|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 82/97
ΕΝΩΠΙΟΝ
: ΦΡ. ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΜΕΤΑΞΥ
:Χριστάκη Κόκου από την Πάφο
Αιτητή
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Καθ΄ων η αίτηση
_____________
22 Σεπτεμβρίου, 1998
Για τον αιτητή : κ. Α. Σ. Αγγελίδης.
Για τους καθ΄ων η αίτηση : κ. Ξ. Ευσταθίου, Δικηγόρος της
Δημοκρατίας, για Γεν. Εισαγγελέα της
Δημοκρατίας.
_____________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την παρούσα προσφυγή αξιώνεται ακύρωση των προαγωγών τριών ενδιαφερομένων μερών που έγιναν σε διαφορετικές διαδικασίες στη μόνιμη θέση Κτηματολογικού Λειτουργού, 1ης Τάξης. Σε κάποιο στάδιο ο αιτητής απέσυρε την προσφυγή εναντίον της προαγωγής των δύο πρώτων και την περιόρισε εναντίον του τρίτου ενδιαφερόμενου μέρους, Ιωσήφ Λοϊζου.
Εν όψει της πιο πάνω εξέλιξης θεωρώ ότι δεν εφαρμόζονται στην παρούσα υπόθεση οι αρχές για τη συνάφεια προσβαλλόμενων διοικητικών πράξεων (βλέπε Χριστάλλα Συμεωνίδου και άλλοι ν. Δημοκρατίας (Αρ.2)
(1993) 3 Α.Α.Δ. 258, σύμφωνα με την οποία η προσφυγή παραμένει ισχυρή μόνο όσον αφορά την πρώτη πράξη που προσβάλλεται με το δικόγραφο) και τούτο γιατί μετά την απόσυρση της προσφυγής εναντίον του διορισμού των δύο πρώτων ενδιαφερομένων μερών παραμένει για εκδίκαση μόνο η προσφυγή εναντίον ενός.Η προσφυγή στρέφεται εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής αναφερόμενη ως "η Επιτροπή") ημερ. 18.10.1996, στην οποία παρευρέθηκε ο Διευθυντής του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας που προέβη στις σχετικές συστάσεις. Ο αιτητής ισχυρίζεται μεταξύ άλλων ότι η προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους θα πρέπει να ακυρωθεί γιατί η σύσταση του Διευθυντή παραγνώρισε την πείρα, την προσφορά και την αρχαιότητά του.
Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι είναι υπέρτερος σε αρχαιότητα και σε πείρα και ότι η αναφορά του Διευθυντή σε ανώτερη αξία του ενδιαφερόμενου μέρους είναι πεπλανημένη. Μελέτη των ενώπιόν μου στοιχείων δείχνει ότι ο πιο πάνω ισχυρισμός του αιτητή δεν φαίνεται να τεκμηριώνεται.
Ο Διευθυντής συνέστησε το ενδιαφερόμενο μέρος. To περιεχόμενο των εμπιστευτικών και υπηρεσιακών εκθέσεων δείχνει ότι ο ισχυρισμός του αιτητή ότι είναι ίσος σε αξία με το ενδιαφερόμενο μέρος δεν ευσταθεί. Για τα τέσσερα τελευταία χρόνια, δηλαδή τα έτη 1992-1995, το ενδιαφερόμενο μέρος έχει στη βαθμολογία του οκτώ συνολικά "εξαίρετος" για κάθε χρόνο, ο αιτητής, με εξαίρεση το έτος 1995, που και
αυτός διαθέτει οκτώ "εξαίρετος", τα άλλα τρία χρόνια έχει βαθμολογηθεί με επτά "εξαίρετος" και ένα "πολύ ικανοποιητικά". ΄Ετσι το συμπέρασμα του Διευθυντή για έστω και ελαφρά υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους σε αξία είναι δικαιολογημένο.Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι υπερέχει και σε πείρα. Η διαφορά του με το ενδιαφερόμενο μέρος έχει από οριακή μέχρι συμβολική αξία. Δεν φαίνεται να υπάρχει μεταξύ τους ουσιαστική διαφορά στην πείρα, ενώ η διαφορά της αρχαιότητας εντοπίζεται στην ημερομηνία γέννησής τους και όχι στην ημερομηνία εισόδου τους στη Δημόσια Υπηρεσία.
Ο αιτητής προβάλλει περαιτέρω τον ισχυρισμό ότι υπερτερεί σε προσόντα γιατί είναι τεταρτοετής φοιτητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δεν μπορώ να θεωρήσω ότι η φοίτηση και μόνο σε οποιοδήποτε εκπαιδευτικό ίδρυμα, πριν από την απόκτηση του αντίστοιχου τίτλου, μπορεί να κριθεί ως προσόν που προσμετρά ιδιαίτερα εις πίστιν κάποιου, εκτός ίσως σε σπάνιες και συγκεκριμένες περιπτώσεις.
Εν όψει όλων των πιο πάνω φαίνεται ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι καθ΄όλα δικαιολογημένη και σύμφωνη με τα στοιχεία των φακέλλων που τέθηκαν στη διάθεσή του.
Αυτό μας φέρνει στο επόμενο επιχείρημα του αιτητή. Προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η σύσταση πάσχει γιατί οι φάκελλοι δεν μελετήθηκαν από το Διευθυντή προηγουμένως, αλλά τέθηκαν υπ΄ όψιν του μόνο κατά τη διάρκεια της συνεδρίας της Επιτροπής. Ούτε ο ισχυρισμός αυτός φαίνεται να ευσταθεί. ΄Οπως φαίνεται από το σχετικό πρακτικό οι φάκελλοι μελετήθηκαν έγκαιρα από το Διευθυντή ο οποίος, εκτός της μελέτης των φακέλλων, ήλθε και σε επαφή με τους άμεσα προϊσταμένους των υποψηφίων.
