ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Απόκρυψη Αναφορών (Noteup off) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:

Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή



ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΟΜΕΝΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΡ. 1029/94, 618/95

ΕΝΩΠΙΟΝ: Τ. ΗΛΙΑΔΗ, Δ.

Αναφορικά με το Αρθρο 146 του Συντάγματος.

ΜΕΤΑΞΥ:

Κωνσταντίνου Πουλλή,

Αιτητή

και

Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου,

Καθ'ης η αίτηση

----------------------

23 Ιουλίου 1998

Για τον Αιτητή: κ. Α.Σ. Αγγελίδης.

Για την Καθ'ης η αίτηση: κ. Κ. Χ" Ιωάννου.

Για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 2 στην 1029/94, Λοΐζο Οικονομίδη: κ. Τυπογράφος.

----------------------------

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Με την προσφυγή 1029/94 ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση των καθ'ων η αίτηση για την πρόσληψη 14 υπαλλήλων στη θέση του Προϊστάμενου Υπηρεσίας Β΄ (Τεχνικού Προσωπικού Μηχανικών Τηλεπικοινωνιών) και με την προσφυγή 618/95 τη μετέπειτα απόφαση των καθ'ων η αίτηση να πληρώσουν δύο θέσεις Προϊστάμενου Υπηρεσίας Β΄ (Τεχνικού Προσωπικού Μηχανικών Τηλεπικοινωνιών) που είχαν κενωθεί λόγω αφυπηρέτησης, με δύο επιλαχόντες που ακολουθούσαν στη σειρά τους πιο πάνω 14 προσληφθέντες. Στις 13/9/96 εκδόθηκε διάταγμα συνένωσης των δύο προσφυγών. Επειδή οι λόγοι που προβάλλονται για την εγκυρότητα των δύο αιτήσεων διαφέρουν μεταξύ τους, θα εξετάσω την κάθε μια προσφυγή ξεχωριστά.

 

 

ΠΡΟΣΦΥΓΗ 1029/94

(α) Τα γεγονότα

Οι καθ'ων η αίτηση προκήρυξαν μεταξύ άλλων 14 θέσεις Προϊστάμενου Υπηρεσίας Β΄ (Τεχνικού Προσωπικού Μηχανικών Τηλεπικοινωνιών), που είναι θέση Πρώτου Διορισμού. Μεταξύ των προσώπων που υπέβαλαν αιτήσεις ήταν και ο αιτητής. Οι υποψήφιοι κλήθηκαν και παρακάθησαν σε γραπτές εξετάσεις και ακολούθως σε προσωπική συνέντευξη ενώπιον Επιτροπής, τα μέλη της οποίας είχαν διοριστεί από το Διοικητικό Συμβούλιο των καθ'ων η αίτηση και απαρτιζόταν από μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και το Γενικό Διευθυντή. Ακολούθως η Επιτροπή αποφάσισε την πρόσληψη 14 από τους υποψηφίους.

Ο αιτητής προσβάλλει την εγκυρότητα της πιο πάνω απόφασης γιατί,

(i) Η γραπτή εξέταση δεν προβλεπόταν από το Σχέδιο Υπηρεσίας,

(ii) Υπήρξε παραγνώριση του πρόσθετου προσόντος χωρίς ειδική αιτιολογία,

(iii) Δεν έγινε καμιά έρευνα για γνώση της αγγλικής γλώσσας και

(iv) "Η προσωπική άποψη των μελών" είναι ένα αόριστο και ασαφές στοιχείο.

(β) Είναι η προσφυγή εκπρόθεσμη;

Προτού εξετάσω τους λόγους που προσβάλλουν την εγκυρότητα της απόφασης θα εξετάσω την εισήγηση των καθ'ων η αίτηση ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη. Είναι η θέση των καθ'ων η αίτηση ότι στις 6/9/94 αναρτήθηκε στον Πίνακα Ανακοινώσεων της Αρχής η πρόσληψη των 14 και στις 3/10/94 κοινοποιήθηκε με τον ίδιο τρόπο και ο διορισμός τους. Ο αιτητής είχε ζητήσει με επιστολή του ημερομηνίας 19/9/94 να πληροφορηθεί ποιοί είχαν διοριστεί και οι καθ'ων η αίτηση του απάντησαν σχετικά με επιστολή τους ημερομηνίας 8/11/94. Η παρούσα προσφυγή που καταχωρήθηκε στις 16/11/94 είναι εκπρόθεσμη, αφού προσβάλλει την απόφαση διορισμού (της 3/10/94) και όχι την απόφαση πρόσληψης (της 6/9/94). Από τα στοιχεία που υπάρχουν ενώπιον μου φαίνεται ότι η σχετική απόφαση της πρόσληψης δεν είχε δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και ο αιτητής δεν ήταν υπάλληλος της ΑΤΗΚ για να έχει επίγνωση των ανακοινώσεων που η Αρχή αναρτά στον Πίνακα Ανακοινώσεων της Αρχής. Η άγνοια των ονομάτων των διορισθέντων, δεν μπορεί να οδηγήσει σε συμπέρασμα ότι ο αιτητής μπορούσε να έχει πλήρη επίγνωση της σχετικής απόφασης που θα του έδινε την ευχέρεια να αποφασίσει ως προς τα μέτρα στα οποία μπορούσε να καταφύγει. Ο αιτητής απέκτησε πλήρη γνώση με την επιστολή των καθ'ων η αίτηση της 8/11/94 στην οποία είχε επισυναφθεί ο κατάλογος των 14 προσώπων που είχε αναρτηθεί στον Πίνακα Ανακοινώσεων της Αρχής στις 3/10/94. Επομένως βρίσκω ότι η προσφυγή ήταν εμπρόθεσμη.

