|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 811/97
Ενώπιον
: ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:-
Χριστόφορου Κώστα, Λεωφ. Στασίνου 17Α, Λευκωσία
Αιτητή
και
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
του Υπουργού Οικονομκών και/ή
Εφόρου Φ.Π.Α.
Καθ΄ ων η Αίτηση
_ _ _ _ _ _ _ _
10 Μαΐου, 1999
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ
Για τον Αιτητή: Κα. Α. Ευσταθίου-Νικολετοπούλου.
Για τους Καθ΄ ων η Αίτηση: Κα. Ελ. Ζαχαριάδου, Δικηγόρος της
Δημοκρατίας.
_ _ _ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την προσφυγή ο αιτητής επιδιώκει δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση του καθ΄ ου η αίτηση, Εφόρου Φ.Π.Α., να τον εγγράψει αναδρομικά στο Μητρώο Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Μητρώο Φ.Π.Α.) από 1/5/1994 και να του επιβάλει, ταυτόχρονα, χρηματική επιβάρυνση £1.550,00 με το αιτιολογικό ότι καθυστέρησε για 31 μήνες να γνωστοποιήσει την υποχρέωση του για εγγραφή στο Μητρώο Φ.Π.Α. είναι άκυρη.
Το πραγματικό υπόβαθρο της υπόθεσης είναι το ακόλουθο.
Ο αιτητής έχει ως εμπορική δραστηριότητα σχολή εκπαίδευσης μαθητευομένων οδηγών αυτοκινήτου στη Λευκωσία. Σήμερα είναι πρόσωπο εγγεγραμμένο στο Μητρώο Φ.Π.Α..
Μέσα στο 1996 το Επαρχιακό Γραφείο Φ.Π.Α. Λευκωσίας διεξήγαγε ευρεία έρευνα για να διαπιστωθεί ο κύκλος εργασιών των σχολών εκπαίδευσης μαθητευομένων οδηγών αυτοκινήτου. Για τους σκοπούς της έρευνας ζητήθηκαν πληροφορίες και στοιχεία από το Σύνδεσμο των Εκπαιδευτών Αυτοκινήτου και από το Γραφείο Εξεταστών της Αρχής Αδειών του Τμήματος Οδικών Μεταφορών.
Από τα στοιχεία της έρευνας διαφάνηκε ότι υπήρχαν βάσιμοι λόγοι ο αιτητής να είχε υποχρέωση να εγγραφεί στο Μητρώο Φ.Π.Α. από την 1/5/1994, δυνάμει του ΄Αρθρου 13(1)(α)(ι) του Περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμου (Νόμος 246/90, όπως τροποποιήθηκε), εφ΄ όσον το ύψος των φορολογητέων παροχών υπηρεσιών που είχε πραγματοποιήσει κατά το τρίμηνο από 1/1/1994 έως 31/3/1994 ήταν £4.075,00. Κατόπιν τούτου διεξήχθηκε έρευνα για να διαπιστωθεί κατά πόσο ο αιτητής είχε όντως τέτοια υποχρέωση εγγραφής στο Μητρώο Φ.Π.Α..
Από την έρευνα προέκυψε ότι:-
(α) Ο αιτητής διέθετε δύο εκπαιδευτικά επιβατικά αυτοκίνητα, τα υπ΄ αριθμό εγγραφής VF079 και VB506,και ένα εκπαιδευτικό λεωφορείο με αριθμό εγγραφής FL188.
(β) Ο αιτητής δεν εξέδιδε αποδείξεις στους μαθητές του. Οι τιμές που χρέωνε ήταν, για τα έτη 1993 και 1994 £4,00, και για τα έτη 1995 και 1996 £5,00, για κάθε ώρα μαθήματος για απόκτηση άδειας οδηγήσεως "σαλούν" αυτοκινήτου ενώ για κάθε ώρα μαθήματος για την απόκτηση άδειας οδηγήσεως λεωφορείου, ήταν, για τα έτη 1993, 1994 και 1995 £10,00, και για το έτος 1996 £12,00-£13,00. Επίσης χρέωνε για κάθε χρησιμοποίηση του επιβατικού αυτοκινήτου του από τους μαθητές κατά την εξέταση τους από τους εξεταστές της Αρχής Αδειών, για τα έτη 19
93, και 1994 £25,00, για τα έτη 1995 και 1996 £30,00, ενώ, για τη χρησιμοποίηση του λεωφορείου του, μέχρι το 1995, χρέωνε £25,00-£35,00.(γ) Υπήρχαν διαφορές στις καταχωρήσεις στα βιβλία του αιτητή σε σχέση με τα στοιχεία του Γραφείου των Εξεταστών της Αρχής Αδειών. Συγκεκριμένα, στα βιβλία του είχε καταχωρήσει, για το έτος 1993, ότι έγιναν 57 εξετάσεις μαθητών για έκδοση άδειας οδηγού επιβατικού αυτοκινήτου (σαλούν) και, για το έτος 1994, 54. Στα βιβλία των Εξεταστών της Αρχής Αδειών βρέθηκαν ότι ήταν 76, για το έτος 1993, και 109, για το 1994.
