|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 105/97
ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ.Κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.
Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ
:Μαρίας Θεοδώρου, από την Αγλαντζιά,
Αιτήτριας
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,
Καθ΄ ης η αίτηση
---------------------------
11 Μαρτίου 1999
Για την αιτήτρια: Α.Σ. Αγγελίδης.
Για την καθ΄ ης η αίτηση: Θ. Μαυρομουστάκη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας.
Για το ενδιαφερόμενο πρόσωπο: Κ. Κακουλλή για Γ. Κακογιάννη.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (στα επόμενα η Ε.Δ.Υ) ημερ. 6 Δεκεμβρίου 1996 με την οποία, έπειτα από επανεξέταση, επέλεξε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Ανδρέα Γ. Σταθόπουλο για προαγωγή στη μόνιμη (Προϋπ. Αναπτ.) θέση Ανώτερου Λέκτορα (Γενικών Σπουδών), Ανώτερο Τεχνολογικό Ινστιτούτο, με ισχύ αναδρομικά από 1 Ιουλίου 1993. Κατόπιν αποδοχής του, η προαγωγή δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα με ημερ. 24 Ιανουαρίου 1997.
Το ίδιο ενδιαφερόμενο πρόσωπο είχε επιλεγεί και με την προηγούμενη απόφαση της Ε.Δ.Υ., ημερ. 9 Ιουνίου 1993, για πλήρωση της θέσης. Η αιτήτρια είχε θεωρηθεί μη προσοντούχος υποψήφιος κι αυτό ενόψει του αντίκτυπου της αντίληψης της Ε.Δ.Υ. ως προς την ημερομηνία έναρξης της διαδικασίας πλήρωσης της θέσης. Η αιτήτρια, για το λόγο αυτό όπως και για άλλους, προσέβαλε την προαγωγή με την προσφυγή αρ. 798/93. Το Δικαστήριο, με απόφαση ημερ. 23 Νοεμβρίου 1995, έκρινε αδικαιολόγητο τον αποκλεισμό της αιτήτριας και ως εκ τούτου ακύρωσε την προαγωγή. Όταν η Ε.Δ.Υ. επανεξέτασε την περίπτωση, έλαβε υπόψη ως έγκυρη και την υποψηφιότητα της αιτήτριας.
Η πληρωθείσα θέση δημιουργήθηκε με τον Προϋπολογισμό Αναπτύξεως για το 1991 (βλ. τον περί Ειδικεύσεως Πιστώσεως (Ταμείο Αναπτύξεως) Νόμο του 1991, Ν. 232/90) ως η ένατη σε οκτώ ήδη υπάρχουσες. Φαίνεται από τα όσα ανέφερε ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων σε συνεδρία της Ε.Δ.Υ. ημερ. 12 Αυγούστου 1992, ότι η δημιουργία της πρόσθετης θέσης είχε ως αφετηρία την άποψη περί χρησιμότητας χωριστού Κλάδου Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, με Ανώτερο Λέκτορα σε αντίστοιχη ειδικότητα. Παρεμβάλλω όμως εδώ - γιατί κάπου ξεχάστηκε - ότι χωριστός Κλάδος θα έπρεπε να σημαίνει, σύμφωνα με ό,τι διαλαμβάνεται στον Προϋπολογισμό Αναπτύξεως και μια πρόσθετη θέση Προϊσταμένου Κλάδου Σπουδών, θέση ιεραρχικά ψηλότερη από εκείνη του Ανώτερου Λέκτορα. Εκείνο όμως που έχει σημασία είναι ότι εν τέλει αυξήθηκε απλώς ο συνολικός αριθμός των θέσεων χωρίς οποιαδήποτε μεταβολή στη διάρθρωση του συστήματος. Το οποίο είχε τέσσερις Κλάδους: των Γενικών Σπουδών. της Ηλεκτρολογίας
"(Στην περίπτωση του Ανώτερου Λέκτορα Γενικών Σπουδών οι οικείες ειδικότητες είναι τα Μαθηματικά, τα Μαθηματικά και Ηλεκτρονική Επεξεργασία Πληροφοριών, η Επιστήμη Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, η Φυσική, τα Αγγλικά, τα Παιδαγωγικά και η Βιομηχανική Διοίκηση. Στην περίπτωση του Ανώτερου Λέκτορα Ηλεκτρολογίας οι οικείες ειδικότητες είναι η Ηλεκτρολογία και η Ηλεκτρονική. Στην περίπτωση του Ανώτερου Λέκτορα Μηχανολογίας οι οικείες ειδικότητες είναι η Μηχανολογία, η Μηχανική Παραγωγής και η Ναυτομηχανική. Στην περίπτωση του Ανώτερου Λέκτορα Πολιτικής Μηχανικής οι οικείες ειδικότητες είναι η Πολιτική Μηχανική και η Αρχιτεκτονική)."