(γ) Η γραπτή εξέταση δεν προβλεπόταν από το Σχέδιο Υπηρεσίας

Είναι η θέση του αιτητή ότι ο μεγάλος αριθμός των υποψηφίων οδήγησε στην ανάγκη διεξαγωγής γραπτής εξέτασης που δεν προβλεπόταν από τα Σχέδια Υπηρεσίας. Ανεξάρτητα από το πιο πάνω, τα αποτελέσματα της προφορικής εξέτασης βασίστηκαν πάνω στην "προσωπικότητα και την εμφάνιση" των υποψηφίων που είναι εξωγενή κριτήρια. Τα εξωγενή αυτά στοιχεία που δεν συμπεριλαμβάνονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας δεν μπορούν παρά να οδηγήσουν σε ακύρωση της σχετικής απόφασης.

Οι καθ'ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι η προφορική εξέταση αποτελεί μέρος της ειδικής εξέτασης (άρθρο 6(1) των σχετικών Κανονισμών) και ότι δεν προκύπτει από το σχετικό πρακτικό ότι δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στα στοιχεία της εμφάνισης και προσωπικότητας. Τα στοιχεία αυτά δεν μπορούν να θεωρηθούν ως εξωγενή κριτήρια αφού ο κάτοχος της θέσης του Προϊστάμενου Υπηρεσίας Β΄ (Τεχνικού Προσωπικού) θα πρέπει να έχει επαφές με το κοινό και να προσέρχεται σε διαπραγματεύσεις με Οργανισμούς. Οι καθ'ων η αίτηση μπορούσαν να διεξαγάγουν γραπτό διαγωνισμό και να καλέσουν τους υποψηφίους σε προφορική συνέντευξη και είναι μέσα σε αυτά τα πλαίσια που καθόρισαν το ποσοστό επιτυχίας των εξετάσεων σε 60% για τη γραπτή εξέταση και 40% για την προφορική συνέντευξη.

Η εισήγηση του αιτητή δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Τόσο η διεξαγωγή γραπτής εξέτασης (διαγωνισμού) όσο και η προφορική συνέντευξη (ειδική εξέταση), συμπεριλαμβάνεται μέσα στους γενικούς όρους της πρόσληψης όπως αυτοί καθορίζονται με το άρθρο 6 των Περί Προσωπικού της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου Γενικών Κανονισμών του 1982-1990, στη σχετική δε ανακοίνωση για την προκήρυξη των θέσεων οι αιτητές πληροφορήθηκαν ότι θα εκαλούντο "σε προφορικό και/ή γραπτό διαγωνισμό".

Η επιλογή του χαρακτήρα της εξέτασης των υποψηφίων (γραπτής και προφορικής) με τον καθορισμό του ποσοστού επιτυχίας (60% για τη γραπτή και 40% για την προφορική εξέταση), ήταν καθόλα επιτρεπτός. Οι καθ'ων η αίτηση είχαν την ευχέρεια, ανάλογα με τις υποχρεώσεις που δημιουργούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας, να προσαρμόσουν τη διαδικασία πρόσληψης σε βαθμό που θα τους επέτρεπε να προβούν στην επιλογή των καταλληλότερων υποψηφίων. Οι καθ'ων η αίτηση θα μπορούσαν ακόμα να προσδώσουν αυξημένη βαρύτητα στο αποτέλεσμα των προφορικών συνεντεύξεων εφόσον οι θέσεις ήταν Πρώτου Διορισμού. (Ιδε Αυγερινού ν. Δημοκρατίας, 723/95 της 26/2/96).

Αναφορικά με την εισήγηση ότι ο αιτητής πήρε σύνολο μονάδων 55.36 και κατετάγηκε 24ος μια προσεκτική εξέταση της βαθμολογίας των ενδιαφερόμενων μερών δείχνει ότι η υπεροχή του του αιτητή σε σχέση με τα ενδιαφερόμενα μέρη

Σάββα Σουτζιή, Σωτήρη Αλεξάνδρου, Κωνσταντίνο Παπαδόπουλο, Ανδρέα Φράγκου και Γιώργο Καλησπερίδη ήταν οριακή αφού ο αιτητής είχε πάρει 55.36 και οι πιο πάνω από 53.05 μέχρι 54.99.

(δ) Το πρόσθετο προσόν

Το Σχέδιο Υπηρεσίας προνοεί ότι,

"Πείρα στις Τηλεπικοινωνίες θα θεωρηθεί ως επιπρόσθετο προσόν."

