|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ.
718/96, 719/96, 846/96 και 872/96
ΕΝΩΠΙΟΝ
: ΚΡΟΝΙΔΗ, Δ.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος
Υπόθεση Αρ. 718/96
Μεταξύ:
Αντωνίας Σολωμού και άλλων
Αιτητριών
και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Καθ΄ων η αίτηση
------------
Υπόθεση Αρ. 719/96
Μεταξύ:
Μαρίας Λοΐζου Ζενιέρη και άλλων
Αιτητριών
και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Καθ΄ων η αίτηση
------------
Υπόθεση Αρ. 846/96
Μεταξύ:
Χρυσούλας Παναγιώτου και άλλων
Αιτητριών
και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Καθ΄ων η αίτηση
------------
Υπόθεση Αρ. 872/96
Μεταξύ:
Μάγδας Σταύρου
Αιτήτριας
και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Καθ΄ων η αίτηση
------------
12 Ιουνίου 1998
Ενδιάμεση Αίτηση ημερ. 5.1.98
Για τους αιτητές σε όλες τις υποθέσεις: κ. Μ. Τριανταφυλλίδης με
κα Α. Μιλτιάδου.
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ. Αντ. Βασιλειάδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας.
Για το ενδιαφ. μέρος 4: κ. Μ. Ορφανίδης.
Για το ενδιαφ. μέρος 6: κα. Σ. Νικολάου για Παπαχαραλάμπους &
Αγγελίδη
Για τα ενδιαφ. μέρη , 2, 3, 5, 7. 8-18: κ. Θ. Γιούπας για κ. Α.Σ. Αγγελίδη.
--------------------
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Με ενδιάμεση αίτηση ημερομηνίας 5.1.1998 όλοι οι αιτητές στις συνεκδικαζόμενες προσφυγές ζητούν οδηγίες και/ή διάταγμα ως εξής:-
"(Α) Οδηγίες ή/και Διαταγή του Δικαστηρίου να παραστεί ενώπιον του Δικαστηρίου διά να καταθέσει ως μάρτυρας ο Αχιλλέας Πατζηνάκος, Γενικός Διευθυντής Υπουργείου Υγείας, ως Προϊστάμενος του Τμήματος Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας."
Η αίτηση βασίζεται στο Διαδικαστικό Κανονισμό του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962 και ιδιαίτερα στους Καν. 10, 11, 12(2), 18 και 19.
Παραθέτω ολόκληρο το κείμενο της αίτησης που αναφέρεται στα γεγονότα που τη στηρίζει:-
"Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται η παρούσα Αίτηση εμφαίνονται στη δικογραφία και από αυτά προκύπτει η αναγκαιότητα, για σκοπούς ορθής απονομής της Δικαιοσύνης, να ερευνηθεί από το Δικαστήριο, στα πλαίσια της ερευνητικής δικαιοδοσίας, ποιοι ήσαν οι "συνεργάτες" του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Υγείας με τους οποίους αντάλλαξε απόψεις για να διαμορφώσει τις συστάσεις του προς την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας και, ειδικότερα, ποίες ήσαν οι συστάσεις των Υπευθύνων των κατά τόπους Νοσοκομείων."
Καταχωρήθηκε ένσταση από τους καθ΄ων η αίτηση στις προσφυγές, την οποία υιοθέτησαν και οι συνήγοροι των ενδιαφερομένων μερών.
Κατόπιν οδηγιών του Δικαστηρίου καταχωρήθηκαν γραπτές αγορεύσεις και τελικά ακούσθηκαν και σχετικές διευκρινίσεις εκ μέρους όλων των συνηγόρων.
