ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Απόκρυψη Αναφορών (Noteup off) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων



ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:

Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή




ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ.

718/96, 719/96, 846/96 και 872/96

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΚΡΟΝΙΔΗ, Δ.

Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος

Υπόθεση Αρ. 718/96

Μεταξύ:

Αντωνίας Σολωμού και άλλων

Αιτητριών

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

Καθ΄ων η αίτηση

------------

Υπόθεση Αρ. 719/96

Μεταξύ:

Μαρίας Λοΐζου Ζενιέρη και άλλων

Αιτητριών

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

Καθ΄ων η αίτηση

------------

Υπόθεση Αρ. 846/96

Μεταξύ:

Χρυσούλας Παναγιώτου και άλλων

Αιτητριών

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

Καθ΄ων η αίτηση

------------

Υπόθεση Αρ. 872/96

Μεταξύ:

Μάγδας Σταύρου

Αιτήτριας

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

Καθ΄ων η αίτηση

------------

 

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 30 Μαρτίου, 1999.

Ενδιάμεση Αίτηση ημερ. 15.5.98

Για τους αιτητές σε όλες τις υποθέσεις: Μ. Τριανταφυλλίδης.

Για τους καθ΄ων η αίτηση: Α. Βασιλειάδης.

Για το ενδιαφερόμενο μέρος 4: Μ. Ορφανίδης.

Για το ενδιαφερόμενο μέρος 6: Σ. Νικολάου για Α. Παπαχαραλάμπους.

Για τα ενδιαφερόμενα μέρη 1, 2, 3, 5, 7-18: Ξ. Ευγενίου για Α.Σ. Αγγελίδη.

--------------------

 

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

Με ενδιάμεση αίτηση ημερομηνίας 15.5.98 όλοι οι αιτητές στις συνεκδικαζόμενες προσφυγές ζητούν οδηγίες και/ή διάταγμα ως εξής:-

"(Α) Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίον να διατάττεται, δυνάμει του κανονισμού 12(2) του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, η Καθ΄ης η Αίτηση Κυπριακή Δημοκρατία, να δώσει ενόρκως, διά δεόντως εξουσιοδοτημένων υπαλλήλων, πληροφορίες, παρουσιάζοντας και όλα τα συναφή έγγραφα, και άλλα αποδεικτικά μέσα, σχετικά με το ποία ήταν, κατά τον ουσιώδη χρόνο η διαδικασία συστάσεων, από τα κατά τόπους Νοσοκομεία, Νοσηλευτικών Λειτουργών ως υποψηφίων για προαγωγή σε θέση Ανώτερου Νοσηλευτικού Λειτουργού, και πόσες και ποίες Νοσηλευτικές Λειτουργοί συστήθηκαν τότε, από κάθε Νοσοκομείο, για προαγωγή.".

Η αίτηση βασίζεται στους Κανονισμούς 10, 11, 12(2), 18 και 19 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962.

Παραθέτω ολόκληρο το κείμενο της αίτησης που αναφέρεται στα γεγονότα που τη στηρίζει:-

"Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται η παρούσα Αίτηση εμφαίνονται στη δικογραφία και από αυτά προκύπτει η αναγκαιότητα, για σκοπούς ορθής απονομής της Δικαιοσύνης, να διερευνηθούν από το Δικαστήριο, στα πλαίσια της ερευνητικής δικαιοδοσίας του, τα προαναφερόμενα θέματα τα οποία σχετίζονται κυρίως με τον ισχυρισμό των Αιτητριών περί άνισης μεταχείρισης εκείνων που υπηρετούσαν σε Νοσοκομεία από τους υπεύθυνους των οποίων ουδεμία Νοσηλευτική Λειτουργός συστήθηκε για προαγωγή, ένεκα της υιοθέτησης στα Νοσοκομεία αυτά αυστηρότερης προσέγγισης στο θέμα των συστάσεων από εκείνη που υιοθετήθηκε σε άλλα Νοσοκομεία.".

Καταχωρήθηκε ένσταση από τους καθ΄ων η αίτηση στις προσφυγές την οποία υιοθέτησαν και οι συνήγοροι των ενδιαφερομένων μερών.

Η ενδιάμεση αίτηση ακολούθως ορίσθηκε για προφορική ακρόαση που τελικά πραγματοποιήθηκε στις 8.1.99. Αγόρευσαν εκτενώς οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των αιτητριών και των καθ΄ων η αίτηση. Οι συνήγοροι των ενδιαφερομένων μερών υιοθέτησαν τα όσα υπεστήριξε ο συνήγορος των καθ΄ων η αίτηση.

