|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 111/97
ΕΝΩΠΙΟΝ:
Π. ΑΡΤΕΜΗ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Πολυξένης Πραξιτέλη Νικολάου,
Αιτήτριας,
και
Της Δημοκρατίας της Κύπρου δια του
Υπουργού Οικονομικών,
Καθ΄ου η αίτηση.
- - - - - - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:
2.7.98ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ
Για την αιτήτρια: κ. Σπανού για κ. Λ. Κληρίδη
Για τον καθ΄ου η αίτηση: κ. Γ. Λαζάρου.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την προσφυγή της η αιτήτρια ζητά την ακύρωση της απόφασης του καθ΄ου η αίτηση, με την οποία της επεβλήθη φόρος κεφαλαιουχικών κερδών στην ακίνητη ιδιοκτησίας της, την οποία διέθεσε στην εταιρεία Medville Development Ltd για να αξιοποιηθεί από αυτήν και την αιτήτρια από κοινού με το να κτιστούν 16 επαύλεις. Η συμφωνία έγινε με σύμβαση ημερ. 28.3.80, η οποία δεν κατατέθηκε στο γραφείο του Διευθυντή του τμήματος Εσωτερικών Προσόδων.
Σύμφωνα με το άρθρο 35 του περί Φορολογίας Κεφαλαιουχικών Κερδών Νόμου του 1980 (Ν.52/80) και με βάση την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Κυπριακή Δημοκρατία ν. Γεωργιάδου (1995) 3 Α.Α.Δ., 146, ο καθ΄ου η αίτηση δεν αποδέχθηκε τη θέση της αιτήτριας ότι η διάθεση απαλλάττεται και προχώρησε στην έκδοση των επίδικων φορολογιών. Επειδή το ποσό της διάθεσης θα εισπράττετο τμηματικά και από κάθε είσπραξη θα έπαιρνε το 1/3 η αιτήτρια, ως ημερομηνία διάθεσης λογίστηκαν οι ημερομηνίες συμβολαίου πώλησης των επαύλεων. Η αιτήτρια υπέβαλε ένσταση στην επίδικη φορολογία, η οποία μετά που εξετάστηκε απορρίφθηκε και αποστάλησαν τελικές ειδοποιήσεις επιβολής φορολογίας κεφαλαιουχικών κερδών με συνοδευτική επιστολή ημερ. 5.12.96.
Στην Γεωργιάδου (ανωτέρω) ο Πικής, Δ., (όπως ήταν τότε), κατέληξε στο συμπέρασμα ότι στην απουσία οποιουδήποτε παραδεκτού στοιχείου για τη διάθεση του κτήματος ορθά κρίθηκε ότι η διάθεση συντελέστηκε με τη μεταβίβαση του κτήματος και έκρινε ότι το άρθρο 35 του Νόμου 52/80 παρέχει εξουσία στο Διευθυντή να αγνοήσει συμβάσεις για πώληση ακίνητης ιδιοκτησίας που έγιναν πριν την έναρξη εφαρμογής του Νόμου 52/80, (που είναι και η βάση της παρούσας προσφυγής) αν δεν κατατέθηκε αντίγραφο τους στο γραφείο του Διευθυντή μέσα σε 2 μήνες από την έναρξη της ισχύος του Νόμου.
Με τη γραπτή του αγόρευση ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας φαίνεται να δέχεται τη θέση αυτή και υπέβαλε την εισήγηση όπως, παρόλη την παράλειψη της αιτήτριας, δοθεί η άδεια και οι οδηγίες του Δικαστηρίου να τεθούν ενώπιον της αρμοδίας αρχής στοιχεία που να δείχνουν την ύπαρξη και τη σύναψη του πωλητηρίου εγγράφου ημερ. 28.3.80 για να αποφασίσει εκ νέου το επίδικο θέμα.
Όπως ορθά επισημαίνεται στη γραπτή αγόρευση του ευπαίδευτου συνήγορου των καθ΄ων η αίτηση το αίτημα της αιτήτριας βρίσκεται εκτός της συνταγματικής αρμοδιότητας του Δικαστηρίου γιατί το Δικαστήριο ενεργεί ως ακυρωτικό Δικαστήριο και όχι ως Δικαστήριο ουσίας. Ο δικαστικός έλεγχος στην προκειμένη περίπτωση περιορίζεται στην ακύρωση ή επικύρωση της προσβαλλόμενης πράξης και το Δικαστήριο δεν μπορεί να την τροποποιήσει ή να αντικαταστήσει με άλλη. Γίνεται επί του προκειμένου και αναφορά στις υποθέσεις Damianos and Another v. Republic (1987) 3 C.L.R. 848 και Καλοψιδιώτης ν. Δημοκρατίας Αρ. 897/89, ημερ. 20.10.90.
Κρίνεται ότι το πιο πάνω αίτημα της αιτήτριας είναι απαράδεκτο. Εφόσον στοιχεία για την ύπαρξη σύμβασης πριν την εφαρμογή του Νόμου δεν υπήρχαν ενώπιον της αρμόδιας αρχής αυτή ορθά αποφάσισε επί του θέματος με τα ενώπιον της ευρισκόμενα στοιχεία και κατέληξε σε ορθά συμπεράσματα με βάση την απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Κυπριακή Δημοκρατία ν. Γεωργιάδου (ανωτέρω).
Η προσφυγή κρίνεται αβάσιμη και απορρίπτεται με έξοδα εις βάρος της αιτήτριας.
Π. Αρτέμης
Δ.
/Χ.Π.