Η νομολογία σχετικά με το θέμα της προσαγωγής μαρτυρίας είναι διαμορφωμένη κατά τρόπο σαφή. Πρώτη προϋπόθεση για την προσαγωγή μαρτυρίας στην αναθεωρητική διαδικασία είναι η σχετικότητα της μαρτυρίας προς τα επίδικα θέματα. Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή μαρτυρία η οποία τείνει να διαφοροποιήσει, αλλοιώσει ή μεταβάλει το περιεχόμενο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη προς ενίσχυση του κύρους της απόφασης. Η αποκλειστική αρμοδιότητα για τον προσδιορισμό των ουσιωδών γεγονότων που άπτονται της άσκησης των εξουσιών της ΕΔΥ ανήκει στην ίδια την ΕΔΥ (Βλέπε: Υπόθεση αρ. 5
90/96, ημερ. 13.6.97).Στην απόφαση της Ολομέλειας Κυπριακή Δημοκρατία ν. C. Kassinos Construction Ltd, Α.Ε. 982, ημερ. 16.11.1990, αναφέρθηκε ο ρόλος του Δικαστηρίου στην διοικητική δίκη. Εξηγήθηκε ότι ο ρυθμιστικός αυτός ρόλος, σε θέματα διαδικασίας και απόδειξης, είναι διάφορος και ευρύτερος από αυτό που επιτρέπει το δικονομικό σύστημα που επικρατεί στην πολιτική δίκη. Στην υπόθεση
Andreas Malais and Others v. Republic (1965) 3 ΑΑΔ 572, αποφασίσθηκε ότι σε διαδικασίες αυτής της φύσης, το Δικαστήριο έχει την εξουσία και την ευθύνη της ρύθμισης της προσαγωγής μαρτυρίας σύμφωνα με τις απαιτήσεις για δέουσα άσκηση της δικαιοδοσίας του δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος.Μαρτυρία που αποβλέπει στη θεμελίωση του πραγματικού υπόβαθρου λόγων ακυρότητας που βρίσκονται έξω από όσα το Δικαστήριο έχει εξουσία να ελέγξει, δεν είναι σχετική. Το ζητούμενο στη διοικητική δίκη είναι το κύρος της προσβαλλόμενης διοικητικής πράξης ή απόφασης. Αυτή η θέση βρίσκει έρεισμα και στην απόφαση της Ολομέλειας στην Νίκος Ζαβρός ν. Δημοκρατίας, προσφυγή αρ. 779/87, ημερ. 26.1.1989, στην οποία η αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας απορρίφθηκε, μεταξύ άλλων, και γιατί "εν πάση περιπτώσει η μαρτυρία την οποία ο αιτητής επικαλείται είναι άσχετη με την υπόθεση γιατί δεν μπορεί να οδηγήσει στην ακύρωση της επίδικης πράξης ....."
Η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου δεν υποχρεώνει τον προϊστάμενο τμήματος, ο οποίος προβαίνει στις συστάσεις ενώπιον της ΕΔΥ, να αποκαλύψει τα ονόματα των συνεργατών του και προϊσταμένων των υποψηφίων, καθώς και τις απόψεις τους, από τους οποίους άντλησε τις πληροφορίες του για να μορφώσει την τελική του γνώμη. (Βλέπε Κατερίνα Γεωργιάδου ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 817, ημερ. 12.7.1990, Ρένος Αγγελίδης ν. Δημοκρατίας (1992) 3 ΑΑΔ 376). Από τη στιγμή που δεν υπάρχει υποχρέωση καταγραφής των απόψεων που άκουσε ο Διευθυντής από τους συνεργάτες του, η μη αποκάλυψη της ταυτότητας τους και των απόψεων τους δεν καθιστά αναιτιολόγητη τη σύσταση. Κατά συνέπεια δεν μπορεί να προβληθεί λόγος ακυρότητας της επίδικης απόφασης ένεκα τούτου.
Η μαρτυρία την οποία ζητούν να προσάξουν οι αιτητές είναι άσχετη με τα επίδικα θέματα γιατί δεν μπορεί να οδηγήσει στην ακύρωση της επίδικης πράξης (Βλέπε: Ν. Ζαβρός ν. Δημοκρατίας (πιο πάνω)).
Για τους πιο πάνω λόγους, η αίτηση απορρίπτεται. Τα έξοδα να ακολουθήσουν το αποτέλεσμα της προσφυγής, αλλά σε καμιά περίπτωση να επιδικασθούν εναντίον της ΕΔΥ ή του ενδιαφερόμενου μέρους.
Μ. Κρονίδης,
Δ.
/ΚΧ"Π