Αγορεύοντας ο συνήγορος των αιτητριών υπεστήριξε ότι από τα νοσοκομεία Μακάρειο της Λευκωσίας, της Λάρνακας και του Παραλιμνίου δεν συστήθηκε για προαγωγή κανένας νοσηλευτικός λειτουργός και τούτο, όπως ισχυρίζεται, γιατί οι Προϊστάμενοι στα νοσοκομεία αυτά αξιολόγησαν αυστηρά τους υπαλλήλους σε αντίθεση με τους Προϊσταμένους άλλων νοσοκομείων. Κατέληξε δε ότι είναι μέρος του ερευνητικού έργου του Δικαστηρίου να διατάξει "κρείσσονας αποδείξεις" για να διαπιστωθεί η πραγματικότητα.

Ο συνήγορος των καθ΄ων η αίτηση υπεστήριξε ότι η παρούσα αίτηση καλύπτεται πλήρως από άλλη ενδιάμεση αίτηση με παρόμοιο περιεχόμενο η οποία απορρίφθηκε από το Δικαστήριο στις 12.6.98. Υπεστήριξε ότι η παρουσία και η αντεξέταση των προϊσταμένων των ενδιαφερομένων μερών για να αιτιολογήσουν τη μη σύσταση τους δεν θα προσφέρει οτιδήποτε που να οδηγεί σε ακύρωση της επίδικης απόφασης γιατί οι λόγοι της μη σύστασης τους φαίνονται στις εμπιστευτικές εκθέσεις και τους υπηρεσιακούς φακέλους που θα κατατεθούν στο Δικαστήριο κατά τις τελικές διευκρινήσεις των προσφυγών.

Στην προηγούμενη ενδιάμεση αίτηση των αιτητριών, ημερομ. 5.1.98, ζητήθηκε διάταγμα του Δικαστηρίου για να υποχρεώσει το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Υγείας να καταθέσει "ποίοι ήσαν οι συνεργάτες του με τους οποίους αντάλλαξε απόψεις για να διαμορφώσει τις συστάσεις του προς την ΕΔΥ και ειδικότερα, ποίες ήσαν οι ενστάσεις των υπευθύνων των κατά τόπους νοσοκομείων.".

Στην ενδιάμεση απόφασή μου στην πιο πάνω αίτηση, ημερ. 12.6.1998 (Αντωνία Σολωμού κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Προσφ. αρ. 718/96 κ.ά., ημερ. 12.6.98) αφού γίνεται ευρεία θεώρηση της νομολογίας απέρριψα την αίτηση γιατί "η μαρτυρία την οποία ζητούν να προσάξουν οι αιτητές είναι άσχετη με τα επίδικα θέματα γιατί δεν μπορεί να οδηγήσει στην ακύρωση της επίδικης πράξης.".

Στην ενδιάμεση εκείνη απόφαση παρέπεμψα στη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου και ειδικότερα στις Κυπριακή Δημοκρατία ν. C. Kassinos Construction Ltd., A.E. 982, ημερ. 16.11.90, Αndreas Malais and Others v. Republic (1965) 3 CLR 572 και Νίκος Ζαβρός ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή αρ. 779/87, ημερ. 26.1.98.

Πρωταρχική προϋπόθεση για να επιτραπεί η προσαγωγή μαρτυρίας στην αναθεωρητική διαδικασία είναι η σχετικότητα της μαρτυρίας προς τα επίδικα θέματα. Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή μαρτυρία η οποία τείνει να διαφοροποιήσει, αλλοιώσει ή μεταβάλει το περιεχόμενο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη προς ενίσχυση του κύρους της απόφασης. Η αποκλειστική αρμοδιότητα για τον προσδιορισμό των ουσιωδών γεγονότων που άπτονται της άσκησης των εξουσιών της ΕΔΥ ανήκει στην ίδια την ΕΔΥ.

Έχοντας κατά νου τις πιο πάνω αρχές που καθιέρωσε η νομολογία έχω καταλήξει ότι η αιτούμενη για προσαγωγή μαρτυρία δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή γιατί δεν είναι σχετική με τα επίδικα θέματα όπως προδιαγράφονται στις προσφυγές και τείνουν να αλλοιώσουν το περιεχόμενο των στοιχείων που λήφθησαν υπόψη από την ΕΔΥ.

Για τους λόγους αυτούς η αίτηση απορρίπτεται. Τα έξοδα να ακολουθήσουν το αποτέλεσμα, αλλά σε καμιά περίπτωση να επιδικασθούν εναντίον της ΕΔΥ ή των ενδιαφερομένων μερών.

 

Μ. Κρονίδης,

Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΕΠσ


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο