|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1999) 4 ΑΑΔ 758
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 45/98
Ενώπιον
: ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:-
Νίκου Μακρίδη
Αιτητή
και
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
1. Υπουργού Δικαιοσύνης και
Δημοσίας Τάξεως
2. Αρχηγού Αστυνομίας
Καθ΄ ων η Αίτηση
_ _ _ _ _ _ _ _
25 Ιουνίου, 1999
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ
Για τον Αιτητή: Κος. Ελ. Ελευθερίου.
Για τους Καθ΄ ων η Αίτηση: Κος. Γ. Γιωργαλλής, Δικηγόρος της
Δημοκρατίας.
_ _ _ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την προσφυγή ο αιτητής επιδιώκει δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση να προάξουν επ΄ ανδραγαθία, κατ΄ επίκληση του Κανονισμού 9(α) των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 1989 (Κ.Δ.Π. 52/89), στο βαθμό του Υπαστυνόμου, από 7/11/1997, το ενδιαφερόμενο μέρος Δ. Ναπολέοντος αντί αυτού και ή στη θέση αυτού, είναι άκυρη.
Οι καθ΄ ων η αίτηση αμφισβητούν τη νομιμοποίηση του αιτητή. Είναι η θέση τους ότι, εφόσο ο ίδιος δεν κατείχε τα προσόντα για προαγωγή στη θέση του Υπαστυνόμου, επειδή δεν είχε επιτύχει στις αναγκαίες εξετάσεις, στερείται του απαραίτητου εννόμου συμφέροντος να προσβάλει την επ΄ ανδραγαθία προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους. Η απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Α. Γεωργίου κ.α. ν. Ματθαίου Παναγή κ.α., Αναθεωρητική ΄Εφεση 2166, ημερομηνίας 28/2/1997, είναι σχετική. Πράγματι ορισμένη φράση από την απόφαση αυτή, όταν απομονωθεί, παρέχει βάση στην εισήγηση των καθ΄ ων η αίτηση. Από τη συνέχεια όμως είναι σαφές ότι το έννομο συμφέρο κάθε μέλους της αστυνομίας να προσβάλει την προαγωγή οποιουδήποτε άλλου μέλους επ΄ ανδραγαθία είναι ανεξάρτητο από το κατά πόσο το ίδιο κατέχει τα προσόντα για προαγωγή στη συγκεκριμένη θέση. Στην υπόθεση Α. Γεωργίου γίνεται αναφορά σε ηθικό συμφέρο όλων των μελών της αστυνομίας που συνίσταται στο άμεσο, μεταξύ άλλων, ενδιαφέρον τους για την καλή λειτουργία του Αστυνομικού Σώματος. Παραθέτω ολόκληρο το απόσπασμα από τη σελίδα 7 της απόφασης Α. Γεωργίου που εξέδωσε ο Πρόεδρος Πικής:-
"Κάθε μέλος της τάξης του Αστυνομικού Σώματος από το οποίο προέρχεται ο προαγόμενος επ΄ ανδραγαθία, που έχει τα προσόντα για προαγωγή, έχει ηθικό συμφέρον να προσβάλει την απόφαση. Το συμφέρον του πηγάζει από την παράκαμψη της διαδικασίας για τις προαγωγές μελών της τάξης, όπου ο προσφεύγων υπηρετεί, το οποίο επηρεάζει, αφενός, την υπηρεσιακή του κατάσταση και, αφετέρου, τη λειτουργία του Αστυνομικού Σώματος. Κατάχρηση της εξουσίας διανοίγει την οδό της αυθαιρεσίας και της καταπάτησης της χρηστής διοίκησης. Πρόκειται, για εξουσία η οποία αποβλέπει στην ανταμοιβή του ηρωϊσμού. Ολόκληρη η τάξη των αστυφυλάκων, και κάθε ένας από αυτούς, έχει συμφέρον στη διασφάλιση της σύννομης άσκησης της εξουσίας, για προαγωγή επ΄ ανδραγαθία. Η άσκηση της εξουσίας, μέσα στο πλαίσιο του Νόμου, προάγει το κύρος των αστυφυλάκων. ενώ η κατάχρηση της διανοίγει τη θύρα για τον εξοστρακισμό της αξιοκρατίας στις προαγωγές."
(Βλ. σχετικά και την απόφαση του Δικαστή Κωνσταντινίδη στην Προσφυγή Αρ. 50/98, Γιανούλλα Λεωνίδου και Κυπριακή Δημοκρατία, απόφαση δόθηκε 18/6/1999).
Ακολουθεί ότι η εισήγηση των καθ΄ ων η αίτηση για έλλειψη έννομου συμφέροντος εκ μέρους του αιτητή δεν ευσταθεί.
΄Οσον αφορά την ουσία της προσφυγής, για το τι συνιστά ανδραγαθία και ποια η έκταση του αναθεωρητικού έλεγχου από το Ανώτατο Δικαστήριο η υπόθεση Α. Γεωργίου (ανωτέρω) είναι πλήρως διαφωτιστική. Αντικείμενο του αναθεωρητικού ελέγχου είναι κατά πόσο ορισμένη πράξη, όπως την περιγράφει η διοίκηση, στην προκείμενη περίπτωση η ηγεσία της αστυνομίας, συνιστά ανδραγαθία. Δεν συνιστά ανδραγαθία η με πίστη και ζήλο εκτέλεση του αστυνομικού καθήκοντος. Ούτε το γεγονός ότι κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του ο αστυνομικός εξέθεσε τον εαυτό του σε σοβαρό κίνδυνο. Η έκθεση αστυνομικών σε κινδύνους είναι σύμφυτη με το χαρακτήρα των καθηκόντων τους. Τότε μόνο μπορεί να γίνεται λόγος για ανδραγαθία αστυνομικού όταν, στη συγκεριμένη περίπτωση, οι ενέργειες του συνοδεύονται από τα στοιχεία της αυταπάρνησης και του πραγματικού ηρωϊσμού.
Στην εξεταζόμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιο μου, το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, χωρίς να υπολογίσει χρόνο ή κόπο και επιδεικνύοντας επιμονή, μεθοδικότητα και αποφασιστικότητα κατάφερε, μαζί με συναδέλφους του, να πείσει ύποπτο να ομολογήσει τη διάπραξη απόπειρας φόνου και, ταυτόχρονα, να αποκαλύψει άλλα πρόσωπα ως συνεργούς του. Το έγκλημα αποτελούσε συνέχεια μιας σειράς από παράνομες πράξεις αντιπάλων φατριών του υποκόσμου και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο δέχθηκε απειλητικά τηλεφωνήματα, πράγμα που οδήγησε τους προϊστάμενους του να του προτείνουν απαλλαγή από τα καθήκοντα του στην υπόθεση, κάτι το οποίο ο ίδιος αρνήθηκε να αποδεχθεί.
Αναμφίβολα ο χρόνος και ο κόπος που διέθεσε το ενδιαφερόμενο μέρος, όπως και η επιμέλεια, μεθοδικότητα και αποφασιστικότητα που επέδειξε είναι πράξεις καθ΄ όλα αξιέπαινες. Εξίσου αξιέπαινη είναι και η άρνηση του να αποδεχθεί απαλλαγή από τα καθήκοντα του στην υπόθεση μήπως κάτι τέτοιο έχει αρνητικές επιπτώσεις στη διαλεύκανση και περαιτέρω προώθηση της. Αυτά όμως δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι ανταποκρίνονται σε ότι προσδιορίστηκε από τη νομολογία ως "ανδραγαθία".
Η προσφυγή είναι βάσιμη με τη διευκρίνιση ότι το αποτέλεσμα δεν συνδέεται με τους ισχυρισμούς του αιτητή ότι θα έπρεπε να είχε προαχθεί ο ίδιος επ΄ ανδραγαθία αντί του ενδιαφερόμενου μέρους και τούτο διότι, πρώτο, η επ΄ ανδραγαθία προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους δεν έγινε κατά προτίμηση αντί του αιτητή, δεν υπήρξε δηλαδή επιλογή μεταξύ του ενδιαφερόμενου μέρους και του αιτητή, και, δεύτερο, διότι με την προσφυγή δεν προσβάλλεται η παράλειψη των καθ΄ ων η αίτηση να προάξουν τον αιτητή, πάντοτε ανεξάρτητα από το ενδιαφερόμενο μέρος, για ισχυριζόμενη δική του ανδραγαθία (όχι, μάλιστα, κατά τη διερεύνηση της ίδιας υπόθεσης αλλά κατά την εξέλιξη των γεγονότων της).
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του ΄Αρθρου 146(4)(β) του Συντάγματος.
Ρ. Γαβριηλίδης,
Δ.
/ΜΝ