Τόσο η αιτήτρια όσο και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο κατείχαν θέση Λέκτορα Γενικών Σπουδών: η αιτήτρια στην ειδικότητα Επιστήμης Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο στην ειδικότητα Φυσικής.
Μια από τις κύριες θέσεις της αιτήτριας είναι ότι δεν θα έπρεπε να είχε γίνει "κατανομή της θέσης σε υποψήφιο που ανήκει στη Φυσική" γιατί, καθώς πρότεινε, αυτό "αντιβαίνει στον περί Προϋπολογισμού Νόμο και στο Νόμο 1/90". Στα δε διατυπωθέντα νομικά σημεία αναφέρεται ότι "Η απόφαση λήφθηκε κατά διαδικασία που προηγήθηκε που πάσχει νομικά" για διάφορους λόγους, γενικά εκτεθέντες. Τίθενται με την προσφυγή και άλλες θέσεις που συζητήθηκαν. Δεν χρειάζεται όμως να επεκταθώ πέραν αυτής της μιάς που ανέφερα. Σε σχέση με την οποία διακρίνω, διαμέσου των επιχειρημάτων, όσο και αν δεν άγγιξαν ακριβώς το στόχο, ότι πράγματι υπήρξε καίριο σφάλμα στο αρχικό στάδιο της διαδικασίας.
Σε σημείωση στο σχέδιο υπηρεσίας αναφέρεται ότι: "Η ειδικότητα θα καθορίζεται κατά την πλήρωση της θέσης". Καθίσταται σαφές από το μέρος του σχεδίου που παρέθεσα πιο πριν ποιά είναι η έννοια της "ειδικότητας" και προκύπτει η αντιδιαστολή της με τον "Κλάδο", ως την ονομασία της κάθε μιας από τις βασικές διαιρέσεις, παρόλον που η λέξη "Κλάδος" δεν χρησιμοποιείται στο ίδιο το σχέδιο. Χρησιμοποείται όμως στον Προϋπολογισμό Ανάπτυξης: βλ. ενδεικτικά εκείνο του 1991, στη σελ. 2598.
Όταν η Ε.Δ.Υ. ζήτησε από την αρμόδια αρχή να καθορίσει την ειδικότητα, η απάντηση που δόθηκε με επιστολή ημερ. 15 Μαρτίου 1993 ήταν να πληρωθεί η θέση "στην ειδικότητα των "Γενικών Σπουδών"." Παραθέτω, ένεκα της σημασίας του ζητήματος, ολόκληρο το κείμενο της επιστολής:
" ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ
ΛΕΥΚΩΣΙΑ
15 Μαρτίου 1993
Πρόεδρο
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,
Έχω οδηγίες να αναφερθώ στην επιστολή σας με αριθμό 56/82/V και ημερομηνία 2 Μαρτίου 1993 και να σας πληροφορήσω ότι υπό τις περιστάσεις έχει αποφασισθεί να πληρωθεί η κενή θέση Ανώτερου Λέκτορα, στο Ανώτερο Τεχνολογικό Ινστιτούτο, στην ειδικότητα των "Γενικών Σπουδών".
Γι΄ αυτό παρακαλείσθε να προωθήσετε την πλήρωση της εν λόγω κενής θέσης, το συντομότερο δυνατό.
Γενικός Διευθυντής."
Η Ε.Δ.Υ. το δέχθηκε αυτό και προχώρησε. Ενώ όφειλε, έχοντας την ευθύνη ερμηνείας του σχεδίου υπηρεσίας, να υποδείξει ότι οι "Γενικές Σπουδές" αποτελούσαν κλάδο και όχι ειδικότητα. Που σήμαινε ότι ειδικότητα δεν καθορίστηκε όπως προέβλεπε το σχέδιο υπηρεσίας. Δεν υπήρχε λοιπόν θεμέλιο για τα όσα ακολούθησαν. Με τη διαπίστωση ότι έπασχε η διαδικασία που απέληξε στην προσβαλλόμενη απόφαση, επιβάλλεται η ακύρωση.
Θα ήταν ίσως χρήσιμο να σημειώσω εδώ πως το ζήτημα αυτό δεν κρίθηκε με τη δικαστική απόφαση στην προηγούμενη προσφυγή. Έγινε μεν εκεί αναφορά στον καθορισμό ειδικότητας αλλά μόνο με σκοπό αναζήτησης του χρονικού σημείου κατά το οποίο θα έπρεπε να κριθεί η κατοχή των προσόντων που απαιτούσε το σχέδιο υπηρεσίας και όχι από οποιαδήποτε άλλη άποψη. Επομένως δεν δημιουργήθηκε επ΄ αυτού δεδικασμένο.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος. Έξοδα υπέρ της αιτήτριας και εναντίον της Δημοκρατίας.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