 

Είναι η θέση του αιτητή ότι επειδή έτυχε εκπαίδευσης στο εργοστάσιο Alcatel στη Γαλλία για ένα μήνα και εργάστηκε ως Μηχανικός Ραδιοφωνίας για την προμήθεια και εγκατάσταση ραδιοτηλεοπτικού εξοπλισμού, η σχετική απόφαση για την πρόσληψη των ενδιαφερόμενων μερών έπρεπε να συνοδεύεται και από ειδική αιτιολογία. Προς τούτο έγινε επίκληση των αποφάσεων Χ" Γιάννη-Ιωσήφ και Αλλοι ν. Δημοκρατίας ([1991] 3 Α.Α.Δ. 317) και Δημοκρατία ν. Υψαρίδη και άλλου (Αρ.2) ([1993] 3 Α.Α.Δ. 347), όπου τονίστηκε ότι οι κανόνες της χρηστής διοίκησης επιβάλλουν την εξειδίκευση των λόγων που αντισταθμίζουν το ευεργέτημα του πρόσθετου προσόντος.

Οι καθ'ων η αίτηση αμφισβητούν την ύπαρξη πρόσθετου προσόντος. Διαζευκτικά ισχυρίζονται ότι τα σχετικά στοιχεία υπήρχαν ενώπιον της Επιτροπής, που τα έλαβε υπόψη προτού καταλήξει στη σχετική απόφαση της. Το σχετικό πρακτικό της απόφασης της Επιτροπής αναφέρει ότι,

"Η Επιτροπή, με βάση τις πιο πάνω διαπιστώσεις, εξέτασε την περίπτωση του κάθε υποψήφιου χωριστά και στη συνέχεια τους συνέκρινε μεταξύ τους με βάση τα ακαδημαϊκά τους προσόντα, τις επαγγελματικές τους γνώσεις, την πείρα, την προσωπικότητα και την εμφάνισή τους. Υστερα από διεξοδική μελέτη των πιο πάνω δεδομένων, σε συνδυασμό με την προσωπική άποψη των μελών της Επιτροπής για τον κάθε υποψήφιο, η Επιτροπή έκρινε ομόφωνα ότι οι πιο κάτω υποψήφιοι υπερέχουν των υπόλοιπων υποψήφιων και είναι οι καταλληλότεροι για την πλήρωση των 14 κενών θέσεων Προϊστάμενου Υπηρεσίας "Β" Τεχνικού Προσωπικού (Μηχανικών Τηλεπικοινωνιών)."

Από τα πιο πάνω φαίνεται ότι η Επιτροπή είχε ενώπιόν της όλα τα σχετικά στοιχεία των υποψηφίων και σύμφωνα με το πρακτικό προέβηκε σε μια αξιολόγηση τους που συμπεριλάμβανε και την "πείρα" των υποψηφίων. Η πιο πάνω αναφορά εξυπακούει ότι η Επιτροπή δεν παραγνώρισε τα προσόντα του αιτητή που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως επιπρόσθετο προσόν και μέσα στα πλαίσια όλων των στοιχείων που υπήρχαν ενώπιον της δεν χρειαζόταν να προβεί σε μια λεπτομερειακή ανάλυση και σύγκριση του προσόντος αυτού σε σχέση με τα προσόντα του κάθε ενός υποψηφίου ξεχωριστά.

Οπως έχει λεχθεί στην υπόθεση Petrides and Another v. Republic (1982) 3 C.L.R. 914,

"In any event when the respondent Commission speaks of having considered the qualifications of all candidates, must be taken to have considered them as against the totality of the requirements of the Scheme of Service in relation to each of them and his qualifications. Once therefore, this additional qualification was part of those required under the Scheme of Service, and the respondent Commission stated that it had inquired into them, it cannot be validly argued that the matter was not duly inquired into and considered by the respondent Commission. There is, on the contrary nothing to suggest that they omitted to examine same."

 

Συνεπακόλουθα η σχετική εισήγηση απορρίπτεται.

(ε) Η γνώση της Αγγλικής γλώσσας

Είναι η θέση του αιτητή ότι για τη γνώση της Αγγλικής γλώσσας που προϋποθέτει ανάγνωση, γραφή και ομιλία, δεν υποβλήθηκαν οποιεσδήποτε ερωτήσεις στις προφορικές συνεντεύξεις και έτσι δεν εξετάστηκε σε όλη της την έκταση η απαιτούμενη άριστη γνώση της Αγγλικής. Ο ισχυρισμός των καθ'ων η αίτηση ότι η γνώση της Αγγλικής εξετάστηκε στη γραπτή εξέταση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός, αφού με τη γραπτή εξέταση εξετάζεται μόνο ο βαθμός γνώσης του γραπτού λόγου και παραγνωρίζεται η ανάγνωση και η ομιλία.

Το κατά πόσο ένας υποψήφιος κατέχει άριστα μια ξένη γλώσσα έχει εξεταστεί σε αριθμό αποφάσεων τόσο πρωτόδικα όσο και κατ' έφεση. Η εξέταση αυτή καλύπτει τόσο το γραπτό όσο και τον προφορικό λόγο, η δε αιτιολογία κατοχής του προσόντος μπορεί να συμπληρωθεί από τα στοιχεία του φακέλου. (Ιδε Protogeros v. Republic (1987) 3 C.L.R. 2025 και Παναγιωτίδης ν. Υπουργείο Συγκοινωνιών και Εργων, Α.Ε. 1920 της 20/5/98).

Στην παρούσα περίπτωση οι υποψήφιοι παρακάθισαν σε γραπτό διαγωνισμό όπου είχαν να απαντήσουν σε 123 ερωτήσεις που τους είχαν υποβληθεί στην Αγγλική γλώσσα. Από τον επεξηγηματικό πίνακα των αποτελεσμάτων των γραπτών εξετάσεων φαίνεται ότι είχε γίνει,

(1) Γραπτή εξέταση ικανότητας γλωσσικού συλλογισμού (στα Αγγλικά) με 60 ερωτήσεις,

(2) Γραπτή εξέταση αριθμητικού συλλογισμού (στα Αγγλικά) με 33 ερωτήσεις,

(3) Γραπτή εξέταση που σχετιζόταν με την ερμηνεία διαγραμμάτων (στα Αγγλικά) με 30 ερωτήσεις.

Οι απαντήσεις είχαν δοθεί προσωπικά από τους ιδίους χωρίς την παρέμβαση τρίτου. Οι ερωτήσεις δεν περιορίζονταν σε τεχνικά θέματα αλλά κάλυπταν μια ποικιλία θεμάτων που έδινε την ευχέρεια στους υποψηφίους να προβάλουν με τις γραπτές τους απαντήσεις το επίπεδο της γνώσης τους στην Αγγλική γλώσσα. Επιπρόσθετα οι φάκελοι των υποψηφίων είναι αρκετά ενημερωτικοί και με την παράθεση των πτυχίων σχετικά με την κατοχή της Αγγλικής γλώσσας συμπληρώνουν την εικόνα που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι γραπτές εξετάσεις ήταν ικανοποιητικές, σε βαθμό που κρίνεται ότι η διεξαγωγή προφορικής συνέντευξης δεν ήταν αναγκαία.

(στ) Η προσωπική άποψη μελών

Στη σχετική απόφαση για την πρόσληψη των ενδιαφερόμενων μερών αναφέρεται ότι,

"Υστερα από διεξοδική μελέτη των πιο πάνω δεδομένων, σε συνδυασμό με την προσωπική άποψη των μελών της Επιτροπής για τον κάθε υποψήφιο, η Επιτροπή έκρινε ομόφωνα ......"

Είναι η θέση του αιτητή ότι η αναφορά στις λέξεις "σε συνδυασμό" και "προσωπική άποψη" υποδηλεί ότι είχαν ληφθεί υπόψη αδιευκρίνιστα και ασαφή στοιχεία κρίσης αφού δεν διαφαίνεται ποιά ήταν η προσωπική άποψη ενός εκάστου μέλους, πότε η προσωπική αυτή άποψη είχε διαμορφωθεί και γιατί δεν καταγράφηκε. Προς τούτο έγινε αναφορά στην απόφαση Χ" Γιάννη ν. Ε.Δ.Υ. (314/93 της 12/9/94) όπου τονίστηκε ότι η απλή επίκληση της προσωπικής γνώσης του Διευθυντή που ταιριάζει σε κάθε περίπτωση, πρέπει να συνοδεύεται με σχετική διαφάνεια.

Η εισήγηση αυτή δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Η αξιολόγηση των υποψηφίων έχει καταγραφεί στα σχετικά πρακτικά. Η Επιτροπή δεν είχε υποχρέωση καταγραφής της προσωπικής άποψης στην οποία κατέληξε το κάθε ένα μέλος εφόσον οι εντυπώσεις ήταν ομόφωνες. Αντίθετα θα υπήρχε ανάγκη καταγραφής των εντυπώσεων αν αυτές ήταν διαφορετικές ή συγκρουόμενες μεταξύ τους.

Επιπρόσθετα μπορεί να λεχθεί ότι η προσωπική άποψη των μελών δεν λήφθηκε υπόψη ως αυτοτελές στοιχείο που θα οδηγούσε από μόνο του στη λήψη της σχετικής απόφασης, αλλά ως προσωπική αντίληψη που ήταν ενισχυτική της διαμόρφωσης της τελικής απόφασης. Οπως αναφέρεται στα Πορίσματα του Συμβουλίου της Επικρατείας 1929-1959 σ. 356,

"Η προσωπική αντίληψις των μελών του υπηρεσιακού συμβουλίου 923(55), 248(49), 960(47). Εφ' όσον όμως το στοιχείον τούτο δεν λαμβάνεται υπ' όψιν ως ενισχυτικόν απλώς της επί τη βάσει των στοιχείων του ατομικού φακέλλου του κρινομένου μορφουμένης κρίσεως, αλλ' ως αυτοτελές στοιχείον κρίσεως μη ανταποκρινόμενον εις στοιχεία του φακέλλου, δέον τούτο να εξειδικεύεται ήτοι δέον να μνημονεύονται εν τη πράξει τα συγκεκριμμένα πραγματικά περιστατικά εξ ων συνήχθη η προσωπική αντίληψις ή προκειμένου περί πληροφορίας τα πραγματικά περιστατικά τα συνιστώντα το περιεχόμενον αυτής: 1809(58), 447(50), 248(49), 421(23)."

 

Εχει επίσης υποβληθεί ότι το κύριο στοιχείο της προφορικής συνέντευξης απετέλεσε (όπως καταγράφεται στο πρακτικό) η "προσωπικότητα και η εμφάνιση" των υποψηφίων που είχε ως αποτέλεσμα να αξιολογηθεί ο αιτητής ως "καλός" και τα ενδιαφερόμενα μέρη ως "πολύ καλοί". Είναι η θέση του αιτητή ότι η "προσωπικότητα" και η "εμφάνιση" είναι εξωγενή στοιχεία που δεν επιδέχονται έλεγχο και δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά.

Δεν συμφωνώ με την πιο πάνω εισήγηση. Τόσο η προσωπικότητα όσο και η εντύπωση που αποκομίζει κάθε ένα μέλος της Επιτροπής από τη συνολική εμφάνιση του υποψηφίου είναι στοιχεία που είναι άμεσα συνδεδεμένα με την προσωπικότητα του υποψηφίου που η μνημόνευση τους όχι μόνο δεν πρέπει να αποφεύγεται αλλά αντίθετα πρέπει να επιζητείται. (Ιδε Τηλεμάχου και άλλων ν. Δημοκρατίας, 327/95, 409/95, 410/95 και 411/95 της 22/11/96.)

 

ΠΡΟΣΦΥΓΗ 618/95

(α) Τα γεγονότα

Τα γεγονότα είναι τα ίδια με εκείνα που έχουν παρατεθεί ως γεγονότα της προσφυγής 1029/95 με την προσθήκη των πιο κάτω στοιχείων. Μετά την απόφαση της Επιτροπής να προσλάβει 14 από τους υποψηφίους, η Επιτροπή αποφάσισε όπως θεωρηθούν ως κατά σειρά επιλαχόντες, οι υποψήφιοι Γεώργιος Στασής και Κωστάκης Μιλτιάδους, σε περίπτωση που οποιοσδήποτε από τους διορισθέντες δεν αποδεχόταν το διορισμό ή σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο εκκενωνόταν οποιαδήποτε από τις πιο πάνω θέσεις μέχρι το τέλος του 1994 ή σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο εκκενώνονταν θέσεις Προϊστάμενου Υπηρεσίας Β΄ Τεχνικού Προσωπικού μέχρι τις 31/12/94. Η πιο πάνω απόφαση υιοθετήθηκε από το Διοικητικό Συμβούλιο των καθ'ων η αίτηση στις 22/11/94.

Με σχετική επιστολή του ημερομηνίας 25/4/95 ο αιτητής ζήτησε να πληροφορηθεί κατά πόσο είχαν προσληφθεί ακόμα δύο υποψήφιοι στις πιο πάνω θέσεις. Κρίνω σκόπιμο να παραθέσω αυτούσια την πιο πάνω επιστολή του Διευθυντή Υπηρεσιών Προσωπικού των καθ'ων η αίτηση.

"Εχει πέσει στην αντίληψή μου ότι πέρα από τους δεκατέσσερεις Μηχανικούς Τηλεπικοινωνιών που προσλήφθηκαν από την 1η Οκτωβρίου 1994 (Αριθμός προκήρυξης 2/94) προσλήφθηκαν αργότερα ακόμα δύο.

Παρακαλώ επιβεβαιώστε ότι όντως έχει γίνει κάτι τέτοιο. Αν ναι, πληροφορήστε με για τα ονόματα και διευθύνσεις τους καθώς και τις διαδικασίες με τις οποίες έχει γίνει η πρόσληψή τους.

Με την βεβαιότητα ότι θα έχω άμεση ανταπόκριση στο αίτημά μου, σας ευχαριστώ εκ των προτέρων."

 

Οι καθ'ων η αίτηση με σχετική επιστολή τους ημερομηνίας 9/5/95 πληροφόρησαν τον αιτητή τα ακόλουθα:

"Προσλήψεις Προϊσταμένων Υπηρεσίας Β΄ (Τεχνικό Προσωπικό) (Μηχανικών Τηλεπικοινωνιών) - (Αριθμός Προκήρυξης: 2/94)

Αναφέρομαι στην επιστολή σας με ημερομηνία 24 Απριλίου 1995 προς τον Πρόεδρο της Αρχής για το πιο πάνω θέμα και σας πληροφορώ ότι η Αρχή προσέλαβε αρχικά, την 1η Οκτωβρίου 1994, 14 Προϊστάμενους Υπηρεσίας Β΄ (Τεχνικό Προσωπικό) Μηχανικούς Τηλεπικοινωνιών για κάλυψη των κενών θέσεων που υπήρχαν πριν από εκείνη την ημερομηνία.

Σύμφωνα με τη σχετική απόφαση της Αρχής που περιέχεται στο πρακτικό με αρ. 322/94 της 3/5/94-15/11/94 συνεδριάσεως της, δύο υποψήφιοι θεωρήθηκαν "ως κατά σειρά επιλαχόντες σε περίπτωση που οποιοσδήποτε από τους πιο πάνω δεν αποδεχθεί διορισμό ή σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο κενωθεί οποιαδήποτε από τις θέσεις αυτές μέχρι το τέλος του 1994 ή σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο κενωθούν θέσεις Προϊστάμενου Υπηρεσίας "Β" Τεχνικού Προσωπικού μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου, 1994."

Μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 1994 αφυπηρέτησαν από την Υπηρεσία της Αρχής δύο Προϊστάμενοι Υπηρεσίας "Β" Τεχνικού Προσωπικού, γι' αυτό αποφασίστηκε η πλήρωση των δύο αυτών κενών θέσεων σύμφωνα με την πιο πάνω απόφασή της.