Περαιτέρω ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η ομολογία του Διευθυντή ότι για να καταλήξει στη σύστασή του ήλθε σε επαφή με τους άμεσα προϊσταμένους, αποτελεί λόγο ακύρωσης γιατί συνιστά εξωγενές στοιχείο κρίσης. Και αυτό το επιχείρημα θα πρέπει να απορριφθεί. Κατ΄ αρχήν ο Διευθυντής σαφώς ανέφερε ότι γνωρίζει προσωπικά όλους τους υποψηφίους, ότι για να καταλήξει στη σύστασή του μελέτησε επίσης τους φακέλλους και τέλος ότι ήλθε σε επαφή με τους προϊσταμένους. Εν πάση όμως περιπτώσει όπως έχει αποφασιστεί η μέθοδος με την οποία ο προϊστάμενος αξιολογεί τις απόψεις και κρίσεις των λειτουργών που συμβουλεύτηκε, δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο δικαστικού ελέγχου (βλέπε Κατερίνα Γεωργιάδου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε.817, ημερ. 12.7.1990). Η σύσταση του προϊστάμενου του τμήματος είναι τρωτή όταν δεν συνάδει με τα στοιχεία των φακέλλων (Φιλιππίδης ν. Δημοκρατίας (1993) 3 Α.Α.Δ. 288
).Ο αιτητής ισχυρίζεται επίσης ότι η αναφορά του Διευθυντή στην αποδοτικότητα με την οποία εκτελούσε τα καθήκοντά του τον θυματοποιεί, γιατί η φύση των καθηκόντων δεν αποτελεί ασφαλές στοιχείο κρίσης. Έχει επανειλημμένα λεχθεί ότι η φύση των καθηκόντων δεν αποτελεί καθ΄ εαυτή νόμιμο κριτήριο για την πρόκριση υπαλλήλου έναντι συναδέλφου του, εκτός ίσως εκεί που προκύπτει ότι του ανατέθηκαν περιορισμένα καθήκοντα λόγω ανεπάρκειας (Μαρούλλα Στεφάνου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 512/89, ημερ. 19.9.1990. Βλέπε επίσης Μυροφόρα Αλεξάνδρου ν. Δημοκρατίας
, Υποθ. Αρ. 819/92, ημερ. 7.2.1995 και Ανδρέα Τηλεμάχου και άλλοι ν. Δημοκρατίας, Υποθ. αρ. 327/95 κ.α. ημερ. 22.11.1996).΄Ομως στην παρούσα υπόθεση δεν τέθηκε θέμα φύσης καθηκόντων αλλά αξιολόγηση της αποδοτικότητας του ενδιαφερόμενου μέρους. Συνεπώς δεν βρίσκω οποιοδήποτε έρεισμα στο παράπονο του αιτητή. Ο Διευθυντής αξιολόγησε μέσα στα πλαίσια που του επιτρέπονται τις ικανότητες των υποψηφίων και έδωσε ομολογουμένως μια πλήρως αιτιολογημένη σύσταση.
Εν όψει όλων των πιο πάνω βρίσκω ότι η σύσταση του Διευθυντή δεν πάσχει καθ΄ οιονδήποτε τρόπο και συνεπώς οι σχετικοί ισχυρισμοί θα πρέπει να απορριφθούν.
Ο αιτητής ισχυρίζεται περαιτέρω ότι η απόφαση της Επιτροπής δεν είναι προϊόν δέουσας έρευνας γιατί στην ουσία στηρίζεται μόνο στη σύσταση του Διευθυντή, ενώ παράλληλα είναι αναιτιολόγητη. Ούτε τα παράπονα αυτά φαίνεται να ευσταθούν.
Κάθε διοικητική απόφαση πρέπει να είναι αιτιολογημένη γιά σκοπούς δικαστικού ελέγχου. Είναι κάτι παραπάνω από φανερό ότι η απόφαση της Επιτροπής είναι πλήρως αιτιολογημένη. Βασίζεται δε τόσο στη σύσταση του Διευθυντή όσο και στα λοιπά ενώπιόν της στοιχεία, όπως οι φάκελλοι των υποψηφίων.
Ο αιτητής δεν έχει αποδείξει έκδηλη υπεροχή. Αντίθετα το ενδιαφερόμενο μέρος διαθέτει όχι μόνο τη σύσταση του Διευθυντή, αλλά και ελαφρά υπεροχή στην αξία και συνεπώς η προσβαλλόμενη απόφαση κάθε άλλο παρά τρωτή μπορεί να χαρακτηριστεί.
Τα ίδια ισχύουν και για τον ισχυρισμό για έλλειψη δέουσας έρευνας. Η Επιτροπή είχε ενώπιόν της όλα τα απαραίτητα στοιχεία τα οποία μελέτησε για να καταλήξει στην απόφασή της. Δεν μπορώ να αντιληφθώ σε ποιά άλλη έρευνα θα μπορούσε να προβεί για καλύτερη εκπλήρωση του έργου της.
Εν όψει όλων των πιο πάνω η παρούσα προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με έξοδα εναντίον του αιτητή τα οποία υπολογίζω και επιδικάζω στο ποσό των £400.
Φρ. Νικολαΐδης
Δ.
/ΜΔ