CyLaw | Αναφορικά μ'εμάς | Επικοινωνία

Μεταξύ:

Αιτητή

Καθ΄ ων η αίτηση

Για τις πέντε κενές θέσεις - που είναι μόνο προαγωγής - υπήρχαν πενήντα ένας προσοντούχοι υποψήφιοι, συμπεριλαμβανομένου του αιτητή. Ο Αναπληρωτής Διευθυντής που εκπροσώπησε το οικείο Τμήμα, σύστησε για προαγωγή τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα. Τα οποία, σε αρχαιότητα προηγούντο του αιτητή: τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα 1 και 2 προάχθηκαν στην κατεχόμενη θέση στις 15 Μαρτίου 1982^. τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα 3, 4 και 5 στις 15 Φεβρουαρίου 1983^. και ο αιτητής στις 15 Ιουνίου 1984. Σε προσόντα, τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα και ο αιτητής ήταν ίσοι. Σε βαθμολογημένη επαγγελματική αξία, καλύτερος ήταν ο αιτητής. Από το 1995 προς τα πίσω, μέχρι και το 1992, η εικόνα του συνόλου της περιόδου απέβαινε ευνοϊκή για τον αιτητή. Ο οποίος είχε την ίδια - με οκτώ "εξαίρετα" - βαθμολογία για το 1995, 1994 και 1993 ενώ για το 1992 είχε επτά "εξαίρετα" και ένα "πολύ ικανοποιητικά". Αυτό το τελευταίο αφορούσε το στοιχείο επαγγελματικής κατάρτισης. Για τα έτη 1991 και 1990 μπορεί να λεχθεί ότι εντάσσονταν όλοι στην ίδια γενική εικόνα με τη διευκρίνηση ότι εντός του φάσματος της μερικά από τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα βρίσκονταν σε κάπως καλύτερο σημείο με ψηλότερη βαθμολογία σε ορισμένα στοιχεία. Όμως χρονικά πιο πίσω, μέχρι το 1981, ο αιτητής υπερείχε εμφανώς. Στο σύνολο υπήρχε, δηλαδή, θετικό υπέρ του ισοζύγιο.

Τίθεται προς εξέταση, πρώτα απ΄ όλα το κατά πόσο στην προκείμενη περίπτωση, παρά τις εκτενείς στη σύσταση εξηγήσεις για την επιλογή των ενδιαφερομένων προσώπων, η σύσταση είναι ή όχι αιτιολογημένη. Πρόκειται για ζήτημα συνδεδεμένο με την κατ΄ αρχήν έννοια της σύστασης. Στη Δημοκρατία ν. Χριστοδούλου κ.α., Α.Ε. 2207 και 2208, ημερ. 15 Μαΐου 1998, συνόψισα τα όσα σημαντικά περί των συστάσεων υποδεικνύονται στη νομολογία ιδιαίτερα μετά τη ρητή πρόνοια για αιτιολογία. Παρότι επρόκειτο, ως προς το αποτέλεσμα, για απόφαση μειοψηφίας, δεν υπήρξε διαφορά με την πλειοψηφία σχετικά με τη νομολογία. Καλύπτω τώρα το έδαφος με την παράθεση του σχετικού μέρους:

Παρατηρώ ότι τα περισσότερα αν όχι όλα από τα όσα με τη σύσταση αποδόθηκαν στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα ως ιδιαίτερες ιδιότητες ή ικανότητες θα μπορούσαν στην ουσία, δηλαδή ανεξάρτητα από λεκτικές διαφορές ή αποχρώσεις, να ενταχθούν στα βαθμολογημένα στοιχεία επαγγελματικής αξίας. Τα οποία, υπενθυμίζω, από το 1990 εκτίθενται και επεξηγούνται στο σχετικό έντυπο ως εξής:

Δεν νομίζω πως χρειάζεται να προβώ σε λεπτομερή ανάλυση της κάθε περίπτωσης για να εξειδικεύσω τους συσχετισμούς. Επισημαίνω ότι για ορισμένες από τις ιδιότητες ή ικανότητες για τις οποίες εξυμνούνται τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα , ο αιτητής είχε βαθμολογηθεί ψηλότερα από ό,τι οι Νίκος Ξενοφώντος, Ντίνος Χριστοφίδης, Μιχαήλ Χρυσάνθου, Χρίστος Τρύφωνος και δεν υστερούσε σε άλλες βαθμολογημένες, όπως δεν υστερούσε σε όλες έναντι του ενδιαφερομένου προσώπου Σάββα Κυπριανού. Ακόμα και λαμβανομένου υπόψη - όπως λέγει ο Αναπληρωτής Διευθυντής - του όποιου ενδεχόμενου για μικρές αποκλίσεις στις ετήσιες αξιολογήσεις, που να οφείλονταν στο ότι διενεργήθηκαν από διαφορετικές ομάδες: βλ. Georghiou v. Republic (1976) 3 C.L.R. 74 στη σελ. 81. Εξειδικεύω ότι σε σχέση με τις ιδιότητες ή ικανότητες για τις οποίες θεωρήθηκε ότι διέκριναν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα, ο αιτητής είχε βαθμολογηθεί ψηλότερα στα αντίστοιχα στοιχεία αξιολόγησης, ήτοι, στα στοιχεία αρ. 5 και 8 για τον Ν. Ξενοφώντος^. στα στοιχεία αρ. 4, 6 και 8 για τον Ντ. Χριστοφίδη^. στο στοιχείο αρ. 3 για τον Μ. Χρυσάνθου^. και στο στοιχείο αρ. 8 για τον Χρ. Τρύφωνος. Σύσταση και βαθμολογημένη αξία βρίσκονταν λοιπόν σε διάσταση αφού εσφαλμένα ήταν που αποδόθηκαν στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα ορισμένες υπέρτερες ιδιότητες και ικανότητες όταν στην αντίστοιχη βαθμολογημένη αξία τα τέσσερα υστερούσαν και το πέμπτο ήταν απλώς ισοδύναμο.