|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Γεωργίου Aλίκη ν. Δήμου Λάρνακας (Αρ. 1) (1998) 3 ΑΑΔ 197
Γεωργίου Aλίκη ν. Δήμου Λάρνακας (Aρ. 2) (1998) 3 ΑΑΔ 821
Σοφρωνίου Eυθυμία ν. Συμβουλίου Bελτιώσεως Kακοπετριάς (1993) 4 ΑΑΔ 1951
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 1026/96
ΕΝΩΠΙΟΝ
: ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ
:Aδαμαντίας Λαββά, από την Ελλάδα
Αιτήτριας
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
α) Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης
β) Λειτουργού Μετανάστευσης
Καθ΄ων η αίτηση
_____________
4 Δεκεμβρίου, 1998
Για την αιτήτρια : κ. Μ. Σταματάρης.
Για τους καθ΄ων η αίτηση : κ. Γιωργαλλής, Δικηγόρος της
της Δημοκρατίας, για Γεν. Εισαγγελέα.
_____________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
H αιτήτρια που είναι Ελληνίδα υπήκοος αξιώνει την ακύρωση της απόφασης των καθ΄ ων η αίτηση με την οποία έχει τεθεί στον κατάλογο ανεπιθυμήτων προσώπων, με αποτέλεσμα να της απαγορευτεί η είσοδος στη Δημοκρατία.
Η αιτήτρια αφήχθηκε για πρώτη φορά στην Κύπρο στις 19.1.1995 ως επισκέπτρια και στις 31.3.1995 υπέβαλε αίτηση για άδεια εργασίας στη Λεμεσό. Η αίτηση έτυχε αρνητικών συστάσεων από την αστυνομία και ως εκ τούτου στις 9.8.1995 της γνωστοποιήθηκε η απόρριψη του αιτήματός της, ενώ ταυτόχρονα κλήθηκε να εγκαταλείψει την Κύπρο. Η αιτήτρια συμμορφώθηκε και στις 17.11.1995 αναχώρησε από την Κύπρο.
Στις 16.4.1996 επανήλθε χρησιμοποιώντας αμερικανικό αυτή τη φορά διαβατήριο. Της παραχωρήθηκε άδεια παραμονής ως επισκέπτρια για περίοδο τριών μηνών. Στις 10.5.1996 άνδρες του ΟΠΕ Λευκωσίας κατά τη διάρκεια έρευνας δυνάμει δικαστικού εντάλματος σε ινστιτούτο μασσάζ στη Λευκωσία την εντόπισαν να εργάζεται χωρίς σχετική άδεια.
Αφού κατηγορήθηκε γραπτώς αφέθηκε ελεύθερη και στις 16.7.1996 αναχώρησε για την Αθήνα. Κατά την αναχώρησή της από το αεροδρόμιο Λάρνακας μέλη της αστυνομίας την πληροφόρησαν προφορικά ότι δεν μπορούσε να επιστρέψει στην Κύπρο, αφού το όνομά της είχε τοποθετηθεί στον κατάλογο ανεπιθυμήτων προσώπων.
Η αιτήτρια, όπως αναφέρει στην επιστολή της προς το Λειτουργό Μετανάστευσης ημερ. 22.8.1996 που απέστειλε μέσω του Προξενείου της Κύπρου στην Αθήνα, πιστεύοντας ότι πρόκειται περί λάθους δεν έδωσε την απαιτούμενη σημασία.
Στις 9.10.1996 επιστολή του Υπουργείου Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως απαντώντας στο δικηγόρο της αιτήτριας αναφέρει ότι το όνομα της αιτήτριας τοποθετήθηκε στον κατάλογο ανεπιθύμητων προσώπων επειδή βρέθηκε να εργάζεται χωρίς άδεια του Λειτουργού Μετανάστευσης σε ινστιτούτο μασσάζ. Η παρούσα προσφυγή καταχωρήθηκε στις 23.12.1996 και αξιώνει ακύρωση της απόφασης που κοινοποιήθηκε στο δικηγόρο της αιτήτριας με την επιστολή ημερ. 9.10.1996.
Οι καθ΄ ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι η καταχώρηση της προσφυγής είναι εκπρόθεσμη γιατί η προσβαλλόμενη πράξη, δηλαδή η επιστολή ημερ. 9.10.1996, είναι πληροφοριακού χαρακτήρα που δεν μπορεί να προσβληθεί παραδεκτά με προσφυγή.
Η προθεσμία που τίθεται από το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος είναι ανατρεπτική και αρχίζει με την πλήρη γνώση της προσβαλλόμενης απόφασης από το διοικούμενο. Πλήρης θεωρείται η γνώση που επιτρέπει στον ενδιαφερόμενο να διαγνώσει με βεβαιότητα και ακρίβεια την υλική ή ηθική ζημιά που υφίσταται από τη δημοσιευόμενη ή κοινοποιούμενη πράξη (Θ. Τσάτσος, Η Αίτησις Ακυρώσεως Ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, Τρίτη ΄Εκδοση, παραγρ. 30
).Η ουχί εντός ευλόγου χρόνου ενέργεια των απαιτουμένων προς λήψη πλήρους γνώσης της πράξης, αν η πράξη είναι εύκολα προσιτή στον ενδιαφερόμενο, αποτελεί παράλειψη της οποίας οι συνέπειες εξομοιώνονται προς τη μη εμπρόθεσμη άσκηση της αίτησης ακύρωσης (Αλίκη Γεωργίου ν. Δήμου Λάρνακας, Α.Ε. 1989, ημερ. 27.2.1998
).Η επάρκεια της γνώσης που κτάται κρίνεται κατά περίπτωση στο πλαίσιο των περιστατικών της κάθε υπόθεσης (Ευθυμία Σωφρονίου ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Κακοπετριάς, Υποθ. Αρ. 1179/91, ημερ. 13.9.1993 και Τροοδία Ιωνά Αριστοδήμου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 184/92, ημερ. 15.7.1992
).Στην παρούσα υπόθεση η αιτήτρια πληροφορήθηκε από αρμόδιους λειτουργούς κατά την αναχώρησή της από τη Λάρνακα στις 16.7.1996 ότι ήταν ανεπιθύμητο πρόσωπο. Πιστεύοντας, όπως η ίδια λέει ότι πρόκειται περί λάθους, δεν έδωσε την απαιτούμενη σημασία και δεν προέβη σε οποιοδήποτε διάβημα. Προσφυγή καταχώρησε μόλις στις 23.12.1996, εκτός βεβαίως της καθοριζόμενης από το ΄Αρθρο 146 προθεσμίας.
Θεωρώ υπό τας περιστάσεις και με βάση τα γεγονότα όπως παρουσιάζονται στο φάκελλο της υπόθεσης, ότι η αιτήτρια είχε πλήρη γνώση του γεγονότος ότι ήταν ανεπιθύμητο πρόσωπο ήδη από τις 16.7.1996. Η επιστολή ημερ. 9.10.1996 είναι καθαρά πληροφοριακού χαρακτήρα. Η απόφαση για τοποθέτηση της αιτήτριας στον κατάλογο ανεπιθυμήτων προσώπων είναι πολύ παλαιότερη και κοινοποιήθηκε σ΄ αυτήν κατά την αναχώρησή της από την Κύπρο στις 16.7.1996.
Εν όψει όλων των πιο πάνω η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εναντίον της αιτήτριας τα οποία υπολογίζω και επιδικάζω στις £400.
Φρ. Νικολαΐδης
Δ.
/ΜΔ