|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 133/97
ΕΝΩΠΙΟΝ:
Π. ΑΡΤΕΜΗ, Δ.Αναφορικά με τα Άρθρα 146 και 28 του Συντάγματος.
Μεταξύ:
Μιχάλη Τσιάρλιστον,
Αιτητή,
και
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας,
Καθ΄ης η αίτηση.
- - - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:
3.6.98ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ
Για τον αιτητή: κ. Α.Σ. Αγγελίδης
Για την καθ΄ης η αίτηση: κα Ρ. Παπαέτη
Για το ενδιαφερόμενο μέρος: κα Καροτσάκη για κ. Ευαγγέλου.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή του ζητά την ακύρωση της απόφασης της καθ΄ης η αίτηση που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 6.12.96, με την οποία διόρισε τον Κωνσταντίνο Μ. Αρσαλίδη στη μόνιμη θέση Εκπαιδευτή Σχολείων Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης για τα Ξενοδοχειακά (Μαγειρική).
Εκ μέρους της καθ΄ης η αίτηση εγείρεται προδικαστική ένσταση με την εισήγηση ότι η προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί για το λόγο ότι ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον. Η ένσταση αυτή βασίζεται στο γεγονός ότι ο αιτητής ήταν εγγεγραμμένος στον πίνακα διοριστέων της ειδικότητας των Ξενοδοχειακών (Γενικά) μόνο, ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος ήταν και εγγεγραμμένο στον πίνακα διοριστέων της ειδικότητας Ξενοδοχειακών (Μαγειρική).
Είναι η απάντηση του αιτητή στην πιο πάνω ένσταση ότι τα προσόντα του στην ειδικότητα Ξενοδοχεικά (Γενικά) καλύπτουν και τη Μαγειρική και ότι οι υποψήφιοι θα έπρεπε να διοριστούν από τον Πίνακα Α, δηλαδή εκείνο που αφορά Ξενοδοχειακά (Γενικά) και ότι εσφαλμένα ζητήθηκε η πλήρωση "για Μαγειρική μόνο" από το ξεχωριστό Πίνακα Β. Είναι η θέση του ότι η επιλογή από τον Πίνακα Β, που μόνο δύο υποψηφίους περιλάμβανε, ήταν αυθαίρετη και παράνομη. Σε απάντηση του ισχυρισμού του συνήγορου του αιτητή ότι δεν φαίνεται πουθενά η αναγκαιότητα για την κατανομή των θέσεων στα Ξενοδοχειακά, όπως τελικά έγινε στις εισηγήσεις για διορισμούς Εκπαιδευτών, Παράρτημα Γ στην ένσταση, ο συνήγορος της καθ΄ης η αίτηση επιχειρηματολογεί ότι, σύμφωνα με τη νομολογία, η κατανομή των θέσεων στις διάφορες ειδικότητες και ο καθορισμός των ειδικοτήτων γίνεται από την αρμόδια αρχή κατά το χρόνο που υποβάλλεται η πρόταση για πλήρωση των θέσεων, ανάλογα με τις ανάγκες της υπηρεσίας και παραθέτει σχετική απόφαση, την Κουμίδης κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Αρ. Υπ. 8/89, ημερ. 15.1.91, όπου υποβλήθηκε η εισήγηση ότι ο όρος "ειδικότητα" δεν προβλέπεται από το Νόμο και η κατανομή από την αρμόδια αρχή των θέσεων κατά ειδικότητα, ήταν αναιτιολόγητη. Στην απόφαση αυτή γίνεται αναφορά και στο άρθρο 28Α, στο οποίο προνοείται ότι κατά τη δημοσίευση των κενών θέσεων πρώτου διορισμού στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας αναφέρονται και οι κενές θέσεις και τυχόν ειδικότητες που αφορούν τις θέσεις αυτές, ως και τα απαιτούμενα προσόντα για την κατάληψη τους.
Ως εκ τούτου δέχομαι τη θέση ότι η αρμόδια αρχή δικαιούται να καθορίζει τις ειδικότητες και την κατανομή των κενών θέσεων κατά ειδικότητα, αφού η αρμόδια αρχή είναι και ο καλύτερος γνώστης των αναγκών της υπηρεσίας. Στην παρούσα περίπτωση παρόλον ότι και αιτητής και ενδιαφερόμενο μέρος περιείχοντο στον κατάλογο Α ως διοριστέοι στα Ξενοδοχειακά (Γενικά) εντούτοις μόνο το ενδιαφερόμενο μέρος περιείχετο στον κατάλογο Β, δηλαδή ειδικότητα Ξενοδοχεικά (Μαγειρική).
