|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΠΑΝΑΓΙΔΗΣ ν. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ - ΕΡΓΑΣΙΑΣ, Υπόθεση Αρ. 459/2005, 19 Ιουνίου 2006
Παναγίδης Κυριάκος ν. Υπουργείου Οικονομικών - Εργασίας (2006) 4 ΑΑΔ 542
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΑΡ. 805/97
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Δ.
Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Ζήνων Οικονόμου από τη Λεμεσό
Αιτητή
και
Κυπριακή Δημοκρατία μέσω
1. Διευθυντή Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων
2. Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων
Καθ΄ων η αίτηση
-----------------
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 16 Ιουλίου 1999
Για τον αιτητή: Ν. Παπαμιλτιάδους.
Για τους καθ΄ων η αίτηση: Ευγενία Καρακάννα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας.
-----------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Το 1997 ο αιτητής υποβλήθηκε εκ νέου σε εξέταση από Ιατρικό Συμβούλιο σε σχέση με τη σύνταξη ανικανότητας (σε βαθμό 75%) που του παρεχόταν από το 1993. Με επιστολή ημερομηνίας 24.7.97 πληροφορήθηκε πως η σύνταξή του τερματίστηκε από 1.4.97 επειδή κρίθηκε ως ικανός για εργασία. Αντικείμενο της προσφυγής είναι το κύρος αυτής της απόφασης. Διαπιστώνονται τα ακόλουθα:
1. Στις 29.5.97 το Ιατρικό Συμβούλιο συμπλήρωσε έντυπο έκθεσης, αλλά κατά ελλιπή τρόπο. Πολλές στήλες παρέμειναν κενές ενώ οι χειρόγραφες σημειώσεις κάτω από την ένδειξη "περιγραφή γενικής κατάστασης της υγείας του αιτητή με αναφορά στην ακριβή φύση και έκταση οποιασδήποτε φυσικής ή πνευματικής αναπηρίας", είναι αδύνατο να διαβαστούν.
2. Στο ερώτημα, στο ίδιο έντυπο, αν ο αιτητής είναι σήμερα ικανός για άσκηση του επαγγέλματος του κλητήρα, δίνεται αρνητική απάντηση. Εν τούτοις, η απάντηση στο επόμενο ερώτημα, αν δηλαδή προβλέπεται ότι ο αιτητής θα παραμείνει μόνιμα ανίκανος για άσκηση του επαγγέλματός του, δημιουργεί ερωτηματικά. Δίνεται και σ΄αυτή την ερώτηση αρνητική απάντηση.
3. Τα ερωτηματικά επιτείνονται από τις άλλες παρατηρήσεις του Ιατρικού Συμβουλίου με τις οποίες συμπληρώνεται το έντυπο. Αναφέρεται πως για να ληφθεί απόφαση είναι απαραίτητο (αν διαβάζω καλά τη λέξη) να προσκομιστούν πρόσφατο test κοπώσεως και άλλα δυσανάγνωστα.
4. Ακολουθούν στο φάκελλο δυσανάγνωστο σημείωμα του ιατρού Κ. Ζαμπάρτα, δακτυλογραφημένη έκθεση για ευρήματα από "Α/Α θώρακος" που περιγράφονται ως φυσιολογικά, "Βiochemistry report" και ιατρική έκθεση του Ειδικού Παθολόγου-Καρδιολόγου Μ.Α. Θεοδότου ο οποίος, όπως αναφέρεται, παρακολουθεί τον αιτητή από το 1990.
5. Χειρόγραφη σημείωση στο φάκελο, ημερομηνίας 10.7.97, προς την οποία ο "Δ.Κ.Α." εκφράζει συμφωνία στις 11.7.97, αναφέρει τα ακόλουθα:
"Καν Πέτσα,
Μετά τα σημ. 15 -17, κλήθηκε για εξέταση από το Ι.Σ. (ερ. 73-72) το οποίο δεν γνωμοδότησε, γιατί ζήτησε τα ερ. 19 -74. Σήμερα παρουσιάστηκαν στο Ι.Σ. τα πιο πάνω ερυθρά και οι γιατροί έκριναν ότι είναι ικανός για το επάγγελμα. Ως εκ τούτου, πιστεύω ότι ορθά λήφθηκε η απόφαση τερματισμού της σύνταξης."
Οι καθ΄ων η αίτηση καταχώρισαν ένσταση και με την αγόρευσή τους υποστήριξαν τη νομιμότητα της απόφασης που λήφθηκε. Κατά τις διευκρινίσεις ζήτησα εξήγηση σε σχέση με ερωτήματα που έκρινα ότι προέκυπταν από το περιεχόμενο της έκθεσης του Ιατρικού Συμβουλίου. ΄Οταν η κα Καρακάννα συνέλεξε τα στοιχεία, απεριφράστως δήλωσε πως η Δημοκρατία δεν υποστήριζε πλέον τη νομιμότητα της απόφασης. Κατά την άποψή της "η με τέτοιο τρόπο διατύπωση της απόφασης του Ιατρικού Συμβουλίου, δεν συνάδει με τις αρχές της χρηστής διοίκησης". Αναφερόταν στο σημείωμα της 10.7.97 πως παρουσιάστηκαν στο Ιατρικό Συμβούλιο τα πιστοποιητικά που ζητήθηκαν με την έκθεση του αλλά δεν υπήρχε οποιοδήποτε πρακτικό του Ιατρικού Συμβουλίου αναφορικά με την εξέτασή τους και την απόφασή του.
Παρουσιάστηκε ο διοικητικός φάκελος, το περιεχόμενο του στην έκταση που είναι σχετικό το έχω παραθέσει στην αρχή, και, σε συμφωνία προς την άποψη των δυο πλευρών, καταλήγω πως στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας. Το Ιατρικό Συμβούλιο είναι συλλογικό όργανο στο οποίο εναποτίθεται κρίσιμης σημασίας καθήκον και, πράγματι, κατά τις αρχές της χρηστής διοίκησης, όπως είναι παγίως νομολογημένο, οφείλει να τηρεί πρακτικό και να διατυπώνει εγγράφως τις αποφάσεις στις οποίες καταλήγει. Η γνώση αυτών των αποφάσεων δια μέσου πληροφόρησης άλλων λειτουργών, δεν είναι μέθοδος παραδεκτή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ
/Μσι