|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1998) 4 ΑΑΔ 262
15 Απριλίου, 1998
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Α.Γ. ΚΑΖΑΝΟΣ & ΥΙΟΣ ΛΤΔ,
Αιτητές,
v.
ΕΠΑΡΧΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΒΕΛΤΙΩΣΕΩΣ ΚΑΚΟΠΕΤΡΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Yπόθεση Aρ. 62/97)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ―�Προθεσμία ―�Έναρξη της διαδρομής της από τη γνώση του προσφεύγοντος ως προς την προσβαλλόμενη πράξη ― Περιστάσεις του εμπροθέσμου της προσφυγής στην κριθείσα περίπτωση.
Eπαγγελματική Άδεια ― Δικαιώματα ― Eπιβολή ―�Ένσταση κατά της επιβολής ―�Aρμόδιο όργανο για την ένσταση ο Yπουργός Eσωτερικών ―�Ένσταση ενώπιον αναρμοδίου οργάνου στην κριθείσα περίπτωση και απόρριψή της από αυτό ― Συνέπειες.
Eπαγγελματική Άδεια ―�Δικαιώματα ―�Eπιβολή ―�H αναγκαιότητα αιτιολόγησής της ― Περιστάσεις έλλειψης αιτιολογίας στην κριθείσα περίπτωση και υπαγωγή τους στην επί του θέματος νομολογία.
[Πέραν των ανωτέρω τίτλων η απόφαση του Δικαστηρίου διαβάζεται ως σύνολο.]
H προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Γεωργίου v. Δήμου Λάρνακος (1998) 3 Α.Α.Δ. 197,
Kyriacou v. C.B.C. (1965) 3 C.L.R. 482,
Tserioris v. Municipality of Nicosia (1968) 3 C.L.R. 215,
Iωαννίδης v. Συμβουλίου Bελτιώσεως Kακοπετριάς, Yπόθεση Aρ. 60/97, ημερ. 29/1/1998,
Φίλιππος Δημητρίου & Yιοί Λτδ v. Δήμου Λεμεσού (1992) 4 Α.Α.Δ. 1150,
Pούσου v. Συμβουλίου Bελτιώσεως Iδαλίου (1994) 4 A.A.Δ. 2482.
Προσφυγή.
Προσφυγή με την οποία προσβάλλεται η απόφαση του Συμβουλίου για την επιβολή στους αιτητές δικαιωμάτων επαγγελματικής άδειας.
Στ. Δρυμιώτης, για τους Aιτητές.
Χρ. Ματθαίου, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
KPAMBHΣ, Δ.:�Οι αιτητές είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με έδρα την Ευρύχου. Πληρώνουν δικαιώματα επαγγελματικής άδειας στο Συμβούλιο Βελτιώσεως Ευρύχου στα όρια του οποίου έχουν το κέντρο των εμπορικών και επαγγελματικών τους δραστηριοτήτων.
Οι αιτητές διατηρούν στην Ευρύχου εγκαταστάσεις για την κατασκευή έτοιμου σκυροδέματος το οποίο πωλούν και μεταφέρουν στους πελάτες τους στα γύρω χωριά μεταξύ των οποίων και η Κακοπετριά. Οι αιτητές ασχολούνται επίσης με την εκτέλεση χωματουργικών εργασιών πελατών τους στην Ευρύχου και στα γύρω χωριά μεταξύ των οποίων και η Κακοπετριά.
Το Συμβούλιο Βελτιώσεως Κακοπετριάς (το Συμβούλιο) ενασκώντας τις εξουσίες που του παρέχει ο Κανονισμός 206 των περί Χωρίων (Διοίκηση και Βελτίωση) (Γενικοί Κανονισμοί) του Συμβουλίου Βελτιώσεως Κακοπετριάς του 1996 (Κ.Δ.Π. 235/96 - Ε.Ε. αρ. 3075 ημερομ. 19.7.96) καθόρισε ως δικαιώματα επαγγελματικής άδειας των αιτητών για το έτος 1996 το ποσό των ΛΚ100.-.
Το Συμβούλιο κοινοποίησε στους αιτητές την απόφασή του για τα δικαιώματα επαγγελματικής άδειας με γραπτή ειδοποίηση ημερομηνίας 7.11.96.
Οι αιτητές με επιστολή τους ημερομηνίας 28.11.96 προς το Συμβούλιο διαμαρτυρήθηκαν για τα δικαιώματα επαγγελματικής άδειας που κλήθηκαν να πληρώσουν επειδή, καθώς αναφέρουν στην επιστολή, η εταιρεία τους εδρεύει στην Ευρύχου και φορολογείται από το Συμβούλιο Βελτιώσεως Ευρύχου. Αναφέρουν επίσης ότι επί του θέματος υπάρχει δικαστική απόφαση.
Ο Έπαρχος Λευκωσίας με επιστολή του ημερομηνίας 30.12.96 πληροφόρησε τους αιτητές ότι η ένστασή τους εξετάστηκε και αποφασίστηκε "να μη γίνει οποιαδήποτε αλλαγή στα δικαιώματα επαγγελματικής άδειας γιατί αυτά κρίνονται λογικά και δίκαια".
Με την παρούσα αίτηση οι αιτητές επιδιώκουν: (α) την ακύρωση της απόφασης με την οποία το Συμβούλιο τους επέβαλε δικαιώματα επαγγελματικής άδειας για το έτος 1996, (β) την ακύρωση της απόφασης με την οποία το Συμβούλιο απέρριψε την ένσταση τους που υπέβαλαν κατά της πιο πάνω φορολογίας.
Οι λόγοι επί των οποίων στηρίζεται η αίτηση είναι ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις
(α) είναι παράνομες και αντίθετες προς το Σύνταγμα
(β) λήφθηκαν χωρίς δέουσα έρευνα
(γ) είναι προϊόν πραγματικής πλάνης και συνιστούν δυσμενή διάκριση σε βάρος των αιτητών
(δ) στερούνται αιτιολογίας
(ε) λήφθηκαν καθ' υπέρβαση ή νόσφησιν εξουσίας.
Η παρούσα προσφυγή ασκήθηκε στις 22.11.97 εναντίον του Επάρχου Λευκωσίας ως Προέδρου του Συμβουλίου Βελτιώσεως Κακοπετριάς. Μεταγενέστερα τροποποιήθηκε ο τίτλος ώστε αυτός να συνάδει προς ό,τι απέβλεπε η τροποποίηση του βασικού νόμου δυνάμει του άρθρου 2 του Νόμου 35(1)/97.
Η ειδοποίηση του Συμβουλίου προς τους αιτητές για πληρωμή του ποσού των ΛΚ100.- ως δικαιώματα επαγγελματικής άδειας είναι ημερομηνίας 7.11.96. Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι έλαβαν γνώση του περιεχομένου της εν λόγω ειδοποίησης σε χρόνο μεταγενέστερο της ημερομηνίας της ειδοποίησης και επ' αυτού δεν υπάρχει ισχυρισμός περί του αντιθέτου, η προσφυγή είναι εμπρόθεσμη και κατά συνέπεια η επί του θέματος αυτού ένσταση του Συμβουλίου απορρίπτεται ως ανεδαφική. Η προθεσμία των 75 που θέτει το άρθρο 146 του Συντάγματος είναι ανατρεπτική και αναμφίβολα αρχίζει αφ' ότου ο διοικούμενος αποκτά πλήρη γνώση της προσβαλλόμενης πράξης. Βλ. Αλίκη Γεωργίου ν. Δήμου Λάρνακας (1998) 3 Α.Α.Δ. 197.
Η ένσταση των αιτητών ημερομηνίας 28.11.96 προς το Συμβούλιο για τα δικαιώματα επαγγελματικής άδειας που το Συμβούλιο τους επέβαλε να πληρώσουν υποβλήθηκε προς αναρμόδιο όργανο. Το αρμόδιο όργανο για την εξέταση της συγκεκριμένης ένστασης είναι σύμφωνα με το άρθρο 54(1) του Περί Χωρίων (Διοίκηση και Βελτίωση) Νόμου Κεφ. 243 ο Υπουργός Εσωτερικών. Συνακόλουθα το Συμβούλιο, δεν είχε υποχρέωση να επιληφθεί της ένστασης παρά μόνο να την παραπέμψει στο αρμόδιο όργανο. Βλ. Kyriacou v. C.B.C. (1965) 3 C.L.R. 482.
Εφόσον το Συμβούλιο και ο Έπαρχος Λευκωσίας δεν ήταν τα αρμόδια όργανα να επιληφθούν της ένστασης ούτε και είχαν τέτοια υποχρέωση δυνάμει του νόμου η απόρριψη της ένστασης (βλ. επιστολή Επάρχου προς τους αιτητές ημερομηνίας 30.12.96) δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο της προσφυγής και ούτε επηρεάζει την εκτελεστότητα της προσβαλλόμενης απόφασης του Συμβουλίου ημερομηνίας 7.11.96 η οποία αναφέρεται στην επιβολή των δικαιωμάτων επαγγελματικής άδειας.
