαϊδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας κ.α. (1995) 3 ΑΑΔ 210 και Ιωάννου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας
(1995) 3 ΑΑΔ 187.Ο ισχυρισμός των αιτητών ότι η απόφαση πάσχει λόγω μη διεξαγωγής δέουσας έρευνας δεν ευσταθεί. Κατά την εξέταση της αίτησης λήφθηκαν υπόψη όλα τα γεγονότα και περιστατικά που είχαν σχέση με το θέμα, λήφθηκε υπόψη η γνώμη του Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως.
Οι λόγοι για τους οποίους απορρίφθηκε η αίτηση βασικά αναφέρονται στη γενική διαπίστωση ότι δεν πληρούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις που προβλέπουν ο νόμος και οι σχετικοί κανονισμοί προκειμένου να εγκριθεί η έκδοση της άδειας οικοδομής που ζήτησαν οι αιτητές.
Τα τεμάχια επί των οποίων προτείνεται η ανέγερση της διώροφης διπλοκατοικίας βρίσκονταν εκτός ορίων υδατοπρομήθειας και ως εκ τούτου οι αιτητές είχαν υποχρέωση, σύμφωνα με το νόμο, να υποδείξουν υπαλλακτικό τρόπο υδατοπρομήθειας της οικοδομής έτσι ώστε η αρμόδια αρχή και ο Διευθυντής του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων να ήταν σε θέση να ασκήσουν τις εξουσίες και αρμοδιότητες που τους παρέχουν οι σχετικές πρόνοιες του νόμου.
Το άρθρο 9(3)(β) του περί Οδών και Οικοδομών Νόμου Κεφ. 96 και σχετικών τροποποιήσεων προβλέπει ότι:
"Η αρμόδια αρχή δεν θα χορηγή οιανδήποτε άδειαν δυνάμει του άρθρου 3 εκτός εάν ικανοποιείται ότι ο αιτητής συνεμορφώθη προς τας διατάξεις του παρόντος νόμου ή οιουδήποτε εκάστοτε εν ισχύι ετέρου νόμου ή κανονισμού οίτινες αφορώσι εις την προμήθειαν και παροχήν ύδατος."
Το άρθρο 9(3)(α)(ιι) του ιδίου νόμου προβλέπει:
"Οσάκις υποβάλλεται αίτησις
(ι
(ιι) δυνάμει της παραγράφου (β) ή (δ) του εδαφίου (1) του άρθρου 3 αναφορικώς προς οιανδήποτε οικοδομήν, εξαιρουμένης μόνον της περίπτωσης οικοδομής αποτελούσης μονοκατοικίαν και μη αποτελούσης τμήμα οικοδομής ή ομάδος οικοδομών ή κτιριακού συγκροτήματος ή ετέρας οικοδομικής αναπτύξεως, κειμένην εκτός περιοχής υδατοπρομήθειας, η αρμόδια αρχή δεν θα χορηγή άδειαν αναφορικώς προς την εν λόγω γαίαν ή οικοδομήν εκτός εάν αυτή, αφού λάβει την συμβουλήν του Διευθυντού του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων του Υπουργείου Γεωργίας και Φυσικών Πόρων (εν τοις εφεξής εν τω παρόντι εδαφίω καλουμένου "ο ρηθείς Διευθυντής") ικανοποιείται πλήρως ότι ο εν τη υποπαραγράφω (ιι) της παραγράφου (γ) ή ο εν τη υποπαραγράφω (χι) της παραγράφου (β) του εδαφίου 1 του άρθρου 9 όρος αναφορικώς προς οιανδήποτε οικοδομήν, πληρούται κατά τρόπον ικανοποιούντα ταύτην ή η πλήρωσίς του διασφαλίζεται κατά τον ρηθέντα τρόπον."
Η αίτηση απορρίφθηκε και για το λόγο ότι τα τεμάχια επί των οποίων θα ανεγειρόταν η διώροφη διπλοκατοικία εστερούντο ικανοποιητικής προσπέλασης προς δημόσια οδό κατ΄ αντίθεση των σχετικών προνοιών του Κανονισμού 15Β(1) των περί Οδών και Οικοδομών Κανονισμών ο οποίος προβλέπει:
"Ουδεμία ανέγερσις νέας οικοδομής δύναται να γίνει εκτός εάν το τεμάχιον γης επί του οποίου η οικοδομή θα ανεγερθεί εφάπτεται δημοσίας οδού εγγεγραμμένης εν τοις βιβλίοις του Επαρχιακού Κτηματολογίου και ικανοποιούσης την αρμοδίαν αρχήν".
Η διαπίστωση ότι τα τεμάχια επί των οποίων επρόκειτο να ανεγερθεί η διώροφη οικοδομή εστερούντο προσπέλασης, εντός της εννοίας του Κανονισμού 15Β(1), έγινε από τον Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και καταγράφεται στην έκθεσή του ημερομηνίας 20.11.8
9, το περιεχόμενο της οποίας λήφθηκε υπόψη από το αρμόδιο διοικητικό όργανο κατά την λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι οι επιφυλάξεις του Κανονισμού 15Β(1) δεν αφορούν ούτε και επηρεάζουν με οποιοδήποτε τρόπο την υπό εξέταση υπόθεση των αιτητών.Τα τεμάχια επί των οποίων επρόκειτο να ανεγερθεί η διπλοκατοικία καλύφθηκαν με διάταγμα διατήρησης που εκδόθηκε στις 27.5.1989 με βάση τον περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμο. Το άρθρο 38(1) του εν λόγω νόμου απαγορεύει οποιαδήποτε οικοδομική εργασία σε περιοχή που έχει κηρυχθεί διατηρητέα εκτός αν εξασφαλισθεί προς τούτο η απαιτούμενη συγκατάθεση του Υπουργού Εσωτερικών.
Είναι γεγονός ότι η αίτηση για την άδεια οικοδομής υποβλήθηκε στις 7.11.88 ενώ το διάταγμα διατήρησης δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 27.5.89. Οι αιτητές ισχυρίζονται πως το χρονικό διάστημα που διέρρευσε από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης μέχρι την ημερομηνία που δημοσιεύθηκε το διάταγμα της διατήρησης ήταν μεγάλο και ότι η διοίκηση μέσα σ΄αυτό το χρονικό διάστημα όφειλε να εξετάσει την αίτηση και να απαντήσει στους αιτητές. Αυτή η καθυστέρηση από πλευράς διοίκησης θα δικαιολογούσε, κατά τους αιτητές, την εφαρμογή του νομικού καθεστώτος που ίσχυε κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης αντί του νέου που δημιουργήθηκε με τη δημοσίευση του διατάγματος διατήρησης και έτυχε εφαρμογής κατά το χρόνο που λήφθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση.
Το χρονικό διάστημα που διέρρευσε από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης μέχρι τον χρόνο που λήφθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση δεν ήταν υπερβολικά μεγάλο αν ληφθεί υπόψη η φύση και η έκταση της έρευνας η οποία έγινε από πλευράς της διοίκησης στα πλαίσια εξέτασης της αίτησης. Ενόψει αυτής της διαπίστωσης αποφαίνομαι ότι η διοίκηση ορθά εφάρμοσε κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης το νομικό καθεστώς όπως διαμορφώθηκε μετά τη δημοσίευση του διατάγματος διατήρησης. Η διοίκηση ενήργησε μέσα στα ορθά πλαίσια και σύμφωνα με την αρχή του διοικητικού δικαίου ότι η απόφαση λαμβάνεται με βάση το νομικό καθεστώς που ισχύει κατά το χρόνο λήψης της απόφασης. Τα πράγματα θα ήταν βέβαια διαφορετικά αν διαπιστωνόταν πως η διοίκηση καθυστέρησε σκόπιμα ή αδικαιολόγητα να εξετάσει την αίτηση οπότε σε μια τέτοια περίπτωση θα ήταν υποχρεωμένη να εφαρμόσει το νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον χρόνο υποβολής της αίτησης. Βλ. Ανδριανή Λόρδου ν. Δημοκρατίας (1968) 3 CLR 427 και Παναγιωτοπούλου Τουμαζής ν. Δήμου Λευκωσίας
(1986) 3 CLR 35.Ο ισχυρισμός των αιτητών ότι ο Επαρχος ως η αρμοδία αρχή είχε υποχρέωση να εξασφαλίσει τη συγκατάθεση του Υπουργού Εσωτερικών η οποία προβλέπεται από το άρθρο 38(1) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου δεν ευσταθεί. Ο Επαρχος δεν είχε εκ του νόμου τέτοια υποχρέωση. Το διάβημα για εξασφάλιση της συγκατάθεσης του Υπουργού Εσωτερικών ως εκ της φύσεως του εμπίπτει στις υποχρεώσεις των αιτητών οι οποίοι είχαν καθήκον να παραθέσουν τα στοιχεία και τους λόγους που αντικειμενικά δικαιολογούσαν τη ζητούμενη παρέκκλιση μέσω της συγκατάθεσης του Υπουργού Εσωτερικών.
