Οι αιτητές ζητούν από το Δικαστήριο την ακόλουθη θεραπεία:

Η εταιρεία COSTAS LIVERDOS SUCCESSORS HOTELIERS LTD (στο εξής "το ενδιαφερόμενο μέρος") υπέβαλε αίτηση με αριθμό 35210 για εγγραφή εμπορικού σήματος.

Αφού η Έφορος Εμπορικών Σημάτων ( στο εξής "η Έφορος") αποδέκτηκε την αίτηση, προέβηκε σε δημοσίευση αυτής στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερομηνίας 24.9.93 δυνάμει του άρθρου 20(1) του Περί Εμπορικών Σημάτων Νόμου Κεφ. 268 (στο εξής "ο Νόμος").

Οι αιτητές ζήτησαν δίμηνη παράταση για καταχώρηση της ένστασης τους με επιστολή ημερομηνίας 1.11.93. Το αίτημα εγκρίθηκε και δόθηκε παράταση μέχρι 24.1.94. Με επιστολή ημερομηνίας 12.1.94 ζήτησαν επιπρόσθετη παράταση. Δόθηκε δεύτερη παράταση για καταχώρηση της ένστασης μέχρι 24.3.94.

Στις 24.3.94 οι αιτητές επέδωσαν στην Έφορο ειδοποίηση ένστασης με αριθμό 725 κατά της εγγραφής του επίδικου εμπορικού σήματος δυνάμει του άρθρου 20(2) του Νόμου.

Στις 30.3.94 η Έφορος διαβίβασε αντίγραφο της ειδοποίησης ένστασης των αιτητών στους δικηγόρους του ενδιαφερόμενου μέρους δυνάμει του άρθρου 20(4) του Νόμου.

Ο δικηγόρος των αιτητών απέστειλε στην Έφορο επιστολή ημερομηνίας 6.6.94 με την οποία ζητούσε να θεωρήσει ότι το ενδιαφερόμενο μέρος είχε εγκαταλείψει την αίτηση για εγγραφή του επίδικου εμπορικού σήματος λόγω μη καταχώρησης της αντέστασης.

Το ενδιαφερόμενο μέρος με επιστολή του προς την Έφορο ημερομηνίας 7.6.94 ζήτησε παράταση του χρόνου καταχώρησης της αντέστασης. Δόθηκε παράταση μέχρι 31.7.94.

Οι αιτητές με επιστολή του δικηγόρου τους προς την Έφορο ημερομηνίας 14.8.94 ζήτησαν άδεια για τροποποίηση της ένστασης τους με τη συμπλήρωση των λόγων ένστασης. Το αίτημα τους απορρίφθηκε από την Έφορο.

Το ενδιαφερόμενο μέρος με επιστολή του ημερομηνίας 1.12.94 ζήτησε από την Έφορο νέα παράταση του χρόνου καταχώρησης της αντέστασης. Η Έφορος με επιστολή της ημερομηνίας 7.12.94 έδωσε παράταση μέχρι 31.1.95.

Το ενδιαφερόμενο μέρος με επιστολή του προς την Έφορο ημερομηνίας 9.2.95 ζήτησε τελευταία παράταση 30 ημερών για καταχώρηση της αντέστασης.

Πριν η Έφορος αποφασίσει στο αίτημα για παράταση, οι αιτητές καταχώρησαν στις 20.2.95 την προσφυγή 180/95 η οποία στρεφόταν εναντίον της απόφασης της Εφόρου ημερομηνίας 7.12.94 με την οποία παρατάθηκε ο χρόνος καταχώρησης της αντέστασης του ενδιαφερόμενου μέρους στην ένσταση των αιτητών, μέχρι 31.1.95.

Παρά την καταχώρηση της προσφυγής, οι αιτητές με επιστολή τους προς την Έφορο ημερομηνίας 12.6.95 ζήτησαν τη διαγραφή της αίτησης εγγραφής του επίδικου εμπορικού σήματος.

Στις 7.3.96 καταχωρήθηκε αντέσταση εκ μέρους του ενδιαφερόμενου μέρους προς υποστήριξη της αίτησης του για εγγραφή.

Η Έφορος αποδέχθηκε την καταχώρηση της αντέστασης και διαβίβασε με επιστολή της ημερομηνίας 29.3.96 στους δικηγόρους των αιτητών αντίγραφο αυτής δυνάμει του άρθρου 20(5) του Νόμου. Με την επιστολή αυτή τονίστηκε η υποχρέωση των αιτητών για καταχώρηση μαρτυρίας υπό μορφή ενόρκων δηλώσεων προς υποστήριξη της ένστασης τους μέσα σε δύο μήνες από τη λήψη του αντιγράφου της αντέστασης δυνάμει των Κανονισμών 43 και 44 των Περί Εμπορικών Σημάτων Κανονισμών 1951 (στο εξής "οι Κανονισμοί").

Οι αιτητές με επιστολή τους προς την Έφορο ημερομηνίας 17.6.96 εκδήλωσαν τη σφοδρή τους διαμαρτυρία.

Στη συνέχεια στις 19.6.96 ζήτησαν παράταση δύο μηνών για καταχώρηση μαρτυρίας υπό μορφή ενόρκων δηλώσεων. Δόθηκε παράταση μέχρι 17.8.96.

Στις 24.6.96 οι αιτητές καταχώρησαν την παρούσα προσφυγή.

Η καθ΄ης η αίτηση Έφορος πρόβαλε αρκετές προδικαστικές ενστάσεις τις οποίες απέσυρε στη συνέχεια.

Παραμένει για εξέταση η προδικαστική ένσταση ότι η αιτούμενη θεραπεία η οποία αναφέρεται σε παραχώρηση από την καθ΄ης η αίτηση προς το ενδιαφερόμενο μέρος παράτασης χρόνου για καταχώρηση αντέστασης στην ένσταση 725 και σε αποδοχή της καταχώρησης αντέστασης δεν μπορεί να παρασχεθεί γιατί η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη.

Η παρούσα προσφυγή σχετίζεται με την προσφυγή FOUR SEASONS HOTELS INC. κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας 180/95, ημερομηνίας 25.2.98, η οποία αφορούσε τους ίδιους διαδίκους και στρεφόταν εναντίον της απόφασης της Εφόρου ημερομηνίας 7.12.94 να παρατείνει το χρόνο για την καταχώρηση της αντέστασης του ενδιαφερόμενου μέρους στην ένσταση των αιτητών μέχρι 31.1.95.

Με την παρούσα προσφυγή προσβάλλεται η απόφαση της Εφόρου με την οποία παραχώρησε στο ενδιαφερόμενο μέρος παράταση χρόνου για να καταχωρήσει αντέσταση και αποδέχθηκε την καταχώρηση αυτής στις 7.3.96 ενώ, όπως ισχυρίζονται οι αιτητές, θα έπρεπε να θεωρήσει ότι το ενδιαφερόμενο μέρος είχε εγκαταλείψει την αίτηση για εγγραφή του επίδικου εμπορικού σήματος.

Η Έφορος δεν έλαβε καμιά απόφαση για το κατά πόσο θα παραχωρούσε ή όχι παράταση χρόνου στο ενδιαφερόμενο μέρος για καταχώρησης της αντέστασης του. Μετά την υποβολή της αίτησης για παράταση, ακολούθησε η καταχώρηση της αντέστασης στις 7.3.96.

Η Έφορος την αποδέκτηκε και διαβίβασε αντίγραφο της στους δικηγόρους των αιτητών καλώντας τους να καταχωρήσουν μαρτυρία με ένορκες δηλώσεις για υποστήριξη της ένστασης τους μέσα σε δύο μήνες από τη λήψη του αντιγράφου.

Από τα πιο πάνω συνάγεται ότι αυτό που προσβάλλεται με την παρούσα προσφυγή είναι η αποδοχή εκ μέρους της Εφόρου της καταχώρησης της αντέστασης ενώ θα έπρεπε, κατά τους αιτητές, να θεωρήσει την αίτηση εγγραφής ως εγκαταλειφθείσα.

Το ζήτημα που χρήζει εξέτασης είναι κατά πόσο η προσβαλλόμενη απόφαση της Εφόρου αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη υποκείμενη στην αναθεωρητική δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου.

Η διαδικασία εγγραφής εμπορικού σήματος διέπεται από το άρθρο 20 του Νόμου και τους Κανονισμούς 40-51.

Οι Κανονισμοί 49 και 93 παρέχουν στην Έφορο διακριτική εξουσία να παραχωρήσει παράταση στο χρόνο τέλεσης οποιασδήποτε πράξης η οποία τελείται από τα μέρη στο πλαίσιο της διαδικασίας εγγραφής ώστε να προβεί στην απόφαση της.

Οι Κανονισμοί 40-51 ρυθμίζουν τη διαδικασία που ακολουθείται σε περίπτωση που οποιοδήποτε πρόσωπο ενίσταται στην εγγραφή εμπορικού σήματος μετά τη δημοσίευση.

Στην παρούσα περίπτωση, με την αποδοχή της αντέστασης, η Έφορος άσκησε τη δυνατότητα που τις παρέχουν οι Κανονισμοί για παράταση του χρόνου επίδοσης της αντέστασης χωρίς να δώσει ρητή παράταση. Ενόψει και του γεγονότος ότι συνηθίζεται από την Έφορο να παραχωρεί παράταση χρόνου, παραχώρησε παράταση χρόνου καταχώρησης της ένστασης στους αιτητές και αποδέκτηκε την καταχώρηση της αντέστασης προκειμένου να συγκεντρώσει τα απαραίτητα στοιχεία που θα την οδηγούσαν στην απόφαση της για την εγγραφή του επίδικου εμπορικού σήματος.

Η απόφαση της Εφόρου στην αίτηση για εγγραφή υπόκειται δυνάμει του άρθρου 20(6) του Νόμου σε έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο.

Οι πράξεις της Εφόρου που προβλέπονται στο Άρθρο 20 του Νόμου και στους Κανονισμούς 40-51 είναι προπαρασκευαστικές της τελικής απόφασης της Εφόρου για την εγγραφή.

Η προσβαλλόμενη πράξη δεν έχει δημιουργήσει έννομο αποτέλεσμα και συνεπώς στερείται εκτελεστότητας.

Η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται. Επιδικάζονται έξοδα εναντίον των αιτητών.

Π. Αρτέμης,

Δ.