Η προσβαλλόμενη απόφαση του Συμβουλίου ημερομηνίας 7.11.96 κατά την έκταση που ενδιαφέρει έχει ως εξής:
"Κύριοι,
Πληροφορείστε ότι το Συμβούλιο Βελτιώσεως Κακοπετριάς σας έχει επιβάλει το πιο κάτω ποσό για δικαιώματα:
1. ........................................................................................................
2. ........................................................................................................
3. Επαγγελματικής άδειας £100.-.
4. ........................................................................................................
5. ......................................................................................................."
Η έλλειψη οποιαδήποτε αιτιολογίας είναι προφανής. Ακριβώς αυτή η έλλειψη αιτιολογίας καθιστά τρωτή την υπό εξέταση διοικητική απόφαση. Το κενό θα μπορούσε ενδεχομένως να θεραπευθεί αν όντως υπήρχε τέτοια αιτιολογία η οποία θα μπορούσε να αντληθεί "σαφώς και αβιάστως" από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου. Βλ. Tserioris v. Municipality of Nicosia (1968) 3 C.L.R. 215. Όμως στην υπό εξέταση υπόθεση ο φάκελος της διοίκησης δεν έχει παρουσιασθεί. Παρόμοια ζητήματα ηγέρθησαν και στην Ιωαννίδης ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Κακοπετριάς, Υπόθ. Αρ. 60/97 - 29.1.1998, στην οποία ο Δικαστής Π. Καλλής αποφάσισε ότι η φύση της προσβαλλόμενης απόφασης ήταν τέτοια που δεν επέβαλλε την παράθεση εκτεταμένης αιτιολογίας. Επιβαλλόταν όμως η παράθεση των στοιχείων στη βάση των οποίων θεμελιώθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση.
Όπως στην Ιωαννίδης ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Κακοπετριάς (ανωτέρω) έτσι και στην παρούσα υπόθεση το πραγματικό βάθρο και οι λόγοι οι οποίοι στοιχειοθετούν την προσβαλλόμενη απόφαση είναι άγνωστοι, παράλειψη η οποία καθιστά χωρίς αιτιολογία την προσβαλλόμενη απόφαση.
Συναφές είναι το πιο κάτω απόσπασμα της απόφασης του Γ.Μ. Πική, Δ., στη Φίλιππου Δημητρίου & Υιοί Λτδ ν. Δήμου Λεμεσού (1992) 4 Α.Α.Δ. 1150, το οποίο και υιοθετώ:
"Το μόνο στοιχείο που έχουμε για τη λήψη της απόφασης είναι η ειδοποίηση για την επιβολή του αναθεωρημένου τέλους της 7/12/90. Ελλείπει οποιοδήποτε στοιχείο που να στοιχειοθετεί την απόφαση και το αιτιολογικό της. Όπως επισημάναμε στην Εταιρεία Λεωφορείων Λευκωσίας Λτδ. ν. Δημοκρατίας - Προσφυγή 1068/90, αποφασίστηκε στις 25/11/91 και θα δημοσιευθεί στους τόμους (1990) 3 Α.Α.Δ., στην απουσία των στοιχείων αυτών δε μπορεί να ασκηθεί οποιοσδήποτε ουσιαστικός έλεγχος ως προς τα εχέγγυα της τήρησης των κανόνων της χρηστής διοίκησης διαπίστωση που καθιστά την απόφαση τρωτή και υποκείμενη σε ακύρωση. Η ειδοποίηση για την επιβολή του τέλους δεν αποτελεί υποκατάστατο για την απόφαση ούτε πληρώνει το κενό ως προς την τήρηση των αναγκαίων στοιχείων (records) για τη λήψη διοικητικής απόφασης και τους λόγους που οδήγησαν σ' αυτή. Το κενό δε μπορεί να πληρωθεί με τα στοιχεία που κατέθεσε ο δημοτικός γραμματέας και ο δημοτικός ταμίας αναφορικά με τη συνολική δαπάνη για τη συλλογή των σκυβάλων και τα κριτήρια τα οποία κατά κανόνα καθοδηγούν το δήμο στη λήψη των αποφάσεων τους. Οι αποφάσεις πρέπει να καταγράφονται και να αιτιολογούνται."
Βλ. και Ρούσου ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Ιδαλίου (1994) 4 Α.Α.Δ. 2482).
Η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται αιτιολογίας και ακυρώνεται στην ολότητά της βάσει του άρθρου 146.4 (β) του Συντάγματος. Έξοδα ΛΚ250.- υπέρ των αιτητών.
H�προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.