|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 256/98
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΚΡΑΜΒΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Ανδρέα Ηρακλέους, εκ Λευκωσίας,
Αιτητή,
- και -
1. Επάρχου Λευκωσίας,
2. Συμβουλίου Βελτιώσεως Παλαιχωρίου,
Καθ΄ων η αίτηση.
- - - - - -
7 Σεπτεμβρίου, 1999
.Για τον αιτητή: κ. Στ. Στυλιανού.
Για τους καθ΄ων η αίτηση αρ. 1: κα Τζ. Καρακάννα.
Για τους καθ΄ ων η αίτηση αρ. 2: κ. Γ. Καραπατάκης.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής είναι ιδιοκτήτης οικίας στην περιοχή Αγιος Ρηγίνος εντός της περιοχής του Συμβουλίου Βελτιώσεως Παλαιχωρίου. Ο αιτητής είναι κάτοικος Λευκωσίας και κατά καιρούς διαμένει στην οικία του στο Παλαιχώρι.
Το Συμβούλιο Βελτιώσεως Παλαιχωρίου επέβαλε στον αιτητή για το έτος 1997 φορολογία £29,00 για κοινοτικές υπηρεσίες και £17,00 για αποκομιδή σκυβάλων.
Ο αιτητής, με επιστολή του ημερομηνίας 4.12.97 προς τον Επαρχο Λευκωσίας υπέβαλε ένσταση κατά της πιο πάνω φορολογίας. Η ένσταση απορρίφθηκε από τον Επαρχο γιατί τα επιβληθέντα δικαιώματα κοινοτικών υπηρεσιών και καθαριότητας "κρίνονται λογικά και δίκαια". (Βλ. επιστολή ημερομηνίας 8.1.1998).
Με την παρούσα προσφυγή η οποία ασκήθηκε στις 17.3.98 και στρέφεται εναντίον του Επάρχου Λευκωσίας και του Συμβουλίου Βελτιώσεως Παλαιχωρίου ο αιτητής ζητά τις πιο κάτω θεραπείες:
"Α. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και απόφαση του Επάρχου Λευκωσίας η περιεχόμενη στην επιστολή του ημερομηνίας 8.1.98 που απευθύνεται στον αιτητή με την οποία απέρριψε ένσταση του αιτητή κατά της φορολογίας κοινοτικών υπηρεσιών και καθαριότητος διά το έτος 1997 (αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται και σημειούται ως επισυνημμένον Α) είναι άκυρη εξ υπαρχής και αντίθετη προς τας προνοίας του νόμου και/ή του Συντάγματος.
Β. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η Ειδοποίηση Επιβολής Φόρου Δικαιώματος Φορολογίας Κοινοτικών Υπηρεσιών και Καθαριότητος διά το έτος 1997 και Επιπροσθέτου Επιβαρύνσεως εκ 25% δυνάμει της ειδοποιήσεως ημερομηνίας 8.1.98 είναι άκυρη εξ υπαρχής και αντίθετη προς τας προνοίας του νόμου και/ή του Συντάγματος."
Το όργανο προς το οποίο ο αιτητής υπέβαλε την ένστασή του είναι αναρμόδιο. Το θέμα ρυθμίζεται από το άρθρο 54(1) του περί Χωρίων (Διοίκησις και Βελτίωσις) Νόμου Κεφ. 243, τροπ. νόμος 35(1)/97 που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα ημερομηνίας 9.5.97 που έχει ως εξής:
"54. Προσφυγαί προς τον Υπουργόν
(1) παν πρόσωπον έχον παράπονον
(α)
(β) ....................... ..........................................
(γ) ....................... ..........................................
(δ) εκ της επιβολής ή καταλογισμού υπό του Συμβουλίου οιουδήποτε ποσού υπερβαίνοντος τας πενήντα λίρας, δύναται, εντός είκοσιμιας ημερών από της ημερομηνίας κοινοποιήσεως της αποφάσεως του Συμβουλίου επί οιουδήποτε ζητήματος αναφερομένου εις το παρόν άρθρον, να υποβάλει προσφυγήν
προς τον Υπουργόν."
Αυτό που προκύπτει από την πιο πάνω διάταξη είναι ότι ο Υπουργός Εσωτερικών είναι το αρμόδιο όργανο το οποίο έχει εκ του νόμου εξουσία, κατόπιν άσκησης ιεραρχικής προσφυγής να επιλαμβάνεται παραπόνων τα οποία απορρέουν από την επιβολή ή καταλογισμό υπό του Συμβουλίου οιουδήποτε ποσού το οποίο υπερβαίνει τις πενήντα λίρες. Επομένως ο Επαρχος προς τον οποίο ο αιτητής υπέβαλε την ένστασή του ήταν όργανο αναρμόδιο να επιληφθεί του θέματος. Η μόνη υποχρέωση του Επάρχου ήταν να διαβιβάσει την ένσταση στο αρμόδιο όργανο. Βλ.
Kyriacou v. C.B.C. (1965) 3 CLR 482.Eφόσον ο Επαρχος δεν είχε υποχρέωση δυνάμει του νόμου να επιληφθεί της ένστασης ακολουθεί πως η απόρριψη της δεν μπορεί να αποτελεί το αντικείμενο της προσφυγής. Επομένως η υπό εξέταση προσφυγή η οποία έχει ως αντικείμενο την απόρριψη της ένστασης που κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή του Επάρχου ημερομηνίας 1.8.98 δεν ευσταθεί και απορρίπτεται με έξοδα.
Α. Κραμβής, Δ.