Οι δύο προσληφθέντες είναι:

1) Στασή Γεώργιος Τεχνικές Υπηρεσίες - Λειτουργία και Συντήρηση Δικτύου, Συστήματα Μετάδοσης και Ειδικές Υπηρεσίες

2) Μιλτιάδου Κωστάκης Περιφερειακή Υπηρεσία Λευκωσίας,

Εξωτερικό Δίκτυο (Σχεδιασμός και Εγκαταστάσεις)."

 

Μέχρι τις 31/12/94 αφυπηρέτησαν από την Υπηρεσία των καθ'ων η αίτηση δύο Προϊστάμενοι Υπηρεσίας Β΄ Τεχνικού Προσωπικού και έτσι αποφασίστηκε η πλήρωση των δύο αυτών θέσεων σύμφωνα με την πιο πάνω απόφαση.

Εναντίον της πιο πάνω απόφασης καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή με την οποία ζητείται δήλωση ότι η απόφαση των καθ'ων η αίτηση για το διορισμό των δύο επιλαχόντων που περιέχεται στην επιστολή τους 9/5/95 είναι άκυρη. Στην ένσταση που καταχωρήθηκε οι καθ'ων η αίτηση ήγειραν μεταξύ άλλων και τις πιο κάτω ενστάσεις:

(1) Η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη και

(2) Ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει την επίδικη απόφαση.

(β) Είναι η προσφυγή εκπρόθεσμη;

Οι καθ'ων η αίτηση υπέβαλαν ότι η αίτηση καταχωρήθηκε εκπρόθεσμα αφού η σχετική απόφαση της 22/11/94 για την πρόσληψη των δύο επιλαχόντων αναρτήθηκε σύμφωνα με τις πρόνοιες του Κανονισμού 6(4) των Περί Προσωπικού της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου Γενικών Κανονισμών του 1982-1990 στον Πίνακα Ανακοινώσεων στις 20/12/94 και ότι η επιστολή της 25/4/95 με την οποία ο αιτητής ζητούσε να πληροφορηθεί αν είχαν προσληφθεί (εκτός από τους πρώτους 14) και οι δύο επιλαχόντες, ήταν τέχνασμα για τη δημιουργία νέας προθεσμίας.

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι πληροφορήθηκε για τις δύο επιπρόσθετες προσλήψεις και ότι έλαβε πλήρη γνώση για το γεγονός με την απαντητική επιστολή των καθ'ων η αίτηση της 9/5/95.

Το άρθρο 146.3 του Συντάγματος προνοεί ότι,

"Η προσφυγή ασκείται εντός εβδομήκοντα πέντε ημερών από της ημέρας της δημοσιεύσεως της αποφάσεως ή της πράξεως ή, εν περιπτώσει μη δημοσιεύσεως, ή εν περιπτώσει παραλείψεως, από της ημέρας καθ' ην η πράξις ή παράλειψις περιήλθεν εις γνώσιν του προσφεύγοντος."

 

Η προθεσμία για την άσκηση μιας προσφυγής αρχίζει από τη στιγμή που ο αιτητής έχει "πλήρη γνώση" της διοικητικής απόφασης. (Ιδε Θεοπέμπτου ν. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Λάρνακος, 115/94 της 20/6/94). Το τι αποτελεί "πλήρη γνώση" εξετάστηκε σε πολλές αποφάσεις. (Ιδε Moran v. The Republic 1 R.S.C.C. 10, 13, Papaioannou v. Republic (1982) 3 C.L.R. 103, Ploussiou v. Central Bank (1982) 3 C.L.R. 230, 237 και Kritiotis v. Municipality of Paphos (1986) 3 C.L.R. 322, 345.) Στην υπόθεση Pittas Dairy Industries v. Δήμος Λατσιών (Αίτηση 38/94 της 9/12/94) τονίστηκε ότι,

"Η γνώση η οποία απαιτείται είναι εκείνη που καθιστά τον επηρεαζόμενο ενήμερο για κάθε ουσιώδη πτυχή της απόφασης και τις επακόλουθες επιπτώσεις στα συμφέροντα του ώστε να είναι σε θέση να ασκήσει προσφυγή, εάν το επιλέξει, για την προστασία των συμφερόντων του."

Το θέμα εξετάστηκε αρκετά πρόσφατα στην υπόθεση Αλίκη Γεωργίου ν. Δήμος Λάρνακος (Α.Ε. 1989 της 27/2/98) όπου ο Δικαστής Νικολαΐδης εκδίδοντας την απόφαση της πλειοψηφίας τόνισε μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:

"Στο σύγγραμμα του Θ. Τσάτσου Η Αίτησις Ακυρώσεως Ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, Τρίτη Εκδοση, παραγρ. 30, αναφέρεται ότι πλήρης είναι η γνώση που επιτρέπει στον ενδιαφερόμενο να διαγνώσει με βεβαιότητα και ακρίβεια την υλική ή ηθική ζημιά που υφίσταται από τη δημοσιευόμενη ή κοινοποιούμενη πράξη. Για να είναι πλήρης η γνώση δεν απαιτείται η δημοσίευση ή κοινοποίηση του συνόλου των στοιχείων από τα οποία προκύπτει η τήρηση των προδιαγεγραμμένων τύπων και όλων των στοιχείων που η διοίκηση έλαβε υπ' όψη για να αιτιολογήσει την πράξη της .................................. .