Μετά τις πιο πάνω διαπιστώσεις ο αιτητής κλήθηκε στα Γραφεία του Επαρχιακού Γραφείου Φ.Π.Α. Λευκωσίας. Κατά τη συνάντηση που είχε με αρμόδιο λειτουργό, στις 9/6/1997, αρνήθηκε την ορθότητα των πιο πάνω στοιχείων. Κατόπιν τούτου του ζητήθηκε να προσκομίσει οποιαδήποτε δικά του στοιχεία που να διαφοροποιούν το αποτέλεσμα της έρευνας, αυτός, όμως, δεν έπραξε τίποτε. Ακολούθως ο ΄Εφορος Φ.Π.Α., εφ΄ όσο ο αιτητής δεν προσκόμισε οποιαδήποτε στοιχεία όπως του ζητήθηκε, προχώρησε και τον ενέγραψε στο Μητρώο Φ.Π.Α. με βάση το άρθρο 14(1) του Νόμου και, στη συνέχεια, με επιστολή του ημερομηνίας 7/8/1997, του γνωστοποίησε την απόφαση του. Με την ίδια επιστολή τον πληροφόρησε ότι του επέβαλε και χρηματική επιβάρυνση ύψους £1.550
,00, δυνάμει του άρθρου 21Α του Νόμου, διότι είχε καθυστερήσει για 31 μήνες να γνωστοποιήσει την υποχρέωση του για εγγραφή στο Μητρώο Φ.Π.Α..Ως λόγος ακυρώσεως της πιο πάνω απόφασης του Εφόρου Φ.Π.Α. προβάλλεται η θέση ότι ο ΄Εφορος ενήργησε υπό το κράτος πλάνης περί τα πράγματα.
Σύμφωνα με τη νομολογία, στην περίπτωση που ο φορολογούμενος δεν υποβάλλει τα αναγκαία στοιχεία, που είναι σε γνώση του και στα οποία να μπορεί να στηριχθεί η Φορολογική Αρχή για τον υπολογισμό του εισοδήματος του, η Αρχή, αφού προβεί στη δική της έρευνα, δικαιούται να υπολογίσει το εισόδημα του με βάση τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής. Σε τέτοια περίπτωση υπάρχει η πιθανότητα η εκτίμηση της Φορολογικής Αρχής να μην είναι απόλυτα αντιπροσωπευτική των εισοδημάτων του φορολογουμένου. ΄Ομως, νοουμένου ότι η εκτίμηση της είναι εύλογα επιτρεπτή βάσει των ενώπιον της στοιχείων, το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει για να την ανατρέψει. (Βλ., μεταξύ άλλων,
Alecos Panayiotou v. The Republic (1984) 3 C.L.R. 857, Χαράλαμπος Πρέστου ν. Της Δημοκρατίας, Προσφυγή Αρ. 723/88, απόφαση 28/7/1990, και Γιαννάκης Ξυδιά ν. Της Δημοκρατίας (1991) 4 (Δ) Α.Α.Δ. 2863.) Στην προκείμενη περίπτωση, με βάση τα πραγματικά στοιχεία που εξασφαλίστηκαν από τον ΄Εφορο Φ.Π.Α., ο αιτητής κλήθηκε να προσκομίσει οποιαδήποτε δικά του στοιχεία που να διαφοροποιούν το αποτέλεσμα της έρευνας του Εφόρου. Δεν το έπραξε. Ακολούθως ο ΄Εφορος Φ.Π.Α. πήρε την προσβαλλόμενη απόφαση υπό το φως των στοιχείων που ο ίδιος εξασφάλισε. Με βάση τα εν λόγω στοιχεία, όπως τα παράθεσα πιο πάνω, βρίσκω ότι η απόφαση αυτή του Εφόρου Φ.Π.Α. ήταν εύλογα επιτρεπτή ώστε να μην δικαιολογείται η επέμβαση μου.Η προσφυγή απορρίπτεται.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται βάσει του άρθρου 146(4)(α) του Συντάγματος.
Ρ. Γαβριηλίδης,
Δ.
/ΜΝ