Καθίσταται πρόδηλο ότι η αίτηση που υπέβαλαν οι αιτητές δεν πληρούσε βασικές προϋποθέσεις του νόμου που ίσχυε κατά τον κρίσιμο χρόνο που λήφθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση. Το γεγονός ότι τα τεμάχια επί των οποίων θα ανεγειρόταν η διώροφη διπλοκατοικία δεν είχαν ικανοποιητική προσπέλαση σύμφωνα με τις πρόνοιες του κανονισμού 15Β καθώς και το γεγονός ότι τα εν λόγω τεμάχια βρίσκονταν έξω από τα όρια υδατοπρομήθειας χωρίς η αιτήτρια να υποδείξει οποιαδήποτε πηγή νερού ή τρόπο υδατοπρομήθειας για την προτεινόμενη οικοδομή έτσι ώστε ο Επαρχος ως το αρμόδιο διοικητικό όργανο να ήταν σε θέση να ασκήσει τις εξουσίες που του παρέχουν οι σχετικές διατάξεις του άρθρου 9 του περί Οδών και Οικοδομών Νόμου Κεφ. 96, συνιστούν ικανοποιητικούς λόγους απόρριψης της αίτησης διατηρώντας έτσι την προσβαλλόμενη απόφαση στα πλαίσια της νομιμότητας. Η δημοσίευση του διατάγματος διατήρησης και η εφαρμογή του κατά τον χρόνο που λήφθηκε η απόφαση συνιστά πρόσθετο δικαιολογητικό λόγο απόρριψης της αίτησης λόγω μη συμμόρφωσης προς απαίτηση του νόμου. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αιτητές
με άλλη προσφυγή τους αμφισβήτησαν το κύρος του διατάγματος διατήρησης που καλύπτει τα υπό αναφορά τεμάχια. Πρόκειται για την υπόθεση Fontana Amoroza Coast Ltd v. Δημοκρατίας κ.α., προσφυγή αρ. 698/90, ημερ. 14.7.99, στην οποία κρίθηκε από το Δικαστήριο (απόφαση Δικαστή Αρτεμίδη) ότι το διάταγμα διατήρησης είναι καθόλα νόμιμο και η προσφυγή απορρίφθηκε.Ο ισχυρισμός των αιτητών ότι η απόρριψη της αίτησης ουσιαστικά συνιστά στέρηση του δικαιώματος της ιδιοκτησίας τους δεν ευσταθεί. Ο εν λόγω ισχυρισμός συσχετίσθηκε σε μεγάλο βαθμό με το ζήτημα του κύρους και της νομιμότητας του διατάγματος διατήρησης που καλύπτει τα τεμάχια γης των αιτητών το οποίο, όπως έχει ειπωθεί, κρίθηκε ότι είναι καθόλα νόμιμο. Η
Louis Araouzos and Others v. Republic (District Officer of Limassol) etc (1968) 3 CLR 287 που επικαλούνται οι αιτητές δεν παρέχει οποιοδήποτε έρεισμα στο επιχείρημα που προβάλλουν ότι η συγκεκριμένη διοικητική πράξη εκμηδένισε την περιουσία τους και συνετέλεσε ώστε η ιδιοκτησία τους να έχει μεταβιβαστεί ουσιαστικά στη Δημοκρατία. Στην Δημητριάδη κ.α. ν. Υπουργικού Συμβουλίου κ.α. (1996) 3 ΑΑΔ 85 αποφασίστηκε ότι το δικαίωμα ιδιοκτησίας κατοχυρώνεται από το άρθρο 23.1 του Συντάγματος χωρίς ωστόσο να είναι απόλυτο. Η πολεοδομία, η ανάπτυξη καθώς και η χρησιμοποίηση της ιδιοκτησίας καθορίζονται ρητά από το Σύνταγμα ως λόγοι για τους οποίους μπορεί να επιβληθούν, βάσει του νόμου, περιορισμοί στη χρήση ιδιοκτησίας. Η οικοδομική ανάπτυξη είναι αλληλένδετη με τον πολεοδομικό σχεδιασμό. Οι πολεοδομικές ζώνες προδιαγράφουν τους όρους ανάπτυξης της περιοχής και δεν αποστερούν τους ιδιοκτήτες του δικαιώματος χρήσης της ιδιοκτησίας τους στην κατάσταση που ευρίσκεται. Η ιδιοκτησία γης συναρτάται με οικοδομικούς σκοπούς μόνο στην περίπτωση που το ακίνητο συνιστά οικόπεδο.
Κατόπιν των ανωτέρω η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.
Α. Κραμβής,
Δ.
ΣΦ.