Η επάρκεια της γνώσης που κτάται κρίνεται κατά περίπτωση στο πλαίσιο των περιστατικών της κάθε υπόθεσης (Ευθυμία Σωφρονίου ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Κακοπετριάς, Υποθ. Αρ. 1179/91, ημερ. 13.9.1993 και Τροοδία Ιωνά Αριστοδήμου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 184/92, ημερ. 15.7.1992).

Η γνώση τεκμαίρεται ότι υπάρχει όταν ο διοικούμενος έχει γνώση όλων των στοιχείων που επηρεάζουν τη θέση του (Papaioannou v. Republic (1982) 3 C.L.R., 103, 108 και Κωνσταντίνου και άλλοι ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου, Υποθ. Αρ. 767/86, ημερ. 6.3.1989). Σε περίπτωση αμφιβολίας κατά πόσο ο αιτητής έλαβε γνώση ή ως προς την επάρκεια της ειδοποίησης, η αμφιβολία ενεργεί υπέρ του διοικούμενου (βλέπε μεταξύ άλλων Costas Neophytou v. Republic (1964) C.L.R. 280)."

 

Οι καθ'ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι είχαν συμμορφωθεί με την υποχρέωση που δημιουργεί το άρθρο 6(4) των Γενικών Κανονισμών της Αρχής σύμφωνα με τις πρόνοιες του οποίου "η πρόσληψις ανακοινούται δι' εγγράφου του Διευθυντού Προσωπικού της Αρχής" αφού προέβηκαν σε ανάρτηση της πρόσληψης στον Πίνακα Ανακοινώσεων των καθ'ων η αίτηση που έγινε στις 20/12/94.

Ομως τα περιστατικά όπως πηγάζουν από τα στοιχεία που υπάρχουν ενώπιον του Δικαστηρίου δείχνουν ότι ο αιτητής δεν είχε πλήρη γνώση της σχετικής απόφασης.

Μια προσεκτική εξέταση του περιεχόμενου της επιστολής του αιτητή της 25/4/95 υποδηλεί ότι είχε πέσει στην αντίληψή του ότι εκτός από τους 14 προσληφθέντες είχαν προσληφθεί ακόμα άλλοι δύο υπάλληλοι. Ομως φαίνεται ότι δεν ήταν σίγουρος και δεν γνώριζε τα ονόματά τους και κάτω από ποιές διαδικασίες είχαν προσληφθεί. Η απόφαση δεν είχε δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και ο αιτητής δεν ήταν υπάλληλος της ΑΤΗΚ για να έχει μια πιο εύκολη πρόσβαση στον Πίνακα Ανακοινώσεων των διορισμών και προαγωγών υπαλλήλων. Εξάλλου μια προσεκτική εξέταση των προνοιών του άρθρου 6(4) των Κανονισμών της Αρχής μπορεί να οδηγήσει σε συμπέρασμα ότι η απλή ανάρτηση ενός διορισμού ή πρόσληψης στον Πίνακα Ανακοινώσεων των καθ'ων η αίτηση, δεν μπορεί να επενεργεί ως πλήρης γνώση της απόφασης για ένα υποψήφιο. Η άγνοια των ονομάτων των διορισθέντων και η διαδικασία που είχε υιοθετηθεί για την πρόσληψή τους δεν μπορεί να οδηγήσει σε συμπέρασμα ότι ο αιτητής είχε πλήρη γνώση της σχετικής απόφασης, σε βαθμό που θα του επέτρεπε να αποφασίσει ως προς τα μέτρα που θα μπορούσε να λάβει.

Είναι ορθό ότι ο δικηγόρος του αιτητή έχει καταχωρίσει στις 17/3/95 εκ μέρους του Χρίστου Πελεκάνου την υπ' αριθμό 267/95 Αίτηση με την οποία προσβάλλεται η ίδια η απόφαση των καθ'ων η αίτηση για το διορισμό των δύο επιλαχόντων. Η αίτηση αυτή τελικά αποσύρθηκε στις 2/6/97. Δεν αποδέχομαι τον ισχυρισμό των καθ'ων η αίτηση ότι η γνώση του δικηγόρου του αιτητή στην Αίτηση 267/95 θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως γνώση του αιτητή στην παρούσα διαδικασία. Είναι μια τολμηρή εισήγηση, όμως δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή έχοντας υπόψη την εμπιστευτικότητα που επιβάλλεται στις σχέσεις ενός δικηγόρου με τον πελάτη του και την έλλειψη οποιασδήποτε μαρτυρίας που θα μπορούσε να ενισχύσει αυτή την άποψη.

Συνεπακόλουθα βρίσκω ότι ο αιτητής απέκτησε πλήρη γνώση της σχετικής απόφασης για την πρόσληψη των δύο επιλαχόντων με την επιστολή των καθ'ων η αίτηση της 9/5/95. Η προσφυγή που επακολούθησε καταχωρήθηκε στις 6/7/95. Αρα η προσφυγή είναι εμπρόθεσμη.

