|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Συνεκδικαζόμενες υποθέσεις αρ
911/97, 912/97 και 913/97.
ΕΝΩΠΙΟΝ
: Μ. ΚΡΟΝΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
PHOENICIA HOTELS LTD.
Αιτητώ ν
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
1. Υπουργού Οικονομικών
2. Εφόρου Φόρου Εισοδήματος
Καθ΄ων η αίτηση
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 15 Οκτωβρίου, 1999.Για τους αιτητές: Τ. Παπαδόπουλος & Σία.
Για τους καθ΄ων η αίτηση: Γ. Λαζάρου.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Και οι τρεις προσφυγές έχουν συνεκδικασθεί, κατόπιν διατάγματος του Δικαστηρίου, γιατί αφορούν την ίδια αιτήτρια Εταιρεία, έχουν τα ίδια πραγματικά γεγονότα και στηρίζονται στα ίδια νομικά σημεία.
Οι τρεις προσφυγές έχουν ταυτόσημο αίτημα την ακύρωση της απόφασης του Εφόρου Φόρου Εισοδήματος που περιέχεται σε επιστολή του ημερ. 9.9.97 και με την οποία απέρριψε το αίτημα της για συμψηφισμό των κερδών της με τις ζημιές των Εταιρειών Cyprus Hotels Ltd. και ABH Incentive Travel Ltd.. Κάθε μια από τις προσφυγές αναφέρεται σε διαφορετικά φορολογικά έτη δηλαδή για το 1988 (προσφυγή 911/97), 1989 (προσφυγή 912/97) και 1990 (προσφυγή 913/97).
Δεν είναι αναγκαίο να επεκταθώ στα γεγονότα που περιβάλλουν τις υποθέσεις αυτές. Ο Έφορος απορρίπτοντας το πιο πάνω αίτημα και ένσταση της αιτήτριας Εταιρείας επέβαλε τις τελικές φορολογίες για τα έτη 1988, 1989 και 1990.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος στη γραπτή του αγόρευση αναλύει και αναπτύσσει τους λόγους γιατί η απόφαση του Εφόρου υπόκειται σε ακύρωση. Επικαλείται προς τούτο το άρθρο 15(5) των περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμων 1961-1990 ως προς το συμψηφισμό των κερδών με τις ζημιές άλλων εταιρειών του ίδιου συγκροτήματος. Εισηγείται δε ότι η παράλειψη έκδοσης των Κανονισμών αποτελεί παράβαση θεμελιωδών αρχών του διοικητικού δικαίου.
Το νομικό ερώτημα που είναι και το μόνο που προκύπτει στις υποθέσεις αυτές απαντάται ευθέως στην απόφαση της Ολομέλειας Κυπριακή Δημοκρατία ν. Κώστας Γ. Τύμβιος Λτδ. (1994) 3 ΑΑΔ 553. Την απόφαση αυτή ακολούθησαν έκτοτε πολλές αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου με μονομελή σύνθεση. Η υπόθεση Τύμβιος (πιο πάνω) επιβεβαιώθηκε και ακολουθήθηκε έκτοτε από τις αποφάσεις της Ολομέλειας Ιωάννου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 1827 ημερ. 15.9.97 και πρόσφατα από την Δ. Νικολάου και Υιοί Λτδ. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Α.Ε. 2357 ημερ. 28.5.99. Στην τελευταία (Δ. Νικολάου (πιο πάνω)) έχουν αναφερθεί τα εξής:-
"Η ερμηνεία του άρθρου 15(5) στην Τύμβιου είναι παραδεκτή, υπό το φως των ερμηνευτικών κανόνων της νομοθεσίας, και δεσμευτική, ως θέμα δικαστικού προηγούμενου. Δέσμευση από την οποία δε συντρέχει βάσιμος λόγος να αποστούμε, σύμφωνα με τις αρχές που αναγνωρίζονται στη Μαυρογένης ν. Βουλής των Αντιπροσώπων κ.ά. Αίτηση Αρ. 1/95, 26.3.96 - (βλ., επίσης, Νικολάου κ.ά. ν. Νικολάου και άλλου (Αρ. 2) (1992) 1 Α.Α.Δ.(Β) 1338)."
Οι σταθερές αυτές θέσεις της νομολογίας δεν επιτρέπουν οποιαδήποτε διαφορετική προσέγγιση στο εγειρόμενο θέμα.
Οι προσφυγές απορρίπτονται με έξοδα.
Οι επίδικες αποφάσεις επικυρώνονται.
(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/ΕΠσ