Είναι γενική αρχή του διοικητικού δικαίου ευρέως νομολογημένη ότι για να δικαιούται κάποιος να προσβάλει διορισμό ή προαγωγή άλλου πρέπει ο ίδιος να πληροί τα απαιτούμενα προσόντα γι΄αυτό το διορισμό ή την προαγωγή. (Δέστε μεταξύ άλλων Constantinidou and Others v. The Republic of Cyprus (1974) 3 C.L.R. 416, Paraskevopoulou v. The Republic (1980) 3 C.L.R. 647 και Χαραλαμπίδου κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Αρ. Υπ. 692/88, ημερ. 21.3.91).
Στην υπόιθεση Βραχίμη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Αρ. Υπ. 803/93, ημερομ. 2.2.95, στις σελ. 3-5 λέχθηκαν τα ακόλουθα:
"H δικηγόρος των καθ΄ων η αίτηση πρόβαλε ως προδικαστική ένσταση την απουσία εννόμου συμφέροντος της αιτήτριας.
Η προδικαστική ένσταση βασίζεται στο ότι η αιτήτρια δεν κατέχει τα απαιτούμενα προσόντα για διορισμό στην επίδικη θέση (α) γιατί δεν περιλαμβανόταν στους πίνακες διοριστέων της ειδικότητας Σχεδίασης/Κατασκευής ενδυμάτων και (β) κατείχε τα προσόντα για διορισμό, σε άλλη ειδικότητα, στην Κλίμακα Α5-Α7 και όχι στην 18-Α10, που αφορά τον επίδικο διορισμό.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Το θέμα δεν είναι κατά πόσο αν δεν υπήρχαν προσοντούχοι υποψήφιοι στην κλίμακα Α8-Α10 θα μελετάτο ή όχι η πλήρωση της θέσης από τον πίνακα διοριστέων στην κλίμακα Α5-Α7. Το θέμα είναι κατά πόσο η αιτήτρια ήταν εγγεγραμμένη στον πίνακα διοριστέων της ειδικότητας για την οποία έγινε η εισήγηση για τον επίδικο διορισμό.
Από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιόν μου, φαίνεται ότι η αιτήτρια ήταν εγγεγραμμένη στον πίνακα διοριστέων για την ειδικότητα Κοπτικής/Ραπτικής, ενώ η εισήγηση, και ο διορισμός που ακολούθησε, ήταν για την ειδικότητα Σχεδίασης Ενδυμάτων, για την οποία υπήρχε ξεχωριστός πίνακας διοριστέων, στον οποίο δεν ήταν εγγεγραμμένη η αιτήτρια.
Με τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιόν μου, δε βλέπω πώς επηρεάστηκε με οποιοδήποτε τρόπο οποιοδήποτε συμφέρον της αιτήτριας με το διορισμό του ενδιαφερομένου μέρους σε ειδικότητα στην οποία δε θα μπορούσε η ίδια να διορισθεί.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Η προδικαστική ένσταση για την απουσία εννόμου συμφέροντος της αιτήτριας ευσταθεί και η παρούσα προσφυγή κατά συνέπεια απορρίπτεται."
Σε προσφυγή του ίδιου αιτητή, την Τσιάρλιστον ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Αρ. Υπ. 43/96 ημερ. 15.5.98 εγέρθηκαν παρόμοια θέματα και ο Νικήτας Δ., εκδίδοντας την απόφαση του επεσήμανε περαιτέρω με αναφορά στην Νεοφύτου κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Αρ. Υπ. 900/96, ημερ. 29.4.98, ότι ο καταρτισμός του πίνακα διοριστέων αποτελεί αυτοτελή εκτελεστή διοικητκή πράξη, την οποία ο αιτητής είχε δικαίωμα να προσβάλει, κάτι που δεν έπραξε. Κατέληξε τέλος στο συμπέρασμα ότι ο αιτητής προσέφυγε χωρίς να έχει έννομο συμφέρον να αμφισβητήσει την επίδικη πράξη.
Κάτω από το φώς των πιο πάνω, κρίνω ότι, εφόσον ο αιτητής δεν ήταν εγγεγραμμένος στον πίνακα διοριστέων για Ξενοδοχειακά (Μαγειρική) δεν είχε τα απαιτούμενα προσόντα για τη θέση και ως εκ τούτου δεν είχε ούτε το αναγκαίο έννομο συμφέρον για να προσβάλει την επίδικη πράξη. Κατά συνέπεια, η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος του αιτητή.
Π. Αρτέμης,
Δ.
/Χ.Π.