(γ) Το έννομο συμφέρον του αιτητή

Εχει υποβληθεί εκ μέρους των καθ'ων η αίτηση ότι ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει τη σχετική απόφαση, το δε έννομο συμφέρο συναρτάται με την ουσία της απόφασης. Ο αιτητής κατεχώρησε επίσης την υπ' αριθμό 1029/94 προσφυγή με την οποία προσβάλλει την πρόσληψη των 14 υπαλλήλων. Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής προσβάλλει το διορισμό των δύο επιλαχόντων. Ο αιτητής έχει έννομο συμφέρο να προσβάλει το διορισμό των δύο επιλαχόντων αφού οι επιλαχόντες είχαν καταλάβει θέσεις που διεκδικούσε και ο ίδιος μαζί τους. Ο αιτητής είχε τα προσόντα να διεκδικήσει το διορισμό του και ενομιμοποιείτο να προσφύγει αφού είχαν επηρεαστεί οι δυνατότητες πρόσληψης του στην Αρχή. (Ιδε Παπαρίδης ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου, Αίτηση 12/94 της 17/3/95.)

(δ) Η υποχρέωση προκήρυξης των θέσεων των δύο επιλαχόντων

Ο αιτητής ισχυρίζεται ότι όταν προκηρύχθηκαν αρχικά οι θέσεις υπήρχαν μόνο 14 κενές θέσεις. Ο διορισμός αργότερα των δύο επιλαχόντων χωρίς να γίνει η προκήρυξη των δύο θέσεων αποτελεί παράβαση των κανόνων χρηστής διοίκησης. Είναι η θέση των καθ'ων η αίτηση ότι δεν υπάρχει καμιά νομολογιακή ή νομική αρχή που επιβάλλει στη Διοίκηση την υποχρέωση να προκηρύττει θέσεις πρώτου διορισμού μόνο όταν κενωθούν. Ειδικότερα στην περίπτωση των καθ'ων η αίτηση, όπου δεν υπάρχει κανονιστική ρύθμιση μιας προκήρυξης, η Αρχή μπορούσε να προβλέψει για την πλήρωση θέσεων σε περιπτώσεις δημιουργίας κενού στην Υπηρεσία λόγω αφυπηρέτησης ή έλλειψης προσωπικού για να αποφευχθεί η χρονοβόρα διαδικασία πρόσληψης, έχοντας υπόψη και τις πρόνοιες του άρθρου 6(3) των σχετικών Κανονισμών.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πλήρωση των δύο θέσεων από τους δύο επιλαχόντες πραγματοποιήθηκε κατά παράβαση των προνοιών του άρθρου 6(1)(α) των Κανονισμών που αναφέρει ότι "ουδείς προσλαμβάνεται εις το προσωπικόν της Αρχής αν δεν υπάρχη κενή οργανική θέσις". Επιπρόσθετα μπορεί να λεχθεί ότι η φρασεολογία του άρθρου 7(3) (που αναφέρεται στις προϋποθέσεις πρόσληψης ενός υπαλλήλου) επιβάλλει την προκήρυξη των νέων θέσεων, αφού προνοεί ότι οι αναγκαίες προϋποθέσεις (να είναι ένας πολίτης της Δημοκρατίας, να μην έχει σοβαρές ποινικές καταδίκες, να έχει καλή υγεία, να έχει εκπληρώσει τα στρατιωτικά του καθήκοντα και να είναι ηλικίας άνω των 17 χρόνων),

"πρέπει να συντρέχουν στο πρόσωπο του υποψηφίου κατά την ημερομηνία που καθορίζεται από την Αρχή στην προκήρυξη των θέσεων ως τελευταία ημέρα υποβολής αιτήσεων."

 

Η εισήγηση των καθ'ων η αίτηση ότι η πρόσληψη των δύο επιλαχόντων θα μπορούσε να γίνει σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 6(3) των Κανονισμών είναι ανεδαφική. Το άρθρο 6(3) αναφέρει ότι οι προσλήψεις διενεργούνται από το Διοικητικό Συμβούλιο κατά σειρά από τον πίνακα επιτυχίας του διαγωνισμού ή της ειδικής εξέτασης. Το άρθρο αυτό περιορίζεται σε θέσεις που είναι κενές και όχι σε θέσεις που μπορούν να δημιουργηθούν για οποιοδήποτε λόγο, στο μέλλον. Η ερμηνεία του άρθρου 6(3) είναι αλληλένδετη και δεν μπορεί να ερμηνευθεί ανεξάρτητα από τις πρόνοιες του άρθρου 6(1)(α) που προνοεί ρητά ότι "ουδείς προσλαμβάνεται εις το Προσωπικόν της Αρχής αν δεν υπάρχει κενή οργανική θέσις."

Με βάση τα πιο πάνω έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε κατά παράβαση των σχετικών Κανονισμών και δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί ως παράνομη. (Ιδε Παπαρίδης ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (πιο πάνω)).

Εχοντας υπόψη τα πιο πάνω δεν κρίνω σκόπιμο να εξετάσω τους άλλους λόγους που έχουν προβληθεί.

Η απόφαση των καθ'ων η αίτηση στην προσφυγή 1029/94 για την πρόσληψη 14 υπαλλήλων στη θέση του Προϊσταμένου Υπηρεσίας Β΄ (Τεχνικού Προσωπικού Μηχανικών Τηλεπικοινωνιών) επικυρώνεται. Η απόφαση των καθ'ων η αίτηση στην προσφυγή 618/95 που περιέχεται στην επιστολή των καθ'ων της 9/5/95 ακυρώνεται. Εχοντας υπόψη τη μερική επιτυχία των προσφυγών έχω καταλήξει στην απόφαση να μην εκδώσω οποιοδήποτε διάταγμα για έξοδα.

 

 

 

 

 

 

 

Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,

Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΔΓ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο